Ως Τεχνικός Διευθυντής, οφείλω να αντιλαμβάνομαι και να κατανοώ πλήρως το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Να αποφασίζω σωστά και έγκαιρα δίχως φόβο και δισταγμό για τη βελτίωση του οικοδομήματος στο οποίο εργάζομαι.
Στην ομάδα την οποία με πάθος και αφοσίωση υπηρέτησα, την Παναχαϊκή, αρχικά έπρεπε να επιλέξω ικανότατους συνεργάτες. Τους κατάλληλους στο ρόλο τους για να υλοποιήσουν τους στόχους, σύμφωνα με τα καθήκοντά τους.
Από τη στιγμή που καθορίζονται και συμφωνούνται συγκεκριμένοι σκοποί-στόχοι κι ότι αυτοί πρέπει να πραγματοποιηθούν μέσα σε προσυμφωνημένο χρονικό πλαίσιο, τότε επιτυχία είναι οι συνεργάτες (τεχνικό επιτελείο, διοικητικό προσωπικό, εργαζόμενοι σε ανδρική ομάδα και Ακαδημίες) να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Να εμφανίσουν όλες τις δεξιότητες τους και να κερδίσουν τον σεβασμό από παίκτες της ομάδας και αντιπάλους με εργαλείο τη δουλειά τους. Σε αυτό το τελευταίο κομμάτι, είμαι πολύ ευχαριστημένος και νιώθω πλήρη δικαίωση.
Στην Παναχαϊκή, προσπαθήσαμε με στρατηγικό τρόπο να δημιουργήσουμε αγωνιστικά τμήματα και στην πορεία να οργανώσουμε τις Ακαδημίες.
Η παραγωγή έργου στις μικρές ηλικίες απαιτεί μεγάλη υπομονή, ειδικές γνώσεις και ποδοσφαιρικές υποδομές. Εμείς επενδύσαμε σε έναν ειδικό για τις ηλικίες αυτές, τον κύριο Φώτη Παπαπαναγή, ως τεχνικό διευθυντή, με άμεσο συνεργάτη και συνδετικό κρίκο αγωνιστικών τμημάτων – ανδρικής ομάδας τον Ηλία Κυριακίδη.
Με τις επιλογές αυτές σε πρόσωπα, αποδείξαμε εμπράκτως πως η εκπαίδευση και μελλοντική αξιοποίηση των παιδιών είναι για εμάς «κεφάλαιο» στη φιλοσοφία μας.
Ατέλειωτες οι ώρες δουλειάς για να δοθούν ευκαιρίες ανάδειξης και προώθησης παικτών στην ανδρική ομάδα. Οι προπονητές εργάζονταν για να δημιουργήσουν ποδοσφαιριστές με ολοκληρωμένη ανάπτυξη. Σωστούς ανθρώπους και -ίσως- επαγγελματίες ποδοσφαιριστές.
Αυτό που προσπάθησα ήταν να μετατρέψω τις εικόνες μου από το εξωτερικό σε έργο. Άλλωστε, στη χώρα μας, είμαστε πλούσιοι σε σκέψεις και φτωχοί σε πράξεις.
Οι επιλογές νέων παικτών στην αντρική ομάδα, Πατρινών και μη, μας έδωσαν τη δυνατότητα να διδάξουμε και να εκπαιδεύσουμε, εκτός από το να προπονήσουμε. Μας ενδιέφερε η ψυχοσύνθεσή τους και γι΄ αυτό το λόγο καθιερώσαμε συνεντεύξεις ποδοσφαιριστών μας, με ερωτήσεις που θα μας βοηθούσαν να εκμαιεύσουμε στοιχεία για το παρελθόν αλλά και την καθημερινότητά τους. Στόχος ήταν να είμαστε το διαρκές στήριγμά τους σε οτιδήποτε χρειαστούν.
Οργανώθηκαν, επίσης, επισκέψεις σε δεκάδες δημοτικά σχολεία στην πόλη της Πάτρας. Διακαής πόθος μου να «μπει» η Παναχαϊκή στα σπίτια των Πατρινών και καλύτερος πρεσβευτής για να αγαπηθεί ξανά και περισσότερο η ομάδα μας είναι τα Πατρινόπουλα. Δείχναμε βίντεο με την ιστορία της Παναχαϊκής και οι μικροί μαθητές συνομιλούσαν με τους εκπροσώπους της ομάδας.
Photo by: ΙΝΤΙΜΕ.
Εξηγούσα, προσωπικά, την αξία της συμμετοχής και το ίδιο έκανε ο γενικός αρχηγός μας, ο συνεργάτης του προπονητή, οι ποδοσφαιριστές μας και άλλοι, πλήρως ταυτισμένοι όλοι στις ίδιες ιδέες.
