Κερτ Ράμπις: Η μπέρτα του χαμάλη

Ο απηυδισμένος μπαμπάς τον πήρε από τον γιακά και τον έσυρε στο πιο κοντινό κατάστημα οπτικών.

«Ο μικρός από δω έσπασε για πολλοστή φορά τα γυαλιά του. Πείτε μου ότι έχετε ένα ζευγάρι που να μη φθείρεται με τίποτα και θα το αγοράσω, όσο και να κάνει».

Ο οπτομέτρης στο Κουπερτίνο της Καλιφόρνιας είχε. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η πορεία του ξεχωριστού κυρίου Κερτ Ράμπις προς την κατάκτηση 4+5 Πρωταθλημάτων με τους Λέικερς αλλά και ενός Κυπέλλου Ελλάδας. Ως… Κυριάκος Ραμπίδης, με τη φανέλα της ΑΕΚ.

Ξεχωριστός, πρωτίστως μα όχι μονάχα ως διοπτροφόρος ο γιος του δασκάλου. Ναι, ξεχώριζε για το ασυνήθιστο παρουσιαστικό του. Μαύρο κεράτινο γυαλί και μέσα στις τέσσερεις γραμμές (!), ξανθιά χαίτη, μουστάκι, κάλτσες ανεβασμένες μέχρι το γόνατο. Μια λευκή μύγα μέσα στο… σοκολατούχο και πεντανόστιμο γάλα του Μάτζικ Τζόνσον, του Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ και των άλλων παικταράδων, αν μας επιτρέπεται ο χρωματικός παραλληλισμός.

Δεν ταίριαζε χρωματικά ούτε στιλιστικά. Απείχε και αγωνιστικά, ποιοτικά, από τους συμπαίκτες του. Το ταλέντο του (το ποιο;) δεν έφτανε ούτε στο μικρό δαχτυλάκι του Μάτζικ και των άλλων αστέρων στο Λ.Α. την εποχή του «Showtime».

Μα γι’ αυτό και κόλλησε για πολλά χρόνια και γεύτηκε διακρίσεις που οι περισσότεροι συνάδελφοί του δεν φαντάζονταν καν. Διότι έδινε αυτό που έλειπε.

Ο ιδανικός χαμάλης δίπλα σε υπέρλαμπρους αστέρες. Ένας τύπος που μεταμορφωνόταν εν ώρα εργασίας σε «Superman» και ίπτατο μαζί με την παρέα του σε δυσθεώρητα μπασκετικά ύψη για τους κοινούς θνητούς. «Κλαρκ Κεντ», τον φώναζαν αρχικά, ελέω των γυαλιών. Σύντομα πέρασε από το όνομα του alter ego του σούπερ ήρωα στο παρατσούκλι του τύπου με την μπέρτα και το μεγάλο «S».

Τρία άλλα κεφαλαία γράμματα, τα οποία φτιάχνουν το ακρωνύμιο ΑΕΚ, τα γνώρισε από σπόντα, προτού γνωρίσει την αποθέωση στα γήπεδα του ΝΒΑ.

Εκεί ψηλά, στα… Πριγκιπονήσια

Ο πρώτος ελληνικής καταγωγής NBAer που κατέκτησε τίτλους ήταν ο Λου Τσιορόπουλος. Σμολ φόργουορντ των Μπόστον Σέλτικς, δις Πρωταθλητής το 1957 και το 1959. Ακριβώς ανάμεσα στις δύο συγκεκριμένες χρονιές, στις 25 Φεβρουαρίου 1958, ήρθε στον κόσμο ο Ντάρελ Κερτ Ράμπις. Όπως… δεν προδίδει το ονοματεπώνυμό του, η δική του ελληνική καταγωγή ανακαλύφθηκε (sic) πολύ αργότερα.

Γενέτειρα η Τερ Οτ. Terre Haute. Γαλλική ονομασία που βαστάει από τον 18ο αιώνα και τους Καναδούς τέτοιων καταβολών που κατηφόριζαν προς εξερεύνηση και άγρα γούνας. Από τα Highlands της Ιντιάνα (όπως αποδίδονται/μεταφράζονται στα αγγλικά), ο Κερτ δεν έχει να θυμάται πολλά.

