Ο καθρέφτης του Ιμπραχιμά Κονατέ είχε πάντα πολλές αντανακλάσεις

Γιώργος Αδαμόπουλος 1 Απριλίου, 2021

Η οθόνη του φορητού υπολογιστή και οι σημειώσεις των συνεργατών του Ραλφ Ράνγκνικ έφταναν σε ένα υστερόγραφο που διαπίστωνε ότι ένα ταξίδι στο Παρίσι έμοιαζε περιττό.

Ο τότε αθλητικός διευθυντής της Λειψίας δεν είχε μεν χρόνο για χάσιμο, όμως ήταν πάντα ένας άνθρωπος που δεν εμπιστευόταν τυφλά τους «ψυχρούς» αριθμούς.

Κοίταξε και ξανακοίταξε τα στατιστικά, ωστόσο εκείνο το λίγων λεπτών βίντεο τού είχε εξάψει τη φαντασία. Τηλεφώνησε στη γραμματέα του και της ζήτησε ευγενικά να του κλείσει ένα αεροπορικό εισιτήριο για την πόλη Σοσό, αλλά και να του βρει το τηλέφωνο της οικίας της οικογένειας Κονατέ, σε ένα προάστιο της γαλλικής πρωτεύουσας.

Ήταν άνοιξη του 2017. Σκέφτηκε ότι θέλει να δει από κοντά εκείνον τον πανύψηλο πιτσιρικά του οποίου το βιογραφικό δεν «φώναζε». Μάζεψε τις σημειώσεις του. Θα του χρειάζονταν όχι ως στοιχείο ή διαπραγματευτικό «όπλο».

Είχε φανταστεί, παράλληλα, ότι όταν θα είναι βέβαιος για την πρόθεση που θα γινόταν επιλογή του, θα τις έσκιζε με θεατρικό τρόπο και θα τις πετούσε σε έναν παριζιάνικο κάδο σκουπιδιών. Ο Ράνγκνικ γνώριζε καλά ότι τα ποδοσφαιρικά «διαμάντια» είναι κρυμμένα πίσω από analytics και ο πατροπαράδοτος τρόπος της «αυτοψίας» είναι συχνά ο πιο ασφαλής.

Στις επτά ήττες της γαλλικής Σοσό στα 13 ματς της δεύτερης κατηγορίας Γαλλίας που ο 17χρονος Ιμπραχιμά Κονατέ είχε αγωνιστεί, στο ένα χαμένο πέναλτί του και στα πολλά λάθη που αποτυπώνονταν στα στατιστικά, ο Γερμανός παράγοντας είδε πλήθος δυνατοτήτων.

Ο Κονατέ, άλλωστε, ήταν πάντοτε ένας άνθρωπος με πολλά «πρόσωπα» και ένας παίκτης με ακόμη μεγαλύτερη προοπτική από την αρχική «ανάγνωσή» του…

Ραλφ Ράνγκνικ και Ιμπραχίμα Κονατέ, στην παρουσίαση του δεύτερου στη Λειψία, το 2017 / Photo by: RB Leipzig – Twitter.

Ο Ιμπραχιμά Κονατέ γεννήθηκε στις 25 Μαΐου 1999 στο Παρίσι, ως το έβδομο από τα οκτώ παιδιά μίας οικογένειας μεταναστών από το Μάλι της Δυτικής Αφρικής.

Από το 2017 αγωνίζεται στη Μπουντεσλίγκα και τη Λειψία. Όμως στα τέλη Μαρτίου του 2021 έγινε πρωτοσέλιδο και στη Γερμανία και στην Αγγλία, με τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα που αναφέρουν πως τον Ιούνιο θα γίνει μέλος της Λίβερπουλ!

Η ομάδα του διαψεύδει. Αλλά όλα δείχνουν πως το θέμα αφορά αποκλειστικά τη διάθεση των «κόκκινων» του Μέρσεϊσαϊντ να καταβάλλουν τη ρήτρα των 40 εκατομμυρίων ευρώ και να τον αποκτήσουν.

Αν βρεθεί στο «Άνφιλντ», θα φροντίσει κι εκεί να προσαρμοστεί εύκολα και γρήγορα, όπως έμαθε να κάνει σε όλη τη ζωή του. Όχι μόνο σε ένα γήπεδο…

Ως την ηλικία των οκτώ ετών λάτρευε το φρίσμπι! Το ποδόσφαιρο μπήκε στη ζωή του όταν ο κατά έξι χρόνια μεγαλύτερος αδερφός του τον έπαιρνε μαζί του σε αγώνες τεσσάρων εναντίον τεσσάρων στους δρόμους του Παρισιού. Ο «Ibu», όπως τον φώναζε από μικρό η μητέρα του, έκανε με τη μπάλα στα πόδια πράγματα που φαίνονταν εντυπωσιακά ακόμη και στον αδερφό του, Σικού. Το φρίσμπι θα έμενε, πια, κλεισμένο στη ντουλάπα του, παίζοντας για την Paris University Club, ως επιθετικός, στα εννέα χρόνια του.

