Κάθε φορά που στο φτωχικό σπίτι της κυρίας Μιλάντις Ζαμπράνο, στο Μαϊκάο, μύριζαν φρεσκοψημένες arepas, ο μικρός Άντονι ήξερε πως είναι μία καλή ημέρα. Μία ημέρα μακριά από τις δυσκολίες,…
Σαν παιδί, το μυαλό μου ήταν πάντα στο παιχνίδι, στον αθλητισμό, στην… αταξία. Αλλά ακόμη και σαν έφηβος, δεν είχα σκεφτεί ποτέ την επαγγελματική καριέρα μου στο μπάσκετ. Επίσης, δεν…
Το μάγουλό της «χάιδευε» το γρασίδι. Έστεκε ακίνητη, αλλά ήταν ευδιάκριτοι οι μορφασμοί του πόνου που συνέχιζε να επιτίθεται στο ξαπλωμένο κορμί της. Τα πόδια της ήταν τελείως μουδιασμένα. Δεν…
«Μπορείς το πρόβλημα να το κάνεις τη δικαιολογία σου ή να το μετατρέψεις στην ιστορία σου»… Τα λόγια της μητέρας του ηχούν ακόμη στ’ αυτιά του. Έγιναν το καθημερινό «ευαγγέλιό»…
Το περισσότερο αμήχανο και λιγότερο φιλόδοξο χαμόγελό του ξεχώριζε όσο και το μπόι του. Ωστόσο, στο πολύβουο αεροδρόμιο του Χιούστον λίγοι τον πρόσεξαν στα αλήθεια. Ακόμη λιγότεροι θα μπορούσαν να…
Η ελληνική λέξη «γυμναστής» είναι πολύ ακριβής και περιγραφική του ρόλου μας. Στην αρχαία Ελλάδα, ο γυμναστής φρόντιζε για τα πάντα. Για τη φυσική κατάσταση, την αντοχή, τη διατροφή. Ήταν…
Ο ήχος της σιωπής ήταν πάντα κάτι άγνωστο, σχεδόν άπιαστο για εκείνον. Με δική του παραδοχή, κατανοεί ότι δεν είναι εύκολος άνθρωπος. Κάθε κίνηση, κάθε απόφαση και συνέπεια, κάθε συμπεριφορά…
Στα δικά μου μάτια το ποδόσφαιρο γυναικών ποτέ δεν ήταν «ξένο». Αντιθέτως. Ήταν κάτι που θεωρούσα πολύ οικείο. Στο παρελθόν, ως παίκτης σ’ έναν από τους συλλόγους (Εργοτέλης) που στα…
Κάτι ξεχωριστό είναι συχνά κάτι συνηθισμένο, απλό. Έτσι ήταν και τα παιδικά χρόνια μου. Ήταν φυσιολογικά, ήρεμα, χωρίς δυσκολίες, αν και δεν ήταν πλουσιοπάροχα. Ο πατέρας μου εργαζόταν σε τράπεζα…
Λένε συχνά πως ο μεγαλύτερος φόβος ενός συγγραφέα ή ενός ηθοποιού είναι να τους ρωτήσουν κατά πόσο είναι αυτοβιογραφικό, αντίστοιχα, το βιβλίο ή ο ρόλος τους. Ο Μάθιου ΜακΚόναχι θα…