Πάλεψε για το αδύνατο

Κάθε ημέρα μετράει. Αλλά θα πρέπει κι εσύ να κάνεις την κάθε ημέρα να μετράει. Να είσαι ιδιαιτέρως αποφασιστικός και επίμονος.

Στη ζωή, για να πετύχεις, οφείλεις να έχεις μία συγκεκριμένη νοοτροπία. Ανεξάρτητα από το τι απαιτείται και ποιες είναι οι θυσίες, πρέπει να μπορείς να σηκωθείς κάθε φορά που πέφτεις.

Αυτό να κάνεις για κάθε όνειρο που έχεις. Αυτό κάνω σε όλη τη ζωή μου.

Η επιτυχία είναι συνδυασμός σκληρής δουλειάς, ταλέντου και προετοιμασίας. Μία πνευματική γείωση και η κατάσταση στην οποία είσαι πάντοτε προετοιμασμένη να ξεπεράσεις τον πόνο.

Ωστόσο, την ίδια στιγμή που προσπαθείς να είσαι πετυχημένη, δεν πρέπει να ξεχνάς την κοινωνική ζωή σου. Αμφότερα είναι σημαντικά για όλους μας.

Η έμπνευσή μου προέρχεται, αρχικά, από την επιθυμία να κατορθώνω ό,τι έχω στο μυαλό μου. Δεν είναι, πάντως, θέμα απλώς προσωπικών στόχων. Πιστεύω επίσης στην καταπολέμηση της φτώχειας.

Πιστεύω στο να ξεπερνάς όλα τα εμπόδια που έρχονται στον δρόμο σου και τα οποία μπορούν να εμπνεύσουν τη νέα γενιά και ειδικότερα τις νέες γυναίκες εκεί έξω, οι οποίες κυνηγούν τα όνειρά τους.

Ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαία όνειρα είναι αυτά.

Πριν από μερικούς μήνες υπέγραψα το πρώτο πολυετές συμβόλαιο εκατομμυρίων για να παίξω επαγγελματικό αμερικανικό φούτμπολ γυναικών.

Δεν είναι εύκολο να προσπαθείς να είσαι πετυχημένη σε ένα άθλημα το οποίο κάποτε αποκαλούνταν «ανδρικό». Υπάρχουν άνδρες που μας υποστηρίζουν και θέλουν να μας δουν να προχωράμε μπροστά. Όμως, υπάρχουν και άλλοι που δεν θέλουν να βλέπουν γυναίκες να παίζουν…

Αυτή η δεύτερη κατηγορία είναι εκείνοι οι τύποι που πιστεύουν ακόμη πως το φούτμπολ είναι «δικό τους» σπορ.

Αν θέλεις να αγωνίζεσαι και να ξεχωρίζεις, πρέπει να απομονώσεις όλη την αρνητικότητα και τους ανθρώπους που δεν θέλουν να σε δουν να κερδίζεις. Να μένεις μακριά από τους μισογύνηδες αυτού του κόσμου.

Να έχεις συγκεκριμένο όραμα σε ό,τι αφορά στο κυνήγι των ονείρων σου.

Παίζοντας επαγγελματικά, πάντως, σημαίνει να φτάνεις σε ένα εντελώς νέο επίπεδο, να επιχειρείς να προσαρμόζεσαι και να μαθαίνεις τα συστήματα στο παιχνίδι και να αγωνίζεσαι σε πολλές θέσεις.

Αυτό απαιτεί μία διαφορετική νοοτροπία και πρέπει να θυμάστε ότι δεχόμαστε χτυπήματα διαρκώς.

Πρέπει να είσαι προετοιμασμένη. Τα κορίτσια που θέλουν να δοκιμάσουν, οφείλουν να κατανοήσουν τις απαιτήσεις και να αποδίδουν ενάντια στη χούφτα των ανθρώπων που δεν θέλουν να τις παρακολουθούν να παίζουν.

Δεν μπορώ να πω ότι έχω έρθει αντιμέτωπη με ρατσιστικές ή σεξιστικές συμπεριφορές. Αλλά υπάρχει πολλή αρνητική αντιμετώπιση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με αρκετά ακατάλληλα και άσχημα σχόλια εναντίον μου.

