Τι Τζέι Σορτς: Το μακρύ του και το κοντό του

«Είναι πολύ μικρός».

Τρεις λέξεις, τις οποίες άκουγε να εκτοξεύονται προς το μέρος του, όσο θυμάται τον εαυτό του. Με μικρές παραλλαγές, ως προς την τρίτη. «Too small», «too short». «Μικρός το δέμας». «Κοντός». Έτσι, για να ταιριάζει και με το επίθετό του.

Μόνο που δεν άκουγε τον κάθε ουδέτερο, κακοπροαίρετο ή μη, παρατηρητή/σχολιαστή να λέει το μακρύ του και το κοντό του. Δούλευε. Ώρες ατέλειωτες, πάνω στις εμφανείς αδυναμίες του αλλά και τις σπάνιες αρετές του. Μόνο μακρύς δεν μπορούσε να γίνει. Κι ας λέγεται η μητέρα του, αυτή που τον έμπασε στον χώρο του μπάσκετ, Νταρλίν Λονγκ (Long)!

Μακρύ, στην περίπτωση του Τι Τζέι Σορτς, ήταν το ταξίδι που τον έφερε και στην Ελλάδα, στον «Επτάστερο» Παναθηναϊκό. Αυτόν που υποτίθεται ότι δεν θα έπαιζε όχι επαγγελματικό μα καλά-καλά ούτε κολεγιακό μπάσκετ.

Γιατί ήταν ένα και δύο κεφάλια κοντύτερος από τους αντιπάλους του. Ναι, αλλά ήταν πάντοτε και δύο ταχύτητες πιο γρήγορος από εκείνους. Πιο έξυπνος, πάνω απ’ όλα πιο αποφασισμένος να πετύχει.

Long story short, που λένε και στα μέρη του στην Καλιφόρνια, ο τύπος πήγε κόντρα στα προγνωστικά και ειδικά στην Ευρώπη δεν άφησε MVP και ατομική διάκριση που να μην πήρε. Από την τέταρτη τη τάξει διοργάνωση στην πρώτη. Την Ευρωλίγκα. Βαθμηδόν. Βήμα-βήμα, διοργάνωση τη διοργάνωση, διότι πάντοτε, κάθε χρόνο, όφειλε να αποδεικνύει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στο αμέσως επόμενο επίπεδο.

Ο Κόμπι και η αξημέρωτη προπόνηση

Παιδί της Καλιφόρνια, γεννιέται στις 15 Οκτωβρίου 1997 στο Ιρβάιν. Ιδιαίτερη πατρίδα των Ντάρεν και Όστιν Ντέι. Πατέρας-γιος, αμφότεροι με θητεία στο ΝΒΑ και πολυετή στο Ιταλικό Πρωτάθλημα. Θεωρητικά, άπιαστοι στόχοι για τον Τίμοθι Νιοκόρτες Σορτς (Timothy Neocartes Shorts), ο οποίος δεν θα ψηλώσει πάνω από 175 εκατοστά.

«Τι Τζέι», για την αδερφή του, την Καγουόνα, συγγενείς και φίλους. Τεσσάρων ετών παιδάκι, λαμβάνει ως δώρο από τη μαμά του μία μικρή πλαστική μπάλα του μπάσκετ. Την πιάνει, δεν την αφήνει ποτέ από τα χέρια του. Οι φίλοι του δοκιμάζουν έναν σωρό αθλήματα, μεγαλώνοντας. Αυτός βράχος. Μπασκετάκι και μόνο μπασκετάκι. Κι ας είναι πάντα ο κοντός της παρέας.

Οπαδός των Λέικερς, με ίνδαλμα τον Κόμπι Μπράιαντ. Θαυμάζει τον «Black Mamba» για το ταλέντο και τη δεινότητά του στο σκοράρισμα, ακόμα περισσότερο για την εργατικότητά του. Έτσι είναι και ο ίδιος ο γιος του ταχυδρόμου, Τίμοθι, και της Νταρλίν. Η ασφαλιστική πράκτορας με το πιασάρικο για τους πελάτες της διπλό -και αντιθετικό- επώνυμο (Long-Shorts) έχει ύψος 1.49μ. Ούτε ο πατέρας του είναι πρώτο μπόι.