Στις κερκίδες μας, έχουμε ανάγκη και από φρέσκες, αγνές φωνές. Και σε αυτό το κομμάτι, θέλαμε να μην είμαστε μια συνηθισμένη ομάδα, αλλά να ξαναγεννηθούμε μέσα από ιδέες και τάσεις που σπάνια συγκεντρώνονται σε ένα ελληνικό γήπεδο.
Για εμάς, μεγάλη επιτυχία ήταν πως ο κόσμος μας αγαπούσε τις καλές εμφανίσεις, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, και μισούσε την φράση «νίκη με οποιοδήποτε τρόπο»! Είχε υπομονή και πίστη σε όλους, όσοι εργάζονταν στην ομάδα. Σπάνια αρετή η υπομονή.
Για εμάς, «επαγγελματικό ποδόσφαιρο» σήμαινε να αγωνιζόμαστε εντός κι εκτός έδρας παίζοντας με την καρδιά μας, πιστοί στο αγωνιστικό πλάνο του κυρίου Οφρυδοπουλου και των συνεργατών του.
Την αγωνιστική γραμμή που όρισα για ποδόσφαιρο στο προσκήνιο, πρώτοι την τήρησαν οι συνεργάτες μου και μετά οι παίκτες μας! Ομάδα κυρίαρχη, έχοντας τη μπάλα στα πόδια της. Ομάδα που κυνηγά την επιτυχία παίζοντας ποδόσφαιρο χωρίς πονηρές καθυστερήσεις από τα μέσα του παιχνιδιού. Ομάδα με παίκτες κατά βάση νέους, ντόπιους, πλαισιωμένος από λίγους εξαιρετικούς πεπειραμένους, αλλά με καλή φυσική κατάσταση, ώστε να υποστηρίζουν τον τρόπο παιχνιδιού μας.
Απέναντι δυο φορές στον Παναθηναϊκό, απέναντι στην ΑΕΚ, τον ΟΣΦΠ, τον Αστέρα Τρίπολης, τον ΠΑΣ Γιάννινα, τον Παναιτωλικό, τον Λεβαδειακό, τον Πανιώνιο, συλλόγους δηλαδή της Super League,η ομάδα μας, η οποία έχει «κορμό» με παίκτες από την Γ’ Εθνική, ανταγωνίστηκε τους αντιπάλους ως ίση προς ίση, σεβόμενη την πλούσια ιστορία της.
Με το τεχνικό επιτελείο, συζητούσα σε συχνή βάση για τους τρόπους με τους οποίους θα οικοδομήσουμε μια ομάδα η οποία θα έλθει ποδοσφαιριστές με 1) αυτοκυριαρχία, 2) πειθαρχία, 3) ομαδικό πνεύμα, 4) θάρρος, 5) αποφασιστικότητα, 6) πίστη στο πλάνο μας, 7) σεβασμό στην ομάδα και τον κόσμο.
Τα αποτελέσματα και οι δημόσιες τοποθετήσεις πολλών αντιπάλων μας με δικαιώνουν σε μεγάλο βαθμό.
Είναι όμως υποκρισία να μιλάμε είτε για σταδιακή προώθηση νεαρών ποδοσφαιριστών στην αντρική ομάδα είτε για εκπαίδευση και προπόνηση των επαγγελματιών παικτών μας, όταν δεν υπάρχει σύγχρονο προπονητικό κέντρο ή έστω αξιόλογοι χώροι για εκγύμναση, χαλάρωση και αποκατάστασή τους. Χωρίς αυτά ως βάση, μπορεί να πανηγυρίσεις εφήμερες επιτυχίες, αλλά ποτέ δεν θα κτίσεις κάτι για πολλά χρόνια.
Επιτυχίες είναι τα δεκάδες θετικά αποτελέσματα, είναι ο τίτλος της σεζόν 2016-2017, είναι η 3η θέση του 2017-2018, είναι η ανάδειξη νέων ντόπιων και μη ποδοσφαιριστών, είναι η ανάδειξη νέων προπονητών, είναι η επιστροφή του κόσμου στις κερκίδες, είναι η αναγνώριση των αντιπάλων, είναι το δέσιμο οργανωμένων και μη με το έμψυχο υλικό.
Επιτυχία είναι η ανάκτηση της υπόληψης που είχε χαθεί…
Ευχόμαστε να ακολουθήσουν κι άλλοι αυτό το παράδειγμα και το ποδόσφαιρό μας να γίνει καλύτερο για όλους μας.
THE ENGLISH VERSION: “My Bet: European mentality in Greek football” / Kostas Katsouranis