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου αστέρα του αθλητισμού, όμως το μονοπάτι μου είναι πρωτοποριακό και το πρόσωπό μου είναι τακτικά στην επιφάνεια.

Μπορώ να αισθανθώ την ευθύνη να αλλάξω τη σκέψη των ανθρώπων για το φούτμπολ γυναικών, διότι ακόμη ακούω ερωτήσεις όπως «δηλαδή, παίζεις στα αλήθεια;».

Πολλοί νομίζουν πως παίζω flag football (σ.σ.: μία έκδοση του αμερικανικού φούτμπολ, με αντίστοιχους βασικούς κανονισμούς με το «φούτμπολ με επαφή και τάκλιν», όμως αντί για ανατροπή του αντιπάλου, πρέπει να τραβήξεις ένα σημαιάκι από εκείνον που έχει στα χέρια τη μπάλα) και δεν πιστεύουν ότι παίζω «αληθινό» φούμπολ.

Ορισμένοι από αυτούς δεν ξέρουν καν ότι υπάρχει φούμπολ γυναικών.

Ευτυχώς, με το να είμαι εκεί έξω και να κάνω όσα κάνω, πολλοί εξ αυτών τουλάχιστον θα καθίσουν να παρακολουθήσουν το σπορ μας και μπορεί να βρεθούν και σε έναν αγώνα.

Αν το καταφέρουμε αυτό, μπορούμε να τους δείξουμε το ταλέντο και την εργατικότητά μας και να αποκτήσουμε κοινό. Αυτό είναι κάτι βασικό για εμάς.

Είμαστε βέβαιες πως μπορούμε να κάνουμε ακριβώς ό,τι και οι άνδρες.

Το φούτμπολ προέκυψε εύλογα στη ζωή μου, καθώς όλα τα αδέρφια μου παίζουν ή έπαιζαν.

Έχω έναν δίδυμο αδερφό. Γεννηθήκαμε πρόωρα και υποτίθεται ότι δεν θα ζούσαμε… Στην ηλικία των 12 ετών, η διάγνωση σε κάποιες εξετάσεις μου έκανε λόγω για σκολίωση και μου είπαν ότι δεν θα έπρεπε να ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Αν χτυπούσα μπορεί να έμενα παράλυτη…

Όμως, όλα τα αδέρφια μου ήταν running backs στο φούτμπολ και μάλλον δεν είχα πολλές επιλογές μεγαλώνοντας, από το να παίξω μαζί τους.

Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι αυτό που έκανα απλώς για να διασκεδάζω θα με προετοίμαζε για την επαγγελματική καριέρα μου. Αρχικά, ωστόσο, το να παίζω στον δρόμο, να κάνω τάκλιν και να δέχομαι χτυπήματα, με έφερε κοντά σε άλλα αθλήματα.

Απέκτησα από μικρή τη νοοτροπία να παίζω σκληρά, να ξεπερνώ τα όριά μου και να παλεύω για ρεκόρ στον στίβο, ο οποίος με βοήθησε να λάβω μία πλήρη υποτροφία για το πανεπιστήμιο Τέξας A&M.

Ο Χούλιο Τζόουνς, παίκτης των Ατλάντα Φάλκονς και άλλοι αθλητές του NFL, όμως, ήταν πάντοτε ιδιαιτέρως υποστηρικτικοί και το φούτμπολ ήταν πάντα στο μυαλό μου.

Ήμουν αγοροκόριτσο και από μικρή ηλικία μου άρεσε το flag football. Στη συνέχεια, με «στρατολόγησαν» να παίξω  ράγκμπι και έκανα προπόνηση για έναν χρόνο.

Συμμετείχα στις προπονήσεις της Εθνικής ράγκμπι των Η.Π.Α., στην προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καλά για μένα και κατέληξα να υπογράψω το πολυετές συμβόλαιο με τις Λος Άντζελες Φέιμς, της λίγκας γυναικών φούτμπολ (WFLA).

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα παίξω επαγγελματικό φούτμπολ. Νομίζω ότι καμία γυναίκα δεν θα το είχε σκεφτεί μέχρι πρόσφατα.

