Δύο πολυτάλαντες φιγούρες. Δύο outspoken προσωπικότητες που διαφώνησαν (ότι… συμφωνούν;), με τον τρόπο τους, για τον θεσμό του «Black History Month» που γιορτάζει το ΝΒΑ κάθε Φεβρουάριο, προκειμένου να τιμήσει την Αφρο-Αμερικανική ιστορία και την επίδρασή της στη Λίγκα.
Ο προπονητής των Σαν Αντόνιο Σπερς, Γκρεγκ Πόποβιτς, δήλωσε προ μηνών ενθουσιασμένος με τις εκδηλώσεις. Εξηγώντας ότι «το πρωτάθλημα είναι φτιαγμένο από μαύρους παίκτες. Ζούμε σε μία ρατσιστική χώρα και είναι πάντα σημαντικό να δίνουμε σημασία σε κάτι τέτοιο, ακόμη κι αν εξαγριώνει ορισμένους. Έτσι ώστε να φέρνουμε το πρόβλημα μπροστά στη μύτη τους, για να γίνεται κατανοητό πως δεν έχουμε λύσει αυτά τα θέματα».
Από το 2005, ωστόσο, ο διάσημος ηθοποιός, Μόργκαν Φρίμαν, σε τηλεοπτική συνέντευξή του, είχε διαφωνήσει με την προβολή του «Μήνα της Μαύρης Ιστορίας». Τονίζοντας ότι «είναι κάτι γελοίο! Θα περιορίσεις την ιστορία μου σε έναν μήνα; Δεν θέλω τον “Μήνα της Μαύρης Ιστορίας”».
Στην ερώτηση «πώς θα περιορίσουμε τον ρατσισμό;», ο Φρίμαν είχε αποκριθεί ότι «θα πρέπει απλώς να σταματήσουμε να μιλάμε για τούτο… Εγώ δεν θα σας αποκαλώ “λευκούς” κι εσείς δεν θα με αποκαλείτε “μαύρο”».
Το ζήτημα των διακρίσεων επανήλθε προσφάτως στην αθλητική Αμερική. Αφορμή στάθηκε η (περσινή) απόφαση του παίκτη του NFL, Κόλιν Κάπερνικ, να γονατίζει κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου των Η.Π.Α. -κάτι που σιωπηρά του κοστίζει για την ώρα ένα νέο συμβόλαιο- και την απόφαση του ΛεΜπρον Τζέιμς να σταθεί απέναντι (http://athletestories.gr/enas-politikos-aktivistis-sti-xora/) στον αμφιλεγόμενο πρόεδρο της χώρας, Ντόναλντ Τραμπ.
Νωρίτερα, οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς είχαν αρνηθεί την πρόσκληση για την εθιμοτυπική επίσκεψη των πρωταθλητών ΝΒΑ στον Λευκό Οίκο (του Τραμπ). Το ΝΒΑ, πάντως, είχε «ταρακουνηθεί» και το καλοκαίρι του 2014.
Αρχικά από την αποκάλυψη ηχητικού ντοκουμέντου, στο οποίο ο τότε ιδιοκτήτης των Κλίπερς, Ντόναλντ Στέρλινγκ, απαιτούσε από την Λατίνα (!) ερωμένη του, Β. Στβιάνο, «να μην ανεβάζεις στο Instagram εικόνες με μαύρους και να μην τους φέρνεις στους αγώνες μου». «Διαταγή» διότι είδε μία φωτογραφία της με τον παλαίμαχο σταρ των Λέικερς και νυν πρόεδρό τους, Μάτζικ Τζόνσον, στις εξέδρες της κοινής έδρας των δύο ομάδων του Λ.Α., το «Στέιπλς Σέντερ». Ο 80χρονος Στέρλινγκ τιμωρήθηκε με δια βίου αποκλεισμό από τη Λίγκα, με πρόστιμο 2.500.000 δολαρίων και, κυρίως, υποχρεώθηκε να πουλήσει τους «Κλιπς» στον Στιβ Μπάλμερ, αντί ποσού δύο δισεκατομμυρίων, στις 12/8/14!
