Τον Ιανουάριο του 2014 πήρα την απόφαση να παίξω στο εξωτερικό. Δεν ήμουν ο πρώτος ούτε ο τελευταίος.
Πολλά παιδιά στην ηλικία μου έχουν ακριβώς την ίδια θέληση.
Ήμουν τυχερός! Ήδη αρκετές ομάδες είχαν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους. Ήταν κάτι τιμητικό για μένα.
Ένιωθα εκείνη την εποχή ότι είχα κλείσει σιγά-σιγά τον κύκλο μου στον Ατρόμητο, στον οποίον ήμουν ήδη τεσσεράμισι χρόνια.
Η πρόταση της Τσβόλε ήταν αυτό που έψαχνα. Μια μεγάλη ευκαιρία. Αρχικά να παίξω στο εξωτερικό και εν συνεχεία να πάρω και άλλη μεταγραφή. Είτε σε πιο μεγάλη ομάδα της Ολλανδίας είτε σε άλλο Πρωτάθλημα, πιο ανταγωνιστικό.
Η προσαρμογή μου ήταν μια περίεργη υπόθεση, με την έννοια ότι δεν είχα μείνει ποτέ μόνος μου στο εξωτερικό μέχρι τότε. Τελικά όμως, τώρα που το σκέφτομαι, δεν ήταν και τόσο δύσκολο.
Με το που πήγα στην ομάδα, φύγαμε κατευθείαν για προετοιμασία στη Νότιο Αφρική.
Λίγο μετά, άρχισαν να έρχονται στην Ολλανδία φίλοι και συγγενείς.
Ο καιρός περνούσε ευχάριστα. Έπαιζα. Προσαρμοζόμουν. Έκανα όνειρα.
Τον Απρίλιο η ομάδα πήρε το Κύπελλο.
Ήταν ένα σχεδόν τέλειο εξάμηνο και ήδη άρχισαν ομάδες από άλλα Πρωταθλήματα να ενδιαφέρονται για μένα. Προετοιμαζόμουν εκείνο το καλοκαίρι για την καλύτερη σεζόν της καριέρας μου. Ήθελα να τα δώσω όλα.
Τον Αύγουστο πήραμε και το Super Cup Ολλανδίας. Με μένα στο γήπεδο.
Ο Θανάσης Καραγκούνης με τη φανέλα της Τσβόλε.
Δεν πρόλαβα να χαρώ τ’ όνειρό μου. Ήρθε εκείνος ο Νοέμβριος και η πρώτη ζημιά στο χιαστό του δεξιού μου ποδιού.
Ήταν μια τελείως ανύποπτη φάση, δεν με μάρκαρε κανείς. Βγήκα απλώς μπροστά από αντίπαλο στην προπόνηση, για να προλάβω την μπάλα, και το πόδι μου κόλλησε στο έδαφος.
Ήμουν άπειρος από τέτοιους σοβαρούς τραυματισμούς, αλλά αντιλήφθηκα ότι δεν ήταν κάτι νορμάλ.
Οι Ολλανδοί με συμβούλευσαν να χειρουργηθώ άμεσα, εγώ δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω.
Πήγα για την επέμβαση στο νοσοκομείο του Τσβόλε. Το έχω μετανιώσει! Οι γιατροί δεν ήταν απολύτως εξειδικευμένοι σε τέτοιου είδους τραυματισμούς.
Δεν έχω ιδέα τι δεν πήγε καλά. Έκανα ό,τι μου είπαν. Άρχισα άμεσα αποκατάσταση, η οποία κράτησε επτά μήνες, σ’ ένα φανταστικό κέντρο που χρησιμοποιεί και η Εθνική Ολλανδίας.
Γύρισα σιγά-σιγά με την ομάδα, αλλά η ατυχία δεν είχε τελειώσει. Στην τελευταία προπόνηση της αποκατάστασης πήγα να σουτάρω. Και έμεινα εκεί. Πάλι το δεξί πόδι. Πάλι ο χιαστός!