Του εξηγούν νωρίς ότι για αντικειμενικούς λόγους δύσκολα θα έχει μέλλον στο αγαπημένο του άθλημα. Ανακρούουν πρύμναν επίσης νωρίς. Διότι βλέπουν αυτό που θα δει σύντομα και κάθε άλλος. Ότι ο μικρός είναι σε αποστολή.

Σε ηλικία Γυμνασίου και Λυκείου ξυπνάει αξημέρωτα και πάει για προπόνηση στις 6:30, πριν ξεκινήσουν τα μαθήματα.

Το χάι σκουλ λέγεται Τάστιν. O αριστερόχειρας γκαρντ αφοσιώνεται πλήρως στο basketball. Ακόμα και τα καλοκαίρια κάνει ατομικές προπονήσεις, εις βάρος του αγαπημένου του χόμπι. Του surfing, στις ακτές της Καλιφόρνιας. Είναι ακόμη η εποχή που ως όνειρο έχει να βρεθεί σε κολέγιο της πρώτης κατηγορίας (Division Ι).

Δεν το καταφέρνει. Τελειώνοντας το σχολείο, δεν έχει ούτε μία πρόταση. Μηδέν. Εξού και ο αριθμός που πολύ σύντομα θα πάρει στις φανέλες των ομάδων του. Ώστε να μην ξεχνάει πού (δεν) είχε βρεθεί, όταν δεν τον πίστευε κανένας. Ενόσω παρακολουθεί τον Κέμπα Γουόκερ της Σάρλοτ και των 183 εκατοστών να εξελίσσεται σε έναν από τους καλύτερους σκόρερ και ξεπατικώνει κινήσεις του, συμφωνεί με το Σάντλμπακ.

Ένα άσημο κολέγιο (τη εξαιρέσει της ανάδειξης του Κέβιν Μαγκί, του πρόωρα χαμένου ψηλού της Μακάμπι, στα χρόνια του Άρη με Γκάλη και Γιαννάκη) σε ένα… καρποφόρο για Πρωταθλητές μέρος. Έδρα του το Μίσιον Βιέχο. Καλιφορνέζικη κωμόπολη, στην οποία έζησε και πέθανε η σπρίντερ Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ των Παγκόσμιων ρεκόρ. Στην οποία μεγάλωσε και ξεκίνησε να μαγεύει τον κόσμο με τις βουτιές του ο πολυολυμπιονίκης καταδύτης, Γκρεγκ Λουγκάνις.

Στο κυνήγι της ευτυχίας του

«The pursuit of happyness» είναι ο τίτλος της αγαπημένης του ταινίας. Με τον Γουίλ Σμιθ, βασισμένη σε αληθινή ιστορία ενός άντρα που αναγκάζεται να ξαναρχίσει από το μηδέν. Ξέρετε, ο πρωταγωνιστής που κυνηγά το «αμερικανικό όνειρο» κόντρα σε διάφορες αντιξοότητες. Αμερικανιά μεν, με εύλογες ομοιότητες με την αληθινή ιστορία του Σορτς δε.

Στο Σάντλμπακ κάνει πλάκα. Δεν βασίζεται μονάχα στην ταχύτητά του και το άπιαστο πρώτο βήμα, με το οποίο αφήνει μίλια πίσω τους προσωπικούς του αντιπάλους. Είναι ο καλύτερος on-ball defender της παρέας του, πιέζοντας και κλέβοντας μπάλες. Μοιράζει ασίστ και 30άρες, μέχρι και που σουτάρει πάνω από 50% στα τρίποντα (!) ο γκαρντ με την εμφανή αδυναμία στο μακρινό σουτ.

Οι δύο βασικοί στόχοι του, ήδη από χρόνια στις ατομικές προπονήσεις, ήταν να φτιάξει αξιόπιστο τζαμπ σουτ και να δυναμώσει. Να βάλει μούσκουλα. Εξακολουθεί να τα δουλεύει. Η προπόνηση αρχίζει στις 14:45 και τελειώνει κατά τις 17:00.

