Η παρατηρητική ματιά του, η μεθοδικότητα και η αφοσίωσή του ήταν μονίμως στο παρκέ. Ή σε μία οθόνη και ένα μπλοκάκι.
Είχε ξεκαθαρίσει από καιρό στον εαυτό του ότι αυτό είναι που θέλει να κάνει.
Η φαντασία του Φρανκ Βόγκελ, ωστόσο, μπορούσε να «τρέξει». Δεν το έκανε για νίκες ή τίτλους, πάντως. Είχε την υπομονή να περιμένει για όλα αυτά.
Η σκέψη του στριφογύριζε συχνά στην πιθανότητα (μάλλον στη σφοδρή επιθυμία) για ένα νεύμα από τον απαιτητικό και αυστηρό προϊστάμενό του.
Την άνοιξη του 1997, ενώ ο νυν προπονητής των Λος Άντζελες Λέικερς ήταν μεταπτυχιακός ασίσταντ κόουτς στο πανεπιστήμιο του Κεντάκι, το «έλα εδώ» του χεντ κόουτς Ρικ Πιτίνο τού φάνηκε καλύτερο και από το βλέμμα της κοπέλας των ονείρων του!
Για τον νεαρό και φιλόδοξο Φρανκ, σημασία είχε τότε μόνο η εργασία των ονείρων του.
Μονάχα που ο Πιτίνο δεν ήθελε τη γνώμη του για ένα σύστημα. Δεν θα τον ρωτούσε για το μαρκάρισμα ενός αντιπάλου. Η ανάθεση ήταν απλή: «Διάλεξε ένα καλό εστιατόριο για να δειπνήσουμε».
Οι «Wildcats» θα αγωνίζονταν στον τελικό του τουρνουά της περιφέρειας Southeastern και ο μετέπειτα κόουτς του Παναθηναϊκού και της Εθνικής Ελλάδας σκόπευε να παρακολουθήσει με τους παίκτες του τη Selection Sunday, τον καθορισμό κατάταξης και ζευγαριών για τη «March Madness».
Ο Πιτίνο είχε οδηγήσει το Κεντάκι στον τίτλο του 1996 και ως πρωταθλητής επιθυμούσε κάτι αξιόλογο, ακόμη και στο φαγητό…
Το πόσο δύσκολη δουλειά ήταν η «αποστολή» για μία κράτηση θα το μάθαινε άμεσα ο Φρανκ Βόγκελ.
«Ο Ρικ δεν χάρηκε με την επιλογή», αφηγήθηκε στην ιστοσελίδα «The Athletic» ο κόουτς των Λέικερς.
Ο Βόγκελ δεν θυμάται πια το όνομα του εστιατορίου. Σημασία είχε η γκριμάτσα αποδοκιμασίας του Πιτίνο, ενός χαρακτήρα γνωστού για την έλλειψη υπομονής και της απέχθειας για τα λάθη…
«Φοβήθηκα ότι δεν θα μου επιτρέψει να ταξιδέψω με το λεωφορείο της ομάδας», πρόσθεσε χαριτολογώντας ο τότε 23χρονος. Εξηγώντας πως ο χώρος φάνηκε στον Πιτίνο «πολύ χωρισμένος», δίχως μεγάλη έκταση για να καθίσει μαζί ένα μεγάλο γκρουπ ανθρώπων, όπως μία ομάδα μπάσκετμπολ.
Ο Βόγκελ σκέφτηκε ότι αυτό το «λάθος» είναι ιδιαιτέρως σοβαρό για την ιεραρχία των συνεργατών του Ρικ και οι επόμενες ευκαιρίες για προαγωγή ίσως να μην είναι πολλές.
Όμως, είχε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι εκείνος είχε διαλέξει αυτή τη ζωή. Εκείνος επέμεινε να δουλέψει για τον διάσημο προπονητή και είχε εγκαταλείψει πρόωρα την κολεγιακή καριέρα του σαν παίκτης. Δεν είχε συμβιβαστεί, από την άλλη, με την ιδέα της αποτυχίας ή της παραίτησης του μεγάλου ονείρου του.