 

Η Λουπ Ρόουζ, ιδιοκτήτρια των Λ.Α. Φέιμς και διευθύνουσα σύμβουλος της νέας λίγκας του WFLA, με είχε παρακολουθήσει να αγωνίζομαι από την εποχή που ήμουν στο κολέγιο και μου έκανε μία προσφορά να παίξω στην ομάδα της.

Η Ρόουζ είναι μία δυναμική γυναίκα και πιστεύει στη δύναμη των γυναικών. Δεν με εξέπληξε το γεγονός ότι επιχείρησε να κάνει κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν. Όλη αυτή η διαδρομή ήταν «τρελή» και για τις δυο μας!

Αν και τα αδέρφια μου παίζουν φούτμπολ, η μητέρα μου δεν ήταν και ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου όταν της ανακοίνωσα ότι θα παίξω επαγγελματικά.

Το ότι έπαιζα ράγκμπι και ήμουν μαθημένη στα δυνατά χτυπήματα, όμως, την βοήθησε να το συνηθίσει, έστω και λίγο. Όλοι στην οικογένειά μου είναι απρόσμενα υποστηρικτικοί. Τα αδέρφια μου γνωρίζουν τους κινδύνους, την αίσθηση του να σε χτυπούν, να παθαίνεις διάσειση, όμως το μόνο που θέλουν από μένα είναι να είμαι ασφαλής και υγιής.

Η οικογένειά μου, επίσης, διαμόρφωσε κάθε επιχειρηματική ιδέα μου, καθώς και ο βιολογικός πατέρας μου και ο πατριός μου είναι επιχειρηματίες και η μητέρα μου πάντα με ενθάρρυνε να «χτίζω» το δικό μου όνομα και να πετυχαίνω μόνη μου.

Όταν ήμουν μαθήτρια γυμνασίου, έγραψα και το πρώτο βιβλίο μου.

Το «The Struggle» αφορά την παιδική κακοποίηση, αφού είχα φίλους τους οποίους κακομεταχειρίζονταν οι γονείς τους στο σπίτι. Έρχονταν στο σχολείο και μου έλεγαν τις ιστορίες τους.

Στην αρχή, ακούγοντας, δεν σκεφτόμουν ότι θα καταλήξω να τις συμπεριλάβω σε ένα βιβλίο.

Το καλοκαίρι, μετά τη δεύτερη χρονιά του γυμνασίου, το έγραψα προς τιμήν όλων αυτών των φίλων μου, αφού φυσικά άλλαξα τα ονόματα και πρόσθεσα και δική μου πλοκή στην ιστορία. Ήθελα να ρίξω φως σε κάτι που είναι πολύ σοβαρό θέμα, για το οποίο ο περισσότερος κόσμος δεν θέλει να μιλά.

Το βιβλίο μου ήταν μία από τις καλύτερες αναμνήσεις μου μεγαλώνοντας στο Τέξας. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο της παιδικής ηλικίας μου ήταν το φούτμπολ.

Το Τέξας είναι φημισμένο για το φούτμπολ του. Συγγενείς και φίλοι μαζεύονταν σπίτι κάθε Κυριακή και καθόμασταν μπροστά στην τηλεόραση για τους αγώνες. Αυτή είναι μία εικόνα την οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ.

Αυτή η εικόνα ήταν ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου από τότε που ήμουν επτά ετών, μέχρι σήμερα.

Το Τέξας, για μένα, είναι σαν μία ξεχωριστή χώρα. Ο καθένας εκεί είναι διαφορετικός μόνο και μόνο από τον τρόπο που περπατά και περπατά και μιλά.

Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για την προέλευσή μου από ένα τέτοιο μέρος, διότι η πόλη μου με ξεχώρισε από τους άλλους και με έκανε αυτό που έγινα.

Πριν από το φούτμπολ, είχα ένα Ολυμπιακό όνειρο με το ράγκμπι, όμως τραυματίστηκα σοβαρά στην προετοιμασία.

Ο ομοσπονδιακός προπονητής με είχε προσέξει και με κάλεσε στις προπονήσεις, αν και δεν γνώριζα πολλά από το άθλημα. Επιλέχθηκα λόγω της ταχύτητας και της ευκινησίας μου.