Μισή ώρα πριν την έναρξή της είναι κει για σουτάκια. Για μία ώρα μετά το τέλος της πηγαίνει στο παρακείμενο γυμναστήριο και κάνει βάρη, κατά πώς έχει αφηγηθεί στο «ocregister.com». Το βράδυ επιστρέφει για ένα ακόμα δίωρο.

«Work ethic» το λένε αυτό οι Αμερικανοί. Τέσσερεις ημέρες τη βδομάδα έχει δίπλα του τον Χένρι Μερκαντέλ. Personal trainer, με τον οποίον βελτιώνει την εκρηκτικότητά του. Άλλα αντικείμενα του η μυική ενδυνάμωση, ο χειρισμός της μπάλας, το τελείωμα των φάσεων κοντά στο καλάθι. Ο Τι Τζέι φορτώνεται στην πλάτη μια τεράστια μπάλα γυμναστικής (medicine ball) και ξεκινάει. Για ώρες…

Στα μέσα της κολεγιακής του θητείας, μετακομίζει στο UC Davis. University (of) California, πάντα στα μέρη του –αν και για πρώτη φορά στα βόρεια της πολιτείας. Ανεβαίνει επιτέλους κατηγορία, έστω και για ένα χαμηλής στάθμης πρόγραμμα που ο ίδιος δεν είχε καν ακουστά.

Ο Σορτς κάνει το λάθος να δώσει τα χέρια με τους Άγκις από τον Νοέμβριο ενόψει του επόμενου καλοκαιριού. «Αν περίμενε το τέλος της σεζόν, θα είχε στα χέρια του προτάσεις από 15-20 πολύ καλύτερες ομάδες», λέει ο Άντι Γκράουντ, προπονητής του στο Σάντλμπακ.

Δεν είναι λάθος όμως. Ο νέος του κόουτς, ο -έως σήμερα εκεί- Τζιμ Λες, γουστάρει να παίζει γρήγορα. Γουστάρει και τις κοντούρες. Το αστέρι της ομάδας είναι ένας άλλος σταρ της Ευρωλίγκας πλέον. Ο Τσίμα Μονέκε, “4άρι” ύψους μόλις 1.96μ. Όταν ο Νιγηριανός τιμωρείται εξαιτίας πειθαρχικού παραπτώματος, ο Τι Τζέι το παίρνει πάνω του. Έχει 31 πόντους και 4 κλεψίματα σε εκτός έδρας νίκη επί του Λονγκ Μπιτς Στέιτ, κάνει τριπλ νταμπλ πιο μετά, βάζει νικητήριο τρίποντο. Δίνει σόου.

Ο Λες, εκτός των άλλων, ήταν στα νιάτα του φοβερός σουτέρ. Τόσο που να έχει βγάλει χρονιά στο ΝΒΑ με 46% στα τρίποντα ως γκαρντ των Σακραμέντο Κινγκς. Παίρνει από κοντά το πουλέν του, του δείχνει πώς να βάζει σωστά χέρια και πόδια για να σουτάρει. Τον συμβουλεύει να τεντώνει περισσότερο τα άνω άκρα, να λυγίζει περισσότερο τα κάτω.

Στην πρώτη του χρονιά στην ποδηλατική πρωτεύουσα των ΗΠΑ, όπως αποκαλείται το Ντέιβις, ο άνθρωπός μας μπαίνει στα παπούτσια των μέχρι πρότινος ηγετών γκαρντ, Ντάριους Γκρέιαμ και Μπρίντον Λεμάρ (ναι, της ΑΕΚ κατόπιν). Κάνει ακόμα περισσότερα πράγματα, χαρίζει ακόμα περισσότερες νίκες –όπως και θέαμα, διασκέδαση. Ψυχή της παρέας του, προβαίνει σε χορευτικές φιγούρες κάθε στιγμή. Στις προπονήσεις, στο campus και τα ξενοδοχεία, στην προθέρμανση.

Στους αγώνες είναι πιο σοβαρός. Χορεύει τους αντιπάλους.