Η «λάθος» επιλογή εκείνου του εστιατορίου του Μέμφις με την μετέπειτα πορεία του Φρανκ Βόγκελ ενώνεται με μία γραμμή, η οποία ενίοτε ήταν ευθεία και άλλες φορές έφερε «διασταυρώσεις», αναποδιές.
Αλλά είχε πάντα την έμπνευση του Ρικ Πιτίνο, ο οποίος πλέον καμαρώνει τον άλλοτε πιτσιρικά βοηθό του στους Τελικούς του ΝΒΑ!
Ο Φρανκ Βόγκελ γεννήθηκε στις 21 Ιουνίου 1973 στο Ουάιλντγουντ Κρεστ του Νιου Τζέρσεϊ.
Η πορτοκαλί μπάλα του μπάσκετμπολ ήταν μονίμως στα χέρια του. Ακόμη και όταν… βούρτσιζε τα δόντια του!
Ο δεκάχρονος Φρανκ, πίσω στο 1983, εμφανίστηκε για μερικά δευτερόλεπτα στη φημισμένη τηλεοπτική εκπομπή του Ντέιβιντ Λέτερμαν και στην άκρη της οδοντόβουρτσάς του -ενώ καθάριζε τα δόντια του- είχε μία μπάλα η οποία στριφογύριζε!
Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, όμως, ο νεαρός αποφάσισε να μην στηριχτεί σε κανενός είδους κόλπο. Το μοναδικό «τρικ» για την επιτυχία του θα ήταν η σκληρή δουλειά, η αφοσίωση και ένας καλός μέντορας.
Στις 10/12/1990, στα 17 του, κατόρθωσε, μαζί με την μητέρα του, να σωθεί όταν το σπίτι τους έπιασε φωτιά και η πυρκαγιά κατέστρεψε ολοκληρωτικά την περιουσία της οικογένειάς του…
Πολλά χρόνια αργότερα τόνισε πως αυτή η τραυματική εμπειρία τον έκανε να μην πιστεύει σε υλικά αγαθά και να θεωρεί «χειροπιαστές» μόνο τις ανθρώπινες σχέσεις και τις συμπεριφορές.
Η δική του συμπεριφορά είχε βάσεις στην επιμονή.
Το 1991 αποφοίτησε από το γυμνάσιο και αποφάσισε να σπουδάσει προ-Ιατρική στο Τζουνιάτα Κόλετζ, στο Χάντινγκτον της Πενσιλβάνια.
Παράλληλα, ήταν βασικός πόιντ-γκαρντ της ομάδας μπάσκετμπολ του κολεγίου, που αγωνιζόταν στη Division III του NCAA.
Στο πίσω μέρος του μυαλού του γνώριζε πως δεν θα καταφέρει να κάνει σπουδαία καριέρα σαν αθλητής. Η προπονητική «είχε πάρει τα μυαλά του» και κατάφερε να βρεθεί στο πλάι του Ρικ Πιτίνο, ο οποίος έχει πλέον μόνο φιλοφρονήσεις για τον άλλοτε μαθητή του.
Το 1994 ο Βόγκελ μετεγγράφηκε στο Κεντάκι, όπου εκτός από σπουδές στη Βιολογία, διετέλεσε και μαθητής-μάνατζερ της ομάδας των «Wildcats».
Την επόμενη σεζόν ο Ρικ Πιτίνο αποφάσισε να ενεργοποιήσει τη junior varsity team, για παίκτες οι οποίοι δεν είχαν μεγάλο χρόνο συμμετοχής στην πρώτη ομάδα και ο Βόγκελ πήρε και πάλι τη θέση του πλέι-μέικερ.
Ο Πιτίνο εντυπωσιάστηκε όχι μόνο από τη διάθεση του νεαρού, ο οποίος ήταν ταυτόχρονα και καλός φοιτητής και συνέχισε να εργάζεται ως μάνατζερ, αλλά και από την αντίληψή του.
Στη varsity team, ο κόουτς του Κεντάκι ήθελε να δώσει χρόνο συμμετοχής στον Ναζρ Μοχάμεντ και ο Βόγκελ ήταν ένας δεύτερος προπονητής στο παρκέ για τον νεαρό σέντερ.
