Αναζητώντας Ισορροπία

Κάθε ταξίδι πίσω στο σπίτι, στην πατρίδα, είναι ευλογία. Ωστόσο, το πιο πρόσφατο ήταν ένα μελαγχολικό ταξίδι.

Προφανώς είχαμε υψηλούς στόχους στην ομάδα μπάσκετ γυναικών του Παναθηναϊκού, πριν μάθουμε ότι δεν έχουμε την ευκαιρία ούτε καν να προσπαθήσουμε με τους πετύχουμε.

Το να είμαι πίσω στην οικογένεια και τους δικούς μου ανθρώπους είναι καταπληκτικό, όμως πονάει λίγο γιατί είχαμε μία απίστευτη σεζόν στην Αθήνα.

Έχω τις καλύτερες συμπαίκτριες, τους καλύτερους προπονητές σε έναν σύλλογο γνωστό για την ιστορία του και την αγάπη και τη στήριξη των οπαδών του.

Απέμεναν δύο μήνες για το τέλος της αγωνιστικής χρονιάς και ήταν δύσκολο να φύγουμε πρόωρα.

Φυσικά, μετά την εξάπλωση του κορονοϊού, η υγεία είναι πάνω απ’ όλα και είναι σημαντικότερη από αγώνες και νίκες.

Επιστρέφοντας στη Φιλαδέλφεια θυμήθηκα κάθε καλοκαίρι, χωρίς ματς.

Το πρόγραμμα, τότε, είναι να ξυπνάς, να χαλαρώνεις και να συναντάς φίλους.

Αλλά, για την ώρα, είμαι ακόμη σε προσωπική καραντίνα για περίπου δύο εβδομάδες και, συνεπώς, πρέπει να ξυπνήσεις και να βρεις τρόπους να «γεμίσεις» τις μέρες σου.

Δεν μπορώ να πάω στο γυμναστήριο για να προπονηθώ και δεν θέλω να τρέξω στον δρόμο, διότι δεν ξέρεις ποιος θα σε σταματήσει και αν επιτρέπεται να είσαι έξω από το σπίτι σου.

Φτάνοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες, αντίκρισα μία περίπλοκη κατάσταση, με μπερδεμένες απόψεις.

Όλα, στο αυτοκίνητο από το αεροδρόμιο προς το σπίτι, έμοιαζαν φυσιολογικά.

Κάποιος θα σου πει ότι τα πάντα είναι τελείως καλά, γιατί η χώρα λειτουργεί ακόμη και όλα κινούνται.

Κάποιος άλλος θα σου αναφέρει κάτι διαφορετικό, κάτι περισσότερο.

Αυτή τη στιγμή, στην κομητεία που μένω, τα πράγματα είναι καλά. Όμως λαμβάνουμε πληροφορίες ότι σε άλλες πόλεις το πρόβλημα με τον ιό μεγαλώνει…

Δεν απέχουμε και πολύ από τη Νέα Υόρκη ή το Νιου Τζέρσεϊ, όπου μαθαίνουμε πως επικρατεί μία εντελώς διαφορετική κατάσταση.

Ακούμε και διαβάζουμε αναφορές για ανθρώπους που τρέχουν μακριά από τα ασανσέρ και, φυσικά, αυτό είναι τρομακτικό.

Τρομακτική ήταν και η πτήση, για μένα.

Δεν μου αρέσει να πετάω, γενικά. Έχω κλειστοφοβικές σκέψεις και ήμουν ιδιαιτέρως αγχωμένη επειδή χρειάστηκε να ταξιδέψω φορώντας την προστατευτική μάσκα και τα γάντια.

Πάντως, ο έλεγχος μετά την προσγείωση δεν ήταν τόσο άσχημος όσο έλεγαν.

Έλεγξαν τα χαρτιά και τα ταξιδιωτικά έγγραφά μας σε δύο ή τρία σημεία. Μας ρωτούσαν από πού ερχόμασταν και κατέγραφαν την θερμοκρασία μας.

Έκαναν καλή δουλειά, αλλά δεν μπορώ να μιλήσω για την κατάσταση των περασμένων εβδομάδων, διότι εμείς δεν ήμασταν στο πρώτο «κύμα» των Αμερικανών που επέστρεψαν μαζικά στη χώρα.

Η κύρια οδηγία ήταν να μείνουμε σε κατ’ οίκον περιορισμό  για 14 ημέρες, σαν μέτρο προφύλαξης. Αποφάσισα να ακολουθήσω κατά γράμμα την εντολή, παρότι δεν έχω κανένα σύμπτωμα ή υψηλό πυρετό.