Αλλά είχα έναν τραυματισμό στο γόνατο και αυτό ήταν κάτι που δεν ξεπέρασε εύκολα ψυχολογικά, διότι είχαν προσπαθήσει τόσο σκληρά στην προετοιμασία και σε μία στιγμή όλα χάθηκαν…

Μία τέτοια κατάσταση είναι ιδιαιτέρως τραυματική. Χάνεις μία στιγμή, μία μεγάλη ευκαιρία και σου στερούν κάτι δίχως να έχεις την ευχέρεια να το ελέγξεις και να το αντιμετωπίσεις.

Ήταν σκληρό, δύσκολο και με έφερε στα όρια της κατάθλιψης. Έκλαψα πολύ. Όμως είμαι μία γυναίκα με πίστη και συνειδητοποίησα πως αυτό συνέβη γιατί ο θεός με προετοίμαζε για κάτι πιο σημαντικό.

Αυτό επιβεβαιώθηκε λίγο αργότερα, όταν υπέγραψα ένα μεγάλο συμβόλαιο στο φούτμπολ γυναικών και γράφτηκε ιστορία. Αυτό μου χάρισε αυτόματα μία νέα αποστολή.

Το νέο WFLA θα είναι κάτι που οι οπαδοί δεν θα έχουν δει στη ζωή τους, με γυναίκες να αγωνίζονται στο υψηλότερο επίπεδο.

Στο πρωτάθλημα θα παίζουν αθλήτριες από τις Η.Π.Α., από το Ηνωμένο Βασίλειο και από πολλές άλλες χώρες του κόσμου και θα είναι ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο ταλέντου.

Θα είναι κάτι πολύ κοντινό στο NFL, σε σχέση με το πώς θα είναι δομημένο και οι αγώνες θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Οι φαν και τα Μ.Μ.Ε. θα πρέπει να περιμένουν μία πολύ επαγγελματική λίγκα.

Η νέα λίγκα θα είναι γεμάτη ενθουσιασμό, όπως ακριβώς και οι προσωπικές προσπάθειές μου αναφορικά με τη δική μου εταιρία αθλητικών παπουτσιών, την «Tronus».

Η ιδέα προέκυψε από την πρότερη ενασχόλησή μου με άλλες εταιρίες υποδημάτων, όταν διαπίστωσα πόσο πολύ τις βοηθώ να εξελιχθούν.

Οι θαυμαστές μου πάντα αντιδρούσαν με εξαιρετικό τρόπο σε κάθε ανάρτησή μου σχετικά με sneakers και σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να αποκτήσω το δικό μου σχέδιο και ίσως και το δικό μου brand.

Όταν κοινοποίησα το πρώτο σχέδιο, όλοι τρελάθηκαν! Το αγάπησαν και δεν σταμάτησαν να ρωτούν από πού μπορούν να το αγοράσουν. Τότε ήταν που με τους συνεργάτες μου σκεφτήκαμε για μία ολόκληρη νέα «γραμμή» παπουτσιών και όχι απλώς για ένα ζευγάρι.

Ανάρτησα μερικά ακόμη σχέδια, σε διαφορετικά χρώματα και οι αντιδράσεις ήταν ακόμη πιο ενθουσιώδεις. Η μητέρα μου, η οποία είναι επίσης και η μάνατζέρ μου, είχε την ιδέα για μία δική μας εταιρία.

Αρχικά φοβήθηκα πως θα ήταν κάτι υπερβολικά αισιόδοξο, με μπόλικο ρίσκο. Όμως την επόμενη στιγμή αποφάσισα να το τολμήσουμε. Είχαμε την υποστήριξη, τις ιδέες και η μαμά μου ήταν εκείνη που με έπεισε να προχωρήσουμε.

Ήταν μία διετής διαδικασία, όμως πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά και ο σχεδιαστής μου, ο οποίος είχε εργαστεί στο παρελθόν στις μεγαλύτερες εταιρίες, έκανε εξαιρετική δουλειά.

Υπήρξαν σκαμπανεβάσματα, υπήρξαν στιγμές που θέλησα να δώσω ένα τέλος γιατί ήταν κάτι με μεγάλο άγχος και πίεση, αλλά συνέχισα όταν κατάλαβα ποια είναι η μεγαλύτερη εικόνα. Οι αντιδράσεις ήταν τρελές! Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι ήμουν η πρώτη αθλήτρια με δική της εταιρία παπουτσιών.

