ΡΟΜΑ

Ὁ ἔρωτας, ὄνομα οὐσιαστικόν, πολύ οὐσιαστικόν, ἑνικοῦ ἀριθμοῦ, γένους οὔτε θηλυκοῦ οὔτε ἀρσενικοῦ, γένους ἀνυπεράσπιστου. Ὁ φόβος, ὄνομα οὐσιαστικόν, στήν ἀρχή ἑνικός ἀριθμός καί μετά πληθυντικός: οἱ φόβοι. Οἱ φόβοι…

Στο βιβλίο του, «Πόλεμος και Ειρήνη», ο Λέων Τολστόι διαπιστώνει ότι «μας αναγκάζουν να υποχωρούμε προς την μοιρολατρία, ως εξήγηση των παράλογων γεγονότων». Για τον Μούσα Μαρεγκά, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια…

Μία ιταλική παροιμία διαπιστώνει ότι  «si dice sempre il lupo più grande che non è». Η μετάφρασή της σημαίνει κάτι σαν «ο λύκος τα λέει πάντα μεγαλύτερα από ό,τι είναι».…

Πουθενά δεν αγαπήθηκε ο Ρανιέρι, είχε μονίμως κολλημένη την ταμπέλα του «μέτριου» επάνω του, απέπνεε μια αύρα κατώτερου των περιστάσεων, ίσως επειδή ποτέ δεν υπήρξε σημαντικός ποδοσφαιριστής. Ξεκίνησε σαν επιθετικός…

Όταν τον πρωτοείδε ο Κάρλο Ματσόνε, τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Ακόμα ήταν ο ξανθομάλλης πιτσιρίκος με το χαρακτηριστικό περπάτημα του “coatto” (κάγκουρας στην τοπική διάλεκτο) που μόλις είχε κλείσει τα 18…

Όταν ο Γιάννης ολοκλήρωσε την επικολυρική εισαγωγή του, γύρισε το βλέμμα του όπως ο μαέστρος στους μονωδούς που συνοδεύουν την ορχήστρα και απηύθυνε το ερώτημα. «Αν εξαρτιόταν η ζωή σας…

Αν χρειαστεί, επιστρέφουμε στο παρελθόν για να θεραπεύσουμε το μέλλον. Ο Άγκο δεν κατόρθωσε να αντισταθεί, χάθηκε στον κυκεώνα του μεσοδιαστήματος, βυθίστηκε στο λίμπο, δεν άντεξε το «μετά», δεν ξέχασε ποτέ το πριν. Δεν έβγαλε ποτέ από μέσα του αυτά που τον βασάνιζαν, δεν εξωτερίκευσε ποτέ τα συναισθήματά του, δεν ήθελε ποτέ να μάθουν τις αδυναμίες του.

Ήταν ένα ήσυχο ανοιξιάτικο μεσημέρι στο Klek, ένα μικρό χωριό δύο χιλιάδων κατοίκων λίγο έξω από το Zrenjanin στην επαρχία της Vojvodina, όταν η Μίλκα τηλεφώνησε στο εργοστάσιο για να…

Αγαπημένε μου Θωμά, Επιστρέφοντας από ένα ακόμα παιχνίδι Λάτσιο-Ρόμα, στο οποίο είχα την ευτυχία να σε δω να παίζεις, τρέμω ακόμη ολόκληρος από την αγωνία του γηπέδου. Απορώ με τον…