ΑΡΣΕΝΑΛ

Από πολύ μικρός έπαιζα μπάλα έξω στον δρόμο. Μέναμε Καλλιθέα, ήταν ήσυχα, ήμασταν κοντά στο ποτάμι, πήγαινα και στη γιαγιά μου εκεί κοντά που είχε άπλα. Θυμάμαι μάλιστα, ο πατέρας…

Τη βγάζει από το κουτί της, τη φυσά να φύγει λίγο η σκόνη και την τοποθετεί σχεδόν ευλαβικά στη θήκη του VCR, το οποίο τότε ακόμη θεωρούταν η τελευταία λέξη…

Βαρύ κι ασήκωτο, το beat σέρνεται αργά πάνω στην επαναλαμβανόμενη μελωδία του πιάνου, το οποίο παίζει τις ίδιες νότες πάνω στα ίδια ασπρόμαυρα πλήκτρα, περιμένοντας καρτερικά τα ηλεκτρονικά μπάσα να…

Όταν ο Γιόζεπ Μπροζ Τίτο έφευγε από τη ζωή στις 4 Μαΐου του 1980, όλοι οι λαοί που απάρτιζαν τη χώρα ένιωσαν την ίδια ανασφάλεια. Χωρίς τον αρχιτέκτονα της «Δεύτερης…

Συντακτικά γίνεται, λέγεται. Εννοιολογικά όμως όχι. Το τέλειο δεν μπορεί να γίνει τελειότερο. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Το τέλειο είναι η ακμή, το τέλος του ορίζοντα, το ταβάνι. Δεν έχει…

Ο Ντάνι Γουίλσον ήταν ένα παιδί ναυτικών, εμιγκρέδων από τη Σιέρα Λεόνε τη δεκαετία του ’20, που ρίζωσαν και πρόκοψαν στην Ουαλία, με όσα μέσα διέθεταν την εποχή εκείνη. Έπαιζε…

Der Rabe, το κοράκι. Όχι τόσο λόγω εμφάνισης, ούτε για να γίνει τεχνητή αναφορά στο αφηγηματικό ποίημα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Κοράκι, επειδή στη λαογραφία και την παράδοση αντιπροσωπεύει το…

«Εμπιστοσύνη. Η ηρεμία πως γύρω σου κυριαρχεί το αίσθημα της ασφάλειας. Να νιώθεις ότι πίσω σου βρίσκεται κάποιος που μπορεί στο τέλος της ημέρας να σε έχει σώσει. Που, όταν…

Το πέπλο μιας αόρατης δύναμης, μιας νομοτελειακής ισχύος. Αδιαπέραστο και τεράστιο ανέκαθεν έστεκε ανάμεσα στους ανθρώπους και τους άθλους, έτσι ώστε να θυμίζει την αναπόφευκτη κατάληξη κάθε θνητού. Συχνά αυτή…

Ο Φρέντι Λιούνγκμπεργκ μόλις είχε τριανταρίσει. Στα ντουζένια του δηλαδή, παρότι η χρυσή δεκαετία του στην Άρσεναλ είχε μόλις ολοκληρωθεί, επιλέγοντας ν’ αλλάξει απλώς γειτονιά στο Λονδίνο και μετακομίζοντας στη…