ΓΑΛΛΙΑ

Δεν έχει σημασία το γήπεδο. Δεν έχει σημασία ο αντίπαλος. Το πότε. Το ποιο ημίχρονο, ποιανού παιχνιδιού. Ένα γήπεδο, κόντρα σε κάποιον αντίπαλο, κάποια στιγμή στη διετία μεταξύ 2002-2004, σε…

Εσωστρεφής αλλά όχι μοναχικός. Ήρεμος, μετρημένος, κομψός και εντός και εκτός γηπέδου. Ατάραχος, με σταθερή συμπεριφορά και πάντοτε μετρημένες αντιδράσεις, προϊόντα της διαύγειας και της ανατροφής του. Σε μια παρέα…

Ο Τσίρο βυθίστηκε ακόμα περισσότερο στον καναπέ του. Πήρε τζούρα γεμάτη από το τσιγάρο του κι ακόμα μεγαλύτερη γουλιά από το ουίσκι που έπινε. «Ασάνοβιτς», ξεστόμισε απαλά με ανάλογο, εμφανές…

Έξι σύμφωνα, στην ελληνική του απόδοση, για ένα μονάκριβο φωνήεν. Επώνυμο σχεδόν άηχο, με το πνιγηρό όμικρον ακριβώς στη μέση (ακόμα και της σλοβενικής γραφής) να υπάρχει σχεδόν για πρακτικούς…

Οι παχιές φαβορίτες και τα μυτερά μουστάκια ήδη προϊδεάζουν. Τέσσερα χτυπήματα στα δάκτυλα δίνουν τον ρυθμό με το μέτρημά τους και μια ντουζίνα από όργανα μπαίνουν στο κομμάτι από το…

Η γιαγιά μου έμενε στη Νέα Φιλαδέλφεια, έχουμε ρίζες από την Κωνσταντινούπολη. Και, επειδή υπήρχε το μικρόβιο μέσα μου, η μητέρα μου με πήγε στις ακαδημίες του «Νίκος Γκούμας» και εκεί…

Μοντεβιδέο. Πόλη μνήμης, επιθυμίας, ονείρων. Μια πόλη κρυφή, αδιόρατη, σαν θρησκευτική παραβολή. Το Μοντεβιδέο δεν εντάσσεται σε ιστορικά πλαίσια, δεν εκδηλώνεται, οι άνθρωποί του δεν το αφήνουν να φανεί. Τα…

Ένα τσούρμο ανθρώπων να περικυκλώνουν το γκαζάκι. Και πάνω σε αυτό μια κατσαρόλα να σιγοκαίει. Λευκά φασόλια βυθισμένα στην παχύρευστη πικάντικη σάλτσα ντομάτας. Λίγο μοσχοκάρυδο, η αψάδα από το σκόρδο…

«Liberté», «Egalité», «Fraternité». «Ελευθερία», «ισότητα», «αδελφοσύνη». Το εθνικό σύνθημα της Γαλλίας. Για τον Εβάν Φουρνιέ, το μότο ζωής, ζωγραφισμένο στο εσωτερικό των καρπών του, περιορίζεται σε δύο άλλες λέξεις με…

Η αναμονή για μια ζωή. Κυριολεκτικά. Του club. Η συγκυρία ανεπανάληπτη. Και έκτοτε παρέμεινε. Πρωταθλήματα, Κύπελλα η Άρσεναλ είχε κατακτήσει. Διεθνείς τίτλους, έστω και μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού,…