Στη δεύτερη ζημιά γκρεμίστηκαν όλα. Όλα όσα είχα στο μυαλό μου για την καριέρα μου. Δεν ήθελα ούτε να ακούω για ποδόσφαιρο, ήμουν σε μίνι κατάθλιψη, θα έλεγα. Πολύ δύσκολες στιγμές. Με έσωσε η τότε κοπέλα μου και σήμερα σύζυγος και μητέρα του παιδιού μου.
Πήρα ένα μήνα άδεια για να σκεφθώ τι θα κάνω. Με την κοπέλα μου, τη Σοφία, και την οικογένειά μου βάλαμε όλα τα δεδομένα στο τραπέζι. Και τελικά βρήκα το κουράγιο να το ξανακάνω! Χειρουργείο και αποκατάσταση.
Σοφία και Θανάσης.
Έψαξα και βρήκα τον γιατρό-χειρουργό της Εθνικής Ολλανδίας. Ήταν πολύ επώδυνο το δεύτερο χειρουργείο και η αποκατάσταση πολύ βαρετή.
Αυτή τη φορά κράτησε εννέα μήνες! Έφτιαξα όμως το πόδι μου για να μπω στην προετοιμασία. Διψούσα να επιστρέψω.
Έπαιξα σε όλα τα φιλικά. Άργησαν να με εμπιστευτούν από την ομάδα, παρόλα αυτά έμπαινα ως αλλαγή.
Τον Δεκέμβριο όμως ξανακόλλησε το πόδι μου, πάλι το δεξί! Μέχρι τον Φεβρουάριο, δεν μπορούσαν να πουν τι είχα.
Αποφάσισα να το ψάξω μόνος μου, να αναζητήσω διάγνωση. Δεν υπήρχε άλλη λύση. Απαίτησα να γίνει αρθροσκόπηση στο γόνατό μου για να δούμε επιτέλους τι συμβαίνει.
Εδώ παραλίγο να με βγάλουν τρελό. Και όμως δεν ήμουν. Όταν η αρθροσκόπηση τελείωσε, μου έδειξαν ένα μεγάλο κομμάτι μηνίσκου που είχαν μόλις κόψει! Υπήρχε πρόβλημα. Είχε χαθεί και εκείνη η σεζόν.
Το καλοκαίρι μου είπαν ότι δεν ήμουν στα πλάνα του προπονητή. Με πέταξαν εκτός ομάδας, αφού έτσι και αλλιώς το συμβόλαιό μου τελείωνε το 2018. Έπαιξα παρόλα αυτά κάποια ματς με τη δεύτερη ομάδα και στη συνέχεια και με την πρώτη.
Τον Ιανουάριο άρχισα να μιλάω με ομάδες που ενδιαφέρονταν για εμένα και από την Ελλάδα και από το εξωτερικό. Είπα όμως να συνεχίσω στην Τσβόλε, μέχρι να τελειώσει το συμβόλαιο το καλοκαίρι.
Τον Ιούνιο αποφάσισα ότι η καλύτερη επιλογή για μένα ήταν η Λαμία, η ομάδα της πόλης μου. Θα έχω τη στήριξη που θέλω.
Μου έχει ξυπνήσει ξανά το πάθος για ποδόσφαιρο. Θέλω να μπω και πάλι στο χάρτη του αθλήματος. Δεν ξεχνώ όμως ότι σχεδόν όλοι με ξέχασαν! Το τηλέφωνό μου, ενώ χτυπούσε συνέχεια, σταμάτησε να χτυπά. Ειδικά δημοσιογράφο δεν θέλω να ξαναδώ στα μάτια μου.
Κατάλαβα πάντως τι σημαίνει ποδόσφαιρο.
Ωρίμασα, ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας.
Είδα και τις δύο όψεις του νομίσματος.
Πού βαδίζω και πού πάω.
Ήταν ένα μεγάλο μάθημα ζωής.
Τώρα πια ξέρω ποια είναι τα πραγματικά σημαντικά.
Τώρα πια όλα τα βλέπω διαφορετικά.
Ο Θανάσης Καραγκούνης είναι διεθνής ποδοσφαιριστής.