Το προσωπικό «στέμμα» της Σκάιλαρ Ντίγκινς-Σμιθ είναι κάτι μεγαλύτερο από έναν τίτλο

Γιώργος Αδαμόπουλος 19 Οκτωβρίου, 2021

Σκέφτεται συχνά πόσο μισεί τα κλισέ. Ωστόσο, ξέρει επίσης πολύ καλά, μέσα της, ότι θα ήθελε να ακούσει έστω μία φορά εκείνη τη χιλιοειπωμένη ερώτηση του «πώς αισθάνεσαι, ως πρωταθλήτρια;».

Η Σκάιλαρ Ντίγκινς-Σμιθ δεν θα είχε απάντηση ούτε το βράδυ της 17^ης Οκτωβρίου 2021, στο Σικάγο. Αντίθετα, στο μυαλό της «στριφογύριζε» πάλι μία εσωτερική απορία η οποία, όμως, σπάνια έχει (κατάλληλη) απόκριση.

Σπανίως μπορεί να αποτυπωθεί με σωστά λόγια.

Η διατύπωση δεν είναι ιντριγκαδόρικη, αν και πιθανότατα είναι μία από τις σημαντικότερες καταστάσεις στη ζωή μίας αθλήτριας… «Πώς είναι η ήττα;».

Για την ακρίβεια, τι περνά από τις σκέψεις της όταν ένας στόχος μοιάζει τόσο κοντινός, αλλά «ξεγλιστρά» από τα χέρια σου; Η 31 ετών γκαρντ των Φίνιξ Μέρκιουρι το έχει βιώσει πολλές φορές… Οι Τελικοί του WNBA για τη σεζόν 2020-2021, οι παρθενικοί της οκταετούς επαγγελματικής καριέρας της, έδειχναν να είναι η μεγάλη ευκαιρία της.

Ως παίκτρια του NCAA, στο φημισμένο Νοτρ Ντέιμ, αγωνίστηκε σε τρία φάιναλ φορ της March Madness αλλά δεν κατέκτησε τον τίτλο.

Η ήττα από τις Σκάι της Κάντας Πάρκερ, στον 4^ο Τελικό της λίγκας, έχρισε την ομάδα του Σικάγο πρωταθλήτρια για πρώτη φορά στην ιστορία τους.

Η Ντίγκινς-Σμιθ ήθελε για δικό της αυτό το κατόρθωμα, αυτό το συναίσθημα. Το διεκδίκησε με κάθε σωματική και πνευματική δύναμη. Στο φινάλε, όμως, κάθισε στον πάγκο, με τα χέρια της για ελάχιστα δευτερόλεπτα στο κεφάλι της.

Στη συνέχεια σκέφτηκε ένα πρόσωπο, ένα όνομα… «Seven». Και συνειδητοποίησε ότι όλα είναι καλά.

As we wait for the timeout to end..

Let's enjoy this SMOOTH drive from @SkyDigg4 in #PhantomCam 🤩

📺 ESPN pic.twitter.com/YsSIX6BjfF

— WNBA (@WNBA) October 17, 2021

Αρχικά θυμήθηκε τους στόχους που είχε θέσει για το 2021. Η λίστα ήταν μεγάλη. Όμως μόνο δύο σειρές της δεν περιλάμβαναν ένα πετυχημένο «τσεκάρισμα» στο πλάι.

Η Σκάιλαρ Ντίγκινς-Σμιθ, μετά την ανταλλαγή της από τις Ντάλας Ουίνγκς στο Φίνιξ, πλάι στις Νταϊάνα Τοράσι και Μπρίτνεϊ Γκράινερ, ξεκαθάρισε τις προτεραιότητές της:

Στην κορυφή της λίστας ήταν να «χωρέσει» στην Ολυμπιακή ομάδα των Η.Π.Α. για το Τόκιο, να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο και κάθε βράδυ να παίζει με κίνητρο. Τέταρτη επιδίωξη ήταν να είναι καλή συμπαίκτρια και επόμενη να απομονώσει τους «θορύβους» και τους εξωτερικούς περισπασμούς.