Μένω ακόμη μακριά από όλους, για την ασφάλειά τους, για την ασφάλειά μου. Είμαι πίσω στην οικογένειά μου εδώ και μία εβδομάδα, και, για την ώρα, δυστυχώς, δεν μπορώ να δω τους συγγενείς μου.

Τα νέα και οι ενημερώσεις για τον κορονοϊό ήταν ξαφνικές.

Τα πράγματα, από την αρχή στην Κίνα, έγιναν πολύ σύντομα. Όλο αυτό μας «χτύπησε» γρήγορα και όλα συνέβησαν μεμιάς.

Στην αρχή, υπήρχαν οι σκέψεις να συνεχίσουμε τους αγώνες στην Ελλάδα δίχως θεατές στις εξέδρες. Θαρρεί κανείς σε κλάσματα δευτερολέπτου, όλα είχαν ακυρωθεί!

Από όσα μου είπαν και κατάλαβα, έλαβαν δραστικά μέτρα και πολύ άμεσα, για να σταματήσουν την εξάπλωση. Προφανώς, αν δεις απλώς τα νούμερα στην Ελλάδα, δεν έκαναν και άσχημα.

Όταν έμαθα αρχικά ότι οι αθλητές και όλοι εμείς πρέπει να μείνουμε στο σπίτι, φοβήθηκα, γιατί καμία μας δεν είχε περάσει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν.

Όμως, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα και το γεγονός ότι είχαμε την ευχέρεια να βγούμε για να αγοράσουμε φαγητό ή ό,τι άλλο χρειαζόμασταν, έκαναν την κατάσταση λιγότερο αγχωτική.

Εγώ και οι συμπαίκτριές μου προσπαθήσαμε να είμαστε προσεκτικές.

Όμως όταν βγαίναμε να πάρουμε φαγητό και βλέπαμε όλους εκείνους τους Έλληνες να κάνουν βόλτες, σκεφτόμασταν ότι εσείς λατρεύετε να πίνετε τον καφέ σας έξω και να πηγαίνετε στην παραλία! Υποθέτω ότι αυτό, πάντως, οδήγησε στην απαγόρευση κυκλοφορίας.

Γνωρίζω ότι είναι δύσκολο να βρεις τρόπο να διατηρήσεις την ισορροπία σου και να κρατήσεις και τον εαυτό σου και τους άλλους ασφαλείς.

Αλλά δεν είμαι εκείνη που έχει όλες τις απαντήσεις και δεν ξέρω τόσα πολλά για τον ιό.

Ο κορονοϊός δεν είναι κάτι που ξέρω από το υπόβαθρό μου. Προτιμώ να ακούω τους ειδικούς, να κάνω ό,τι μου λένε και να μένω μακριά από κόσμο όσο περισσότερο γίνεται.

Κατά τη διάρκεια της συμβουλής των περιορισμών στην Αθήνα, δεν αισθάνθηκα μοναχικά.

Οι Αμερικανίδες της ομάδας μένουμε μαζί και είναι καταπληκτικό να έχεις κάποια να μιλήσεις και να απομακρύνεις έτσι το άγχος και την πίεση. Είναι περίεργο το συναίσθημα να είσαι απομονωμένος.

Προσπαθούσαμε να αποφορτιστούμε πηγαίνοντας έξω για τρέξιμο ή κάνοντας μεγάλες βόλτες με τα πόδια, γιατί στα μισά της σεζόν τα επίπεδα ενέργειάς σου είναι πολύ υψηλά.

Είχαμε συνηθίσει να έχουμε δύο προπονήσεις την ημέρα και τώρα, ξαφνικά, σου λένε να μείνεις μέσα.

Κάναμε καλή δουλειά διατηρώντας τις αποστάσεις μεταξύ μας και, την ίδια στιγμή, διασφαλίζοντας ότι όλες μας ήμασταν καλά.

Δεν χρειαζόταν να ανησυχούμε για το φαγητό και μπορούσαμε να γυμναστούμε λίγο και στο σπίτι.

Η αναβολή του πρωταθλήματος δεν είναι κάτι που μας τρόμαξε, αλλά ήταν ένα σοκ για εμάς.

Μιλούσαμε διαρκώς με τις οικογένειές μας πίσω στις Η.Π.Α. και λέγαμε σε όλους να μην ανησυχούν. Εκείνοι έβλεπαν πως τα νούμερα των κρουσμάτων δεν ήταν αντίστοιχα με της Ιταλίας και, συνεπώς, ήταν ευκολότερο να τους καθησυχάζουμε.