Μερικές ημέρες αργότερα, ο τότε τζένεραλ μάνατζερ των Χοκς, Ντάνι Φέρι, απολύθηκε για το ρατσιστικό σχόλιο «είναι καλός αθλητής, αλλά έχει κάτι το αφρικανικό μέσα του», για τον Βρετανο-Σουδανό Λουόλ Ντενγκ, σε ένα scouting report… Αν και αργότερα θεωρήθηκε αθώος για το περιστατικό.
Τη σεζόν 1950-51, μόλις τρεις Αφρο-Αμερικανοί παίκτες πάτησαν για πρώτη φορά το παρκέ του ΝΒΑ, με το ντεμπούτο των Ερλ Λόιντ (Ντιτρόιτ), Τσακ Κούπερ (Βοστόνη) και Νατ «Sweetwater» Κλίφτον (Νέα Υόρκη). Από τότε δεν πέρασαν μόνο τα χρόνια, αλλά και ένα μέρος των προκαταλήψεων. Μάλιστα, κάτι τέτοιο συνέβη σε ακόμη περισσότερες θέσεις στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετμπολ του κόσμου.
Το ΝΒΑ συνειδητοποίησε εδώ και δεκαετίες ότι οι διακρίσεις δεν κάνουν καλό ούτε στο image του ούτε, βεβαίως, στην επιχείρησή του. Σύμφωνα με το «The Institute for Diversity and Ethics in Sport», το ποσοστό των μαύρων παικτών του ΝΒΑ τη σεζόν 2016-17 ανήλθε στο 74,3% (συνολικά 81,7% αθλητές άλλων χρωμάτων) και το αντίστοιχο των λευκών ήταν 18,3%, μειωμένο κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες από την προηγούμενη αγωνιστική χρονιά. Μάλιστα, ενώ το 1996-97 μόλις τρεις ομάδες (Ντένβερ, Λ.Α. Λέικερς, Ντιτρόιτ) δεν είχαν στο ρόστερ τους λευκό παίκτη, το 2016-17 κάτι ανάλογο παρουσιάστηκε σε επτά οργανισμούς (Ντάλας, Γκόλντεν Στέιτ, Ιντιάνα, Λ.Α. Λέικερς, Φοίνιξ, Νέα Ορλεάνη, Τορόντο).
Το 1964 οι Σέλτικς έγιναν η πρώτη επαγγελματική ομάδα με πέντε Αφρο-Αμερικανούς στη βασική πεντάδα τους και δύο χρόνια αργότερα προσέλαβαν τον πρώτο μαύρο χεντ κόουτς στο ΝΒΑ, στο πρόσωπο του θρυλικού σέντερ τους, Μπιλ Ράσελ.
Το 1972, το Μιλγουόκι έκανε τον Ουέιν Έμπρι τον πρώτο Αφρο-Αμερικανό τζένεραλ μάνατζερ της Λίγκας, ενώ το 2002 ο Ρόμπερτ Τζόνσον έγινε ο πρώτος μαύρος ιδιοκτήτης ομάδας των τεσσάρων επαγγελματικών σπορ της Αμερικής (μπάσκετ, ράγκμπι, μπέιζμπολ, χόκεϊ επί πάγου), αγοράζοντας την πλειοψηφία του πακέτου των μετοχών των Σάρλοτ Μπόμπκατς (νυν Χόρνετς). Τον Τζόνσον διαδέχθηκε ο Μάικλ Τζόρνταν, ο οποίος μαζί με τον Ινδό Βίβεκ Ραναντίβε -πρώην αντιπρόεδρος των Ουόριορς και τωρινό αφεντικό των Σακραμέντο Κινγκς- είναι οι μοναδικοί μη λευκοί ιδιοκτήτες. Οι Τζόνσον και Τζόρνταν, μάλιστα, επέμειναν σε συνεργάτες από την κοινότητά τους. Με τον πρώτο να έχει ως πρόεδρο τον Εντ Τάπσκοτ, ως κόουτς/GM τον Μπέρνι Μπίκερσταφ και τον Καρλ Χικς σαν ασίσταντ τζένεραλ μάνατζερ. Και τον «MJ», στα πρώτα χρόνια της διοικητικής θητείας του στην Ουάσινγκτον -ως διευθυντής μπασκετικών επιχειρήσεων- να επιλέγει τον Ουές Άνσελντ (τζένεραλ μάνατζερ), ενώ στη Σάρλοτ συνεργάστηκε με τους Ροντ Χίγκινς (GM) και τον παλαίμαχο γκαρντ των Άρη και Λάρισας, Σαμ Βίνσεντ (προπονητής).
