ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ

Η θλίψη ακατοίκητη ψάχνει τους μετανάστες της. Με τις ίδιες κινήσεις της ψυχής. Σα ν’ άλλαξαν δρόμο και να έστριψαν σ’ ενός μικρού παράδρομου την ιστορία. Μόνο και μόνο για…

Η στιγμή ακόμη είναι θολή. Μια από εκείνες που κανείς δεν μπορεί να χωνέψει πως τις ζει, αισθάνεται πως τις παρακολουθεί από ψηλά, έξω από το κορμί. Ο εκκωφαντικός θόρυβος…

Τα ηχεία σπάνε από τα ογκώδη μπάσα, τα μοντέρνα συνθεσάιζερ και τα ηλεκτρονικά κρουστά, τις πυκνές μπότες και τα samples. Ήχος νέος, μοντέρνος, για πολλούς ξένος. Οι λέξεις ξεδιπλώνονται ταχύτατα…

«Πίναμε τον καφέ μας ήσυχα σε μία παραλία λίγο έξω από την Αθήνα, όταν μας πλησίασε μία γερασμένη γυναίκα. Ήταν τσιγγάνα που έλεγε τη μοίρα. Μας ρώτησε εάν θα θέλαμε…

Σαν μαχαιριά στον νεότερό σου εαυτό, στο είδωλο όλων όσα υπήρξες, όλων αυτών που δεν είσαι πια. Ποια είναι η στιγμή που κανείς καταλαβαίνει πως μεγάλωσε, που βλέπει τη φλόγα…

Ο Κάρλος Κουίντος, γιος του Φιλίππου του Ωραίου και της Ιωάννας της Τρελής, έπρεπε να αποφασίσει, εάν θα επιτρέψει στον «Ευγενή Κονκισταδόρ» Ροντρίγκο ντε Μπαστίδας να ιδρύσει μια πόλη και…

Περπατά με γοργό βήμα στοv στενό, φρεσκοσοβατισμένο διάδρομο. Μοιάζει με εκατόμβη, είναι μια σήραγγα που καταλήγει στα παλιά, τσιμεντένια σκαλιά που βγάζουν στο γρασίδι. Το Μπομπονέρα πάλλεται, χορεύει, είναι ήδη…

Ο Αμαδόρ Μπερναμπέου εκείνον τον καιρό ήταν Αντιπρόεδρος της Μπαρσελόνα. Το επώνυμο παρασύρει, οι περισσότεροι το έχουμε δικαίως συνδυάσει με τη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά ο συγκεκριμένος Μπερναμπέου, μέλος της Βασιλικής…

Τη βγάζει από το κουτί της, τη φυσά να φύγει λίγο η σκόνη και την τοποθετεί σχεδόν ευλαβικά στη θήκη του VCR, το οποίο τότε ακόμη θεωρούταν η τελευταία λέξη…

«Είχε ωραίο καιρό εκείνη τη μέρα, αυτό το θυμάμαι. Κοιτούσα έξω από το παράθυρο του δωματίου και θυμάμαι να σκέφτομαι “άραγε πόσες τέτοιες όμορφες μέρες θα καταφέρω να δω”; Έπειτα…