Οι συγγενείς μου ένιωθαν ήρεμα με όσα συνέβαιναν στην Αμερική και την Ελλάδα, σε αντίθεση με την κατάσταση στην Ιταλία, και ήθελαν μόνο να μάθουν πότε θα μπορέσω να επιστρέψω στο σπίτι.

Ήξεραν ότι είμαι σε ένα διαμέρισμα όπου κανένας δεν είχε νοσήσει και απλώς ζητούσαν να τους ενημερώνω.

Όταν ανακοινώθηκε η απαγόρευση πτήσεων από και προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και δεν επιτρεπόταν να γυρίσουμε πίσω ή να φύγει κάποιος από την Αμερική, αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε πόσο θα κρατήσει όλο αυτό.

Αν ήταν μόνο για έναν μήνα, δεν είχα πρόβλημα να μείνω στην Ελλάδα. Αν, όμως, ήταν για παραπάνω, οι αθλητές πρέπει να αρχίσουμε να βρίσκουμε λύσεις, αναφορικά με το οικονομικό κομμάτι.

Δεν ανησύχησα ποτέ για το συμβόλαιό μου, μετά την αναβολή της Α1.

Ο Παναθηναϊκός έκανε καταπληκτική δουλειά και μας πρόσεξε. Είμαστε ακόμη δεσμευμένες με ενεργά συμβόλαια.

Η ομάδα είναι ακόμη πολύ υποστηρικτική και τα μέλη της ρωτούσαν τις παίκτριες αν χρειάζονταν χρήματα για φαγητό και σούπερ μάρκετ.

Η προπονήτριά μας ήταν πάντα πρόθυμη να μας βοηθήσει. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει εξαιρετικά στελέχη τα οποία κάνουν εκπληκτικά όσα πρέπει να κάνουν.

Είναι πολύ ωραίο να έχεις τέτοιους ανθρώπους γύρω σου. Κάθε βράδυ, κάποιος από την ομάδα μάς έφερνε φαγητό στο διαμέρισμα. Και παρότι δεν μπορούσαμε να τον ακουμπήσουμε, να τον αγγίξουμε, αισθάνεσαι πως είναι κοντά σου.

Είναι εκεί για σένα, όχι απλώς από το τηλέφωνο. Δεν εξαφανίστηκε κανένας.

Δεν ένιωθα στρες και, στο οικονομικό κομμάτι, θα δούμε τι θα έρθει. Καθώς απομένουν δύο μήνες στις συμφωνίες μας και περιμένουμε να μάθουμε αν η χρονιά θα συνεχιστεί.

Αυτό παραμένει απορία, αλλά οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού ήταν σπουδαίοι στο να ελέγξουν τις φοβίες μας και να μας κρατήσουν ήρεμες.

Λένε ότι είναι πολύ αγχωτικό για μία αθλήτρια να είναι απομονωμένη και να αναγκάζεται να προπονηθεί στο σπίτι.

Δεν το βλέπω έτσι. Δεν είναι δύσκολο.

Πρέπει απλώς να βρεις έναν τρόπο. Μπορείς να τρέξεις στον δρόμο. Μπορείς να βρεις χώρο στο σπίτι για να κάνεις τις ασκήσεις σου.

Το αστείο είναι ότι ενώ οι αθλητές έχουν μπόλικη ενέργεια, ώστε να γυμνάζονται δύο φορές την ημέρα, αυτή είναι συχνά και σε χαμηλά επίπεδα. Μαντέψτε.. Το να ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου δεν είναι πρόβλημα!

Είμαστε συνέχεια σε εγρήγορση και πάντοτε χρειαζόμαστε χρόνο για ξεκούραση.

Επομένως, δεν νομίζω ότι είναι τόσο δύσκολο όσο το βλέπει ο κόσμος, γιατί πρέπει να ξεκουραστούμε κι εμείς.

Η σεζόν δεν έχει ολοκληρωθεί τυπικά και είναι δύσκολο να μην μπορείς να συνεχίσεις με τον σωστό τρόπο. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να ξεκουραστείς και να βρεις τρόπο να γυμναστείς, προκειμένου να είσαι σε καλή κατάσταση, αν συνεχιστούν οι αγώνες.

Γενικά μιλώντας, ωστόσο, είναι πάντα καλό να έχεις τον χρόνο και τον χώρο να αποφορτιστείς για λίγο.