Οι προσωπικοί στόχοι της ήταν να είναι πρώτη σε βολές στο WNBA, να είναι στις πέντε πρώτες σε ασίστ και στις επτά πρώτες σε πόντους. Τελευταίος στόχος, φυσικά, ήταν το δαχτυλίδι της πρωταθλήτριας. Το κίνητρο που έδωσε στο εαυτό της τα κατάφερε σχεδόν σε όλα.

Η Ντίγκινς-Σμιθ ολοκλήρωσε τη σεζόν ως («μόλις») δεύτερη σε βολές (162/198-81,8%), τέταρτη σε τελικές πάσες (μ.ό. 6,1 ασίστ) και έβδομη στο σκοράρισμα (μ.ό. 17,7 πόντους)!

Άφησε εκτός κάθε εξωτερικό εμπόδιο, συμπεριλήφθηκε στη 12αδα της USA Basketball και στο Τόκιο κατέκτησε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο, πλάι στις Τοράσι και Σου Μπερντ.

Αυτό που δεν κατάφερε, όμως, ήταν ο τίτλος στο WNBA… Και πάλι, πάντως, σκέφτηκε ένα πρόσωπο, ένα όνομα… «Seven». Και συνειδητοποίησε ξανά ότι όλα είναι καλά.

Η Σκάιλαρ Ντίγκινς γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου 1990 στο Σάουθ Μπεντ της Ιντιάνα, μία πόλη 101.000 κατοίκων, ως το μεγαλύτερο από τα πέντε παιδιά (τρία αγόρια και άλλο ένα κορίτσι) τω Τάιγκε Ντίγκινς και Ρενέ Σκοτ.

Μεγαλώνοντας, η πρώτη αγάπη της ήταν το σόφτμπολ. Στην πιο μπασκετική πολιτεία των Η.Π.Α., όμως, δύσκολα ένα πιτσιρίκι ξεφεύγει από την πορτοκαλί μπάλα. Στα τέσσερα χρόνια στην ομάδα μπάσκετμπολ του γυμνασίου Ουάσινγκτον Χάι Σκουλ, η Ντίγκινς οδήγησε το σχολείο σε ρεκόρ 102-7 και κατέκτησε τον τίτλο του 2007.

Ως τελειόφοιτη κατέγραψε μ.ό. 29 πόντους -κορυφαία επίδοση σε όλη την Ιντιάνα- και επιβεβαίωσε το πολυσύνθετο παιχνίδι της (6,3ριμπ., 6,2ασ., 5,4κλεψ.). Ενώ σε ένα ματς το 2008-2009 μέτρησε 28 πόντους, 12 ασίστ, 12 κλεψίματα και εννέα ριμπάουντ, χάνοντας στο «παρά ένα» το περιβόητο και σπάνιο quadruple-double!

Η επιλογή πανεπιστήμιου κατέληξε σε δύο υποψηφιότητες. Το φημισμένο Στάνφορντ είχε ως «όπλο» τη φιλία που δημιουργήθηκε μεταξύ της Σκάιλαρ και της μετέπειτα παίκτριας του Αθηναϊκού, Κάντις Ουίγκινς.

Ωστόσο, η νεαρή αθλήτρια προτίμησε να μείνει κοντά στο σπίτι της, επιλέγοντας το τοπικό Νοτρ Ντέιμ. Οδήγησε τις «Irish» σε τρία κολεγιακά φάιναλ φορ, δίχως πάντως να φτάσουν ως το τρόπαιο,

Αποφοίτησε ως ρέκορντγουμαν σε πόντους, κλεψίματα, βολές, αγώνες, λεπτά συμμετοχής και τριπλ-νταμπλ και έγινε μόλις μία από τους έξι άνδρες ή γυναίκες) που ολοκλήρωσαν την παρουσία τους στο NCAA με 2.000+ πόντους, 500+ ασίστ, 500+ ριμπάουντ και 300+ κλεψίματα!

Η συνέχεια ήταν προδιαγεγραμμένη. Δεν είχε τη διάθεση να παίξει στην Ευρώπη ή την Κίνα και το 2013 επιλέχθηκε στο Νο3 του ντραφτ του WNBA από τις Τάλσα Σοκ. Ομάδα που, πλέον, ονομάζεται Ντάλας Ουίνγκς.