Ο παραπάνω… πρόλογος ήταν ελαφρώς μακροσκελής -αν και, για την ακρίβεια, διόλου μεγάλος για την ιστορία των διακρίσεων στα σπορ των Η.Π.Α.-, για να φτάσει στο σήμερα και μία νέα πρωτιά της διοίκησης των Νικς, όσον αφορά την Αφρο-Αμερικανική κουλτούρα του ΝΒΑ.
Όπως σημείωσε στα μέσα Μαΐου η ιστοσελίδα «theundefeated.com», η ομάδα της Νέας Υόρκης έγινε ο παρθενικός οργανισμός του αμερικανικού πρωταθλήματος με δύο Αφρο-Αμερικανούς στις θέσεις του προέδρου και του τζένεραλ μάνατζερ.
Οι Στιβ Μιλς και Σκοτ Πέρι ανέλαβαν αντίστοιχα τα ηνία μετά το αποτυχημένο πέρασμα του Φιλ Τζάκσον από το «Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν». Και εκτός από τα κοινά σημεία τους, ως παλαίμαχοι παίκτες κολεγιακού μπάσκετμπολ και γιοι πρωτοπόρων πατεράδων, ηγούνται ενός τμήματος με αρκετούς Αφρο-Αμερικανούς σε σημαντικές θέσεις στη διοίκηση. Ένας εκ των οποίων κι ένας παλιός γνώριμος της ελληνικής Α1, καθώς ο Χάρολντ Έλις πέρασε από τα μέρη μας ως γκαρντ των Απόλλωνα Πάτρας και Άρη.
Ο Μιλς αντικατέστησε τον Τζάκσον τον περασμένο Ιούλιο, έλαβε την άδεια από τον ιδιοκτήτη Τζέιμς Ντόλαν να προσλάβει άτομα της επιλογής του και ξεκίνησε με τον Πέρι. Στη συνέχεια, πρόσθεσε στο διοικητικό τιμ των Νικς περισσότερους Αφρο-Αμερικανούς, με τον άλλοτε γκαρντ της ομάδας, Τζέραλ Μάντκινς ως ασίσταντ GM, τον Έλις ως διευθυντή αγωνιστικού προσωπικού και τον παλαίμαχο γκαρντ Άλαν Χιούστον σαν τζένεραλ μάνατζερ των Ουέστσεστερ Νικς, θυγατρικής ομάδα της Νέας Υόρκη στη G–League. Τέλος, προσέλαβε στο πόστο του αντιπροέδρου αγωνιστικής και οργανωτικής ανάπτυξης τον Κρεγκ Ρόμπινσον, πρώην στέλεχος των Μπακς και αδερφό της πρώην Πρώτης Κυρίας των Η.Π.Α., Μισέλ Ομπάμα.
Ο Μιλς τόνισε πριν από μερικές εβδομάδες στο δίκτυο ESPN ότι «δεν είχα συνειδητοποιήσει, μέχρι που το διάβασα στο “theundefeated.com”, ότι με τον Σκοτ Πέρι είμαστε οι μοναδικός Αφρο-Αμερικανικός συνδυασμός σε θέση προέδρου και GM στο ΝΒΑ. Ειλικρινά, αυτό το γεγονός, όπως και όλες οι επιλογές μας για το προσωπικό, είναι συμπτωματικές. Το θέμα μας ήταν να επιλέξουμε ικανά στελέχη και, σχετικά με τον Σκοτ, να βρούμε κάποιον που και να προσεγγίζει το παιχνίδι όπως εγώ και η ομάδα, αλλά και να φέρνει και διαφορετικές εμπειρίες στο τραπέζι. Δεν σκεφτόμουν “μαύρο ή άσπρο” σε κάθε πρόσληψη. Δεν με ενδιέφερε το χρώμα ή το θρήσκευμα. Θέλω να “χτίσω” έναν υγιή και πετυχημένο οργανισμό και αυτό ήταν το σκεπτικό των επιλογών. Πάντως, είναι θετικό να έχεις ένα ποικιλόμορφο προσωπικό, ειδικά όταν αυτό συμβαίνει με φυσικό τρόπο και όχι με κάποιο πλάνο εκτός ταλέντου και ικανοτήτων».
