Το αστέρι του Μάρτιν Όντεγκαρντ

AthleteStories 17 Δεκεμβρίου, 2020

Στο παγωμένο Ντράμεν της Νορβηγίας, το Δεκέμβρη του 1998, γεννήθηκε ένα αστέρι που στόχευε να αφήσει το στίγμα του στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.

Κάπου στην πορεία φάνηκε να σβήνει, να χάνει το δρόμο του, γιατί στην πραγματικότητα ήταν ένα παιδί που υποχρεώθηκε από πολύ νωρίς να κολυμπήσει σε βαθιά νερά.

Ο Μάρτιν Όντεγκαρντ θεωρούνταν για αρκετά χρόνια το μεγαλύτερο ταλέντο του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, ο παίκτης που έπρεπε να πάρει τα ηνία της Ρεάλ Μαδρίτης στην μετά-Ρονάλντο εποχή, βάρος ασήκωτο όπως αποδείχθηκε εν τέλει.

Οι ιθύνοντες της ομάδας πίστευαν ότι έχουν στην διάθεση τους ένα μοναδικό ταλέντο που διέθετε όλα τα φόντα προκειμένου να κυριαρχήσει και να οδηγήσει τη Ρεάλ σε πολλούς ακόμη τίτλους και περισσότερες διακρίσεις.

Η πραγματικότητα όμως έχει διαμορφωθεί με διαφορετικό τρόπο.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ο Όντεγκαρντ στην ηλικία των επτά ετών ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την στρογγυλή θεά, παίζοντας για την ομάδα της γενέτειράς του, στην οποία προπονητής ήταν ο πατέρας του και πρώην ποδοσφαιριστής, Χανς Έρικ Όντεγκαρντ.

Έπειτα από τέσσερα χρόνια επιμονής και σκληρής δουλειάς, ήρθε η πρώτη μεγάλη ευκαιρία για τον νεαρό Νορβηγό. Η Στρόμσγκοντσετ, ομάδα της πρώτης κατηγορίας στο νορβηγικό πρωτάθλημα, παρακολουθούσε την πορεία και εξέλιξη του και θέλησε να τον εντάξει στις ακαδημίες της.

Εκείνη την περίοδο προπονούνταν με μία ομάδα με τα μεγαλύτερα ταλέντα της χώρας του, την οποία είχε δημιουργήσει η ομοσπονδία της Νορβηγίας. Στην ομάδα του Μπούσκερουντ, όπως είχε ονομαστεί, ήταν με διαφορά ο μικρότερος ηλικιακά παίκτης και είχε αφήσει τους πάντες άφωνους με το υπέρμετρο ταλέντο του και την ικανότητα του να «βλέπει» το γήπεδο.

Παρά την μεγάλη αποδοχή και αναγνώριση που δέχτηκε, ο νεαρός έμεινε συγκεντρωμένος στο ποδόσφαιρο και δεν άφηνε τίποτα να του αποσπάσει την προσοχή από αυτό. Συνέχισε να δουλεύει ακατάπαυστα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αρχίσει να σπάει τα πρώτα ρεκόρ.

Ο Μάρτιν Όντεγκαρντ έγινε ο νεότερος παίχτης που αγωνίστηκε στην πρώτη κατηγορία της Νορβηγίας. Ήταν 13 Απριλίου του 2014, όταν σε ηλικία 15 ετών και 3 μηνών, έκανε το ντεμπούτο του για λογαριασμό της Στρομσγκόντσετ. Μετά από έναν μήνα, στις 16 Μαϊου, πέτυχε το παρθενικό του γκολ και κατέκτησε μία ακόμη κορυφή, αυτή του νεότερου σκόρερ στην ιστορία της νορβηγικής λίγκας, τότε Tippeligaen.

Ο Όντεγκαρντ είχε αρπάξει αμέσως την ευκαιρία που του δόθηκε και πραγματοποιούσε σταθερά πολύ καλές εμφανίσεις, με αποτέλεσμα να προβληματίσει τους ειδικούς ακόμα και σχετικά με το αν πρέπει ένας 15χρονος να κληθεί στην εθνική της Νορβηγίας.

Στο συγκεκριμένο ζήτημα πήρε θέση και ο Γιόν Άρνε Ρίσε, ένας εκ των κορυφαίων και πιο διακεκριμένων Νορβηγών ποδοσφαιριστών που πάτησαν ποτέ χορτάρι. Ο άλλοτε σταρ της Λίβερπουλ και της Ρόμα, επέμενε ότι ο Όντεγκαρντ πρέπει να κληθεί στην εθνική, παρά το πολύ νεαρό της ηλικίας του.

Την τελική απόφαση κλήθηκε να πάρει ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός της Νορβηγίας, ο Νιλς Σεμπ. Παρά το γεγονός ότι τον θεωρούσε έναν εκ των καλύτερων Ευρωπαίων 15χρονων, είχε δεύτερες σκέψεις σχετικά με την κλήση, καθώς πίστευε ότι ίσως βιάζονται μαζί του.

Η δουλειά όμως είχε γίνει, ο Όντεγκαρντ είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον όλων. Κυριολεκτικά όλων.