Την ίδια χρονιά έγινε η πρώτη γυναίκα αθλήτρια της εταιρίας μάνατζμεντ Roc Nation Sports, του διάσημου ράπερ, Jay-Z και η συνεργασία «μεταφράστηκε» άμεσα σε μία χορηγική συμφωνία με τη Nike. Κατόρθωσε να έχει άμεση επιρροή στο παιχνίδι. Το 2014 αναδείχθηκε πιο βελτιωμένη παίκτρια της σεζόν και συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία πεντάδα της κανονικής περιόδου. Τιμή που έλαβε και το 2017 και το 2021.

Τον Ιούνιο του 2015 υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού και έχασε το υπόλοιπο της χρονιάς… Παρόλα αυτά άρχισε το 2016 με μία επέκταση συμβολαίου, μετά τη μετονομασία της ομάδας και τη μετακόμιση στο Τέξας.

Η πορεία των Ουίνγκς δεν ήταν το ίδιο ανοδική με την προσωπική πορεία της. Οι πρώτες «μουρμούρες» είχαν αρχίσει και ουσιαστικά «ξεχείλισαν» το ποτήρι το 2019, όταν αποφάσισε να μείνει εκτός αγώνων για όλη την αγωνιστική σεζόν.

Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, η Σκάιλαρ Ντίγκινς, η οποία είχε λάβει και το επώνυμο Σμιθ από τον σύζυγό της, αποκάλυψε τους λόγους που απείχε, κυρίως για να απαντήσει στις κατηγορίες ότι τα παράτησε και δεν είχε πλέον κίνητρο να αγωνίζεται.

Δεν φόρεσε φανέλα και σορτσάκι όχι γιατί δεν είχε «φλόγα» και όρεξη, αλλά γιατί μέσα της υπήρχε μία ζωή για την οποία λίγοι γνώριζαν…

Η Σκάιλαρ Ντίγκινς-Σμιθ / Photo by: Dallas Wings – Twitter.

Λίγο μετά το τέλος των πλέι οφς του 2019, η Σκάιλαρ Ντίγκινς-Σμιθ αποκάλυψε μέσω Twitter ότι αγωνίστηκε όλη τη σεζόν του 2018 ούσα σε εγκυμοσύνη και «δεν το είπα σε ψυχή».

Έφερε τον γιο της, με το βιβλικό όνομα «Seven», στον κόσμο και θέλησε να απαντήσει σε όσους της είπαν ότι είναι ευθυνόφοβη και φυγόπονη, γράφοντας ότι «έλεγαν πως εγκατέλειψα την ομάδα μου. Ακόμη και μετά τη γέννα υπέφερα από επιλόχεια κατάθλιψη για δύο μήνες και είχα ελάχιστη βοήθεια, σωματικά και πνευματικά…». Στη συνέχεια ξέσπασε κατά των Ντάλας Ουίνγκς, συμπληρώνοντας ότι «είναι άσχημο να μην έχεις καθόλου υποστήριξη από την ίδια την ομάδα σου.

»Την περασμένη σεζόν αγωνίστηκα ως τον τρίτο και κάτι μήνα της εγκυμοσύνης μου και έπαιζα τα περισσότερα λεπτά στη λίγκα. Πήγα στο All Star Game και δεν το είπα σε κανέναν.

»Περίμενα υπομονετικά και συνέχισα με την ίδια ενέργεια».

Είχε επιδείξει μία γενναιότητα που ξέφευγε πια από τα όρια ενός γηπέδου. Δεν είχε σχέση με το ταλέντο, αλλά με μία εσωτερική ικανότητα που η ίδια η Σκάιλαρ Ντίγκινς-Σμιθ δεν γνώριζε ότι διέθετε.

Τον Νοέμβριο του 2019, σε μία συνέντευξή της στην ιστοσελίδα της FIBA, μίλησε για τη μητρότητα και εξήγησε γιατί κράτησε κρυφή την εγκυμοσύνη της.

«Σχεδόν κανένας δεν το ήξερε. Το γνώριζα εγώ, η μητέρα μου, ο σύζυγός μου και ο γιατρός μου. Αυτό ήταν, ούτε προπονητές ούτε συμπαίκτριες ούτε οπαδοί. Είναι κάτι προσωπικό. Με τον Ντάνιελ δεν θέλαμε σε καμία περίπτωση να γίνει θέμα, να το μάθει ο κόσμος, έστω κι αν αυτό θα ήταν και η δικαιολογία μου σε όσες κατηγορίες άκουσα…».