Πρώτη αγωνιστική επιλογή του Μιλς ήταν η αντικατάσταση του κόουτς Τζεφ Χόρνασεκ με τον προπονητή -γιο λευκού πατέρα και Αφρο-Αμερικανής μητέρας- Ντέιβιντ Φίζντεϊλ. Ο μέχρι πέρσι χεντ κόουτς του Μέμφις και παλαιότερα βοηθός προπονητή στο Μαϊάμι, μεγάλωσε στο Λ.Α. και έχει τη φήμη του ανθρώπου που μιλά ανοικτά για ανθρώπινα δικαιώματα και κοινωνική αδικία.
Η δεύτερη θητεία του Μιλς (καθώς ήταν πρόεδρος και πριν από τον Φιλ Τζάκσον και παρέμεινε ως GM στο πλάι του) έμοιαζε με φυσική συνέχεια της πορείας του. Δέχθηκε να εργαστεί με τον Τζάκσον και συμφώνησε σε πέντε λεπτά να τον διαδεχθεί! Πρώην γκαρντ του πανεπιστήμιου Πρίνστον, μετρά εμπειρία 30 ετών στο επαγγελματικό μπάσκετμπολ και 16 στο ΝΒΑ. Γεννημένος στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης, εργάστηκε σε τραπεζικές επιχειρήσεις και προσελήφθη το 1999 ως αντιπρόεδρος του «Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν».
Το 2001 προήχθη σε πρόεδρο, με οργανωτικά καθήκοντα για τους Νικς, την ομάδα των Λίμπερτι στο WNBA και όλων των αθλητικών εκδηλώσεων στο «Γκάρντεν». Ο Μιλς τονίζει ότι «αυτή είναι η δουλειά των ονείρων μου, καθώς σαν παιδί δεν είχα χρήματα να έρθω στη “Μέκκα του Μπάσκετμπολ” και να παρακολουθήσω αγώνες». Ο πατέρας του, Όλι Μιλς, ήταν ο πρώτος Αφρο-Αμερικανός που δίδαξε στο γυμνάσιο Χέμπστεντ, το 1957. Ήταν καθηγητής οικονομικών επιχειρήσεων για 30 χρόνια, πετυχημένος κόουτς μπάσκετμπολ στην επαρχία Νασάου και όταν έφυγε από τη ζωή, το 2000 σε ηλικία 74 ετών, το Χέμπτστεντ έδωσε το όνομά του στο γήπεδο του γυμνασίου!
Ο πρόεδρος των Νικς τόνισε πως «εκείνος που μου έμαθε την αξία της ισορροπίας μεταξύ σπορ και μαθημάτων ήταν ο πατέρας μου. Μου έλεγε ότι δεν έχει αξία να πετύχεις στο ένα και μου έδειξε τη σημασία του να προστατεύεις την ευημερία της κοινότητάς σου».
Η πατρική φιγούρα ήταν κάτι που, πέρα από το μπάσκετμπολ, «ένωσε» τους Μιλς και Σκοτ Πέρι, από την πρώτη συνάντησή τους. Ο πατέρας του (γεννημένου στο Ντιτρόιτ) Πέρι, Λόουελ, έγινε ο πρώτος Αφρο-Αμερικανός ασίσταντ κόουτς στο NFL, το 1957 για τους Πίτσμπεργκ Στίλερς. Επίσης, ως παλαίμαχος σταρ του ράγκμπι στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, έγινε επίσης ο πρώτος μαύρος που το 1966 ήταν σχολιαστής αγώνα NFL που μεταδόθηκε σε εθνικό δίκτυο.
