ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Αγαπημένοι μου, Γιώργο, Ανδρέα, Δημήτρη, Αυτή είναι μια ιστορία που θα τη διαβάσετε σε μεγαλύτερη ηλικία. Σε κάποια σημεία της, ίσως, μοιάζει με παραμύθι. Μα, δεν είναι. Είναι η δική…

«Από μικρό παιδί, μου άρεσε η πίεση. Δεν είναι κάτι που μου έμαθαν, αλλά έτσι γεννιέσαι, είναι στο dna του κάθε ανθρώπου». Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, ένα…

Ανέκαθεν τον φώναζαν «μικρό». Επειδή, πάντοτε, έπαιζε μπάλα με μεγαλύτερους και, ακόμη και σε εκείνους που δεν τον γνώριζαν, έβγαζε μια σπάνια οικειότητα και συμπάθεια με το σεμνό και συνετό…

«Αδερφέ, πάρε τώρα τηλέφωνο για ασθενοφόρο, πεθαίνω!». Ήταν βράδυ Αυγούστου, το 2014. Είχα σταματήσει, όπως – όπως, σε ένα πάρκιν στην παραλιακή, στο ύψος της Βουλιαγμένης. Ένιωθα περιέργα, είχα «μυρμηγκιάσματα».…

Αντικρίζεις τα γηπεδάκια στα οποία έλιωνες τα παπούτσια σου πιτσιρικάς, στο Φάληρο. Τα πρώτα τσιμεντένια «σκηνικά» του μπάσκετ, από τα οποία δεν έφευγες αν δεν έσβηναν τα φώτα. Τα κοιτάς…

Το όριο μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας μπορείς ενίοτε να το ορίσεις κι εσύ ο ίδιος. Να ονειρευτείς πέρα από όσο θα μπορούσες ποτέ να σκεφτείς. Να αλλάξεις το «ταβάνι» σου.…

Τα Final-4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, έχουν να μας διηγηθούν το καθένα από μία ιστορία, ένα ευτράπελο, μια «τομή» στο ίδιο το άθλημα που η Ελλάδα αγαπά σαν δικό της. Η…

Πέρασαν κιόλας 12 χρόνια από εκείνη τη στιγμή. Πέντε Μαΐου του 2007. Μία ντουζίνα έτη. Γεμάτα όμορφες αναμνήσεις από εκείνο το Κύπελλο. Την κορυφαία στιγμή στη σύγχρονη ιστορία της ΑΕΛ.

Καλοκαίριαζε και η παλιοπαρέα δεν είχε ακόμα μαζευτεί στην uvala bacvice, την παραλία με τον ψηλό βράχο στο Split, στη Δαλματία. Πρώτος απ’ όλους είχε φτάσει ο ψηλός, πάντα ακριβής…

Έχουν περάσει κάτι λιγότερο από 30 χρόνια όταν σου ψιθύρισα στο αυτί μία φράση από ένα βιβλίο του Πάβιτς. Με κοίταξες με απορία και συνέχισες να παίζεις. Δεν είχες καλά…