Η Ντίγκινς-Σμιθ συμβουλευόταν καθημερινά τον γιατρό της όσο ήταν έγκυος και αγωνιζόταν κανονικά. Ήταν προσεκτική και είχε ξεκαθαρίσει στον σύντροφό της πως θα το κάνει όσο νιώθει ασφαλής.

«Ήμουν σε τόσο καλή κατάσταση ως τους 3,5 μήνες που κανένας και καμία δεν μπορούσε να καταλάβει τη διαφορά στο σώμα και τον οργανισμό μου. Μόνο προς το τελείωμα της σεζόν ενδεχομένως θα μπορούσε να παρατηρήσει κάποιος ότι άρχιζα και φούσκωνα».

Η γέννηση του Seven δεν ήταν απλώς η αποθέωση τη ζωής για την Σκάιλαρ και το σώμα της. Έγινε, επίσης, μία αφύπνιση ώστε «να ξεκινήσω να μάχομαι για τις εργαζόμενες μητέρες και όχι μόνο για τις αθλήτριες.

»Πολλοί πιστεύουν ακόμη ότι δεν γίνεται να είσαι αθλήτρια και μαμά. Δυστυχώς στο WNBA δεν υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και η απαραίτητη στήριξη για τις 10-12 κοπέλες που είτε είχαμε γεννήσει είτε κυοφορούσαμε κατά τη διάρκεια της σεζόν».

View this post on Instagram

A post shared by Skylar Diggins-Smith (@skylardigginssmith)

Το μπάσκετμπολ πέρασε για λίγο σε δεύτερη μοίρα, όχι απλώς λόγω του κανακάρη της. «Πλέον, θέλω να μιλώ για να κάνουμε καλύτερα τα πράγματα για τη νέα γενιά αθλητριών και να βρούμε όλοι μαζί τρόπους ώστε να στηρίζουμε τις εργαζόμενες μητέρες», επισήμανε.

Άλλωστε, εκτός από την ενόχλησή της για την αντιμετώπιση από τη διοίκηση του Ντάλας, δεν σκεφτόταν άμεσα την επιστροφή στο παρκέ «διότι ήθελα να μένω διαρκώς με το μωρό. Είναι κάτι που δεν μπορώ να εξηγήσω, γιατί με διέτρεχαν πολλά και πρωτόγνωρα συναισθήματα.

»Όσο θήλαζα, δεν ήταν δυνατόν να λείψω πέντε ή έξι ώρες για να πάω στην προπόνηση. Υπήρχαν στιγμές που μέσα στο σπίτι έκλαιγα μόνη μου, κουραζόμουν απρόσμενα και συχνά δεν είχα διάθεση να φάω για δύο ή τρεις μέρες…

»Ήμουν μονίμως εξουθενωμένη και στο σώμα μου και στο μυαλό, γιατί τότε κατάλαβα ότι η λίγκα δεν έχει ένα υποστηρικτικό σύστημα για τις κοπέλες που περνούν την επιλόχεια κατάθλιψη. Η ψυχική υγεία είναι κάτι προσωπικό και ευαίσθητο και δεν επιθυμούσα να το πω σε όλο τον κόσμο.

»Ήταν μία “μάχη” που την έδινα καθημερινά και αναγκάστηκα να την δώσω και σχεδόν μόνη μου, με μοναδική βοήθεια από τον σύζυγο και μερικούς συγγενείς και φίλους».

Η Σκάιλαρ Ντίγκινς-Σμιθ διαπίστωσε από πρώτο χέρι πως η μητρότητα συνδυάζεται δύσκολα με τα σπορ.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών μετά τη γέννηση του γιου της, ήρθε σε επαφή με την Ολυμπιονίκη του στίβου, Άλισον Φίλιξ, «όταν πληροφορήθηκα πως αντιμετώπισε προβλήματα με χορηγούς και την αθλητική εταιρία που συνεργαζόταν όταν τους ανακοίνωσε πως είναι έγκυος».