Σε προσχολική ηλικία έχει μετακομίσει στο Κουπερτίνο. Το προάστιο του Σαν Χοσέ θα γίνει γνωστό ως το μέρος όπου την ίδια εποχή μεγαλώνει ένας άλλος διοπτροφόρος άνδρας, ονόματι Στιβ Τζομπς. Ο Rambis δεν θα αλλάξει τον κόσμο, όπως οι γείτονές του, ιδρυτές της Αpple (εκεί κι ο Στιβ Βόζνιακ), μα δεν θα είναι και για τα… rubbish (σκουπίδια).

Εξελίσσεται σε ηγέτη του ομώνυμου χάισκουλ στο Κουπερτίνο, φεύγει για το παραδίπλα κολέγιο της Σάντα Κλάρα.

Με τους Μπρόνκος έχει μέσους όρους 16 πόντων και 9.6 ριμπάουντ και επιλέγεται στον τρίτο γύρο του ντραφτ του 1980 από τους Νικς. Στο Νο.58, ενώ όμως στο Νο.36 οι Νεοϋορκέζοι έχουν επιλέξει και τον ίδιας θέσης ΝτεΓουέιν Σκέιλς. Αμφότεροι πάουερ φόργουορντ. Υπάρχουν άλλοι τέσσερεις ψηλοί πρώτης γραμμής, δεν είναι ζεστός να πάει στην άλλη άκρη των ΗΠΑ για ένα λαχείο που δύσκολα θα κληρώσει. Πού να ‘ξερε ότι θα πήγαινε εν τέλει στην άλλη άκρη του κόσμου…

Ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Σάντα Κλάρα, μιάμιση δεκαετία προτού σαγηνεύσει περισσότερο τον κόσμο του ο Στιβ Νας, παίρνει το αεροπλάνο για το «Μεγάλο Μήλο». Επιβιώνει από το rookie camp, όχι όμως και από τα επόμενα workouts. Δέχεται δελεαστική πρόταση από έναν σύλλογο στην Ελλάδα, το σκέφτεται σοβαρά.

Σύμφωνα με ένα από τα πρώτα τεύχη του «Τριπόντου», είναι ο αμερικανοσπουδαγμένος Μιχάλης Κυρίτσης που τον έχει ανακαλύψει και θέλει να τον φέρει στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τον Βασίλη Σκουντή στο «Gazzetta», είναι ο Πρόεδρος της ερασιτεχνικής ΑΕΚ, Μάκης Χατζηχαραλάμπους, που στέλνει στην Κωνσταντινούπολη τον Έφορο, Δημοσθένη Πασχαλίδη, ώστε να εξασφαλίσει τα πιστοποιητικά.

Ξένοι δεν επιτρέπονται στο Ελληνικό Πρωτάθλημα και στο Πατριαρχείο στο Φανάρι εγένετο… Κυριάκος Ραμπίδης, υιός του Μιχαήλ και της Ρεβέκκας, γεννηθείς στο Μπουγιουκαντά. Στην Πρίγκιπο δηλαδή, το μεγαλύτερο από τα Πριγκιπονήσια στη Θάλασσα του Μαρμαρά. Στη φάμπρικα των ελληνοποιήσεων της εποχής έχει μόλις προστεθεί ένα νέο εκλεκτό μέλος.

Ενώ λοιπόν αρχικά ο Ρεντ Χόλτζμαν έχει διαμηνύσει στον Ράμπις να μην απομακρυνθεί, κάποια στιγμή ο εμβληματικός κόουτς των Νικς (εκεί και στα δύο τους Πρωταθλήματα) του λέει να κυνηγήσει την ευκαιρία μακριά από τις ΗΠΑ. Έλα όμως που τραυματίζεται ο φόργουορντ Σλάι Γουίλιαμς και φέρνει πίσω το… πριγκιπόπουλο. Αυτό υπογράφει δεκαήμερο συμβόλαιο, μα έχει βάλει τζίφρα και για να περάσει τον Ατλαντικό. Δεν αποτολμάται η συμμετοχή του σε κάποιο επίσημο ματς του ΝΒΑ, ώρα για διάπλου…

Τόσο διαφορετικός, τόσο επιδραστικός

Ο… Κυριάκος πατάει το πόδι του σε ελληνικό έδαφος ένα απομεσήμερο της τελευταίας ημέρας του Ιανουαρίου του 1981. Τρεις ώρες αργότερα βρίσκεται στο κλειστό του Ιωνικού Νέας Φιλαδελφείας, όπου έχει ξεκινήσει η αναμέτρηση της ΑΕΚ με τον Πανελλήνιο. Συν τοις άλλοις, λέει στους ανθρώπους της νέας του ομάδας ότι είναι άρρωστος. Λεπτομέρειες…

