Από τα κάθε λογής μαθήματα που έλαβε στη ζωή της, σε κάθε πεδίο στο οποίο διέπρεψε και διαπρέπει, συγκράτησε ένα πράγμα: Ο χρόνος είναι πολύτιμος. Αυτό δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι αγχωτικό, έστω κι αν στο ταρτάν κάθε δευτερόλεπτο μετρά.
Η Γκάμπριελ Τόμας, η «Γκάμπι» για τους φίλους και τους θαυμαστές της, διδάχθηκε με σκληρό τρόπο ότι συχνά αυτό που απαιτείται είναι εκ διαμέτρου αντίθετο και αντιφατικό με την τακτική στον στίβο.
Έμαθε να λειτουργεί και με ταχύτητα, αλλά ταυτόχρονα και με υπομονή. Κυρίως, κατόρθωσε να επιτύχει σε παράλληλους τομείς οι οποίοι στη θεωρία είναι ιδιαιτέρως σύνηθες να μην συνδυάζονται. Η μόνη «επιλογή» της ήταν πως δεν χρειάζεται να περιορίζει τις επιλογές και τις επιθυμίες της. Δεν της άρεσε ποτέ η έκφραση «όλα είναι στο μυαλό». Γιατί δεν άφησε ποτέ το μυαλό της να λειτουργήσει μόνο του.
Δεν μπήκε στο δίλημμα να διαλέξει μεταξύ λογικής ή καρδιάς. Οι πολλαπλοί στόχοι της είναι κίνητρο, όχι «βάρος». Οι φιλοδοξίες της είναι έμπνευση, όχι «κανόνες».
Γι’ αυτό και το βιογραφικό της διαθέτει πολλά στοιχεία που για άλλους θα αποτελούσαν μεμονωμένη πορεία.
Η Τόμας είναι έγινε Ολυμπιονίκης στο Τόκιο γιατί αφοσιώθηκε στον στίβο. Η Γκάμπι έγινε απόφοιτη του φημισμένου Χάρβαρντ διότι βρήκε τρόπο να συνδυάσει τα όνειρά της. Η Γκάμπι Τόμας πιστεύει πως όλα γίνονται επειδή αφιερώθηκε στον πολυτάλαντο εαυτό της.
Πριν ταξιδέψει τον Ιούλιο του 2021 στο Τόκιο, η Γκάμπι Τόμας θυμήθηκε την πρώτη ανάμνησή της από τα σπριντ.
«Καθόμουν στο σαλόνι της γιαγιάς μου και η μητέρα μου μάς είπε να αλλάξουμε το κανάλι στα αμερικανικά trials, γιατί είχε δει μία αθλήτρια που της θύμιζε εμένα». Αυτή η σπρίντερ ήταν η θρυλική, πλέον, Άλισον Φίλιξ, η οποία μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ιαπωνίας έφτασε τα 11 μετάλλια!
«Δεν ξεχνώ ποτέ την ταπεινότητα και τη χάρη της Άλισον. Το γεγονός ότι χρόνια μετά κατόρθωσα να είμαι στην ίδια Ολυμπιακή ομάδα μαζί της με κάνει ακόμη και σήμερα να θέλω να κλάψω», εξήγησε η Τόμας.
Προσθέτοντας πως «θυμάμαι ότι όταν ήμουν μικρό κορίτσι, αυτές οι διοργανώσεις μού φαίνονταν κάτι μακρινό». Ωστόσο, τονίζει επίσης ότι «μου έδειξαν πως πρέπει να κάνεις ό,τι θέλεις… Να έχεις μεγάλα όνειρα και να λαμβάνεις αυτό που είναι “δικό σου” και σου αξίζει. Αν μπορώ να το κάνω εγώ, τότε μπορείτε να το πετύχετε και όλοι εσείς».
Στο Τόκιο η 24χρονη αθλήτρια κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 200μ. και το ασημένιο στα 4Χ100μ. γυναικών. Είχαν προηγηθεί τα trials της πατρίδας της μερικές εβδομάδες νωρίτερα, στα οποία είχε σημειώσει χρόνο 21.61΄΄ στα 200μ..
Επίδοση που τη είχε αναδείξει ως τη δεύτερη γρηγορότερη γυναίκα στον κόσμο, μετά το εκπληκτικό 21.34΄΄ της αείμνηστης Φλόρενς Γκρίφιθ-Τζόινερ στους Ολυμπιακούς της Σεούλ, το 1988. Στον τελικό του Τόκιο, πάντως, η χρυσή Ολυμπιονίκης Ελέιν Τόμπσον-Χέρα από τη Τζαμάικα ξεπέρασε την Τόμας, σημειώνοντας 21.53΄΄!
.@ItsGabrielleT is an OLYMPIC BRONZE MEDALIST🥉 in the 200m!!@FastElaine completes the double-double and wins the GOLD🥇 at the #TokyoOlympics pic.twitter.com/vetIKprt1Z
— On Her Turf (@OnHerTurf) August 3, 2021
Η Γκάμπι Τόμας γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1996 στην Ατλάντα και έχει έναν δίδυμο αδερφό. Ο πατέρας της, Ντέσμοντ, έχει ρίζες από τη Τζαμάικα.