Σκάουτερ της Paris FC, της δεύτερης ομάδας της πόλης, πρόλαβαν τη μεγάλη Παρί Σ.Ζ. και του πρότειναν σε ηλικία 11 ετών να γραφτεί στις ακαδημίες της.

Το (δύσκολο) ποδοσφαιρικό ταξίδι του μόλις άρχιζε.

Στο αγαπημένο του Παρίσι / Photo by: Ibrahima Konate – Instagram.

Ο Ιμπραχιμά δεν έχανε προπόνηση. Κάθε βράδυ κοιμόταν με ένα βιντεάκι του αγαπημένου παίκτη του, του Βραζιλιάνου Ρονάλντο.

Τα ποδοσφαιρικά όνειρά του είχαν τις ντρίμπλες του «φαινομένου», τα γκολ, τη φινέτσα του. Στο μυαλό του Κονατέ, ήταν εύκολα. Στο γήπεδο, αρχικά, έδειχναν απλησίαστα…

Τα πρώτα δύο χρόνια αγωνιζόταν ελάχιστα στις ομάδες Κ-11 και Κ-12 της Paris FC. Λίγα λεπτά στην τρίτη ή την τέταρτη διαθέσιμη ενδεκάδα δεν του έφταναν. Δεν απογοητευόταν, όμως.

Γι’ αυτό και δεν αντέδρασε ούτε ενοχλήθηκε όταν ο κόουτς Ρέντα Μπεχκτί τού πρότεινε να αλλάξει θέση, ώστε να «χωρέσει» στα ματς. Αρχικά, από επιθετικός έγινε αμυντικός μέσος και δοκιμάστηκε και ως στόπερ. Συνήθισε τις θέσεις, δούλευε χωρίς γκρίνιες και οι κόποι του απέδωσαν.

Στα 15 του εμφανίστηκαν στο σπίτι του παράγοντες της Σοσό. Η ποδοσφαιρική οπτική άρεσε στον μικρό. Στους γονείς του, παρά την απόσταση 4-5 ωρών οδικώς από το Παρίσι, περισσότερη εντύπωση έκανε το εξαιρετικό σχολείο πλάι στις εγκαταστάσεις της ομάδας, δίπλα στα γαλλο-ελβετικά σύνορα.

Στην Κ-17 της Σοσό άρχισε να παίζει ως αμυντικός χαφ. Ο κόουτς Ερίκ Χελί, όμως, τον καθιέρωσε ως κεντρικό αμυντικό. Οι επιδόσεις του ήταν πολύ καλές και δεν άργησε η κλήση του προπονητή των «μεγάλων», Αλμπέρ Καρτιέ, για προπονήσεις με την πρώτη ομάδα.

Το πρώτο μεγάλο τεστ για τον Κονατέ τον έπιασε μεν απροετοίμαστο, αλλά όχι και φοβισμένο.

Τον Ιανουάριο του 2017, ο Καρτιέ τον κάλεσε στο γραφείο του και του ανακοίνωσε πως την επομένη θα αγωνιστεί βασικός στον προημιτελικό του Λιγκ Καπ με τη Μονακό.

Η τότε ομάδα του άλλοτε προπονητή του Ολυμπιακού, Ζαρντίμ, διέθετε μεγάλα ονόματα όπως οι Ρανταμέλ Φαλκάο, Τιεμουέ Μπακαγιόκο, Ζοάο Μουτίνιο και Μπερνάρντο Σίλβα. Ήταν τέτοια η πληρότητά της, που οι Κιλιάν Εμπαπέ και Φαμπίνιο έμειναν στον πάγκο.

Ο μικρός δεν τρόμαξε. «Θα μελετήσω τους αντιπάλους και δεν θα εκτεθώ», υποσχέθηκε με μπόλικη αυτοπεποίθηση στον Καρτιέ.

Η Σοσό προηγούνταν ως το 83΄, πριν ισοφαριστεί και ηττηθεί στη διαδικασία των πέναλτι από μία ομάδα που μερικές εβδομάδες αργότερα απέκλεισε στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ τη Μάντσεστερ Σίτι.

«Ο Ιμπραχιμά έπαιξε σαν έμπειρος, σαν “αφεντικό” στην άμυνα», διαπίστωσε με ενθουσιασμό ο προπονητής του! Εννέα μήνες αργότερα, κι ενώ είχε ήδη «χριστεί» διεθνής με την Κ-16 της Γαλλίας, ήταν βασικός στη Μπουντεσλίγκα.

Ο Ραλφ Ράνγκνικ είχε δίκιο. Δεν είχε εντυπωσιαστεί απλώς από την κορμοστασιά των 194 εκατοστών και τη σιγουριά του Κονατέ στο παιχνίδι του, αλλά και από την ωριμότητα και την εξαιρετική σχέση με τους γονείς του.