Έχει δηλωθεί στο φύλλο αγώνα και, όντως, στο δεύτερο ημίχρονο μπαίνει να αντιμετωπίσει την ομάδα του Κυρίτση! Ο προπονητής που δρέπει τους καρπούς των δικών του προσπαθειών να τον δει στην Ελλάδα και βέβαια στη δική του ομάδα είναι ο Φρανκ Ντέβελι. Ο «Δικέφαλος» έχει πάρει τον πρώην του Άρη (και αμέσως πιο πριν της Μακάμπι) και ο Αμερικανός κόουτς τρίβει τα χέρια του με την προσθήκη μεσούσης της περιόδου.

Στο “λειψό” ντεμπούτο του, ο Ραμπίδης βάζει 9 πόντους, κερδίζει 8 φάουλ και κυρίως το πιο κρίσιμο ριμπάουντ της αναμέτρησης (25’’ πριν το τέλος), η οποία λήγει με “κιτρινόμαυρη” νίκη 76-75, παρά την απουσία του σούπερ σκόρερ, Βασίλη Γκούμα. Τη ματσάρα την έχει κάνει ένας άλλος ομογενής εξ Αμερικής, ψηλός και… ξανθός. Ο Άλμπερτ Μάλλαχ, της 38άρας για τους Κυψελιώτες. Εις μάτην. Ούτε η ένστασή τους για αντικανονική συμμετοχή του νεοφερμένου αντιπάλου τελεσφορεί.

Το ίδιο Σαββατοκύριακο η ποδοσφαιρική ΑΕΚ συντρίβει 4-0 τον ΠΑΟΚ, με το γκολ της χρονιάς από τον Θωμά Μαύρο, και η πρώτη εμφάνιση του Ράμπις περνάει στα ψιλά. Άλλωστε, το μπάσκετ δεν έχει το σημερινό στάτους.

Προϊόντος του χρόνου πάντως, φτιάχνει όνομα στα μέρη μας και κανένας δεν θέλει να τα βάλει με τους “φονικούς” αγκώνες του.

Ακόμα και για τα ταπεινά ελληνικά δεδομένα, δεν έχει κάτι το τρομερό στις κινήσεις και το εν γένει επιθετικό παιχνίδι του. Έχει και στο συγκεκριμένο κομμάτι τις μεγάλες βραδιές του, εντούτοις τη διαφορά την κάνει στην άμυνα –όπως στο 101-73 επί του (Πρωταθλητή του ’80, όπως και προσεχώς το ‘81) Παναθηναϊκού για τον δεύτερο προημιτελικό του Κυπέλλου. Έχουν βάλει 20+ πόντους ο Γκούμας, ο Μηνάς Γκέκος, ο Βαγγέλης Φώτσης… Παρεμπιπτόντως, ο πατέρας του Αντώνη διατηρούσε επίσης μύστακα, όπως και ο Γιάννης Κανακάκης.

Ο τρίτος των μυστακοφόρων περιορίζει τον Ντέιβιντ Στεργάκο, το -13 καλύπτεται πανηγυρικά, στους ημιτελικούς υποκλίνεται και ο Ιωνικός Νικαίας του 22χρονου Παναγιώτη Γιαννάκη. Στη χρονιά που έχει υποκύψει και ο Άρης του Νίκου Γκάλη στη Νέα Φιλαδέλφεια, η ΑΕΚ στέφεται Κυπελλούχος και κατακτά το πρώτο της τρόπαιο από το μακρινό 1970!

Μπροστά σε 2.000 φιλάθλους στο καμίνι της Γλυφάδας, μέσα Ιουλίου με τον τζίτζικα να σκάει, ο Ηρακλής καταβάλλεται με 84-78 και ο Γκέκος λαμβάνει την κούπα από τον Πρόεδρο της ΕΟΚ, Ζαχαρία Αλεξάνδρου. Καλύτερος παίκτης του Τελικού ανακηρύσσεται όχι ο κάπτεν των 17 πόντων, όχι ο Γκούμας των 30, αλλά ο Ράμπις των 11 και της κυριαρχίας στις ρακέτες.

