Η έννοια του ασυμβίβαστου δεν υπήρξε ποτέ στο μυαλό της.
Για την ακρίβεια, εμφανίστηκε και την αποδέχθηκε, μόνο για λίγο. Μέχρι να μην αφήσει αυτή τη σκέψη να κυριαρχήσει στα όνειρά της.
Ήταν, αρχικά, το καλοκαίρι του 2017, όταν μία επιστολή από το υπουργείο παιδείας της Αγγλίας εκπλήρωνε ένα όνειρο της Τζέσι Νάιτ. Έφερνε, ωστόσο, ένα άλλο στο περιθώριο.
Ο διορισμός της ως δασκάλα δημοτικού σχολείου στην περιοχή του Έπσομ, στο Σάρεϊ, την υποχρέωνε να βάλει (προσωρινό) τέλος στις αθλητικές φιλοδοξίες της.
Ο χρονικός περιορισμός έδειχνε να την «κερδίζει». Όσο και αν προσπαθούσε να χωρέσει κάθε δραστηριότητα στο απαιτητικό 24ωρο της, η «πρόσθεση» δεν της «έβγαινε».
Η τότε 23χρονη αθλήτρια στίβου, στα 400μ. και 400μ. με εμπόδια, πήρε μία βαθιά ανάσα. Έφερε στο μυαλό της παιδικά χαμόγελα και η δική της ανεμελιά, με το όνειρο ενός Ολυμπιακού μεταλλίου, χρειάστηκε να «θυσιαστεί».
Τα σχέδιά της, ωστόσο, αποδείχθηκαν αγώνας αντοχής και όχι ταχύτητας, όπως πάνω στο ταρτάν.
Δε αισθάνθηκε σαν σούπερ ηρωίδα, βάζοντας στο πλάνο της έναν συνδυασμό στόχων. Όμως, κατάλαβε σε λιγότερο από μερικούς μήνες ότι μπορεί να υποδυθεί αυτό τον διπλό ρόλο.
Μπορεί να βγάζει το πουκάμισο το μεσημέρι και να φορά τα αθλητικά παπούτσια της το απόγευμα.
Μπορεί, τουλάχιστον, να προσπαθήσει να μην μείνει με την αμφιβολία. Η δουλειά της, άλλωστε, είναι να απαντά σε απορίες των μαθητών της. Είχε έρθει η ώρα να απαντήσει σε μία δική της ερώτηση, στον εαυτό της…
Η Τζέσι Νάιτ / Photo by: Jessie Knight – Instagram.
Έναν χρόνο μετά τον διορισμό της, η Νάιτ, η οποία γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1994, διαπίστωσε πως «υπήρχε ένα κενό στη ζωή μου».
Τότε ήταν που, όπως εξήγησε σε συνέντευξή της στην ιστοσελίδα της εφημερίδας «Telegraph», αποφάσισε να δώσει στην αθλητική καριέρα της άλλη μία ευκαιρία.
Η φιλοδοξία της απαιτούσε στρατιωτική πειθαρχία. Επισήμανε πως δεν παρεκκλίνει ποτέ του αυστηρού προγράμματός της και το αποτύπωσε με ιδιαιτέρως περιγραφικό τρόπο…
«Ξυπνάω κάθε πρωί στις 6:00 και πρέπει να βγάλω βόλτα τον σκύλο. Είμαι στο γραφείο μου, στο σχολείο, στις 7:45, όπου οφείλω να είμαι παραγωγική.
»Τα παιδιά φεύγουν για τα σπίτια τους στις 3:15 το μεσημέρι, όμως πρέπει να μείνω στο σχολείο περίπου ως τις 5:30 για να προετοιμάσω το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας…
»Έχω, πάντως, αρκετό χρόνο μέχρι να φτάσω σπίτι, να ξεκουραστώ για λίγο και στις 6:30μ.μ. να είμαι στο γήπεδο για προπόνηση».
Όπως καταλαβαίνει κάποιος, τελειώνοντας το πρόγραμμά της γύρω στις 9:30 το βράδυ, το μόνο που μένει να κάνει «είναι ένα ντους, να φάω κάτι και να πέσω στο κρεβάτι».