Είχε προλάβει να τον «κλέψει» ως ελεύθερο από την Τουλούζ και τη γερμανική Κολωνία, που τον είχαν στο μπλοκάκι τους. Η προσωπική επαφή, όμως, είχε παίξει τον ρόλο της.

Ο Ιμπραχιμά Κονατέ με τη φανέλα της Σοσό / Photo by: bundesliga.com.

Κάποιοι στη Λειψία, το καλοκαίρι του 2017, θεώρησαν πως θα ήταν καλύτερο να παραχωρηθεί δανεικός στην αυστριακή Σάλτσμπουργκ, η οποία ανήκει επίσης στην ιδιοκτήτρια εταιρία της Red Bull.

Ο Ράνγκνικ, ωστόσο, τον πίστεψε από την αρχή και ήταν βέβαιος ότι ο τότε 18χρονος στόπερ θα σταθεί στο απαιτητικό επίπεδο της γερμανικής λίγκας.

Τη σεζόν 2017-2018 αγωνίστηκε 16 φορές, με ντεμπούτο στην 7^η αγωνιστική, κόντρα στην Κολωνία. Την επόμενη χρονιά ήταν βασικός σε 27 ματς πρωταθλήματος και πέτυχε το παρθενικό γκολ του στη 19^η αγωνιστική, εναντίον της Ντίσελντορφ.

Η Λειψία συνέχιζε την ανοδική πορεία της και το 2018-2019 τερμάτισε 3^η στη Μπουντεσλίγκα και έφτασε ως τον τελικό Κυπέλλου. Οι ευρωπαϊκές συμμετοχές τον έκαναν ακόμη πιο γνωστό και μετά την Κ-21 της Γαλλίας, μπήκε δυναμικά στον ανταγωνισμό με τους Ραφαέλ Βαράν και Σαμουέλ Ουμτιτί για την ανδρική εθνική των «τρικολόρ».

Οι δύο τελευταίες σεζόν, όμως, σημαδεύτηκαν από αρκετούς μυϊκούς τραυματισμούς και ατυχίες με τους αστραγάλους του, κάτι που ανησυχεί τον Γιούργκεν Κλοπ και τους ανθρώπους της Λίβερπουλ, για την επικείμενη μετεγγραφή του.

Ο Κονατέ, όμως, είχε «δέσει» εξαιρετικά στην άμυνα του Τζούλιαν Νάγκελσμαν με τον συμπατριώτη του, Νταγιό Ουπαμεκανό -οποίος το καλοκαίρι θα μετακομίσει στη Μπάγερν Μονάχου– και στα 25 τελευταία ματς πρωταθλήματος που έχει αγωνιστεί βασικός, η Λειψία είναι αήττητη!

Εκείνο το παιδί που κάποτε έπαιζε (μόνο) φρίσμπι στο Παρίσι, έμαθε να αλλάζει πόλεις, παραστάσεις, θέσεις στο χορτάρι, όχι όμως και όνειρα.

Το 2020 άκουσε τον σταρ της Μπάγερν, Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, να τον επαινεί για το ταλέντο και την εξέλιξή του. Η πορεία και οι φιλοδοξίες του, όμως, δεν στέκονται στις φιλοφρονήσεις του Πολωνού επιθετικού των Βαυαρών.

Αντίθετα, καθορίζονται και από την άγνοια κινδύνου, από τις εμπειρίες του εντός κι εκτός γηπέδου και από την ωριμότητά του. Κυρίως, συνοδεύονται από την προσαρμοστικότητα στις μεγάλες αλλαγές που βίωσε και συνεχίζει να βιώνει στη ζωή και την καριέρα του.

Ο ίδιος ο Ιμπραχιμά Κονατέ, όπως εξήγησε στην εφημερίδα «Bild» το 2019, «δεν γεννήθηκα αμυντικός. Για πολύ καιρό ήμουν μέσος και επιθετικός και από αυτό κράτησα τη δημιουργία στο παιχνίδι μου».

Ωστόσο, έχοντας πλέον κατασταλάξει στη θέση του κεντρικού αμυντικού, παραδέχεται πως «το είδωλό μου είναι ο Σέρχιο Ράμος» και θεωρεί τον αρχηγό της Ρεάλ Μαδρίτης ως «τον κορυφαίο μπακ στον κόσμο! Δουλεύει πάντα σκληρά».

Ο Ραλφ Ράνγκνικ, που τον «ανακάλυψε», επέμενε από το 2017 πως «αυτό το παιδί είναι τόσο καλό που μία μέρα θα παίξει για τη Ρεάλ ή την Μπαρτσελόνα!». Φαίνεται ότι, τελικά, θα παίξει στη Λίβερπουλ.

Και αν ακόμη δεν έχει φανταστεί τον εαυτό του στα «κόκκινα», αυτή θα είναι μία ακόμη «αντανάκλαση» του ίδιου καθρέφτη του…