«Αν του ζητούσες κάτι, ήξερες ότι θα γινόταν και θα γινόταν και σωστά», σχολίασε επίσης στο «The Athletic» ο Πιτίνο. «Ήμασταν βέβαιοι ότι είναι αξιόπιστος και θα έκανε τη δουλειά μας». Ο Πιτίνο ετοίμαζε πιθανά «σενάρια» για τους αγώνες, όμως ο νεαρός Φρανκ ήταν πάντοτε προετοιμασμένος για κάθε ερώτηση.
Αυτή η αμοιβαία όπως εξελίχθηκε εκτίμηση ήταν αρχικά μονόπλευρη. Ο Βόγκελ ήθελε να μάθει τη δουλειά και ήθελε να την μάθει μόνο από τον καλύτερο. Άρχισε να στέλνει επιστολές στον Πιτίνο ζητώντας μία ευκαιρία. Η επιθυμία του ήταν να εργαστεί μόνο πλάι του.
Ακόμη αμφιβάλει αν ο Πιτίνο διάβασε τα γράμματά του, όμως ο τελευταίος και το έκανε και τον συμβούλευσε να βρει μία θέση σε πανεπιστήμια που έδρευαν πιο κοντά στη γενέτειρά του, όπως το Βιλανόβα, το Σίτον Χολ ή ο Ράτγκερς.
Η θέση του μάνατζερ στο Κεντάκι δεν αφορούσε απλώς τις πετσέτες στους παίκτες ή ένα χειροκρότημα ενθάρρυνσης.
Ο Πιτίνο, άλλωστε, εξήγησε πως «ο Φρανκ δεν σκεφτόταν απλώς τι θα του προσφέρει το Κεντάκι. Είχε επικεντρωθεί στο πώς θα προσφέρει εκείνος στο σχολείο».
Όταν ο ασίσταντ κόουτς των «Wildcats», Τζιμ Ο’Μπράιεν, ρώτησε ποιος γνωρίζει το σύστημα λειτουργίας του βίντεο, για το σκάουτινγκ και το μοντάζ των αγώνων των αντιπάλων, ο Βόγκελ σήκωσε το χέρι και έκανε ένα βήμα μπροστά. Η προθυμία του ήταν ευδιάκριτη. Αυτό που δεν ήξερε κανένας και δεν αποκάλυψε ο νυν προπονητής των Λέικερς ήταν πως δεν είχε ιδέα πώς δουλεύει το μηχάνημα!
Δεν ήταν λάτρης της τεχνολογίας και μάλιστα είχε χάσει και εργασίες στη σχολή του, διότι δεν είχε ελέγξει τα ηλεκτρονικά μηνύματα και τις αναθέσεις στον υπολογιστή του.
Ο Βόγκελ ήταν πάντα ο πρώτος που ήθελε να βοηθήσει τους παίκτες στις ασκήσεις και στα συστήματα στην προπόνηση. Και εξηγεί πια ότι δουλεύοντας με παίκτες υψηλού επιπέδου όπως ο Αντουάν Ουόκερ, ο Τόνι Ντελκ και ο Ουόλτερ ΜακΚάρτι, που στη συνέχεια αγωνίστηκαν στο ΝΒΑ, του έμαθε πολλά.
Δεν άφησε την αρχική άγνοιά του να φανεί στο βίντεο, το οποίο έμαθε να χειρίζεται άψογα, αν και είπε ψέματα για τούτο. Στην «κατασκοπεία» των αντιπάλων ανακάλυπτε σημεία που οι βοηθοί του Πιτίνο «έχαναν».
Η δουλειά του δεν πέρασε απαρατήρητη και όταν ο Πιτίνο αποχώρησε από το Κεντάκι για να αναλάβει τους Σέλτικς στο ΝΒΑ, πρόσφερε στν Βόγκελ τη θέση του υπεύθυνου του βίντεο!