Διάβασε για την ιστορία της Σερίνα Ουίλιαμς, «η οποία πάλεψε τόσο σκληρά για να επιστρέψει δυνατή στα κορτ του τένις, μετά τη γέννα της. Ο κόσμος δεν κατανοεί ότι δεν είναι εύκολο να είσαι μητέρα και αθλήτρια και ξεστομίζει εύκολα τις κατηγορίες του».

Ακόμη και μετά τη νέα σύμβαση εργασίας του WNBA, που προβλέπει αύξηση μισθών αλλά και διευκολύνσεις στις μητέρες-παίκτριες, η Ντίγκινς-Σμιθ τονίζει ότι «θέλω να συνεχίζω τη συζήτηση για τις ανάγκες των γυναικών που επιλέγουν να γεννήσουν».

Η ακτιβιστική δράση της δεν περιορίστηκε σε θέματα μητρότητας. Το καλοκαίρι του 2020, η τότε συνιδιοκτήτρια των Ατλάντα Ντριμ και Γερουσιαστής με τους Ρεπουμπλικάνους, Κέλι Λέφλερ, διαφώνησε με τις διαμαρτυρίες στη «φούσκα» της Φλόριντα για το «Black Liver Matter» και τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.

Οι παίκτριες των Ντριμ διαφώνησαν ανοικτά με το «αφεντικό» και η Ντίγκινς-Σμιθ στήριξε τις συναθλήτριές της, καλώντας την Λέφλερ να παραχωρήσει το μερίδιο των μετοχών της και να αποχωρήσει, κάτι που έγινε μερικούς μήνες αργότερα.

Παράλληλα, μαζί με τον ΛεΜπρον Τζέιμς και τον γκαρντ των Χοκς, Τρέι Γιανγκ, δημιούργησαν την οργάνωση «More Than A Vote», για τα εκλογικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών και την αφύπνιση της μαύρης κοινότητας πριν από τις εκλογές που ώθησαν τον Ντόναλντ Τραμπ και της πολιτικής μίσους του εκτός του Λευκού Οίκου.

Bron, Trae Young, Skylar Diggins-Smith and others form "More Than a Vote" group to help protect African Americans' voting rights, per @jmartNYT pic.twitter.com/kAk1YHncOL

— Bleacher Report (@BleacherReport) June 11, 2020

Το 2020 ενημέρωσε τη διοίκηση των Ντάλας Ουίνγκς πως δεν προτίθεται να ανανεώσει το συμβόλαιό της με την ομάδα του Τέξας.

Παρά το γεγονός ότι οι Ουίνγκς επέλεξαν να της καταβάλουν ολόκληρο το ποσό του μισθού της και τη σεζόν που δεν αγωνίστηκε, δεν έβλεπε τρόπο παραμονής και συνεργασίας.

Η ενόχλησή της για τη συμπεριφορά των παραγόντων στο θέμα της εγκυμοσύνης της δεν ήταν κάτι που εκείνη μπορούσε να αφήσει πίσω της. Η ταραχώδης σχέση των δύο πλευρών δεν θα μπορούσε να «γεφυρωθεί».

Συμφώνησε με sign-and-trade με τις Φίνιξ Μέρκιουρι, οι οποίες χάρισαν στη Σκάιλαρ Ντίγκινς-Σμιθ την πρώτη πραγματική ευκαιρία για έναν τίτλο. Δεν το κατάφερε σε καμία από τις δύο πρώτες σεζόν της στην Αριζόνα. Ωστόσο, στο μυαλό της έχει πάντα, σε κάθε αναποδιά, τον γιο της.

Η ιστορία, άλλωστε, δεν γράφεται μόνο από τους νικητές, όπως επέμενε ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Ούτε, ακόμη και στις Η.Π.Α., ισχύει συχνά αυτό το αφοριστικό αμερικανικό μότο του «ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα».

Η επόμενη σεζόν θα βάλει μπροστά της μία νέα λίστα με στόχους. Η Σκάιλαρ Ντίγκινς-Σμιθ είναι άνθρωπος που πετυχαίνει ό,τι βάζει στο μυαλό της.

Αυτό το πολυπόθητο δαχτυλίδι της πρωταθλήτριας, όμως, δεν θα είναι ποτέ πιο «λαμπερό» από τα «διαμάντια» του προσωπικού «στέμματος» της οικογένειάς και της προσωπικότητάς της.