ΑΡΗΣ

Τη δεκαετία του ’80 δεν υπήρχε ακόμη η άνθηση του μπάσκετ, η οποία προέκυψε μετά το Ευρωμπάσκετ του 1987, και όλοι παίζαμε ποδόσφαιρο. Ξαφνικά το μπάσκετ έγινε το εθνικό μας…

Δεν νομίζω ότι κάποιος σού λέει να αγαπήσεις κάτι. Το ίδιο σου το σώμα, ο ίδιος σου ο εαυτός σε καθοδηγούν. Εγώ, για παράδειγμα, από μωρό κλοτσούσα ό,τι έβρισκα στο…

Όταν ήμουν 15 ετών, ο αδερφός μου έπαιζε στον Ορφέα Ηλιουπόλεως, ομάδα της Θεσσαλονίκης, στην οποία τότε βρισκόταν ο Γιώργος Καμπερίδης, φοβερός δάσκαλος-προπονητής. Μια μέρα που πήγαμε με τον πατέρα…

Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό 1.000 κατοίκων, το Καρβουνάρι Θεσπρωτίας, λίγο έξω από την Πάργα. Στα 14 μου ξεκίνησα να παίζω στην ομάδα του χωριού μου. Μέχρι τότε,…

Τελευταία Κυριακή του Μαρτίου το 1966 στην Πλέβλια, μια μικρή πόλη στο βόρειο τμήμα του Μαυροβουνίου, στα όρια των συνόρων με τη Σερβία. Τότε η Γιουγκοσλαβία ήταν ακόμη ενωμένη, δεν…

Ο πατέρας μου ήταν προπονητής ποδοσφαίρου και μάλιστα από τους λίγους εκείνη την εποχή που είχαν πάρει το δίπλωμα Προπονητικής από τις σχολές της Κολωνίας και της Φλωρεντίας. Παρόλ’ αυτά,…

Δεκατρείς μικρές και τρομερά γρήγορες δρασκελιές, με σημείο εκκίνησης (μέσα από) τη ρακέτα της Μπαρτσελόνα. Ο κορμός χαμηλωμένος, για την επίτευξη της μέγιστης δυνατής επιτάχυνσης. Τα μυωπικά μάτια του καρφωμένα…

Η γνωριμία μου με τον Παναγιώτη Γιαννάκη μάς πηγαίνει πολλά χρόνια πίσω, στο μακρινό 1981. Εκείνος έχει διακόψει τις σχέσεις του με την ομάδα του, τον Ιωνικό Νίκαιας, και ετοιμάζεται…

Φωτογραφικά στιγμιότυπα από τη μυθική διαδρομή του «Δράκου» του ελληνικού μπάσκετ, του αξεπέραστου Παναγιώτη Γιαννάκη. Νο10: Ιούλιος 1977: Ο 18χρονος Παναγιώτης Γιαννάκης πανηγυρίζει την κατάκτηση του Βαλκανικού Πρωταθλήματος από την…

Έχουμε ζήσει πολλά γενέθλια του Ντούσαν παρέα, έκανε πάντα τραπέζια και μαζευόμασταν να φάμε, να πιούμε και να θυμηθούμε τα παλιά. Όταν συνάντησα πρώτη φορά τον Ντούσαν, η ΑΕΚ ήταν…