Αποδείχθηκε καλή «μαθήτρια» και η πρόοδός της υπήρξε από αξιοσημείωτη ως και εντυπωσιακή. Οι δύο σπουδαιότερες νίκες της καριέρας, σε διάστημα μίας εβδομάδας τον Φεβρουάριο του 2020, προφανώς και το απέδειξαν.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο, παρά την αναβολή τους, δεν είναι πια άπιαστο όνειρο.
Η Τζέσι Νάιτ, σε προπόνηση της στα Χανιά, κατά την προετοιμασία της στην Κρήτη, τον Μάρτιο του 2016 / Photo by: Jessie Knight – Instagram.
Το απόγευμα της 15ης Φεβρουαρίου 2020 ήταν για την Τζέσι Νάιτ διαφορετικό.
Από τη μοναχικότητα της προπόνησης ή τη γεμάτη από παιδικές φωνές αίθουσα του σχολείου, έφτασε στο στάδιο της Γλασκώβης και σκέφτηκε ότι για πρώτη φορά θα τρέξει μπροστά σε ένα σχεδόν κατάμεστο γήπεδο.
Δεν κόμπιασε. Αντίκρισε την Γιουστίνα Σβιέτι Έρσετιτς, πρωταθλήτρια Ευρώπης στα 400μ., αλλά δεν φοβήθηκε.
Παρότι η Πολωνή είναι κάτι σαν το ίνδαλμα της Νάιτ, δεν αισθάνθηκε δέος, αλλά ένα πρωτόγνωρο κίνητρο.
Η Αγγλίδα είχε δηλώσει στο δίκτυο BBC ότι «η Γιουστίνα είναι η αγαπημένη μου αθλήτρια στα 400μ. Λατρεύω να την παρακολουθώ να τρέχει και να καθοδηγεί την ομάδα σκυταλοδρομίας της χώρας της.
»Πριν από την κούρσα είχα δηλώσει ότι θα είναι καταπληκτικό να καταφέρω να την σταθώ δίπλα της στη γραμμή της αφετηρίας».
Η Σβιέτι Έρσετιτς ήταν εκεί. Αλλά το ίδιο έκανε, με εμφατικό τρόπο, και η Νάιτ.
Η 26χρονη Τζέσι παραδέχθηκε πως «στην αρχή ήμουν πολύ νευρική. Σπάνια αγωνίζομαι σε γεμάτο στάδιο». Το τρακ αποδείχθηκε ότι δεν το «έδιωξε» γρήγορα.
Όταν ακούστηκε ο ήχος της εκκίνησης, άρχισε να τρέχει όπως ποτέ άλλοτε. Κάποια στιγμή, έχοντας διανύσει ίσως και 100 μέτρα, διαπίστωσε πως… τρέχει μόνη της.
Έστριψε το κεφάλι και είδε τις συναθλήτριές της στην αφετηρία. Δεν αισθάνθηκε αμήχανα, όμως. Απλώς φοβήθηκε μήπως είχε χάσει την ευκαιρία της. Θα έκανε λάθος…
Η Τζέσι Νάιτ (δεξιά), κατά τη διάρκεια της κούρσας στη Γλασκώβη, δίπλα στην Γιουστίνα Σβιέτι Έρσετιτς / Photo by: athleticsweekly.com.
Περπάτησε γρήγορα στο σημείο εκκίνησης, θεωρώντας ότι έχει υποπέσει σε άκυρη εκκίνηση ή πάτησε τη γραμμή.
Όταν έφτασε στην αρχή, της εξήγησαν πως υπήρξε ένα πρόβλημα με τον ήχο του όπλου που έδινε το «σήμα» για να εκκινήσουν οι δρομείς.
Τη στιγμή που επιχειρούσε να αυτοσυγκεντρωθεί και πάλι, ώστε να δοκιμάσει για άλλη μία φορά, η ησυχία διακόπηκε απότομα.
Λίγο παραπέρα, ο Αρμάντι Ντούπλαντις πετύχαινε παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα επί κοντώ, με επίδοση 6,18μ.!
Ίσως όλος ο ενθουσιασμός του κοινού να εξελισσόταν σε περισπασμό. Μονάχα που η Τζέσι Νάιτ προτίμησε να το δει ως «σημάδι».
