ΣΟΦΙΑ ΔΑΡΑ

Θυμάμαι, εκεί γύρω στα τέσσερά μου χρόνια, τον κύριο Αντρέα, τον πρώτο μου προπονητή, που με έπαιρνε αγκαλιά και με πέταγε στη μικρή πισίνα. Εγώ χαιρόμουν, γελούσα, έβγαινα και ξαναγινόταν…