ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

(Γράμμα στον νεότερο εαυτό μου). Αγαπητέ 22χρονε Ανδρέα, Έχεις μάθει, από τα πρώτα χρόνια σου στα γήπεδα, είτε αυτά είναι στα Χανιά είτε στην Αθήνα και σε πιο λαμπερά «σκηνικά»,…

Κριτική Σκέψη είναι η νοητική και συναισθηματική λειτουργία κατά την οποία το άτομο αξιολογεί την αξιοπιστία των πληροφοριών και αποφασίζει τι να σκεφτεί ή τι να κάνει μέσω συλλογισμών που γίνονται…

Προσοχή στη λεπτομέρεια. Ο Τζέιμς Γκιστ ήταν εκεί σε μία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές στην καριέρα του Μανού Τζινόμπιλι. Ποιος ξέρει, ίσως σε λίγα χρόνια ο Αμερικανός σέντερ του Παναθηναϊκού μπορεί να καυχιέται πως ήταν εκεί, όταν ο Μανού έγινε για πρώτη φορά προπονητής. Το επόμενο (λογικό) βήμα στην καριέρα του, αν εκείνος το θελήσει.

Πολλές φορές αναρωτιέμαι ποσό προφητικός μπορεί να είναι ένας στίχος τραγουδιού ή ακόμα ποσό επίκαιρος μπορεί να γίνει με το πέρασμα του χρόνου… Όταν πίσω στο μακρινό 1979 ο Διονύσης…

Ακόμη και σήμερα, θυμάμαι όλους τους αγώνες που έχω παίξει. Τα πάντα. Στο γήπεδο, δεν είχα το νου μου μόνο στη μπάλα. Τον είχα και σε αυτόν που θα ερχόταν πάνω μου. Έλεγαν πως κοίταγα κάτω αλλά έβλεπα όλο το γήπεδο. Γι’ αυτό, με λέγανε «στρατηγό»…

Τέλος Ιουνίου ή αρχές Ιουλίου 1978. Παιδικές κατασκηνώσεις Δήμου Αθηναίων στον Άγιο Ανδρέα. Σε εξαιρετικές εγκαταστάσεις και -το κυριότερο- με ένα υπέροχο γήπεδο ποδοσφαίρου, με γκαζόν και προβολείς! Ήταν η…

Όταν ήμουν μικρός, ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής, να βρίσκομαι μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Το ξέρω, δεν είναι πρωτότυπο. Στην 3η Γυμνασίου, λάτρεψα τη χημεία. Φανταζόμουν τον εαυτό μου ως… τρελό επιστήμονα με τα αντιδραστήρια στα χέρια.

Kαι, ξαφνικά, ο Παναθηναϊκός γεμίζει με «καύσιμο» πρώτης ποιότητας. Διότι, αν δεν το έχετε καταλάβει, ο Γιώργος Δώνης φέρνει στο Κορωπί την ιδιότητα που συνιστά το πιο αξιόπιστο «καύσιμο». Την απέραντη φιλοδοξία.

Με την αυξημένη τάση του επαγγελματισμού στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, από τις αναπτυξιακές ηλικίες έως τις επαγγελματικές ομάδες, η ανάληψη ευθυνών αυξήθηκε. Αυτό, έχει ως συνέπεια οι σύλλογοι να χρειάζεται να…

Την πρώτη φορά που τον αντάμωσα στην προπόνηση, περίμενα να μου απευθυνθεί πρώτος. Ετσι και αλλιώς, δεν μπορούσα να αρθρώσω καμία λέξη. Δεν έβγαινε η μιλιά. Στεκόμουν μπροστά σε ένα άνθρωπο που είχε κατακτήσει τα πάντα. Και ήξερε έναν… τόνο μπάσκετ. Αυτό ήταν και το πρώτο, σύντομα, μάθημά μου κοντά του.