Πάλι δεύτερο θέμα στις εφημερίδες η κατάκτηση. Είναι η άφιξη του Νορβηγού επιθετικού, Άρνε Ντόκεν, για τον Παναθηναϊκό που “κλέβει” τον βασικό τίτλο. Ο ασυνήθιστος τύπος, παράξενος στα μάτια του γλεντζέ Γκούμα, επειδή προτιμά τα βιβλία από τα μπουζούκια, παίρνει τη… θήκη των γυαλιών του και γυρίζει στην πατρίδα του. Χωρίς να έχει κλείσει οριστικά την ελληνική πόρτα πίσω του, παρότι θα προτιμούσε να μη ζητεί κάθε τρεις και λίγο χρωστούμενα από τους μισθούς του.

Με δικό του fan club στους Λέικερς

Το ότι έχει τερματίσει τέταρτος στο ανυπόληπτο Ελληνικό Πρωτάθλημα και έχει πάρει έναν τίτλο διοργάνωσης που δεν ξέρουν καν πώς να τη μεταφράσουν τα Αμερικανάκια, αυτά δεν σηκώνουν φρύδια πίσω στις ΗΠΑ. Δεν είναι αρνητικός να επιστρέψει στην Ελλάδα, δεν ελπίζει σε πολλά από ΝΒΑ μεριά. Στο σπίτι του στην Καλιφόρνια έχει γυρίσει, εκεί διεξάγεται το σάμερ λιγκ του Σαν Φρανσίσκο, δηλώνει το λοιπόν συμμετοχή.

Ο σκάουτερ Μάικ Τιμπό τον προτείνει στους Λέικερς, εκείνοι τον καλούν για δοκιμαστικά, αυτός το παίζει δύσκολος! Θεωρεί ότι είναι χάσιμο χρόνου κάτι τέτοιο, ότι δεν έχει ρεαλιστικές ελπίδες να γίνει μέλος τους. Μέχρι που έρχεται σε απευθείας τηλεφωνική επαφή με τον χεντ κόουτς των Πρωταθλητών του 1980, Πολ Γουέστχεντ. «Σε γουστάρω, ψάχνω κάποιον να μου εξασφαλίζει το ριμπάουντ για να τρέχουμε», λέει ο θιασώτης του run ‘n’ gun τεχνικός.

Ο Ράμπις πείθεται, περνάει από τα try outs, υπογράφει συμβόλαιο. Αυτός που δεν μακροημερεύει περαιτέρω είναι ο Γουέστχεντ, ο οποίος στο ξεκίνημα της σεζόν 1981-1982 πληρώνει την ανοιχτή κόντρα του με τον Μάτζικ Τζόνσον και απολύεται. Στην άκρη του πάγκου κάθεται ο Πατ Ράιλι, η εποχή του «Showtime» ανατέλλει. Μαζί και το άστρο, ναι, το άστρο, του Κερτ Ράμπις.

Ο άτεχνος πάουερ φόργουορντ των 203 εκατοστών και 100 κιλών αρέσει και στον νέο πρώτο προπονητή, χώρια που μετά από μόλις 26 αγώνες διαλύει το γόνατό του ο ίδιας θέσης και 15ετούς συμβολαίου (!) Μιτς Κάπτσακ. Θα ξαναπαίξει για μερικούς μόνο μήνες, χρόνια αργότερα… Χτυπάει και ο Μαρκ Λαντσμπέργκερ, ο οποίος, προτού κάνει το ρεκόρ ριμπάουντ (που δεν θα σπάσει ποτέ) στην ελληνική Α1 ως σέντερ του Πανιωνίου, ήταν “4άρι” στους Λέικερς. Μέχρι και η απόφαση της λίγκας να αυξήσει τα εγγυημένα συμβόλαια κάθε ομάδας από έντεκα σε δώδεκα τού χαμογελάει.

Ο δρόμος για την καθιέρωση ανοίγει διάπλατα και ο παθιασμένος Κερτ την πιάνει από τα πλούσια μαλλιά του. Ένα πράγμα μονάχα τον ανησυχεί. Καμιά δεκάδα πιτσιρικάδες οπαδοί που δηλώνουν…. «Νεολαία Ράμπις» («Rambis’ Youth») και εμφανίζονται στο Forum φορώντας γυαλιά σαν τα δικά του.

Νομίζει πως τον κοροϊδεύουν, άλλωστε κι ο ίδιος δεν νιώθει άνετα ακόμη με την εμφάνισή του. Φοράει γυαλιά, επειδή έχει μυωπία και δεν τον βολεύουν οι φακοί επαφής, δεν το κάνει για να δείχνει διαφορετικός, τυχόν cool. Κανονίζει συνάντηση με τους… νεολαίους και πηγαίνει αποφασισμένος να τους ζητήσει ευγενικά να κόψουν το τρολάρισμα.