Ενώ το 1973 έγινε ο πρώτος Αφρο-Αμερικανός διευθυντής εργοστασίου της αυτοκινητοβιομηχανίας Chrysler, στο Ντιτρόιτ. Μάλιστα, πρόλαβε πριν αφήσει την τελευταία πνοή του, το 2001, να δει τον κανακάρη του να προσλαμβάνεται στους Πίστονς, έναν χρόνο νωρίτερα. «Ο πατέρας μου ήταν πρωτοπόρος σε πολλούς τομείς. Ήταν πάντα διδακτικός απέναντί μου και μου έλεγε, όπως και στις αδερφές μου, να ακολουθώ το πάθος μου, να μην αφήνω κανέναν να μου στερήσει τίποτα και να διατηρώ την επιμονή μου για όσα επιθυμώ», σχολίασε κατά την επίσημη παρουσίασή του ο Σκοτ Πέρι, αποκαλύπτοντας ότι ο πατέρας του βρέθηκε πριν από ένα φιλικό των Στίλερς εκτός ξενοδοχείου (!), λόγω του χρώματος του δέρματός του… Καταλήγοντας πως «εκείνος είναι έμπνευσή μου, διότι μου δίδαξε ότι μετρά να αναγνωριζόμαστε ως ικανά άτομα και όχι από πού προερχόμαστε ή πώς είμαστε εμφανισιακά».
Όπως και ο Μιλς, ο Σκοτ Πέρι έπαιξε κολεγιακό μπάσκετμπολ σε Όρεγκον και Ουέιν Στέιτ, προτού αρχίσει να εργάζεται στον τραπεζικό κλάδο. Παράλληλα, διετέλεσε βοηθός προπονητή στο πανεπιστήμιο Μίσιγκαν, την περίοδο της «στρατολόγησης» της περίφημης «Fab–Five» των Κρις Ουέμπερ, Τζέιλεν Ρόουζ, Τζουάν Χάoυαρντ, Τζίμι Κινγκ, Ρέι Τζάκσον, που έφτασε στους τελικούς του 1992 και 1993.
Ο Πέρι εργάστηκε σαν χεντ κόουτς του Ίστερν Κεντάκι και το 2000 βρέθηκε στο πλευρό του Τζο Ντούμαρς στο Ντιτρόιτ, «χτίζοντας» διοικητικά την ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο του ΝΒΑ το 2004 και αγωνίστηκε σε έξι διαδοχικούς (2003-2008) τελικούς Ανατολικής Περιφέρειας!
Προσλήφθηκε ως ασίσταντ μάνατζερ των Σούπερσονικς, όταν -οι νυν Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ- επέλεξαν στο Νο2 του ντραφτ το 2007 τον Κέβιν Ντουράντ και στο Νο5 τον Τζεφ Γκριν (φέτος στους Τελικούς με τους Καβς). Με τον δεύτερο να είναι αντάλλαγμα για την παραχώρηση του Ρέι Άλεν στους Σέλτικς. Μάλιστα, στο Σιάτλ συνεργάστηκε με τον τωρινό ασίσταντ του, Τζέραλντ Μάντκινς. Επέστρεψε στους Πίστονς ως αντιπρόεδρος από το 2008 ως το 2012 και από το 2012 ως το 2017 ήταν αντιπρόεδρος και ασίσταντ GM στους Ορλάντο Μάτζικ, όπου είχε στην οργανωτική ομάδα του τον Χάρολντ Έλις (διευθυντής σκάουτινγκ), με τον οποίο συνεργάζεται πλέον στη Νέα Υόρκη.
Τον Απρίλιο του 2017, ο Πέρι έγινε ο νέος αντιπρόεδρος των Σακραμέντο Κινγκς, δίνοντας αναφορά μόνο στον GM, Βλάντε Ντίβατς. Ήταν ο άνθρωπος που «ενορχήστρωσε» την βραδιά του ντραφτ για τους «βασιλιάδες». Επιλέγοντας στο Νο5 τον Ντι’Ααρον Φοξ, ενώ πρόσφερε το Νο10 (που είχε λάβει για την παραχώρηση του Κάζινς στους Πέλικανς) στο Πόρτλαντ, λαμβάνοντας το Νο15 και Νο20 στα οποία διάλεξε αντίστοιχα τους Τζάστιν Τζάκσον (Νορθ Καρολάινα), Χάρι Τζάιλς (Ντουκ).
