ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Αν με φωνάζατε «Black Mamba», θα έστρεφα το κεφάλι μου προς εσάς. Αν με αποκαλέσετε, πλέον, «Medusa», θα σας απαντήσω «ορίστε». Ωστόσο, όποια κι αν είναι η προσφώνηση, παραμένω η…

Πολύ καιρό τώρα, σκεφτόμουν πώς και πού θα γράψω, περισσότερο για να βοηθήσω τους νεότερους αθλητές, έτσι ώστε να μην βιώσουν τα ίδια με μένα. Αναφέρομαι στο ζήτημα του χρόνιου…

Είμαστε μια παραδοσιακή οικογένεια. Κάθε Κυριακή, τρώγαμε στη γιαγιά. Βρίσκονταν όλα τα αδέρφια μαζί. Γινόταν και η σχετική πλάκα για το μπάσκετ. Ήμασταν και είμαστε ενωμένοι. Τώρα πια, όμως, τίποτα δεν είναι ίδιο…

Αγαπημένε μου Θωμά, Επιστρέφοντας από ένα ακόμα παιχνίδι Λάτσιο-Ρόμα, στο οποίο είχα την ευτυχία να σε δω να παίζεις, τρέμω ακόμη ολόκληρος από την αγωνία του γηπέδου. Απορώ με τον…

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, δύο λέξεις με χαρακτήριζαν: «υπομονή» και «επιμονή». Αυτό, το οφείλω στον πατέρα μου. Γιατί, για μένα προσωπικά, η πρώτη λέξη προϋποθέτει την ύπαρξη…

Τον Ιανουάριο του 2014, πήρα την απόφαση να παίξω στο εξωτερικό. Δεν ήμουν ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Πολλά παιδιά στην ηλικία μου έχουν ακριβώς την ίδια θέληση.

Πρωί 10.12.2014, στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία». Η σύζυγός μου είναι στη δουλειά της και εγώ έχω μείνει μόνος μου να διανυκτερεύσω με την τριών ετών κόρη μου, η οποία νοσηλεύεται στο νοσοκομείο.

«Αν τ΄ονειρευτείς, μπορείς να το κάνεις», έλεγε ο Walt Disney… Ναι; Αλήθεια; Γίνονται αυτά; Κι όμως, γίνονται! Ακόμη κι όταν ο πρώτος σου προπονητής, σου λέει με ειλικρίνεια και… συμπόνια…

To θυμάμαι σαν χθες. Είμαι στο δρόμο για το μαιευτήριο. Κατευθύνομαι εκεί για να προλάβω τη γέννηση του γιου μου. Θα γίνω μπαμπάς… Ο γιος μου ήρθε στον κόσμο με καισαρική τομή. Είναι διαφορετική αυτή η αίσθηση. Η αναμονή… ξεγράφεται με μιάς.