Στις συσκέψεις στη Βοστόνη, πριν από τους αγώνες, ο Πιτίνο δεν ζητούσε από τον Φρανκ Βόγκελ απλώς να φέρει τις κασέτες. Τον υποχρέωνε να παρουσιάσει εκείνος τα τρωτά σημεία των αντιπάλων.
«Στηριζόμασταν πολύ στη γνώμη, στην κρίση και τη γνώση του», παραδέχεται ο Πιτίνο. «Ξέραμε ότι δεν είχε παρακολουθήσει απλώς το φιλμ. Το είχε αναλύσει στο μυαλό του και θα σου απαντούσε σε οτιδήποτε τον ρωτούσες για το ματς».
Η πρόκληση ήταν αχρείαστη μπροστά στα μάτια του. Ο Βόγκελ την είχε «πλάσει» στο μυαλό του για χρόνια. Κάθε μέρα ήταν μία πρόκληση και φτάνοντας ως το ΝΒΑ δεν επρόκειτο να την αφήσει να πάει χαμένη.
Χειρίστηκε το βίντεο για τέσσερις σεζόν και το 2001-02 προήχθη σε βοηθό προπονητή, πόστο που διατήρησε ως το 2004, με τον Πιτίνο να έχει αποχωρήσει ήδη από το 2001 από τη Βοστόνη.
Ο ασίσταντ του στο Κεντάκι, Τζιμ Ο’Μπράιεν, τον αντικατέστησε. Ο Ο’Μπράιεν εμπιστευόταν με κλειστά μάτια τον Βόγκελ, τον οποίο μετά τους Σέλτικς, προσέλαβε ως βοηθό και στους Σίξερς (2004-2005) και όταν το 2007 υπέγραψε συμβόλαιο στην Ιντιάνα.
Στο μεσοδιάστημα, ο Βόγκελ εργάστηκε ως σκάουτερ των Λέικερς και Ουίζαρντς, όμως στους Πέισερς έλαβε τα πρώτα σημαντικά καθήκοντα, με ειδική προσέγγιση στην αμυντική λειτουργία.
Οι ειδικοί έλεγαν ότι δεν θα αργήσει να πάρει τη δική του ευκαιρία και να καθίσει στην άκρη ενός πάγκου, όπως και έγινε το 2011.
Τον Ιανουάριο του 2011 οι Πέισερς απέλυσαν τον Ο’Μπράιεν και έχρισαν τον Βόγκελ υπηρεσιακό κόουτς.
Ο νεαρός προπονητής ζήτησε νωρίτερα τη γνώμη του (πρώην) προϊστάμενού του και τον ρώτησε αν θα πρέπει να αποχωρήσει μαζί του. Δούλευαν μαζί μία ντουζίνα χρόνια.
Επιχείρησε, μάλιστα, στην κουβέντα με τον πρόεδρο, Λάρι Μπερντ, να ζητήσει την ανάκληση της απόλυσης του Ο’Μπράιεν. Ο τελευταίος τού είπε ορθά-κοφτά να μείνει εκεί που είναι και να αφήσει στην άκρη τους συναισθηματισμούς και τις τυπικότητες. Γνώριζε πως στη δουλειά τους δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες.
Ο Βόγκελ οδήγησε την Ιντιάνα σε ρεκόρ 20-18 και στα πλέι οφς του 2011, στην πρώτη συμμετοχή τους στην ποστ-σίζον του ΝΒΑ έπειτα από πέντε σεζόν, και τον Ιούλιο υπέγραψε νέο συμβόλαιο!
Το πτυχίο της Βιολογίας με το οποίο αποφοίτησε από το Κεντάκι μπήκε οριστικά στην κορνίζα. Η ευκαιρία που τόσο αναζητούσε είχε έρθει. Όταν ανέλαβε μόνιμος χεντ κόουτς στους Πέισερς, θυμήθηκε πως «δεν παρακάλεσα για καμία δουλειά. Ήμουν απλώς επίμονος και προσπαθούσα απλώς να αποδείξω σε κάθε προπονητή ότι είμαι άξιος και χρήσιμος».
