ΡΕΤΡΟ

Καλοκαίριαζε και η παλιοπαρέα δεν είχε ακόμη μαζευτεί στην Uvala Bacvice, την παραλία με τον ψηλό βράχο στο Σπλιτ, στη Δαλματία. Πρώτος απ’ όλους είχε φτάσει ο ψηλός, πάντα ακριβής…

Μεγάλη Πέμπτη πρωί. Διαχρονικά μέρα κατάνυξης για τους Έλληνες. Εκείνη του 1957, στα μέσα Απριλίου, δεν διέφερε, αλλά ήταν για έναν επιπλέον λόγο. Μια παρέα έχει ξεκινήσει από το κοσμικότερο…

Όλα ξεκίνησαν σε ένα χωριό των Τρικάλων, τη Φήκη. Η ομάδα του έπαιζε στο ερασιτεχνικό. Κάπου στα 16, χωρίς να έχω πάει καθόλου σε ακαδημία, μόνο από ποδόσφαιρο αλάνας ήξερα,…

Η σχεδόν μόνιμη κατοικία μας σε όλα τα παιχνίδια ήταν το ξενοδοχείο «Απέργης», στα γραφεία που έχει τώρα ο Λάτσης στην Πολιτεία της Κηφισιάς, εκεί στην πλατεία. Το ίδιο ίσχυσε…

Ο 40χρονος γιος του τσαγκάρη από το Fusignano, ενός γραφικού χωριού έξω απ’ τη Ravenna, ήταν ένας εξαιρετικά περίεργος τύπος. Κανείς δεν τον είχε ξανακούσει στο ποδόσφαιρο, δεν είχε παρελθόν…

Ο Άγιαξ της δεκαετίας του ’70 είναι ο εκφραστής του «Total football», αρχιτέκτονας στον πάγκο του ο Ρίνους Μίχελς, καλλιτέχνης στην ενδεκάδα του ο καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης όλων των εποχών:…

Δεν πρωτοκολύμπησα στην Κρήτη, απ’ όπου είναι η καταγωγή μου, αλλά στην Κόρινθο. Ο μπαμπάς ήταν από την Κρήτη, η μαμά απ’ την Κόρινθο, οπότε ο μπαμπάς, ως καλός ερωτικός…

Τον Μίμη τον γνώρισα από τότε που έκανα ρεπορτάζ ΑΕΚ. Ήταν κλειστός άνθρωπος, στην αρχή δεν μιλούσε στους δημοσιογράφους, μετά, όταν έγινε πια γνωστός με τις προκρίσεις στο το Κύπελλο…

Ο παππούς μου ήταν Κρητικός και η γιαγιά Ποντία. Ήρθε φαντάρος από Κρήτη στη Θεσσαλονίκη, γνώρισε τη γιαγιά από την Βυρώνεια Σερρών και προέκυψε ο μπαμπάς που βγήκε «Τουμπιώτης», «Βαρδάρης»…

Πρώτη φορά έπιασα ακόντιο στα χέρια μου στην ΣΤ’ Δημοτικού. Έως τότε είχα δοκιμάσει κι άλλα αθλήματα, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χάντμπολ, βόλεϊ. Από μικρός ήμουν ψηλό παιδί, σε σημείο που καμπούριαζα…