Κέρδισε με το σπαθί του την δυνατότητα να δοκιμαστεί από πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Έδειξαν ενδιαφέρον κολοσσοί του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, από την Μπάγερν Μονάχου και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μέχρι τη Λίβερπουλ και την Άρσεναλ. Η ομάδα όμως που αποφάσισε πιο ζωηρά να του δώσει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο του ήταν η μεγάλη Ρεάλ.

Έτσι τον Γενάρη του 2015 ο Μάρτιν Όντεγκαρντ γίνεται κάτοικος Μαδρίτης.

Ο νεαρός, όπως είναι φυσιολογικό, ήταν αρχικά μέλος της δεύτερης ομάδας της Ρεάλ, όμως από πολύ νωρίς αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα προσαρμογής.

Παρά τις δυσκολίες, στο πλαίσιο της τελευταίας αγωνιστικής του ισπανικού πρωταθλήματος μπαίνει ως αλλαγή στην θέση του Κριστιάνο Ρονάλντο και πραγματοποιεί το επίσημο ντεμπούτο του με την φανέλα των Μαδριλένων. Ήταν μόλις 16 χρονών.

Δημοσιότητα, φώτα, υπερβολές. Για το νεαρό Νορβηγό βάρος αβάσταχτο, αδύνατον να το διαχειριστεί και δικαιολογημένα λύγισε. Έκτοτε οι εμφανίσεις και η εξέλιξη του δεν πείθουν τη «βασίλισσα», ώστε να διατηρήσει μια θέση για εκείνον στο ρόστερ της.

Συνέχισε για λίγο στην Καστίγια, τη β’ ομάδα της Ρεάλ και στη συνέχεια αποφασίζεται να δοθεί δανεικός στην ολλανδική Χέρενφεϊν για ενάμιση χρόνο. Ούτε εκεί όμως κατάφερε να πάρει φανέλα βασικού αμέσως.

Είχε κάποιες εκλάμψεις τη δεύτερη χρονιά του στην Ολλανδία, χωρίς όμως εντυπωσιακή βελτίωση. Νέος δανεισμός, αυτή τη φορά στη Φίτεσε και μετά τη λήξη μίας ακόμη αδιάφορης σεζόν η Ρεάλ αποφασίζει να τον στείλει στη Ρεάλ Σοσιεδάδ. Είναι το κομβικό σημείο στην καριέρα του, η στιγμή που επιτέλους άρχισε να δείχνει δείγματα του ταλέντου που είχε καταπλήξει τους πάντες στην εφηβεία του.

Ο Μάρτιν Όντεγκαρντ με τη φανέλα της Χέρενφεϊν.

Η χρονιά του στο Ανοέτα δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί καλύτερα για τον ίδιο. Ήταν σχεδόν ειδυλλιακή. Έπαιζε βασικός, πραγματοποιώντας πολύ καλές εμφανίσεις και βοηθούσε ουσιαστικά την ομάδα του.

Η Σοσιεδάδ τερμάτισε τελικά στην τιμητική έκτη θέση στη Λίγκα, μένοντας συνεπής και ανταγωνιστική για όλη τη σεζόν.

Ο Όντεγκαρντ αποτελούσε βασικό γρανάζι της ομάδας, είχε κερδίσει το βραβείο του παίκτη του μήνα στην αρχή της σεζόν, είχε απελευθερωθεί ποδοσφαιρικά και το μόνο που έλειπε ήταν ένα πραγματικό σημείο αναφοράς.

Τον Φλεβάρη του 2020, η Σοσιεδάδ διασταυρώθηκε με την Ρεάλ Μαδρίτης στον ημιτελικό του Copa del Rey. Μέσα στο Μπερναμπέου, ο Νορβηγός μεσοεπιθετικός ήταν πολύ καλός και με την πολύτιμη βοήθεια του η Ρεάλ Σοσιεδάδ προκρίθηκε στον τελικό, έχοντας αφήσει πίσω το μεγαθήριο που ακούει στο όνομα Ρεάλ Μαδρίτης.

Εκείνη η στιγμή αποτέλεσε το σημείο καμπής για τον Όντεγκαρντ. Στον αγώνα αυτόν ήθελε να αποδείξει ότι θα έπρεπε να έχει θέση στο ρόστερ της Ρέαλ και μέσω της εμφάνισης του βροντοφώναζε στους Μαδριλένους ότι έκαναν λάθος που δεν του έδωσαν αυτή την ευκαιρία.

Μετά από την φοβερή αυτή σεζόν, ο Μάρτιν μπήκε ξανά στον χάρτη και η ομάδα της Μαδρίτης δεν μπορούσε παρά να του δώσει αυτό που του άξιζε: μια πραγματική ευκαιρία.

Ο Μάρτιν άρπαξε την ευκαιρία, προσπάθησε, βρήκε τις πολυπόθητες συμμετοχές και στο πρωτάθλημα και στο Champions League.

Ακόμη δεν έχει φτάσει εκεί που υπολόγιζαν όσοι βιάστηκαν να τον ανακηρύξουν σε διάδοχο του Κριστιάνο Ρονάλντο, ξαναμπήκε όμως στον ποδοσφαιρικό χάρτη, φώναξε ότι είναι εδώ, είναι παρών.

Κι άστρο λαμπρό τον οδηγεί.