Η ζωή του ήταν συνυφασμένη αρχικά με ένα βίντεο, στη συνέχεια με ένα μπλοκάκι. «Υπήρχαν μέρες, σε κάθε πόστο, που εργαζόμασταν 15 ως 18 ώρες», έχει εξιστορήσει. Αποκαλύπτοντας ότι «υπήρχαν βράδια που με τους συνεργάτες μου είχαμε ενώσει τα τραπέζια στα γραφεία των προπονητών και είχαμε κοιμηθεί πάνω τους!».
Αυτή ήταν ζωή του. Αυτή ήταν η ζωή, όμως, που είχε επιλέξει και δεν μετάνιωνε. Ακόμη και σήμερα, πάντως, ευχαριστεί τους «θεούς» του μπάσκετμπολ για το λοκ-άουτ του 1999, «καθώς τότε, όταν για μερικούς μήνες είχα κοινωνική ζωή, γνώρισα τη μετέπειτα σύζυγό μου, Τζένιφερ», με την οποία έχει αποκτήσει δύο κόρες.
Στην Ιντιάνα (απ)έδειξε για πρώτη φορά όσα έμαθε από τους Πιτίνο και Ο’Μπράιεν, όμως για τρεις συνεχείς σεζόν, από το 2012 ως το 2014, οι Μαϊάμι Χιτ του ΛεΜπρον Τζέιμς τού έκλειναν τον δρόμο. Την πρώτη φορά στους ημιτελικούς της Ανατολής και τις δύο επόμενες (το 2013 με σκορ 4-3) στους τελικούς Περιφέρειας…
Παρά την αποτυχία για το βήμα παραπάνω, έλαβε επέκταση συμβολαίου ως το 2016, αλλά οι Πέισερς έχασαν τα πλέι οφς του 2015 λόγω του τραυματισμού του Πολ Τζορτζ και το 2016 αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο, στα επτά ματς, από τους; Τορόντο Ράπτορς.
Ο Λάρι Μπερντ ανακοίνωσε τον Μάιο της ίδιας χρονιάς ότι το συμβόλαιο του Βόγκελ δεν θα ανανεωθεί, ωστόσο η δουλειά του είχε αναγνωριστεί. Το τηλέφωνό του δεν σταμάτησε να χτυπά και στα τέλη του ίδιου μήνα συμφώνησε να κοουτσάρει τους Ορλάντο Μάτζικ.
Από την επίδοση των 288 νικών και 181 ηττών στην Ιντιάνα (ρεκόρ στην ιστορία της στο ΝΒΑ, μετά τη συγχώνευση με το ΑΒΑ), στη Φλόριντα μέτρησε μόλις 54-110 και δεν έφερε τους Μάτζικ στα πλέι οφς σε καμία από τις δύο χρονιές που κάθισε στον πάγκο τους.
Απολύθηκε τον Απρίλιο του 2018 και έμεινε εκτός ΝΒΑ για μία σεζόν.
Μέχρι που, ώστε και ως τρίτη υποψήφια λύση, πίσω από τους Μόντι Ουίλιαμς και Τάιρον Λου, οι Λέικερς τον κάλεσαν και του πρόσφεραν νέα δουλειά…
Το μπασκετικό «ταξίδι» του Φρανκ Βόγκελ τού πρόσφερε εικόνες ώστε το καλοκαίρι του 2019 να αισθανθεί έτοιμος για την πρόκληση των Λέικερς. Για το «βάρος» να κοουτσάρει τον ΛεΜπρον Τζέιμς, τον πιο παρεμβατικό σταρ των τελευταίων ετών.
Αναλυτές και Τύπος ανέφεραν εξαρχής ότι «ενώ οι περισσότεροι έμπειροι παίκτες της ομάδας του Λ.Α. δεν χρειάζονται ατομική και ξεχωριστή ενθάρρυνση, απαιτείται να πιστέψουν σε όλο το εγχείρημα». Οι Λέικερς είχαν μείνει εκτός πλέι οφς για έξι συναπτά έτη, ακόμη και με τον Κόμπι Μπράιαντ στο παρκέ και δεν έφτανε απλώς η παρουσία του Τζέιμς.