Κοίταξε δεξιά και αριστερά. Εκτός από την Σβιέτι Έρσετιτς, στην αφετηρία ήταν η Ολλανδή Λισάν ντε Βιτ, τρίτη στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Βερολίνου, το 2018, πίσω από την Σβιέτι Έρσετιτς και την Μαρία Μπελιμπασάκη.
Λίγο πιο δίπλα στεκόταν και η φιναλίστ του Παγκοσμίου πρωταθλήματος της Ντόχα (2019), Πολωνή Ίγκα Μπάουμγκαρτ-Βίταν και δύο αθλήτριες από τη Τζαμάικα, οι Τζανίβ Ράσελ και Στέφενι Ανν ΜακΦέρσον.
«Τα πόδια μου έτρεμαν στην αρχή», ομολόγησε η Νάιτ, εξηγώντας πως «γι’ αυτό πίστεψα ότι είχε κάνει άκυρη εκκίνηση».
Όταν το όπλο ακούστηκε σωστά, αυτή τη φορά, η Αγγλίδα ήταν πάλι σαν να έτρεχε μόνη…
Μέχρι τα μισά της κούρσας, ήταν πρώτη. Σκέφτηκε πως «το κοινό θα πίστευε απλώς ότι τα έδωσα όλα στην αρχή και αυτό δεν θα φτάσει».
Ένιωθε ότι ήταν η κούρσα τη ζωής της σε μία μεγάλη «σκηνή», σε ένα Γκραν Πρι στίβου με σπουδαίες αντιπάλους και δεν επιθυμούσε να κοιτάξει πίσω, πριν τερματίσει…
Photo by: Jessie Knight / Instagram.
Ακόμη και μετά τα 200μ., δεν έδειχνε σημάδια κούρασης.
Η Νάιτ τόνισε στο BBC πως «για να είμαι απολύτως ειλικρινής, στο δεύτερο μισό αισθάνθηκα ότι σχεδόν περίμενα τις αντιπάλους μου».
Γνώριζε, βεβαίως, ότι τουλάχιστον η Σβιέτι Έρσετιτς θα επιχειρήσει μία τελευταία αντεπίθεση, λίγο μετά την πτώση και αποχώρηση της ΜακΦέρσον.
Στην τελική ευθεία, η Τζέσι Νάιτ αισθάνθηκε την Πολωνή σταρ στον ώμο της. Το κοινό άρχισε να φωνάζει και η ίδια είπε από μέσα της: «Σε παρακαλώ, Τζέσι, άντεξε, άντεξε λίγο ακόμη…». Και τα κατάφερε, πετυχαίνοντας τη σπουδαιότερη νίκη της καριέρας της!
Σε λιγότερο από έναν χρόνο είχε κατεβάσει την επίδοσή της κατά δύο δευτερόλεπτα και με χρόνο 51.57΄΄ είχε σημειώσει την τέταρτη καλύτερη επίδοση στον κόσμο για το 2020!
Ήταν η νικήτρια που δεν «έπρεπε» να είναι εκεί. Ήταν μία αθλήτρια την οποία δεν περίμενε κανένας να είναι τόσο ανταγωνιστική.
«Ήμουν η μοναδική στην κούρσα που φορούσα μπλούζα με το όνομα συλλόγου», θυμάται, πλέον. Συμπληρώνοντας πως «νομίζω ότι πολλές αθλήτριες δεν γνώριζαν καν το όνομά μου».
Η ντε Βιτ την πλησίασε, λίγο πριν από το είδωλό της… Η Σβιέτι Έρσετιτς πήγε στη συνέχεια κοντά της, την χτύπησε φιλικά στον ώμο και της έδωσε συγχαρητήρια.
«Πιστεύω ότι οι υπόλοιπες απλώς σοκαρίστηκαν με την εξέλιξη του αγώνα», συμπέρανε η Νάιτ. Άλλωστε, παραδέχθηκε ότι «κι εγώ σοκαρίστηκα με το αποτέλεσμα».
Οκτώ ημέρες αργότερα, στις 23/2/20, η Τζέσι Νάιτ νίκησε και στο Βρετανικό πρωτάθλημα κλειστού στίβου, επίσης στη Γλασκώβη!
