Τα παιδικά της χρόνια δεν ήταν μοναχικά.
Δεν θα μπορούσαν να είναι, είτε το ήθελε είτε όχι.
Μέχρι τα 11 χρόνια της, η Έρικα Ουίλερ μεγάλωσε σε ένα σπίτι τριών δωματίων μεν, σε μία περιοχή της Φλόριντα που ονομάζεται Μικρή Αϊτή, αλλά υπό την προστασία της γιαγιάς της και παρουσία μίας ντουζίνας συγγενών.
Η μοναξιά δεν ήταν επιλογή.
Μπόλικη φασαρία, αλλά απαραίτητη βοήθεια στην ανύπαντρη μητέρα της, Μελίσα Κούπερ.
Ο πατέρας της, Έρικ, πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της παιδικής και εφηβικής ζωής της Έρικα στη φυλακή…
Η γειτονιά της, στο Λίμπερτι Σίτι του Μαϊάμι, δεν έχει καμία σχέση με την λαμπερή όψη της υπόλοιπης Φλόριντα.
Η ίδια η γκαρντ των Ιντιάνα Φίβερ χαρακτηρίζει τους δρόμους της γενέτειράς της, «σκληρούς».
«Είναι δύσκολο, σχεδόν απίθανο να μην κάνεις λάθος σε αυτή τη γειτονιά», τόνισε στην ιστοσελίδα «The Undefeated», λίγες ημέρες πριν από την παρθενική συμμετοχή της σε All Star Game του WNBA.
Μία παρουσία που συνοδεύτηκε με το βραβείο της MVP, ως η πρώτη παίκτρια που δεν έχει επιλεγεί στο ντραφτ του WNBA και κατακτά τον τίτλο της πολυτιμότερης παίκτριας!
«Είναι σκληρό, διότι, εκεί που μεγάλωσα, ανά πάσα στιγμή μπορείς να πέσεις σε παγίδα», συμπλήρωσε.
Εξηγώντας πως «η παγίδα εκεί έχει μία λέξη… Ναρκωτικά».
Η χρήση ή διακίνηση κατέστρεψε τη ζωή πολλών συνομήλικών της…
Η μοίρα και το μπάσκετμπολ κράτησαν την 28χρονη γκαρντ μακριά από μπελάδες.
Όχι, ωστόσο, μακριά και από θρήνο.
Στους κακόφημους δρόμους του Λίμπερτι Σίτι, η Ουίλερ έχασε δύο φίλους της.
Ο ένας, στάθηκε άτυχος και πληγώθηκε θανάσιμα από πυρά σε ανταλλαγή πυροβολισμών στον δρόμο όπου περπατούσε…
Ο άλλος, μαχαιρώθηκε, ως πελάτης, κατά τη διάρκεια ληστείας σε τοπικό μίνι μάρκετ.
«Όπου κι αν πήγαινες, έπρεπε μα έχεις τα μάτια σου ανοικτά», επισημαίνει η Ουίλερ.
Όταν η μικρή Έρικα άρχισε να παίζει μπάσκετμπολ, ήταν η μητέρα της που φρόντισε να έχει τα μάτια της ανοικτά.
Η Μελίσα Κούπερ είχε διαπιστώσει το ταλέντο της και πίστευε ότι από τις τρεις κόρες της και τον γιο της, εκείνη μπορεί να πετύχει κάτι καλύτερο στη ζωή της.
Η Κούπερ απαίτησε από τη μικρή κόρη της να σταματήσει να παίζει με αγόρια στα ανοικτά γήπεδα της περιοχής.
Καθώς, αν και εξαιρετική στο παιχνίδι, κάποιοι εγκληματίες τη περιοχής πρόσφεραν χρήματα στην Έρικα, στοιχηματίζοντας παράλληλα στα παιχνίδια των playgrounds.
Η εντολή της μαμάς ήταν ξεκάθαρη: «Μπάσκετμπολ μόνο οργανωμένα, στο σχολείο ή σε ομάδα».
Ήταν το πρώτο μονοπάτι προς την επιτυχία, η οποία, όμως, έρχεται από δύσκολες διαδρομές.
Ο Ιούλιος του 2019 είναι για την Ουίλερ θριαμβευτικός.
Έχει εδραιώσει τη θέση της στις Φίβερ και αναδείχθηκε και MVP στο All Star Game του Λας Βέγκας.
O Ιούλιος του 2012, όμως, ήταν σκοτεινός, μελαγχολικός, γεμάτος απογοήτευση.
Για εκείνες τις μέρες, η Έρικα Ουίλερ έχει πια ένα δικό της «τελετουργικό».
Οι Αμερικανοί έχουν μία ατάκα, το «chip on the shoulder», για να περιγράψουν εκείνον που είναι έτοιμος για καυγά.
Ή τον άνθρωπο που συμπεριφέρεται με μνησικακία.
Η Ουίλερ δεν είναι τίποτα από τα δύο.
Απλώς, πλέον, έχει κάτι στον δικό της ώμο ως έμπνευση, καθοδήγηση.
Έπειτα από κάθε εύστοχη βολή ή τρίποντο, η Αμερικανίδα γκαρντ χτυπά ελαφρά των ώμο της.
Είναι τόσο λεπτή η κίνησή της, που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή.
Είναι η ανάμνηση.
Είναι το τατουάζ της εικόνας της μητέρας της κάτω από τον δεξιό ώμο, με τη λέξη «Motivation» (=«Κίνητρο»). Είναι το τατουάζ «του μέντορά μου, της καλύτερης φίλης μου, της μαμάς μου», την οποία έχασε στις 17 Ιουλίου 2012, από καρκίνο στις ωοθήκες…
Ήταν η στιγμή μίας προσωρινής κατάρρευσης της νεαρής αθλήτριας.
Αλλά, συνάμα, κι ένα νέο σημείο εκκίνησης.
Στο δεύτερο τετράμηνο της τρίτης χρονιάς της στο πανεπιστήμιο Ράτγκερς, η Ουίλερ δεν γνώριζε ακόμη τίποτα.
Η μητέρα της έχασε βάρος και πολλές τρίχες από τα μαλλιά της.
Όταν τύχαινε να την δει η Έρικα, η Μελίσα Κούπερ έλεγε ότι αυτό οφείλεται σε ινομυώματα, μη καρκινικές αναπτύξεις στη μήτρα.
Η μητέρα και οι αδερφές της είχαν αποφασίσει να μην πουν τίποτα στη μικρή…
Την άνοιξη του 2012, το τηλέφωνο της Έρικα χτύπησε.
«Πρέπει να έρθεις. Η κατάσταση της μαμάς είναι σοβαρή», ακούστηκε από τη φωνή της μεγάλης αδερφής της, στην άλλη άκρη της γραμμής. «Είναι καρκίνος…», αποκάλυψε καθυστερημένα.
Όταν η Ουίλερ έφτασε στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Μαϊάμι, δύο ημέρες αργότερα, η μητέρα της ζύγιζε μόλις 40 κιλά.
Η Έρικα, εκνευρισμένη από τη μυστικοπάθεια των αδερφών της, έμεινε σε μία φίλη της.
Παρόλα αυτά, παράτησε τα μαθήματα, έμεινε στη Φλόριντα και κάθε μέρα πήγαινε στο σπίτι της για να φροντίσει τη μητέρα της, μετά τις χημειοθεραπείες.
Στις 17 Ιουλίου, η Μελίσα Κούπερ, μπήκε στο νοσοκομείο, όμως δεν βγήκε ποτέ…
«Θυμάμαι ότι είδα τον γιατρό να βρίζει και να πετά κάτι στον τοίχο, την ώρα που η ένδειξη της καρδιάς έγινε μία ευθεία γραμμή», περιέγραψε η Ουίλερ στην εφημερίδα «Indy Star».
Το μακρόσυρτο «μπιπ» κόλλησε για πάντα στο μυαλό της κόρης της…
Η Ουίλερ σκέφτηκε να παρατήσει και το μπάσκετμπολ και τις σπουδές της.
«Αισθανόμουν ότι δεν είχα πια σκοπό στη ζωή μου», σκέφτηκε.
«Η μητέρα της ήταν τα πάντα για την Έρικα», τόνισε η συμπαίκτριά της και στο κολέγιο και στις Ιντιάνα Φίβερ, Μπέτνια Λέινι.
Άλλαξε γνώμη όταν θυμήθηκε πως πηγαίνοντας στο Ράτγκερς, είχε υποσχεθεί στη μητέρα της πως θα αποφοιτήσει και θα λάβει το πτυχίο της στο εργασιακό δίκαιο και τις δημόσιες σχέσεις.
Η κόουτς Βίβιαν Στρίνγκερ, σε μία από τις επισκέψεις της στο Μαϊάμι, είχε υποσχεθεί στη Μελίσα Κούπερ ότι η Έρικα θα αποφοιτήσει σε τέσσερα χρόνια.
Οι συζητήσεις δεν αφορούσαν το μπάσκετμπολ και αυτό έκανε την Ουίλερ να επιλέξει το Ράτγκερς από τα Κονέκτικατ, Τζόρτζια, Λουιζιάνα Στέιτ, Ιλινόι και από το πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, στο οποίο αρχικά είχε δεσμευθεί.
Οι πρώτες μέρες της τέταρτης κολεγιακής χρονιάς της ήταν δύσκολές.
Ήταν αφηρημένη στις προπονήσεις, παρέβλεπε εντολές τις οποίες, ουσιαστικά, δεν είχε ακούσει και σε μία προπόνηση πέταξε τη μπάλα στο πρόσωπο μίας συμπαίκτριά της!
Ωστόσο εκπλήρωσε την υπόσχεση και το 2013 πήρε το πτυχίο της.
Το μέλλον, όμως, δεν έδειχνε πάλι ευοίωνο.
Καμία ομάδα του WNBA δεν επέλεξε την Ουίλερ στο ντραφτ.