Πρώτος κολεγιόπαις που ψηφίζεται ταυτόχρονα Νεοφερμένος της Χρονιάς (Newcomer of the Year) και Παίκτης της Χρονιάς στην περιφέρεια Big (ειρωνεία…) West.

Συνεχίζει αναλόγως, αποφοιτά το 2019 και τα μακρινά ταξίδια ξεκινούν.

Από τα (πιο) χαμηλά στα (πιο) ψηλά

Για ντραφτάρισμα ούτε λόγος. Παρότι ακούνε το όνομά τους σε αυτό δύο άλλοι γκαρντ που φτάνουν το 1.80μ. με τα χέρια στην ανάταση (Κάρσεν Έντουαρντς, Τρεμόντ Γουότερς), παρότι επιλέγονται και άλλοι περιφερειακοί που εν έτει 2025 θα τους πετύχει… αφ’ υψηλού στο Ελληνικό Πρωτάθλημα. Ο Τζάστιν Ράιτ-Φόρμαν, ο Τζέιλεν Χαντς.

Ότι βρίσκει αμέσως επαγγελματικό συμβόλαιο στην Ευρώπη δεν τον χαλάει καθόλου. Πάει Λετονία, για τη Βέντσπιλς. Παίζει στο Europe Cup της FIBA, την (τέταρτη και) χαμηλότερη σε δυναμικότητα διοργάνωση της «Γηραιάς ηπείρου». Παίρνει τα αγωνιστικά ηνία της νέας του ομάδας, την φτάνει έως τα προημιτελικά, γνωρίζει έκτοτε για τα καλά τη Γερμανία.

Αμβούργο, Κράιλσχαϊμ, Βόννη. Στην παλιά πρωτεύουσα της Δυτικής Γερμανίας αλλάζει η μοίρα του. Δεν είναι καταδικασμένος να περάσει την καριέρα του στην άγονη γραμμή, μα να πρωταγωνιστήσει στα πια χλιδάτα σαλόνια -περνώντας, πρώτα, από κάθε άλλο δωμάτιο. Κάνει τα μαγικά του με τους Μέρλινς του Κράιλσχαϊμ, αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ της Bundesliga με 20.6 πόντους και ο παλιός της προπονητής, ο Τουόμας Ιίσαλο, τον καλεί στην Μπον.

Κολλάει αμέσως με τον Φινλανδό. Ο νεαρός Σκανδιναβός κόουτς χτίζει όλη την ομάδα γύρω από τον κοντοπίθαρο Αμερικανό και επιβάλλει run ‘n’ gun, δίχως αυτό να σημαίνει άναρχο παιχνίδι. Δίχως να παραμελεί την άμυνα.

Στην πιο μεγάλη διοργάνωση της FIBA, το Champions League, ο Καλιφορνέζος κάνει όργια και το κατακτά. Με την ταπεινή Μπον! Ως ο ΜVP της χρονιάς, όπως και του Final 4.

Στην όμιλο της πρώτης φάσης εκτελεί μέσα-έξω με 27+26 πόντους την ΑΕΚ, στον δε ημιτελικό σοκάρει το φαβορί, δηλαδή την Ουνικάχα Μάλαγα, μέσα στη Μάλαγα! Στον Τελικό περιλαμβάνει και τη Χάποελ Ιερουσαλήμ του υπερδιπλάσιου μπάτζετ, ανεβαίνοντας από τους 21 πόντους δύο βράδια νωρίτερα στους 29. Πρώτος στην ιστορία της και τελευταίος τίτλος για την Μπον…

Εντός των γερμανικών τειχών οδηγεί την παρέα του στην πρώτη θέση της ρέγκιουλαρ σίζον και φυσικά ψηφίζεται κι εκεί MVP. Ποια Μπάγερν, ποια Άλμπα; Χάνει το Πρωτάθλημα στους τελικούς από την Ουλμ, κερδίζει νέα μεταγραφή και καλύτερο συμβόλαιο. Στην Παρί, όπου μετακομίζει σύσσωμη η ομάδα της Μπον.