Κατά τη διάρκεια της απομόνωσης στην Αθήνα και της καραντίνας στη Φιλαδέλφεια, παρακολουθώ πολλές τηλεοπτικές σειρές. Πολλές!

Έχω εγκαταστήσει εφαρμογές στο κινητό μου που αναζητούν τα πάντα και έχω συνεχείς ενημερώσεις για νέες κυκλοφορίες. Τρελαίνομαι για τηλεοπτικές σειρές!

Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε ένα εμπόδιο το οποίο πρέπει να ξεπεράσουμε, ως άνθρωποι και ως αθλητές.

Δεν είναι εύκολο για εμάς να συνεχίσουμε να προπονούμαστε και να μείνουμε συγκεντρωμένοι. Οφείλουμε να έχουμε διαρκώς κίνητρο, επειδή έχουμε συνηθίσει να γυμναζόμαστε στο γήπεδο και τώρα πρέπει, για παράδειγμα, να βγούμε και να τρέξουμε στον δρόμο ή να προπονηθούμε στο σπίτι.

Πρέπει να είμαστε περισσότερο δυνατοί πνευματικά ως αθλήτριες και, ως χαρακτήρες, να επικεντρωθούμε στο ποιοι είμαστε, πού είμαστε και να διατηρήσουμε την εσωτερική ηρεμία μας.

Γιατί δεν είναι δύσκολο να χάσεις το μυαλό σου, να αγχωθείς και να τρελαθείς.

Δεν είναι εύκολο να μείνεις σε ένα δωμάτιο, αλλά πρέπει να φροντίσουμε ο ένας τον άλλον και να προσέξουμε και το μυαλό μας.

Αυτές οι ημέρες μοιάζουν με τη Μέρα της Μαρμότας!

Τα καλοκαιρινά προγράμματα είναι το ίδιο, χωρίς αγώνες, και πρέπει να βρεις την ισορροπία σου.

Προσπαθώ να τηρώ το προσωπικό πρόγραμμά μου, να σηκώνομαι από το κρεβάτι την ίδια ώρα, να κάνω ό,τι έχω να κάνω και, παράλληλα, να μην παραμελώ την προπόνησή μου.

Η δική μου Μέρα της Μαρμότας, τηρώντας το ίδιο πρόγραμμα καθημερινά, είναι ένας εύκολος τρόπος για να τα καταφέρνω.

Ο αθλητισμός είναι κάτι, παγκοσμίως, που το αγαπάμε όλοι. Ωστόσο, αυτή την εποχή, η υγεία και η ασφάλεια έχουν προτεραιότητα.

Τα σπορ δεν θα πάνε πουθενά.

Όταν τελειώσει όλο αυτό, κατ’ ευχήν σύντομα, οι αγώνες, οι προπονήσεις θα αρχίσουν και πάλι.

Καταλαβαίνω πως πολλοί επιθυμούν αυτό να συμβεί το συντομότερο δυνατό, όμως αυτή τη στιγμή αυτό πρέπει να είναι το δεύτερο πράγμα στο κεφάλι μας.

Είμαστε αθλητές και όχι γιατροί. Έχουμε υποχρέωση να ακούμε εκείνους οι οποίοι μας συμβουλεύουν να περιμένουμε ωσότου κάποιος μας πει ότι μπορούμε να επιστρέψουμε στο παρκέ.

Πρέπει να ακούμε και να ακολουθούμμε τους ειδικούς.

Κατανοώ πως οι οπαδοί θέλουν τα σπορ πίσω, όμως το ίδιο θέλουμε κι εμείς. Είναι εποχή για υπομονή.

Οι αθλητές επιθυμούν επίσης να είναι εκεί για να παλεύουν, διότι έτσι έχουν συνηθίσει. Θέλουμε να παίξουμε τόσο όσο και οι φίλαθλοι επιθυμούν να παρακολουθούν.

Είναι περίοδος στην οποία πρέπει να μείνουμε ενωμένοι και να παραμείνουμε ήρεμοι και ασφαλείς.

Η Σαμάνθα ΜακΚέι είναι επαγγελματίας παίκτρια μπάσκετ και μετά τη θητεία της στον Παναθηναϊκό, αγωνίζεται στην Νίκη Λευκάδας.

Επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Αδαμόπουλος

THE ENGLISH VERSION: “Seeking balance” / Samantha MacKay

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Σαμάνθα ΜακΚέι: «Ριμπάουντ Ζωής».

ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ

ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΓΥΝΑΙΚΩΝ