Κάτω από το αριστερό μάτι της υπάρχει ακόμη ένα σημάδι. Μία υπενθύμιση από ένα χτύπημα από αυτοκίνητο όταν ήταν μόλις τριών ετών…
Η Κάντις Ουίγκινς, όμως, αν και κινδύνευσε σοβαρά να χάσει τον ένα οφθαλμό της, όχι μόνο το έσωσε, αλλά δεν έχασε και ποτέ τον ορίζοντα που ονειρευόταν για τη ζωή και την καριέρα της.
Η πορεία της, όπως αναφέρει συχνά η ίδια, χαράχτηκε από διαφόρων ειδών σημάδια. Στο σώμα και την ψυχή. Κυρίως στην ψυχή της.
Ωστόσο, η 32χρονη παίκτρια μπάσκετμπολ που αποχώρησε από την ενεργό δράση πριν από δύο χρόνια, επιμένει ότι έχει «σημαδευτεί» και από θαύματα.
Εντός κι εκτός γηπέδων.
Το συμπέρασμά της, πάντως, όπως το βροντοφώναξε σε συνέντευξή της στην San Diego Union Tribune, το 2017, ήταν ότι αναγκάστηκε να αποσυρθεί λόγω των σεξουαλικών προτιμήσεών της…
Η Ουίγκινς, άλλοτε παίκτρια και του Αθηναϊκού, με τον οποίο κατέκτησε το EuroCup του 2010, με προπονητή τον Τζώρτζη Δικαιουλάκο, αποκάλυψε ότι «το να είσαι ετεροφυλόφιλη στο WNBA, στο οποίο το 98% των παικτριών είναι γκέι μοιάζει ανήκουστο και “έσπασε” το ηθικό μου»!
Τόνισε, με απλά λόγια, ότι έπεσε θύμα bullying για την απόφαση να μιλήσει ανοικτά για τις στρέιτ προτιμήσεις της, ζώντας έναν προσωπικό εφιάλτη.
Εξηγώντας πως «το να φτάσω στο WNBA όχι μόνο δεν ήταν όνειρο που έγινε αληθινό, αλλά εξελίχθηκε και στο αντίθετο. Η κουλτούρα του αμερικανικού πρωταθλήματος γυναικών είναι επιβλαβής και το βίωσα και τα οκτώ χρόνια που αγωνίστηκα».
«Ποτέ μου δεν με αποκάλεσαν “B….h” (σ.σ.: λέξη με σεξιστικό και προσβλητικό περιεχόμενο για τις γυναίκες) τόσες φορές όσες το άκουσα στη ρούκι σεζόν μου. Ποτέ δεν με έριξαν πιο σκληρά στο παρκέ. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: “Θέλουμε να γνωρίζεις ότι δεν σε γουστάρουμε!”».
Η Αμερικανίδα επισήμανε ότι «αν και ήθελα να παίξω για ακόμη δύο σεζόν στο WNBA, αποχώρησα γιατί όλο αυτό δεν έκανε καλό στην ψυχική κατάστασή μου. Ήταν ένα “τοξικό” περιβάλλον, το οποίο μπορεί να διαμορφώσει καταστάσεις και συγκεκριμένες συνειδήσεις και υπήρχαν διαφορετικοί “κανόνες” για κάποιες. Παρενοχλήθηκα από την πρώτη ημέρα που έγινα επιλογή, από τη Μινεσότα».
Αν και Νο3 στο ντραφτ του WNBA το 2008 από το φημισμένο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, αν και κορυφαία Έκτη Παίκτρια της σεζόν σαν πρωτοεμφανιζόμενη και σταρ του NCAA (μ.ό. 19,2π. και τετράκις All-American), η Κάντις Ουίγκινς θαρρεί κανείς ότι δεν βίωσε λάμψη, αλλά σκοτάδι. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται εκείνη.
Επιμένει πως το WNBA είναι «μία λίγκα επιβίωσης και ακόμη και 20 χρόνια μετά την ίδρυσή της, παλεύει για προσοχή και “νομιμότητα”. Υπάρχει πολλή ζήλεια και ανταγωνισμός, ενώ στην πραγματικότητα η μάχη μας ήταν για ψίχουλα…».
«Στην πραγματικότητα, κανένας δεν νοιάζεται για το WNBA. Η τηλεθέαση είναι χαμηλή. Η πώληση εισιτηρίων το ίδιο».
