ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

Ακόμη και στις μέρες μας, με την πληροφορία τις περισσότερες φορές να ταξιδεύει γρηγορότερα από φως και ήχο, χωρίς να έχει σημασία αν είναι αληθής, ίσα-ίσα που ενίοτε η ανακρίβεια…

Την πρώτη φορά που βρέθηκε στην πρωτεύουσα, χωριατόπουλο αυτός από το Πίροτ, έμεινε να χαζεύει με ανοιχτό το στόμα το θεόρατο παλάτι Αλμπάνια. Κάτω, στη συμβολή δύο λεωφόρων, κοιτάζοντας προς…

«Σςςς, κάνε ησυχία κι έλα εδώ, κάτσε δίπλα μου στον καναπέ». Είναι Δευτέρα αργά το βράδυ σε ένα από τα πολλά σπίτια μεταναστών στο προάστιο Πραν της Μελβούρνης κι αυτό…

Μαυριτανίες και ραβασάκια, άναρθρες κραυγές και αμφιλεγόμενες τακτικές. Από την «αλεπού των πάγκων». Αλεξάντερ Γκομέλσκι, ιδωμένος από την ελληνική σκοπιά. Δηλαδή ούτε στο ένα εκατομμυριοστό του. Ο κοντούλης γεράκος (που…

Το 1992, όταν ήμουν ακόμη ποδοσφαιριστής, τη χρονιά της μεταγραφής μου από την Καβάλα στον ΠΑΟΚ, πήραμε την απόφαση με τα αδέλφια μου να δημιουργήσουμε μια οικογενειακή επιχείρηση με αντικείμενο…

Η 14η Αυγούστου του 2019 είναι μια ημερομηνία που με…. πληγώνει. Είμαι προπονητής στην Εθνική Παίδων τότε, στη φουρνιά των 2003, και συμμετέχουμε στο Ευρωμπάσκετ που διεξάγεται στο Ούντινε. Στον…

Τα παιδικά μου χρόνια στη Γαλατινή, ένα χωριό έξω από την Κοζάνη, ήταν ανέμελα, όπως ήταν για όλα τα παιδιά της ηλικίας μου εκείνα τα χρόνια στην ελληνική επαρχία. Ποδόσφαιρο…

Παραμονή Χριστουγέννων του 1951 και η γιορτινή Θεσσαλονίκη υποδέχεται στο «γήπεδο του Άρεως», όπως λεγόταν τότε, τους Αυστριακούς της Ζιμέρινγκερ του θρυλικού Γιόχαν Χοφστάτερ. Το γήπεδο νεότευκτο, ένα κομψοτέχνημα από…

Ο κορμός γερμένος προς τα αριστερά της. Δεξιά, όπως βλέπουμε εμείς. Η μέση “σπασμένη”. Η μπάλα στο αριστερό χέρι, κρύβοντας τον καρπό και με μερικά δάχτυλα ίσα που να αφήνουν…

Γέννημα-θρέμμα Πειραιώτης, ήμουν-δεν ήμουν 12 ετών, όταν ο πατέρας μου, μάλλον τυχαία, με πήγε στο Παπαστράτειο κολυμβητήριο, το οποίο μόλις είχε ανοίξει, για να γραφτώ στην κολυμβητική ομάδα του Εθνικού…