ΚΑΡΙΕΡΑ

«Σςςς, κάνε ησυχία κι έλα εδώ, κάτσε δίπλα μου στον καναπέ». Είναι Δευτέρα αργά το βράδυ σε ένα από τα πολλά σπίτια μεταναστών στο προάστιο Πραν της Μελβούρνης κι αυτό…

Ο Avvocato εκείνο το βράδυ είχε μεγάλα κέφια. Ήπιε την τελευταία γουλιά από το Sauvignon blanc του, έβαλε το δάχτυλο στον κρόταφο όπως έκανε πάντα όταν ξεστόμιζε τις σοφίες του…

«Ένα, δύο-τρία, τέσσερα. Ένα, δύο-τρία, τέσσερα. Ένα, δύο-τρία, τέσσερα». Το ξεκίνημα, η συνέχεια και το τελείωμα στο τάνγκο μοιάζουν με ένα ρυθμικό -αλλά περίεργο- περπάτημα. Μετά από ένα πολύ κοφτό…

Μάτια παιδικά, γεμάτα απορίες κι επιθυμία να καθησυχαστεί ότι έχει ακόμη χρόνο να γραφτεί στην ιστορία. Αυτό είναι το κίνητρό του να αναγεννιέται, να προσπαθεί, να το “κυνηγάει” ακόμη. Αναλογίζεται…

Ὁ ἔρωτας, ὄνομα οὐσιαστικόν, πολύ οὐσιαστικόν, ἑνικοῦ ἀριθμοῦ, γένους οὔτε θηλυκοῦ οὔτε ἀρσενικοῦ, γένους ἀνυπεράσπιστου. Ὁ φόβος, ὄνομα οὐσιαστικόν, στήν ἀρχή ἑνικός ἀριθμός καί μετά πληθυντικός: οἱ φόβοι. Οἱ φόβοι…

Μια παλιά λάμπα αιωρείται ελαφρά στον αέρα. Κρέμεται μονάχα από έναν λεπτό σιδερένιο σκελετό, ο οποίος την τυλίγει σε σχήμα αχλαδιού. Είναι γυμνή, δεν προστατεύεται από γυαλί, δεν έχει ύφασμα…

Το περιβάλλον παίζει τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή μας κι εμείς, θέλαμε-δεν θέλαμε, θα μπαίναμε στο τατάμι. Οι γονείς μας σήμερα είναι προπονητές καράτε και παλιότερα, έφηβοι και ενήλικες, ήταν…

Θυμάμαι, στον τόπο μου, τη Λάρισα, όταν ήμουν μικρός, Δημοτικό και Γυμνάσιο, οι γονείς μου δούλευαν πάρα πολύ. Για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες της οικογένειας, ο πατέρας μου…

Πρώτη φορά σε ομάδα γράφτηκα, όταν ήμουν 10-11 χρόνων, στις ακαδημίες του ΟΦΗ. Ήταν κάτι που το ήθελα πολύ, αλλά το… καθυστερούσε ο πατέρας μου, ο Γιάννης. Όχι γιατί δεν…

Ετοιμόρροπα κτίρια, απανθρακωμένα αυτοκίνητα, αναμμένες φωτιές σε κάδους σκουπιδιών. Μια κακοποιημένη πόρνη σκουπίζει τα δάκρυά της καταστρέφοντας με το φτηνό make up και το τελευταίο σημείο του προσώπου της που…