ΛΑΡΙΣΑ

Ο Βαγγέλης Μόρας γράφει για τον αδερφό του. Τον Παναγιώτη Μόρα. Γράφει όσα θα ήθελε να του πει. Για τις στιγμές που μοιράστηκαν. Και εκείνες που δεν κατάφεραν.

Συχνά, όταν διεξάγονται σημαντικά παιχνίδια, συμβαίνει μια αυτόματη εσωτερική διαδικασία αναπόλησης και νοσταλγίας. Αυτό γίνεται δίχως να υφίσταται η έννοια του απωθημένου ή ο καημός της ανικανότητας, αλλά αυτή η…

Πέρασαν κιόλας 12 χρόνια από εκείνη τη στιγμή. Πέντε Μαΐου του 2007. Μία ντουζίνα έτη. Γεμάτα όμορφες αναμνήσεις από εκείνο το Κύπελλο. Την κορυφαία στιγμή στη σύγχρονη ιστορία της ΑΕΛ.