ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Εικοσιένα χρόνια πορείας. Χαρές, λύπες, τραυματισμοί, μετάλλια, παγκόσμιοι τίτλοι, Ολυμπιακοί Αγώνες. Τα έζησα όλα. Με την Χριστίνα (Σάρρα), τη Θάλεια (Κουτρουμανίδου), τη Βάσω (Καραντάσιου), τη Μαρία (Τσιαρτσιάνη), την Πένυ (Καραγκούνη)……

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από ‘κείνο το φθινόπωρο του 2006. Από εκείνον τον Σεπτέμβρη όπου διαπίστωσα ότι το άθλημα που αγαπούσα και πάντα αποτελούσε διασκέδαση για μένα είχε αρχίσει πια…

Πλέον, το πρωί ξυπνάω με την σκέψη του μωρού μου, εννοείται! Είναι ένα καινούργιο κεφάλαιο στη ζωή μου, το σημαντικότερο όλων, και νομίζω ότι, πριν γίνεις γονιός, δεν μπορείς να…

Ετοιμόρροπα κτίρια, απανθρακωμένα αυτοκίνητα, αναμμένες φωτιές σε κάδους σκουπιδιών. Μια κακοποιημένη πόρνη σκουπίζει τα δάκρυά της καταστρέφοντας με το φτηνό make up και το τελευταίο σημείο του προσώπου της που…

Στις αρχές του 2014, ένιωσε να πονά η μέση της. Μετά οι ώμοι της. Έπειτα, παντού. Άλλαξε προπονητή, άλλαξε προπονητήριο, άλλαξε τα πάντα. Πάντα είχε από πάνω της, σαν σκιά, τις προσδοκίες του κόσμου. Όλοι περίμεναν από εκείνη να λάμψει. Άρχισε να προβληματίζεται. Σύντομα, διαγνώστηκε με κατάθλιψη.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δύο λέξεις με χαρακτήριζαν, «υπομονή» και «επιμονή». Αυτό το οφείλω στον πατέρα μου. Γιατί, για μένα προσωπικά, η πρώτη λέξη προϋποθέτει την ύπαρξη…

Τον Ιανουάριο του 2014, πήρα την απόφαση να παίξω στο εξωτερικό. Δεν ήμουν ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Πολλά παιδιά στην ηλικία μου έχουν ακριβώς την ίδια θέληση.