Ήταν η επιβεβαίωση ότι έχει τα φόντα να διεκδικήσει μία θέση στην Ολυμπιακή ομάδα της Βρετανίας για τα 400μ. και την ομάδα σκυταλοδρομίας 4Χ400.
Η αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, λόγω του κορονοϊού, δεν αλλάζει τα σχέδια της. Πάντως, ακόμη δεν έχει καταλήξει αν θα ζητήσει για ένα διάστημα η εργασία της ως δασκάλα να γίνει μερικής απασχόλησης.
«Δεν το έχω αποφασίσει ακόμη», τόνισε στην Telegraph, πριν από τη μετάθεση των Αγώνων για το καλοκαίρι του 2021.
Ξεκαθαρίζοντας πως «δεν πρόκειται να παρατήσω τη διδασκαλία, γιατί μου προσφέρει μία υγιή απόσπαση της προσοχής μου».
Γνωρίζει, πάντως, ότι το «φορτωμένο» πρόγραμμά της, σε συνδυασμό με ύπνο επτά ωρών καθημερινά δεν επαρκεί για μία απαιτητική προετοιμασία για Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ενδεχομένως γι’ αυτό επαναλαμβάνει ότι «συχνά σκέφτομαι πως δεν ζηλεύω του επαγγελματίες αθλητές, που είναι full-time απασχολημένοι με τον στίβο»…
Η ίδια, αν και αρχικά αποφάσισε ότι η διδασκαλία θα είναι η καριέρα της, το ξανασκέφτηκε. Επικοινώνησε με την προπονήτρια Μαρίνα Άρμστρονγκ και το έριξε (και) στη σκληρή προπόνηση.
Και δεν απογοητεύτηκε όταν έχασε τη θέση για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ντόχα, για μόλις τέσσερα εκατοστά του δευτερολέπτου…
Η Τζέσι Νάιτ με την (δεξιά) προπονήτριά της, Μαρίνα Άρμστρονγκ / Photo by: Jessie Knight – Instagram.
Μετά τον διπλό θρίαμβό της στη Σκοτία, η Τζέσι Νάιτ επέστρεψε στο σχολείο. Όταν μπήκε στην αίθουσα, οι επτά-οκτώ ετών μαθητές της άρχισαν να την χειροκροτούν!
Η ίδια θυμάται πως «τα πιτσιρίκια νόμιζαν ότι τα μετάλλιά μου ήταν από αληθινό χρυσό. Αυτά τα παιδιά είναι μαζί μου σε αυτό το “ταξίδι” μου.
»Συχνά μου προσφέρουν χαριτωμένες κάρτες με μηνύματα αγάπης και στήριξης και οι γονείς τους ήταν πάντα ιδιαιτέρως υποστηρικτικοί».
Αυτό το οποίο επισημαίνει είναι πως «αυτό που θέλω να περνάω στους μαθητές μου δεν είναι ότι η δεσποινίς Νάιτ τρέχει γρήγορα. Αλλά πως η δεσποινίς Νάιτ δουλεύει σκληρά και αυτό έχει ανταμοιβή».
Επιπλέον, θεωρεί ότι αποτελεί ένα πρότυπο για τα κορίτσια που θέλουν, αλλά συχνά δεν τολμούν, να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.
Δεν θεωρεί ότι προσφέρει κάποιο «μάθημα ζωής». Αυτό που, ίσως, θα δεχόταν ότι κάνει, είναι να «δίνω ένα παράδειγμα ότι αν το επιθυμείς, μπορείς να συνδυάσεις στόχους που μοιάζουν ασυμβίβαστοι και να τους πετύχεις».
Ο Ιρλανδός ποιητής, Όσκαρ Ουάιλντ, είχε αναφέρει με τον πάντα επικριτικό, συχνά αυτοσαρκαστικό ή αφοριστικό και πάντα γλαφυρό λόγο του, ότι «ο καθένας που είναι ανίκανος να μάθει, έχει μεταπηδήσει στη διδασκαλία…».
Η Τζέσι Νάιτ, ωστόσο, δεν σταματά ποτέ να μαθαίνει. Αυτό είναι κάτι που λατρεύει, ειδικά όταν πρόκειται για τα όριά της.
Photo by: Jessie Knight / Instagram.