Ο Φρανκ Βόγκελ θεωρεί μέντορα τον Ρικ Πιτίνο, όμως επισημαίνει ότι δεν είναι τόσο σκληρός με τους βοηθούς του όπως ο πρώην κόουτς του Παναθηναϊκού. Είναι μεν το ίδιο απαιτητικός, αλλά τονίζει πως «περνάω περισσότερο καλά με τους συνεργάτες μου».
Γνώριζε πως ο Τζέιμς έδωσε τη συγκατάθεσή του στη διοίκηση των «Λιμναίων» για την πρόσληψή του, όμως ισχυρίζεται ότι δεν ξέρει περισσότερες λεπτομέρειες. Από την αρχή είχε το πλάνο του για να «κουμαντάρει»(;) τον μεγάλο αστέρα.
Ο προκάτοχός του, Λουκ Ουόλτον, όταν ο ΛεΜπρον υπέγραψε το 2018 στους Λέικερς, ζήτησε τη συμβουλή των Έρικ Σποέλστρα και Τάιρον Λου, άλλοτε προπονητών του Τζέιμς, για το πώς να τον κοουτσάρει. Ο Βόγκελ δεν θέλησε να κάνει κάτι αντίστοιχο.
«Πιστεύω πως υπάρχει κίνδυνος όταν αφήσεις κάποιον άλλον να σχηματοποιήσει το σχέδιό σου να πλησιάσεις έναν παίκτη», εξήγησε στο Sports Illustrated.
Συμπληρώνοντας ότι «είναι προτιμότερο να δεις την κατάσταση με δικά σου μάτια, γιατί έτσι, με “φρέσκια” σκέψη, θα παρατηρήσεις και δεν θα χάσεις όποια ευκαιρία παρουσιαστεί για την ιδανικότερη προσέγγιση.
»Με τον ΛεΜπρον, δεν μπορείς να τα σκ……ς, γιατί θέλει και ο ίδιος να εργάζονται οι άλλοι όσο σκληρά δουλεύει και εκείνος».
Ο Φρανκ Βόγκελ, μετά την πρόκριση επί των Ντένβερ Νάγκετς του κόουτς Μάικ Μαλόουν, έγινε ο δέκατος προπονητής που οδηγεί τους Λέικερς στους Τελικούς, με στόχο να γίνει ο έκτος που θα τους οδηγήσει και στον τίτλο στην πρώτη σεζόν στον πάγκο τους.
Κάτι που έχουν πετύχει οι Μπιλ Σάρμαν, Τζον Κούντλα, Πολ Ουέστχεντ, Πατ Ράιλι και Φιλ Τζάκσον.
Το αποτυχημένο πέρασμα από το Ορλάντο δεν τον απογοήτευσε. «Πάντα αναρωτιέσαι αν, αλλά παραμένεις και αισιόδοξος ότι θα λάβεις άλλη μία ευκαιρία. Εγώ παρέμεινα γεμάτος αυτοπεποίθηση και με πίστη στον εαυτό και τις ικανότητές μου».
Εκείνο το καστανόξανθο αγόρι που στην πρώτη σεζόν του στη Βοστόνη… ίδρωσε από την αγωνία όταν «κόλλησε» ο υπολογιστής πριν από μία παρουσίαση αντιπάλου (και άκουσε τον Πιτίνο να φωνάζει: «Τι στο διάολο γίνεται, Φρανκ;»), δεν τρομάζει πια από καμία πρόκληση.
Εκείνο το βράδυ σχεδόν δεν είχε κοιμηθεί για να ετοιμάσει την παρουσίαση -μοντάζ δύο ημίωρων βίντεο για επίθεση και άμυνα και άλλων δύο, πεντάλεπτων, για τους δύο καλύτερους αντιπάλους-, όμως ξέρει πως κάθε θυσία τον ετοίμασε για κάθε επόμενο βήμα.
Επιμένει πως «ακόμη δεν γνωρίζω ακριβώς πότε κατάλαβα ότι από υπεύθυνος βίντεο, ακολουθώντας κάθε βήμα της ιεραρχίας, μπορώ να γίνω χεντ κόουτς στο ΝΒΑ.