Το 1998, ο μ.ό. εισιτηρίων ήταν 10.800 και το 2016 είχε πέσει στα 7.655, ενώ το δίκτυο ESPN ανακοίνωσε προ διετίας αύξηση 11% στην τηλεθέαση. Ωστόσο, οι κατά μ.ό. 224.000 τηλεθεατές ήταν μόλις το 1/8 από τους αντίστοιχους 1,6 εκατ. του ΝΒΑ.
Η Ουίγκινς θεωρεί πως «ό,τι μου συνέβη, όλο το bullying για τη σεξουαλικότητα και τη δημοτικότητά μου, ήταν τρομακτικό και το μόνο που με έσωσε ήταν η σύνδεσή μου με τον “έξω”, τον πραγματικό κόσμο».
Πρόσθεσε πως «φτάσαμε σε ένα σημείο να συγκρινόμαστε με τους άνδρες, που γίναμε ο καθρέφτης τους. Πολλοί πιστεύουν ότι μόνο αν αγωνιστείς σαν άνδρας θα κερδίσεις τον σεβασμό. Εγώ ήμουν το αντίθετο. Είμαι περήφανη που είμαι γυναίκα και δεν ταίριαξα με αυτή την κουλτούρα του πρωταθλήματος».
Παρόλα αυτά, τονίζει ότι «δεν έχω εχθρούς στη ζωή μου και δεν σκοπεύω να διαλύσω τα όνειρα κανενός κοριτσιού να παίξει στο WNBA. Θέλω όλα να είναι καλά στη λίγκα, όμως δεν μπορώ παρά να είμαι ειλικρινής».
«Όσοι με πείραξαν και με πλήγωσαν έχουν τη συγχώρεσή μου. Στο τέλος της ημέρας, αυτό με έκανε δυνατότερη. Αν δεν είχα βιώσει όλη αυτή την άσχημη εμπειρία, δεν θα ήμουν όσο σκληρή έγινα».
Εμπειρίες και παραστάσεις που επιχειρεί να βάλει σε σειρά, ώστε να γράψει την αυτοβιογραφία της με τίτλο «WNBA Diaries» (=«Ημερολόγια του WNBA»). Παράλληλα με την αρχική προσπάθειά της να παίξει μπιτς-βόλεϊμπολ, αλλά και να κάνει τα πρώτα βήματά της στην προπονητική.
Στην ιστορία του WNBA, 12 εν ενεργεία και πρώην παίκτριες αποκάλυψαν δημοσίως τις ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές προτιμήσεις τους. Η Κέιτι Κρίστενσεν δεν ήταν μία από εκείνες.
Όμως, αισθάνθηκε θιγμένη από την επίθεση της Ουίγκινς και σε άρθρο της στο CBS Sacramento, τον Φεβρουάριο του 2017, έγραψε ότι «αγωνίστηκα για έξι σεζόν στο WNBA (σ.σ.: μ.ό. 11,9π. σε 111 ματς με Φίνιξ, Χιούστον και Σικάγο), πριν ένας τραυματισμός δώσει τέλος στην καριέρα μου, και ποτέ δεν έζησα αυτή την “επιβλαβή κουλτούρα” που υποτίθεται πως αποκαλύπτει η Κάντις».
Η 38χρονη Κρίστενσεν, νυν τηλεσχολιαστής αγώνων μπάσκετμπολ στην Αριζόνα, συμπλήρωσε ότι «είμαι κι εγώ στρέιτ, μιλώ ανοικτά για τις προτιμήσεις μου και δεν είχα ούτε μία φορά πρόβλημα μ’ αυτό. Εγώ και ο σύντροφός μου ήμασταν πάντοτε δεκτοί και περάσαμε πολύ χρόνο με τις συμπαίκτριές μου εκτός παρκέ».
Συνεχίζοντας τον αντίλογό της, η Κρίστενσεν ανέφερε με μεγάλη δόση ειρωνείας ότι «προφανώς η Ουίγκινς δεν διάβαζε τα μαθηματικά της στο Στάνφορντ… Υπάρχουν 120 παίκτριες στο WNBA και αν το 98% είναι γκέι, αυτό σημαίνει ότι μόνο τρεις είναι ετεροφυλόφιλες σε όλη τη λίγκα… Άσε μας ήσυχες, Κάντις! Έχεις χάσει το μυαλό σου. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Αλλά και να ήταν, ποιος νοιάζεται;».
Οι σπόντες συνεχίστηκαν στο κείμενο, στο οποίο αναφέρει επίσης ότι «η συμβουλή μου στην Ουίγκινς είναι να προσλάβει έναν ειδικό στις δημόσιες σχέσεις… Προφανώς έχετε καταλάβει ότι οι τοποθετήσεις της με έκαναν έξαλλη και εγγυώμαι ένα πράγμα. Όλες μας, πρώην και νυν παίκτριες, θα σταθούμε απέναντί της σ’ αυτή την προσβολή. Σ’ αυτή την επίθεση που ήταν αδικαιολόγητη, αηδιαστική και ασήμαντη».
Η σέντερ της Ατλάντα, Ιμάνι Μπογέτ, σχολίασε πως κατανοεί τους προβληματισμούς της Ουίγκινς, αλλά πιστεύει ότι οι δηλώσεις και τα συμπεράσματά της περιείχαν μεγάλη δόση υπερβολής. Ενώ μέχρι και η Τάρα ΒανΝτερβιρ, κόουτς της Κάντις στο κολέγιο, στάθηκε απέναντι από την μαθήτριά της, λέγοντας ότι «δεν ήξερα ότι τα μαθηματικά της ήταν το δυνατό της σημείο… Όσα είπε περί 98% γκέι αθλητριών ακούγονται ομοφοβικά και σαφώς αρνητικά».
Η Ουίγκινς δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει σε καμία από όσες σχολίασαν τις δηλώσεις της. Έναν χρόνο μετά την «επίθεσή» της στο WNBA, μίλησε στην ιστοσελίδα ozy.com, αναφέροντας πως «δεν ξέρω αν το ποσοστό του 98% είναι αληθινό, όπως είναι η προσωπική μου ιστορία και αυτό πίστευα. Η προτεραιότητά μου ήταν να εξηγήσω στον κόσμο γιατί έφυγα τόσο νωρίς από τη λίγκα».
Μάλιστα, επισήμανε ότι «ακόμη και τώρα κανένας δεν θέλει να συζητά δημοσίως ένα τόσο ιδιωτικό και ευαίσθητο ζήτημα. Μία κοπέλα, με λιγότερη πετυχημένη καριέρα από τη δική μου, επικοινώνησε μαζί μου μία μέρα και με ευχαρίστησε που έθιξα το θέμα δημόσια. Ήταν πολύ απογοητευμένη από την κατάσταση. Αυτό δεν με έκανε χαρούμενη που είχα δίκιο, αλλά απλώς δικαιωμένη».
Η Κάντις Ουίγκινς αγωνίστηκε για πρώτη φορά ως επαγγελματίας στη Μινεσότα και το 2011 κατέκτησε τον τίτλο με τις Λινξ, έχοντας όμως συμπληρωματικό ρόλο και μ.ό. 5,9π..
Τις δύο πρώτες σεζόν της στη λίγκα ήταν εντυπωσιακή και κατέγραψε μ.ό. 15,7 και 13,1π. αντίστοιχα. Όμως, στο όγδοο παιχνίδι της τρίτης χρονιάς υπέστη ρήξη αχίλλειου τένοντα και έμεινε εκτός αγώνων για όλη τη σεζόν…
Λίγο νωρίτερα είχε αποφασίσει να αγωνιστεί στην Ευρώπη, όπου συχνά οι απολαβές για παίκτριες-ονόματα από τις Η.Π.Α. είναι πενταπλάσιες όχι μόνο από τον μέσο μισθό του WNBA, ύψους 75.000 δολαρίων, αλλά και από το «ταβάνι» των 109.000 δολαρίων για τις μεγάλες σταρ του αμερικανικού πρωταθλήματος.
Η Ουίγκινς έπαιξε σε Ισπανία, Τουρκία, Ισραήλ και στην Ελλάδα με τον Αθηναϊκό, με τον οποίο κατέκτησε το EuroCup το 2010! Η ίδια θεωρεί ότι αυτός είναι ο τίτλος είναι από τα highlights της καριέρας της και όχι απλώς για το βαρύτιμο τρόπαιο…
«Η εμπειρία στην Ευρώπη ήταν κάτι απίστευτο και διαμόρφωσε και την κοσμοθεωρία μου και την οπτική μου για πολλά πράγματα», τόνισε αργότερα.