«Μπαίνω στην αίθουσα και νιώθω σαν τον Ιησού Χριστό με τους πιστούς του. Μου λένε ότι δεν υπάρχει κανένας Μάτζικ και Καρίμ μπροστά μου, ότι εγώ είμαι η κινητήρια δύναμη της ομάδας», εξιστορεί στο «Santa Clara Magazine».

Ανακρούει πρύμναν, κάνει πλέον ό,τι μπορεί για να τους εξασφαλίζει εισιτήρια. Το fan club είχε δημιουργηθεί μετά από μια ειρωνική αποστροφή σε άρθρο του «Sports Illustrated» για τον νέο παίκτη του συλλόγου. Και, όταν φτάνουν οι Σέλτικς στο Λος Άντζελές, άρα και ο θρυλικός εκφωνητής στο γήπεδό τους (και συνάμα ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός σχολιαστής), Τζόνι Μοστ, ο οποίος έχει προβεί σε επίσης αρνητική αναφορά στον άτσαλο φόργουορντ, τα μέλη του fan club πιάνουν δουλειά. Στέκονται καθ’ όλη τη διάρκεια του pregame show από πίσω του και δεν σταματούν να φωνασκούν και να κοροϊδεύουν.

Ο Μάτζικ, ο Ρέιγκαν και ο… Πέκοβιτς

Καλτ φυσιογνωμία, με τη χωρίστρα στη μέση και τα μαλλιά που κατσάρωναν τα πρώτα χρόνια προς τους ώμους, αλλά το “4άρι” με τον μακρύ κορμό και το παρουσιαστικό σέρφερ στις ακτές της Καλιφόρνιας βοηθάει τα μάλα τους Λέικερς να εγκαθιδρύσουν τη δυναστεία των ‘80s. Αποτελεί το τέλειο συμπλήρωμα των σούπερ σταρ, ως μια μονάδα με μηδενικό “εγώ” και με αυξημένο αίσθημα ευθύνης ως προς τον ρόλο της.

Κάνει τη βρόμικη δουλειά στην άμυνα. Σπρώχνει, σπρώχνεται, μαζεύει αμυντικά ριμπάουντ, για να φύγει η παρέα του στο τρανζίσιον, μαζεύει και επιθετικά, ανανεώνοντας ευκαιρίες για να σκοράρει. Γίνεται βασικός από την πρώτη του κιόλας χρονιά, παρότι έχει καταφτάσει στο Λος Άντζελες και ο Μπομπ ΜάκΑντου. Μπορεί να “ξεχνιέται” για πολλή ώρα στον πάγκο, εντούτοις στο τέλος των αγώνων ξαναμπαίνει για να προσδώσει μούσκουλα και σκληρή άμυνα.

«Στην πρώτη κοινή μας προπόνηση αναρωτήθηκα “ποιος είναι αυτός με τα γυαλιά που τολμάει να με ταπώσει;”. Όταν είδα ότι μπήκε στο μάτι και του “Big Fella” (σ.σ: Τζαμπάρ), σιγουρεύτηκα ότι θα στεριώσει», θυμάται ο Μάτζικ.

Πρωταθλητής και ο λευκός ψηλός το 1982, ως ρούκι, με 11 ριμπάουντ, παρακαλώ, στον νικηφόρο τέταρτο τελικό με τους Σίξερς. Στον αντίστοιχο του 1984 ξεχύνεται στον αιφνιδιασμό και ο Κέβιν ΜακΧέιλ των Σέλτικς με κίνηση… καράτε (που θα ήταν συνώνυμη αποβολής σήμερα, τότε απλό φάουλ) τον ξαπλώνει κανονικά. Η συγκεκριμένη φάση θεωρείται έως σήμερα ότι αποτυπώνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την κόντρα των δύο μεγαθηρίων.

Σε δύο κατοπινούς τελικούς ο άνθρωπός μας μαζεύει από 9 ριμπάουντ, μα ο τίτλος χάνεται. Δεύτερο δαχτυλίδι το ’85. Σημείο καμπής του Game 5, μία από τις συνηθισμένες βουτιές του Ράμπις για να σώσει μία μπάλα. Προσγειώνεται στις πρώτες σειρές και η σόλα του Νο.49 Pony στη μούρη της συντρόφου του Ντάνι Σάλιβαν, γνωστού οδηγού Indy Car.

