ΡΕΤΡΟ

Στο βιβλίο του, «Happier: Learn the Secrets to Daily Joy and Lasting Fulfillment», ο Ταλ Μπεν Σαχάρ, καθηγητής θετικής ψυχολογίας και ηγεσίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ήταν ο πρώτος που…

Η καθημερινότητα καταπίνει την ιστορία. Στο σύγχρονο περιβάλλον το βιώνουμε μέρα με τη μέρα, το “νέο”, το “εντυπωσιακό”, το “εξεζητημένο” πάντοτε υπερέχει, πάντοτε συνθλίβει. Υπάρχουν όμως κι εκείνες οι λιγοστές…

Η μητέρα μου και ο πατέρας μου κατάγονταν από τον Πόντο, από την Κερασούντα, και είχαν έρθει στις Σέρρες με τους διωγμούς. Εγώ, η αδερφή μου και ο αδελφός μου…

Σε μία από τις αναλαμπές του κοφτερού- μα πάντα βουτηγμένου στο ρούμι- μυαλού του ο Κάρλος Ντρουμόντ Ντε Αντράντε ξεστόμισε την ατάκα που έμελλε να ριζωθεί βαθιά στη συνείδηση των…

Στη μεγάλη οθόνη της διάσημης Villa Frescot του Τορίνο η Ιταλία αγκομαχά να αναχαιτίσει τις επιθέσεις των Γάλλων. Είναι Φεβρουάριος του 1982, στο Πιεμόντε κάνει ως συνήθως πολύ κρύο και…

Δεν έχει σημασία τι έγινε μετά στη φάση, ποιος ακολούθησε, ποιος κέρδισε. Σημασία έχουν εκείνα τα έξι δευτερόλεπτα. Γιατί όλα αυτά ο Γιόχαν, από την πρώτη έως την τελευταία επαφή του με τη μπάλα, τα σκέφτηκε και τα έκανε πράξη σε έξι δευτερόλεπτα.

Καλοκαίρι του 1994. Είμαι ένα παιδί 13 ετών που ρουφάει μέσα από την τηλεόραση κάθε στιγμή του Μουντιάλ, το οποίο διεξάγεται για πρώτη φορά στις ΗΠΑ. Κάποια στιγμή γυρνάω στον…

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2005. Επιβλητικός, αγέρωχος, όπως πάντα με σκληρή όψη, δίχως κανέναν μορφασμό. Σχεδόν παγωμένος. Το Signal Iduna Park έχει κατακλυστεί από έναν περίεργο ήχο. Είναι ιαχές πιθήκων. Οι…

Στις 14 Ιουνίου 1987, 10 χρόνων παιδί, ήμουν στο σπίτι και έβλεπα τον Τελικό του Ευρωμπάσκετ! Ήμασταν οικογενειακώς μπροστά στην τηλεόραση. δεν νομίζω ότι κάποιος Έλληνας που δεν ήταν στο…

«Aθήνα 12 Σεπτεμβρίου 1987 Κύριε Νίκο Το όνομα μου είναι Μιχάλης. Είμαι 10 ετών και όπως τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας μου, κυκλοφορώ με μια μπάλα στο χέρι. Υπάρχει μια…