Η οικογένεια και οι φίλοι μου είναι περήφανοι για μένα και την καταπληκτική εμπειρία μας, αν και έχουμε ακόμη πολλά να κάνουμε και να πετύχουμε. Είμαι ενθουσιασμένη, γεμάτη ευγνωμοσύνη και πάντα προσπαθώ να μένω ταπεινή.

Το όνομα «Tronus» προέρχεται από την ελληνική γλώσσα.

Αναζητούσαμε ονόματα και πολλά από εκείνα που μας άρεσαν ήταν ήδη καταχωρημένα. Βάλαμε στο τραπέζι το προσωπικό brand μου, το «Queen of Abs» ή κάτι που να παραπέμπει σε βασιλική προέλευση.

Η μητέρα μου έκανε έρευνα και μου είπε για το «Tronus». Τη ρώτησα τι σημαίνει και μου απάντησε πως είναι η ελληνική λέξη για το «θρόνος». Ήταν αυτό που έβγαζε απόλυτο νόημα και το λατρέψαμε.

Ό,τι κάνετε είναι η αντανάκλαση του εαυτού σας, αποτυπώνει τον χαρακτήρα σας. Αυτό, ενίοτε, είναι κάτι που κάνουμε από μόνοι μας στα social media.

Θέλω πάντα να είμαι αυθεντική και να μην φορώ μάσκα για να αποκτώ περισσότερους ακόλουθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Πολλές φορές ο κόσμος ιντριγκάρεται από τα βίντεο με την προπόνησή σου ή με εκείνα από την προώθηση των παπουτσιών μου και αυτό βοηθά πολύ.

Είναι δύσκολο να μείνεις αληθινός ως προς τον εαυτό σου με όλη αυτή τη δημοσιότητα, αλλά, από την άλλη, είναι καταπληκτικό να προσπαθήσεις για αυτό.

Νομίζω πως καταφέρνω να είμαι ο εαυτός μου. Είμαι αγοροκόριτσο όμως παράλληλα διατηρώ τη θηλυκότητά μου και δεν χρειάζεται να απορρίψω τίποτε από μένα. Η μητέρα μου, άλλωστε, φροντίζει να μένω πάντα στον δρόμο μου.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να είναι κάτι καλό και συνάμα κάτι άσχημο. Μπορούν να γίνουν «όπλο» αλλά και «φούσκα». Μπορούν να δημιουργήσουν τόσες ευκαιρίες. Δυνατότητες να κερδίσεις χρήματα, αλλά, επίσης, να δεις περίεργους ανθρώπους να σε ακολουθούν.

Όποτε διαβάζω ένα αρνητικό, τρελό ή κακοπροαίρετο σχόλιο, προτιμώ να το αγνοήσω, να το διαγράψω ή να μπλοκάρω τον συγκεκριμένο ακόλουθο.

Έχω ολοκληρωμένη εικόνα για το τι κάνω στα social media. Το σημαντικό είναι να μην ανησυχείς για το τι θα πουν οι άλλοι για εσένα.

Μπορείς να είσαι καλός, θετικός, δυναμικός, αλτρουιστής, όμως οι αρνητικοί και κακόβουλοι άνθρωποι θα έχουν πάντα να πουν κάτι κακό για σένα.

Δεν είναι καλό να θεωρείς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως βάρος. Πρέπει να ανησυχείς για άλλα, σοβαρότερα ζητήματα. Για πράγματα που θα εμπνεύσουν τους άλλους.

Το να είσαι πρωτοπόρος στο άθλημά σου ή στις επιχειρηματικές δραστηριότητές σου είναι ένα «βαρύ» φορτίο, καθώς υπάρχουν υψηλές προσδοκίες κάθε στιγμή, ωστόσο αυτό με το οποίο ασχολούμαι είναι αυτό που πάντα ήθελα να κάνω.

Κατανοώ τι το συνοδεύει αυτό και είμαι χαρούμενη αν κινητοποιώ και εμπνέω τους ανθρώπους. Κάποιες φορές αυτό είναι συγκλονιστικό στη σκέψη.