Όταν η Γκάμπι ήταν 11 ετών, μετακόμισε στη Μασαχουσέτη καθώς η μητέρα της, Τζένιφερ Ράνταλ, έλαβε πρόσκληση να διδάξει στο τοπικό πανεπιστήμιο.
Η ακαδημαϊκή κουλτούρα της μαμάς της την επηρέασε, ακόμη και όταν ως έφηβη αποφάσισε να ασχοληθεί με τα σπορ. Αρχικά έπαιξε σόφτμπολ και ποδόσφαιρο (soccer). Από τη στιγμή που είδε στην τηλεόραση την Φίλιξ, αφοσιώθηκε στον στίβο και κυρίως τα σπριντ και κατέρριψε όλα τα ρεκόρ στο γυμνάσιο Ουίλιστον Νόρθαμπτον.
Η κολεγιακή υποτροφία ήταν δεδομένη, όμως η νεαρή αθλήτρια δεν είχε ξεκαθαρίσει μέσα της, παρά το ταλέντο και τις διακρίσεις, αν θα επικεντρωθεί στον στίβο.
Το Χάρβαρντ τής πρόσφερε υποτροφία και η Γκάμπι Τόμας «έλαμψε» στο NCAA, κατακτώντας 22 τίτλους περιφέρειας σε έξι αγωνίσματα (έκανε παράλληλα και άλμα εις μήκος και τριπλούν) και πέτυχε ρεκόρ της Ivy League στα 100, τα 200μ. ανοιχτού στίβου και τα 60μ. κλειστού!
Δεν άφησε ποτέ στην άκρη τα μαθήματά της, ακόμη και όταν μετά το τρίτο έτος, τον Οκτώβριο του 2018, υπέγραψε συμβόλαιο με την αθλητική εταιρία New Balance. Κάτι που βάσει κανονισμών την έχρισε επαγγελματία και της απαγόρευε συμμετοχή στο κολεγιακό πρωτάθλημα.
Παρά την επιλογή της, η Τόμας συνέχισε κανονικά τις σπουδές της ως τεταρτοετής και τελειόφοιτη και έλαβε το 2019 το πτυχίο της στη Νευροβιολογία και την Παγκόσμια Υγεία.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους των σπουδών, εκτός από τη γοητεία των μαθημάτων που επέλεξε, βρέθηκε σε μία τάξη που της άλλαξε τον τρόπο σκέψης.
Η καθηγήτρια Έβελιν Χάμοντς δίδασκε το μάθημα «Ανισότητες στην υγεία μεταξύ των Αφροαμερικανών». Στο τέλος κάθε ώρας έλεγε στους φοιτητές: «Κουράστηκα να είμαι άρρωστη. Αρκετά!». Αυτό ήταν το μάθημα που ώθησε την Γκάμπι να ακολουθήσει την κατεύθυνση της Νευροβιολογίας και της Παγκόσμιας Υγείας. Μετά το πτυχίο κάθισε να σκεφτεί τις προτεραιότητες της.
Δήλωσε στο «On Her Turf» ότι «ήξερα πως θέλω να προπονηθώ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όμως γνώριζα πως χρειαζόμουν και το κατάλληλο περιβάλλον».
Για άλλη μία φορά τα όνειρά της θα συνδυάζονταν. Μετά την αποφοίτησή της, αγόρασε το πρώτο αυτοκίνητό της. Έβαλε μέσα του τις φιλοδοξίες της και πήρε τον δρόμο για το Όστιν, στο Τέξας.
Ο πρώτος λόγος ήταν το μεταπτυχιακό στο τοπικό πανεπιστήμιο, στον τομέα της Επιδημιολογίας και της Διαχείρισης Υγειονομικής Περίθαλψης. Η πανδημία τής είχε δώσει άλλο ένα κίνητρο για την επιλογή της.
Ο δεύτερος η ένταξή της στην ομάδα στίβου της Τόντζια Μπιούφορντ-Μπέιλι, η οποία το 1996 είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στα 400μ. με εμπόδια, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα.
Η Buford-Bailey Track Club, την οποία ίδρυσε η Μπιούφορντ-Μπέιλι, είναι η μοναδική ομάδα στίβου στις Η.Π.Α. η οποία απαρτίζεται από μαύρες αθλήτριες και μαύρη προπονήτρια και έχει το παρωνύμιο «Bailey Bunch».
Η Γκάμπι Τόμας εξήγησε ότι «ήταν μεγάλη ώθηση και έμπνευση μία ομάδα με άτομα που έχουμε τις ίδιες καταβολές, έχουμε βιώσει τις ίδιες συμπεριφορές και δυσκολίες και διαθέτουμε το ίδιο κίνητρο. Ήταν ένα υποστηρικτικό σύστημα που μας βοήθησε.