Πριν από έναν χρόνο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ανάρτησε στο Facebook μία φωτογραφία της από τους προ εννέα ετών πανηγυρισμούς με τις συμπαίκτριες του Αθηναϊκού και τη συνόδευσε με την εξής λεζάντα:
«Στην Ελλάδα, έμαθα το αληθινό νόημα της ομαδικότητας και της αδελφότητας από αυτές τις γυναίκες. Η μεγαλύτερη δύναμή μας απέναντι στην καταπίεση είναι η ενότητα».
Μετά την ευρωπαϊκή περιοδεία της, επέστρεψε στην Αμερική, όπου ολοκλήρωσε την καριέρα της με τις Τάλσα Σοκ, Λος Άντζελες Σπαρκς και Νιου Γιορκ Λίμπερτι, με συνολικό απολογισμό της οκταετούς πορείας της τους 8,9π. μ.ό..
Για την Κάντις Ουίγκινς η καριέρα στο WNBA έμοιαζε με εφιάλτη. Μονάχα που η ίδια δεν κρύβει πως παρά τις προσωπικές -και πιο σημαντικές- τραγωδίες της ζωής της, έχει ζήσει και κάποια πράγματα που εκείνη αποκαλεί θαύματα.
Στην τέταρτη και τελευταία κολεγιακή χρονιά της, σκόραρε 41π. (με 5/11 τρίποντα) στις 31 Μαρτίου 2008 στον προημιτελικό του τελικού τουρνουά κόντρα στο Μέριλαντ, οδηγώντας το Στάνφορντ στο φάιναλ φορ!
Η νεαρή τότε σταρ του NCAA αποκάλεσε το ματς «ένα θαύμα», καθώς λίγο πριν τον αγώνα είχε ζητήσει από την γιαγιά της να προσευχηθεί για την εγγονή της.
«Γνώριζα ότι εκείνο το ματς θα καθορίσει την καριέρα μου και το στάτους μου για το WNBA. Πριν από τον αγώνα είχα διαβάσει ένα άρθρο που με σύγκρινε με τον πατέρα μου, όμως εγώ ήθελα να είμαι απλώς εγώ».
Ο Άλαν Ουίγκινς, άλλοτε παίκτης του μπέιζμπολ και των Σαν Ντιέγκο Πάδρες, έφυγε από τη ζωή το 1991, νικημένος από το AIDS. Πολλοί πίστευαν ότι δεν πραγματοποίησε την καριέρα που μπορούσε λόγω της κατάθλιψης που βίωνε και του εθισμού του στα ναρκωτικά…
Ωστόσο, δεν χάρισε στην Κάντις απλώς αθλητικά γονίδια, αλλά και την πίστη της.
«Έχασα τον πατέρα μου όταν ήμουν μόλις τεσσάρων ετών. Ήταν μία τρομακτική περίοδος για μένα, διότι δεν καταλάβαινα γιατί έφυγε από κοντά μας και τότε το AIDS ήταν ταμπού και κανένας δεν ήθελε να μιλά γι’ αυτό», ανέφερε στην ιστοσελίδα «The Undefeated», τον Νοέμβριο του 2018…
Μεγαλώνοντας, δεν ήρθε μόνο πιο κοντά στην θρησκεία «την οποία ο πατέρας μου είχε χάσει. Πέτυχε τόσα απίστευτα πράγματα στο μπέιζμπολ, οδήγησε την ομάδα του σε τελικό World Series, έφτασε κοντά στο βραβείο του MVP, όμως δεν ήταν σίγουρος για την πίστη του και η αμφιβολία τον “κατάπιε”. Δεν βρήκε τις απαντήσεις που έψαχνε στη ζωή του, αλλά νομίζω ότι εγώ το κατάφερα χάρη σε εκείνον».
Ταυτόχρονα, συνεργάστηκε με την μη κερδοσκοπική οργάνωση UTAC (Until There Is A Cure – «Μέχρι να βρεθεί θεραπεία»), η οποία μέχρι σήμερα έχει συγκεντρώσει περισσότερα από εννέα εκατομμύρια δολάρια για έρευνες για το AIDS και την επιμόρφωση των νέων για την ασθένεια.
Από τον θάνατο του πατέρα της κι έπειτα, η πίστη της πέρασε σε άλλο επίπεδο. Η Ουίγκινς εξήγησε πως «το πνευματικό ταξίδι του καθενός είναι ιδιωτικό, αλλά η πίστη μου με βοήθησε σε πολλές δυσκολίες».
