ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ

Στη δουλειά μας λέμε συχνά ότι «το μπάσκετ είναι απλώς ένα παιχνίδι». Πολλές φορές, ένα ματς το έχουμε στο μυαλό μας σαν μία ταινία, σαν σενάριο που εμείς οι προπονητές…

Η 26η Δεκεμβρίου 1978 είναι μια μέρα που θα μείνει για πάντα στην μνήμη μου. Είμαι-δεν είμαι 17 ετών και ο Άρης, στον οποίον παίζω, μου αναθέτει να κατεβάσω ως…

Η τελική επιτυχία δεν είναι προδιαγεγραμμένη από το τυχόν ταλέντο, αλλά είναι αποτέλεσμα πολλών παραμέτρων. Το σημαντικότερο είναι ο χαρακτήρας του κάθε παιδιού, που θα του επιτρέψει να επικεντρωθεί στην σκληρή και μεθοδική δουλειά.

Στο άκουσμα της «επιστράτευσής» του από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και του «δανεισμού» του από την Μόλντε (με την οποία είχε αξιοπρόσεκτα αποτελέσματα), οι περισσότεροι χαμογέλασαν πονηρά. Τον Δεκέμβριο του 2018, για όλους -μηδέ της διοίκησης της αγγλικής ομάδας εξαιρουμένης- ήταν αναλώσιμος.

Θυμάμαι τον πατέρα μου, επιχειρηματία στον χώρο της εστίασης, από παλιά μέχρι και λίγες μέρες πριν τον θάνατό του, πριν λίγους μήνες, όταν βρισκόμασταν σε κάποιο εστιατόριο ή ακόμα και στο σπίτι, όταν κοντραριζόμασταν για το ποιος ξέρει να ψήσει ή να μαγειρέψει καλύτερα, πώς μέσα στην κριτική του έβαζε αμέσως την απαραίτητη παράμετρο του δικού του Μέντορα και το πώς εκείνος, αν ήταν παρών, θα αντιδρούσε, τι θα έλεγε και με ποιον ιδιαίτερο τρόπο θα το αντιμετώπιζε!

Προπονητής ποδοσφαίρου αναπτυξιακών ηλικιών! Βασική και αδιαπραγμάτευτη -κατά τη γνώμη μου- προϋπόθεση, ο παιδαγωγικός του ρόλος.

Στην ποδοσφαιρική εκδοχή του «Κύκλου των Χαμένων Ποιητών», τη θέση του καθηγητή Κίτινγκ παίρνει ένας… Όσκαρ. Ο δάσκαλος Ταμπάρεζ! Στα νιάτα του, όντως, έχει υπάρξει δάσκαλος, γι’ αυτό και τον αποκαλούν «Maestro».

Όταν ήμουν μικρός, ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής, να βρίσκομαι μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Το ξέρω, δεν είναι πρωτότυπο. Στην 3η Γυμνασίου, λάτρεψα τη χημεία. Φανταζόμουν τον εαυτό μου ως… τρελό επιστήμονα με τα αντιδραστήρια στα χέρια.