»Το να είμαι κάθε μέρα μαζί με αυτές τις κοπέλες και εκείνη την κόουτς είναι ο λόγος που κατόρθωσα να φτάσω ως το Τόκιο».
Ο κορονοϊός τής έδωσε την κατεύθυνση του μεταπτυχιακού της, όμως θα την έφερνε και μπροστά στη μεγαλύτερη δυσκολία της ζωής της.
Σε μία εξέταση, οι γιατροί διέγνωσαν όγκο στο συκώτι της… «Τρόμαξα στην ιδέα του καρκίνου. Δεν ξέρω, πάντως, αν ήταν φόβος για τη ζωή μου ή την καριέρα μου». Οι επόμενες εξετάσεις την καθησύχασαν. Ο όγκος ήταν καλοήθης και όταν οι γιατροί διαπίστωσαν πως όλα είναι υπό έλεγχο, της έδωσαν την άδεια να αγωνιστεί στα trials.
Η Γκάμπι Τόμας επισήμανε πως πριν τα ευχάριστα νέα, «άρχισα να μιλώ μέσα και μου να ζητώ βοήθεια από τον θεό. Έλεγα στον εαυτό μου πως αν είμαι υγιής, θα βγω στο ταρτάν και θα κερδίσω τα trials! Αν δεν είναι καρκίνος, θα φτάσω στην Ολυμπιακή ομάδα. Το έκανα και είμαι ευγνώμων».
Leaving my first Olympic Games with two medals 🥈 🥉
I am SO blessed. Blessed to have had the opportunity to represent @teamusa at the Olympics, to have my support system, to have an amazing medical staff here with us, and to have a coach who prepared me for these moments❤️🤞🏽 pic.twitter.com/Q4UjSAOjt3
— Gabby Thomas (@ItsGabrielleT) August 7, 2021
Η αγωνία όσο περίμενε τα αποτελέσματα των εξετάσεών της την έκαναν να χάσει για λίγο το χαμόγελό της.
Εκείνο το χαμόγελο με το οποίο ισορροπούσε το απαιτητικό πρόγραμμα των σπουδών της με την πίεση του πρωταθλητισμού. Εκείνη τη στάση ζωής που εξακολουθεί να έχει και τη βοηθά να θέτει στόχους και να οριοθετεί κάθε πλάνο της.
Το 2018 είχε εξηγήσει ότι «ο επαγγελματισμός στα σπορ είναι απλώς υποχρεωτικά πιο τυπικός από τον αντίστοιχο στο σχολείο. Η απουσία από μία προπόνηση δεν συγκρίνεται με το αν χάσεις ένα μάθημα. Το μάθημα μπορείς να το αναπληρώσεις».
Η Γκάμπι Τόμας δεν θα ισχυριστεί «ποτέ πως πάλεψα περισσότερο από κάποιον άλλον. Έκανα πράγματα που ήθελα να κάνω». Ωστόσο, παραδέχεται «τις αμφιβολίες μου να καταφέρω για τέσσερα χρόνια να συνδυάσω το πανεπιστήμιο με τον στίβο… Αναρωτιόμουν αν αξίζει να είμαι έναν ακόμη χρόνο στην τάξη ή την ομάδα. Απορούσα, μέσα μου, αν την επόμενη σεζόν θα είμαι το ίδιο αποδοτική στο κολέγιο ή στους αγώνες».
Για την Γκάμπι Τόμας, όμως, ο χρόνος δεν (χρειάζεται να) «παγώνει». Μπορεί, αν θέλει, να το επιλέγει η ίδια, ώστε ενίοτε να απολαμβάνει όσα πετυχαίνει.
Συνήθως, πάντως, γνωρίζει πόσο πολύτιμος είναι και απλώς δεν θέλει να χάνει ευκαιρίες. Είναι περήφανη για τον εαυτό της και για τούτο, αν και δεν κατέκτησε το χρυσό στο Τόκιο, έφυγε από το ταρτάν -ως συνήθως- με ένα μεγάλο χαμόγελο.
CHECK IT OUT:
Γιώργος Παυλίδης: «Δύο καριέρες, μία ζωή» / Κώστας Χαρίσης: «Η άλλη ζωή»
Ο Άαρον Κραφτ άλλαξε τη φανέλα με ιατρική ποδιά / ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ
Η Λούνα Σόλομον δεν φοβάται πια να κοιτάξει τους ανθρώπους στα μάτια
Η φωνή της Άλισον Φίλιξ / Η Ρέιβεν Σόντερς εκτίμησε τη ζωή, διαλέγει τις «μάσκες» της και δεν απολογείται
Η Υπέροχη Γιουλιμάρ Ρόχας / Σέλι-Αν Φρέιζερ-Πράις: Θαρραλέα, Κυριάρχη, Ανθεκτική!
Η αποστολή της Γκουέν Μπέρι είναι πιο βαριά από τη μπάλα που πετά μακριά…
Η ιστορία της Κουανίσα Μπερκς (δεν) κρύβεται πίσω από το χαμόγελό της
Σιφάν Χασάν: Άκου την καρδιά σου! / Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ: Fast and flashy
ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΙΒΟ / ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