Ο κόουτς Ιίσαλο αλλά και οι Μίχαελ Κέσενς, Λέον Κράτσερ, Σεμπάστιαν Χερέρα, Τάισον Γουόρντ και Κόλιν Μάλκολμ κάνουν μαζί του το δρομολόγιο Βόννη-Παρίσι. Με τους δύο τελευταίους γίνονται οι καλύτεροι φίλοι. Κινητά τηλέφωνα ο αυστηρός Σκανδιναβός τεχνικός (εν αντιθέσει με τις αγωνιστικές ελευθερίες που δίνει στους παίκτες του) δεν επιτρέπει στα αποδυτήρια. Έτσι οι τρεις Αμερικανοί σκαρώνουν αυτοσχέδιους ραπ διαγωνισμούς.

Δεν είναι ο καλύτερος στο να βρίσκει γρήγορα ρίμες και στιχάκια ο λάτρης του Ντρέικ και του Έμινεμ.

Είναι μακράν ο καλύτερος ωστόσο μέσα στις τέσσερεις γραμμές ο Σορτς. Εκεί, είναι ο γρηγορότερος από οποιονδήποτε άλλον μπασκετμπολίστα.

Διατηρεί αφάνα, όπως ακόμα μεγαλύτερες τέτοιες έχουν οι Γουόρντ και Μάλκολμ. Ξεχωρίζουν στιλιστικά, διαπρέπουν αγωνιστικά.

Ανοιχτά στόματα, νέες προκλήσεις

Καλά το μαντεύετε. Νέα ευρωπαϊκή διοργάνωση στην οποία συμμετέχει, νέα κούπα. Και επειδή το EuroCup είναι το αδερφάκι της EuroLeague, να και το άνοιγμα της πόρτας για την κορυφαία όλων το 2024. Συνδυάζει και στο πρώτο την κατάκτησή του με τις ατομικές διακρίσεις του πολυτιμότερου της χρονιάς και των τελικών. Είναι επίσης ο κορυφαίος πασέρ του EuroCup με 7.3 ασίστ, ο κορυφαίος στην αξιολόγηση με 23.2 μονάδες.

Από τον Φεβρουάριο έχει φροντίσει να κάνει σεφτέ και στους τίτλους της Παρί, η οποία άλλωστε μετράει μερικά χρονάκια ιστορίας. Θύμα του στο Leaders Cup , τη δεύτερη σημαντικότερη γαλλική διοργάνωση, η Μονακό του Μάικ Τζέιμς. Του παίκτη που θαυμάζει περισσότερο από κάθε άλλον στα ευρωπαϊκά γήπεδα, από την στιγμή που πάτησε και ο ίδιος τα πόδια του σε αυτά.

Πίσω στις ΗΠΑ, παρεμπιπτόντως, Τζέιμς λέγεται και ο νέος του αγαπημένος παίκτης. Μπράιαντ δεν υπάρχει δυστυχώς πια, άρα παρακολουθεί τους Λέικερς επί ΛεΜπρον πλέον. Έστω κι αν διαχρονικά, σε ό,τι αφορά στους πόιντ γκαρντ, θεωρεί αρχέτυπο για τη συγκεκριμένη θέση τον Κρις Πολ. Προ… (Μάικ) Τζέιμς, στα μέρη μας έχει ως ίνδαλμα τον Ταϊρίς Ράις. Κοντός κι εκείνος. Και αριστερόχειρας, σούπερ σκόρερ, δεινός πασέρ, άπιαστος στο “ένας εναντίον ενός”.

Δεν αργεί η ώρα που θα έρθει και ο Σορτς στον Παναθηναϊκό, σαν τον κορδελάκια συμπατριώτη του. Ώσπου να συμβεί αυτό το 2025, ο Τι Τζέι έχει προσθέσει στο προσωπικό παλμαρέ του τους τίτλους του πρώτου σκόρερ και του MVP του Γαλλικού Πρωταθλήματος τη σεζόν 2023-2024, τους τίτλους του κορυφαίου πασέρ και του MVP και τη σεζόν 2024-2025.