Το ματς διακόπτεται για λίγο, όταν ξαναρχίζει, οι Καλιφορνέζοι δεν κοιτάζουν πίσω. Παίρνουν τη ρεβάνς από τη Βοστώνη και στην επίσκεψη των Πρωταθλητών στον Λευκό Οίκο ο Πρόεδρος, Ρόναλντ Ρέιγκαν, θυμίζει στον Κερτ τη φάση, συγχαίροντάς τον κιόλας, επειδή ζήτησε συγγνώμη από την κοπέλα.

Πρωταθλητής και τη διετία 1987-1988, διψήφιος για πρώτη και τελευταία φορά στην καριέρα του αμέσως μετά, όταν μετακομίζει στη Σάρλοτ (11.1 π., με 9.4 ριμπ.). Πηγαίνει και στο Φοίνιξ, γυρίζει στην αγαπημένη του Καλιφόρνια για το Σακραμέντο, γυρίζει και στους Λέικερς (1993-1995), ώστε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση εκεί που του πρέπει.

«Μοιάζει με τον Κλαρκ Κεντ, πηδάει να πάρει ριμπάουντ σαν τον Superman και σουτάρει σαν τη Λόις Λέιν», είχε γράψει μια εφημερίδα της (σκέτης) Φιλαδέλφεια για τον απόλυτο role player των «Λιμνανθρώπων».

Για δεκατρείς σεζόν θα είναι ασίσταντ κόουτς στον σύλλογο, πανηγυρίζοντας και τους τίτλους του 2002 και του 2009. Σε εκείνους της διετίας 2000-2001 έχει τον ρόλο του βοηθού Τζένεραλ Μάνατζερ, στον θρίαμβο του 2020 εκείνον του συμβούλου.

Η γυναίκα του, η Λίντα, ήταν προσκείμενη ως γραμματέας στην κόρη του αφεντικού και, από τη στιγμή που η Τζίνι Μπας… κληρονόμησε τους Λέικερς, το ζεύγος των φίλων της μαζί με την ίδια και τον GM, Ρομπ Πελίνκα, είναι που λύνουν και δένουν έξω από τις τέσσερεις γραμμές. Μια ζωή εκεί, κοινώς. Ενίοτε, και εδώ.

Το 2010 έρχεται ως χεντ κόουτς των Τίμπεργουλβς, μαζί με τον Πρόεδρο, Ντέιβιντ Καν. Τον άνθρωπο που κρύβεται αργότερα πίσω από το στήσιμο της ομάδας-έκπληξη της Ευρωλίγκας, Παρί. Σκοπός τους να δουν και να μιλήσουν με τον Νικόλα Πέκοβιτς του Παναθηναϊκού. Θα τον πάρουν όντως το ίδιο καλοκαίρι στη Μινεσότα, από την οποία ο Ράμπις αποχωρεί κακήν κακώς το 2011. Στη μετά Γκαρνέτ εποχή οι «Λύκοι» πατώνουν. Στον τεχνικό τους μια χαρά πάντως κάθεται η απόλυση, έχοντας υπογράψει τετραετές συμβόλαιο 8 εκατ. δολαρίων.

Έχοντας στο μεταξύ περάσει και από τους Νικς -που τον είχαν ντραφτάρει- με διάφορες ιδιότητες, ακόμα και του υπηρεσιακού πρώτου προπονητή, το 2018 επιστρέφει στην Αθήνα και βλέπει από κοντά την ΑΕΚ να κατακτά το FIBA Champions League. Στις ΗΠΑ τον έχουν δει ως γκεστ σταρ σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές να ενσαρκώνει έναν μπασκετμπολίστα, ακόμα και τον ίδιο τον εαυτό του. Την περσόνα που φιλοτέχνησε με ιδρώτα και μόχθο στο Λος Άντζελες.

«Βρέθηκα στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή, με τη σωστή κατάσταση και τους σωστούς προπονητές», έχει πει στους «New York Times» για το πώς ξεκίνησαν όλα στο ΝΒΑ.

Και με τα σωστά γυαλιά…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Έρβιν Μάτζικ Τζόνσον:  Η γέννηση της μαγείας

Γενναιόδωρος (Kareem) Υπηρέτης (Abdul) του Θεού (Jabbar)

Πατ Ράιλι: Τα διαφορετικά δόντια της τσατσάρας

Μπομπ ΜάκΑντου: Like a rolling stone