»Όταν εργάζεσαι, απλώς θες να κάνεις καλύτερα τη δουλειά σου όποια κι είναι τα όνειρά σου. Σκοπός είναι να ζεις το “σήμερα”, να γίνεσαι καλύτερος και να ελπίζεις ότι οι κόποι σου θα αναγνωριστούν».
Το φθινόπωρο του 1996, ο Φρανκ Βόγκελ εμφανίστηκε στο παρθενικό ματς του ως μεταπτυχιακός βοηθός του Κεντάκι με ένα ολοκαίνουριο κοστούμι. Είχε λάβει την πρώτη «προαγωγή» και ήθελε η γκαρνταρόμπα του να το επιβεβαιώνει.
Το ένδυμα εντυπωσίασε και τον Ρικ Πιτίνο, διάσημο για το καλό ντύσιμό του. «Πόσα από αυτά έχεις;», ρώτησε ο κόουτς των «Wildcats» τον πιτσιρικά. «Μόνο αυτό, κόουτς», αποκρίθηκε ο 23χρονος. «Και πώς σκοπεύεις να βγάλεις τη σεζόν των 35 αγώνων;», ήταν η συμπληρωματική απορία του Αμερικανού προπονητή. Ο μικρός εξήγησε ότι θα αλλάζει πουκάμισα και γραβάτες.
Αυτό δεν ήταν αρκετό για τον Πιτίνο, ο οποίος προσκάλεσε στο σπίτι του τον Βόγκελ μετά τον αγώνα, όπου του χάρισε 15 κοστούμια Armani και άλλα 30 πουκάμισα!
«Επιπλέον, μου έδωσε το τηλέφωνο του ράφτη του, ώστε να φτιάξω και μερικά νέα κοστούμια, για τα οποία πλήρωσε ο Ρικ», αναπολεί ο νυν κόουτς των Λέικερς. «Όταν εργάζεσαι για τον Πιτίνο, θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για όλα. Από την τακτική της ομάδας και του αντιπάλου μέχρι τα ρούχα σου», προσθέτει.
Ο Φρανκ Βόγκελ ήταν από μικρός ένας ονειροπόλος του μπάσκετμπολ ο οποίος αναζητούσε το δικό του «βασίλειο».
Για να φτάσει σε αυτό θα οδηγούσε ατελείωτες ώρες ώστε να χαζέψει έναν ερασιτεχνικό αγώνα μεταξύ παικτών κολεγίου. Θα έμενε ξάγρυπνος για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Πιτίνο. Το πάθος του, η πρωτοβουλία τον «έσπρωχναν» διαρκώς. Τον οδηγούσαν σε έναν δρόμο ανηφορικό μεν, αλλά τόσο απολαυστικό μέχρι την καταξίωση και την επιτυχία.
Η ίδια «αθόρυβη» αυτοπεποίθηση από την πρώτη μέρα στο Κεντάκι «ρίζωσε» μέσα του. Δίχως καμία ντροπή ή φόβο για το απροσδιόριστο, δεν άλλαξε καθόλου. Εκείνο το χαμογελαστό παιδί από το Νιου Τζέρσεϊ συνεχίζει να «κουβαλά» τα όνειρά του.
UPD: Στις 11 Οκτωβρίου 2020, ο Φρανκ Βόγκελ οδήγησε τους Λ.Α. Λέικερς στην επικράτηση με 4-2 νίκες επί των Μαϊάμι Χιτ στους Τελικούς του ΝΒΑ και στην κατάκτηση του 17ου τίτλου τους, που ήταν ο παρθενικός για τον ίδιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Ηλίας Ζούρος: «Η ανταμοιβή του Μάικ Μαλόουν»
Αλέξανδρος Άνθης: «Οι Δαίμονες Του Coach-G»
Γιάννης Σιούτης: «Ο πρώτος μου κόουτς»
Το Τορόντο είναι η «Ιθάκη» της μπασκετικής «Οδύσσειας» του Νικ Νερς
Η τραγωδία έκανε τον Στιβ Κερ να μην βλέπει τον κόσμο απλώς ως μπάλα