Πιστεύω στο πεπρωμένο. Πιστεύω ότι έχουμε γεννηθεί για αυτό που κάνουμε και μας χαρίζεται μία συγκεκριμένη νοοτροπία και χαρίσματα πριν καν έρθουμε στη ζωή, είτε αυτό έχει σχέση με τα σπορ είτε όχι.

Οφείλεις να δουλέψεις και να βελτιώσεις αυτά τα χαρίσματα, να επεκτείνεις τους ορίζοντές σου και να βάλεις τον εαυτό σου σε θέση να δίνεις κίνητρο στους άλλους.

Κάποιοι είναι πιο ταλαντούχοι, όμως είναι καθήκον μας να βγάζουμε το καλύτερο του εαυτού μας και να εμπνεύσουμε τη νέα γενιά.

Γι’ αυτό δεν πρέπει να μένουμε απλώς στον αθλητισμό.

Είμαι επίσης πρέσβειρα του «Awareness Ties», για την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση για ανθρώπινους σκοπούς, για δικαιώματα των ζώων και για υποστήριξη σε θέματα όπως η σκολίωση.

Οι αθλητές έχουμε μία μεγάλη πλατφόρμα για να μιλήσουμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για τη φτώχεια, τα παιδιά και τις ανάγκες τους, για τη δικαιοσύνη και οφείλουμε όλοι να είμαστε υποστηρικτικοί. Όπως κάναμε και την εκστρατεία «#NeverNotAnAthlete», για να συνεισφέρουμε σε προσπάθειες ανακούφισης για τον κορονοϊό.

Οι αθλητές έχουν καθήκον να μετέχουν στη συζήτηση, να βοηθούν στην ευαισθητοποίηση για καθετί που αφορά και επηρεάζει την κοινωνία, για έναν καλύτερο κόσμο.

Είναι καθήκον μας να έχουμε φωνή και να την υψώνουμε, να είμαστε ενεργοί και έξω από το γήπεδο και να συνεισφέρουμε στον κόσμο όσο περισσότερο μπορούμε.

Είναι επίσης και δική μας δουλειά να δίνουμε το παράδειγμα και να εμπνέουμε, ειδικά τις νέες μαύρες γυναίκες, ώστε να κυνηγούν τα όνειρά τους. Το μότο μου είναι «κυνήγησε το όνειρό σου» και πρέπει πάντα να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι, χωρίς όρια.

Τα σπορ μού δίδαξαν τα πάντα. Μου έμαθαν πώς να ηγηθώ, πώς να παίρνω ρίσκα και να εκμεταλλεύομαι τις ευκαιρίες που μου δίνονται. Πώς να μαθαίνω τον εαυτό μου και πώς να μην βάζω κάθε κατάσταση στο ίδιο τσουβάλι.

Το παιχνίδι μού έδειξε πώς να μην τα παρατώ ποτέ, πώς να αντιμετωπίζω τις αντιξοότητες και πώς να μεταμορφωθώ σε αυτό που είμαι σήμερα.

Οφείλεις να παλέψεις για αυτό που επιθυμείς και να το πιστεύεις στα αλήθεια. Πρέπει να κάνεις ό,τι χρειαστεί για να το πετύχεις και να προστατεύσεις τα όνειρά σου, χωρίς καμία δικαιολογία.

Η Σάντια Ντεκ είναι παίκτρια των Λ.Α. Φέιμς του WFLA και η πιο ακριβοπληρωμένη παίκτρια επαγγελματικού φούτμπολ γυναικών, αλλά και η πρώτη αθλήτρια που έχει τη δική της εταιρία αθλητικών υποδημάτων.

Επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Αδαμόπουλος

THE ENGLISH VERSION: Santia Deck: “Fight for the impossible!”

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Τόνι Χάρις: Ζωή με τραύματα, αλλά χωρίς υποθέσεις

Ανδρέας Γλυνιαδάκης: «Κυνήγησε το όνειρό σου»

Αβραάμ Καλλινικίδης: «Μη μένεις αμέτοχος»

Χάρης Γιαννόπουλος: «Μίλα, εκφράσου!»: Σκέψεις ενός 30χρονου μπασκετμπολίστα…

ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡ

ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΦΟΥΤΜΠΟΛ

ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΚΤΙΒΙΣΜΟ

ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