Είναι η χρονιά που τα σπάει όλα. Και στην Ευρωλίγκα επιτέλους. Κορυφαίος πασέρ κι εδώ, παραλίγο και πρώτος της σκόρερ. Βάζει τους ρούκι Παριζιάνους στα πλέι οφ, επικρατώντας της Ρεάλ στα πλέι ιν και σημειώνοντας 29 πόντους μετά κόντρα στη Φενερμπαχτσέ, η οποία θα φτάσει έως την κούπα. Δεν κάνει κακό ματς ούτε για δείγμα. Αφήνει παντού τον κόσμο με το στόμα ανοιχτό.

Πάει προς τα μέσα και σκοράρει με φλόουτερ και ανάποδα λέι απ, παίζει στα πόδια τους πάντες και τους προσπερνάει με γρήγορες hesi(tation) moves, ενίοτε κάνει τη ζημιά από μακριά με τον ανορθόδοξο τρόπο που σουτάρει. Διασχίζει το γήπεδο μέσα σε τρία-τέσσερα δευτερόλεπτα, καρφώνει. Και με τα δύο χέρια! Στην κανονική περίοδο μάς συστήνεται με θρίαμβο επί του Παναθηναϊκού στο Παρίσι. Κερδίζει μέσα στο ΣΕΦ. Και μέσα στο ΟΑΚΑ, με 20 πόντους, 9 ριμπάουντ, 14 ασίστ, 36 μονάδες στο ranking.

Ο Εργκίν Αταμάν, ο οποίος πεθαίνει για τέτοιους κοντούς, τον σημειώνει με κόκκινα γράμματα στο μπλοκάκι του. Ο Ιίσαλο άλλωστε έχει πάρει τη δική του προαγωγή στο ΝΒΑ και τους Μέμφις Γκρίζλις, στους οποίους σύντομα γίνεται χεντ κόουτς. Ανθίζοντας και με τον Τιάγκο Σπλίτερ προπονητή, ο Σορτς… προάγεται στον επτάκις Πρωταθλητή Ευρώπης. Ως Νταμπλούχος Γαλλίας, παρακαλώ. Δικό του το Κύπελλο, δικό του και το Πρωτάθλημα με θύμα τους Μονεγάσκους στα πέντε παιχνίδια.

Κάποτε στο κολέγιο Ντέιβις, όπως λέει ο Μονέκε στο «athletiko.gr», ο Σορτς δεν είχε ούτε 10 δολάρια στον τραπεζικό του λογαριασμό. Δέκα σκέτα, όχι χιλιάδες! Στο «Τριφύλλι» υπογράφει διετές συμβόλαιο με ετήσιες απολαβές που αγγίζουν τα 2.5 εκατ. με κάποια μπόνους.

Τελευταία μέρα του Σεπτεμβρίου του 2025 ντεμπουτάρει με τα πράσινα. Κόντρα στα προγνωστικά, διότι μια ίωση βαριάς μορφής τον έχει κρατήσει εκτός φιλικών και ταξιδιού στην Αυστραλία για το “τουρνουά” «Παύλος Γιαννακόπουλος». Λίγο η Μπάγερν, περισσότερο η δική του ανετοιμότητα, τον κρατάνε στο απόλυτο -και άκρως σημαδιακό στην καριέρα του- μηδέν.

Ακολουθεί βαριά εντός έδρας ήττα από την Μπαρτσελόνα. Άφαντος ξανά, υποπίπτει σε κρίσιμο σημείο μέχρι και σε παράβαση 8 δευτερολέπτων. Δίχως καν πίεση, αργεί να περάσει τη σέντρα. Κάποιοι βιαστικοί φοβούνται μην εξελιχθεί σε (χαμένο στοίχημα -επειδή θα παίζει λιγότερο και θα ‘χει λιγότερες αρμοδιότητες- τύπου) Λορένζο Μπράουν.

Λες και το κάνει επίτηδες ο Τι Τζέι. Για να απαντά μια ζωή με τον πιο πειστικό τρόπο στους αμφισβητίες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Κέντρικ Ναν: Η ανακάλυψη της Ευρώπης

Ματίας Λεσόρ: Ηφαιστειογενές υλικό

Το ρόλερ κόστερ του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