Λίγους μήνες μετά, όμως, ο Μιλς έλαβε άδεια από τον Ντίβατς να διαπραγματευτεί με τον Πέρι και οι δυο τους βρήκαν άμεσα κοινό σημείο επαφής, τόσο στο μπάσκετμπολ όσο και στην κοινωνική δραστηριότητα των γονιών τους. «Επιθυμούσα διακαώς μία τέτοια ευκαιρία», εξήγησε ο Πέρι, συμπληρώνοντας ότι «πάντα πίστευα πως θα έρθει η στιγμή μου. Αυτό ήταν το “καύσιμό” μου για να συνεχίζω τη σκληρή δουλειά και να μαθαίνω κάθε μέρα και κάτι καινούριο». Ο Πέρι προσέλαβε με τη σειρά του σαν βοηθό του τον Τζέραλντ Μάντκινς, ο οποίος ήταν σκάουτερ των Νικς από το 2003 ως το 2007, περίοδο που επιλέχθηκε ο Τρέβορ Αρίζα (πρωταθλητής το 2009 με τους Λέικερς και φιναλίστ της Δύσης φέτος με τους Ρόκετς), μόλις στο Νο43 του ντραφτ του 2004, αλλά και οι Ουίλσον Τσάντλερ (Νο17), Ντέβιντ Λι (Νο30). Ο Μάντκινς, που σε προηγούμενες θέσεις του είχε λόγο στις επιλογές των Άντονι Ντέιβις (Πέλικανς), Ράσελ Ουέστμπρουκ, Σερζι Ιμπάκα (Θάντερ), δεν στέκεται στη φυλή κανενός και παρότι πολλοί νέοι συνεργάτες του είναι Αφρο-Αμερικανοί, επιμένει ότι «προσλάβαμε απλώς ικανά στελέχη».
Ο νέος αντιπρόεδρος αγωνιστικής και οργανωτικής ανάπτυξης, Κρεγκ Ρόμπινσον, αδερφός της συζύγου του πρώην προέδρου των Η.Π.Α., Μπαράκ Ομπάμα, επίσης πρώην τραπεζίτης αλλά και παράγοντας των Μπακς, επισημαίνει πως «αν είχαν προσληφθεί μόνο λευκοί ίσως θα γινόταν πάλι θέμα. Τώρα που η διοίκηση έχει πολλούς Αφρο-Αμερικανούς, γίνεται πάλι θόρυβος. Πάντως, αυτό που συμβαίνει στους Νικς δεν το συναντά κάποιος συχνά. Είναι εντυπωσιακό, ωστόσο το κυριότερο είναι ότι δεν βρεθήκαμε μαζί για χάρη μίας οπτικής, κοινωνικής δήλωσης ή την επιβεβαίωση μίας κουλτούρας, αλλά ενός ποικιλόμορφου ιστορικού ικανοτήτων και εμπειριών. Είναι μία ιστορία που θα ακουγόταν, γιατί τυγχάνει να προερχόμαστε όλοι από μειονότητες». Ο Ρόμπινσον κατέληξε ότι «ίσως θα μπορούσαμε, πάντως, να δούμε ένα μήνυμα πίσω από όλο αυτό. Και αυτό είναι πως κανείς δεν πρέπει να λέει ποτέ “δεν θα μπορέσω να κάνω αυτή τη δουλειά”. Βλέπετε ένα γκρουπ από ανθρώπους με διαφορετικό κοινωνικό και εκπαιδευτικό υπόβαθρο και επιμένουμε ότι αν είσαι καλός στα μαθήματα, έχεις πάθος και όρεξη για εξέλιξη, θα βρεις την ευκαιρία σου να εκπληρώσεις τα όνειρά σου. Ακόμη κι αν αυτό το όνειρο δεν είναι στο παρκέ, αλλά πίσω από ένα γραφείο».
Στο τέλος της ημέρας, στα γραφεία του «Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν», η διοικητική κουλτούρα των Νικς δεν είναι Αφρο-Αμερικανική, αλλά απλώς μπασκετική… Άλλωστε, όπως επέμενε η Μπάρμπαρα Τζόρνταν, ηγέτης του κινήματος των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις Η.Π.Α. και πρώτη Αφρο-Αμερικανίδα που εκλέχθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων του Κογκρέσου, «μην μιλάτε για μαύρη ή για πράσινη ή άλλου χρώματος δύναμη, αλλά μόνο για δύναμη του μυαλού».