Παραδέχεται ότι στην τελευταία σεζόν της στη Νέα Υόρκη «πίστεψα περισσότερο. Τα λόγια από την Βίβλο ήταν η δύναμή μου, αλλά και εργαλείο που δεν θα μπορούσα να βρω κάπου αλλού».
Στη θητεία της στη Μινεσότα, η ακτιβίστρια συμπαίκτριά της και σταρ των Λινξ, Μάγια Μουρ, «σύστησε» την Κάντις στην γκόσπελ (θρησκευτική) μουσική.
«Η γνωριμία με την Μάγια ήταν ένα θεόσταλτο δώρο. Όταν εκείνη ήταν 12 ετών, άκουγε γκόσπελ, εγώ στην ίδια ηλικία ήξερα όλα τα λόγια από τον δίσκο Slim Shady του Eminem!», θυμάται με απολογητικό ύφος…
Σαν μαθήτρια πρώτης τάξης του γυμνασίου, η Ουίγκινς σκόραρε 30π. εναντίον κοριτσιών της τέταρτης!
Στην πέμπτη τάξη ήταν τόσο καλή στο μπάσκετμπολ που οι καθηγητές την έστελναν να παίξει με αγόρια, για να αντιμετωπίζει ανταγωνισμό.
«Ίσως κι αυτό να ήταν ένα πρώιμο θαύμα», λέει πια.
Πλέον, αποκαλεί με την ίδια λέξη την κάθε καινούρια ημέρα και αναζητά κάθε πρωί και κάτι νέο.
Το φθινόπωρο του 2013 και του 2014 ταξίδεψε σε Νικαράγουα και Χιλή αντίστοιχα, ως μέλος της Sports United, και υπό την αιγίδα του υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α..
Συνεργάστηκε με την παίκτρια μπάσκετμπολ Τζένιφερ Λέισι και τον παλαίμαχο σταρ του ΝΒΑ, Άλεξ Ίνγκλις για καμπ και εκδηλώσεις για 850 παιδιά από κοινωνικά αποκλεισμένες περιοχές. Προωθώντας το μήνυμα της δύναμης των γυναικών και της ανάδειξης των διαφορετικών πολιτισμών.
Όταν αποσύρθηκε, στράφηκε στην Τέρι Μπάμφορντ, κόουτς του γυμνασίου Λα Χόγια, ζητώντας ερασιτεχνική εργασία.
«Σαν προπονήτρια, η Κάντις είναι υπομονετική και εμπνέει τους παίκτες», τονίζει η Μπάμφορντ.
Η Ουίγκινς προπονεί μικρές ομάδες μπάσκετμπολ και βόλεϊμπολ, έχει ιδρύσει το Wiggins’ Waves, ένα μπασκετικό πρόγραμμα στο Σαν Ντιέγκο μαζί με ένα καμπ νέων και διδάσκει φυσική αγωγή.
Στον λίγο ελεύθερο χρόνο της, συνεχίζει τη συγγραφή της αυτοβιογραφίας της και γράφει κείμενα για την προσωπική ιστοσελίδα της. Ενώ είναι συχνά προσκεκλημένη σε ομιλίες για τις ευκαιρίες και τα δικαιώματα των γυναικών στον επαγγελματικό «στίβο».
«Αν δεν πιστεύετε, δεν με πειράζει. Μπορείτε να αρνηθείτε όσα λέω, όμως έχω το δικαίωμα να λέω όσα πιστεύω. Δεν θέλω να διαλύσω το σύστημα. Αγαπώ το μπάσκετμπολ και στα σπορ και θέλω να οι γυναίκες στον αθλητισμό να έχουν πάντα το δικαίωμα του διαλόγου, γιατί τα προβλήματά μας δεν είναι ίδια με εκείνα των ανδρών».
«Δεν νιώθω μοναχικότητα. Πρέπει όλες μας να είμαστε μαζί με αυτούς τους αγώνες», καταλήγει.
Και παραμένει αισιόδοξη.
Άλλωστε, όπως επιμένει, «υπάρχουν τόσα πολλά θαύματα που προσπερνάμε. Τα βλέπουμε αλλά τα αγνοούμε. Εγώ απλώς πιστεύω στα θαύματα»…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Χάρης Γιαννόπουλος: «Γονείς και bullying»