Το παιχνίδι της την τελευταία σεζόν της στο NCAA είχε επηρεαστεί από το θάνατο της μητέρας της και έμεινε για λίγο εκτός παρκέ.
Η άμεση ανάγκη για εισόδημα την έφερε πωλήτρια και ταμία στο κατάστημα ρούχων «True Religion», σε εμπορικό κέντρο.
Παράλληλα, ήταν σύμβουλος σε ίδρυμα για ανήλικους χρήστες ναρκωτικών.
Το μπάσκετμπολ, όμως, ήταν πάντα στο μυαλό της.
Στο κατάστημα ρούχων αμειβόταν με 6.000 δολάρια το μήνα.
Ενώ άρχισε να υπολογίζει ότι με ετήσιο μισθό 72.000 δολαρίων θα μπορεί να βοηθήσει και τα αδέρφια της, την κάλεσε ο ατζέντης της.
Μία ομάδα από το Πουέρτο Ρίκο έψαχνε γκαρντ, όμως πρόσφερε μόλις 200 δολάρια την εβδομάδα.
«Μπορεί να πήγα από τα 6.000 δολάρια το μήνα στα 800, όμως ήξερα ότι αυτή η πρόταση ήταν συμβουλή του θεού να γυρίσω πίσω σε όσα ονειρευόμουν», εξήγησε.
Υπέγραψε με νέο ατζέντη, τον Φάμπιο Ζαρντίν.
Οι εμφανίσεις της με τη Λεόνας ντε Πόνσε την έφεραν τη σεζόν 2013-14 στην Τουρκία και τη Μερσίν και το 2014-15 στη Βραζιλία και τη Ρεσίφε.
Εκεί, την είδε η Βραζιλιάνα πρώην παίκτρια των Ατλάντα Ντριμ, Έρικα Ντε Σόουζα, η οποία τηλεφώνησε στον κόουτς της Ατλάντα, Μάικλ Κούπερ.
Ο Κούπερ, παλαίμαχος γκαρντ των Λέικερς του Showtime της δεκαετίας του ’80 και άλλοτε προπονητής και του Ανδρέα Γλυνιαδάκη στο NBDL, είδε ό,τι χρειαζόταν.
Οι Ντριμ της πρόσφεραν συμβόλαιο, όμως έπειτα από 17 ματς την «έκοψαν».
Υπέγραψε για τα πλέι οφς με τις Νιου Γιορκ Λίμπερτι, όμως στο φινάλε της σεζόν ήταν και πάλι δίχως δουλειά.
Ταξίδεψε πάλι και αγωνίστηκε σε Πουέρτο Ρίκο και Βραζιλία, πριν λάβει πρόταση από την Ιντιάνα, το 2016.
Στην offseason του WNBA αγωνίστηκε στην Ισπανία (Σαλαμάνκα) και πάλι τη Μερσίν στην Τουρκία και τον Απρίλιο του 2019 κατέκτησε το Europe Cup με τη ρωσική Ναντέζντα, στην οποία από την 1η Ιουλίου 2019 είναι πάλι κόουτς ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος.
Στο All Star Game του WNBA πέτυχε 25 πόντους, με ρεκόρ τριπόντων (7/13) και παραλαμβάνοντας το βραβείο της, το αφιέρωσε στη μητέρα της.
Λέγοντας πως «ποτέ δεν πρέπει να τα παρατάς ό,τι και να σου λένε. Απλώς συνέχισε να προχωράς.
»Έχω για κίνητρο τη μητέρα μου, που την έχασα από καρκίνο όταν ήμουν στο κολέγιο και προχωράω γιατί ξέρω ότι με παρακολουθεί.
»Αυτό είναι για σένα, μαμά!».
Σε ραδιοφωνική εκπομπή, από το 2017, είχε επισημάνει, για το δύσκολο «ταξίδι» της πως «ό,τι κι αν περάσεις, πάντα υπάρχει κάτι καλύτερο εκεί έξω.
»Το θέμα είναι αν θέλεις να βγεις εκεί έξω να δεις ή να πάρεις μία διαδρομή που μπορεί να μοιάζει δύσβατη, αλλά θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
»Πολλοί άνθρωποι θέλουν εύκολες καταστάσεις. Πολλοί δεν επιθυμούν να περάσουν από “λακκούβες” για να φτάσουν εκεί που θέλουν.
»Επιλέγουν να αποφύγουν να κάνουν ό,τι χρειάζεται να για πετύχουν τους στόχους τους.
»Πέρασα πολλά και έφτασα να χάσω τη μητέρα μου πριν από χρόνια. Έχασα τον μέντορά μου, το κίνητρό μου, την καλύτερη φίλη μου.
»Αυτό που μου δίνει ώθηση είναι πως ξέρω ότι εκείνη με παρακολουθεί από ψηλά.
»Με κάνει να θέλω να γίνομαι καλύτερη παίκτρια, καλύτερος άνθρωπος, καλύτερη αδερφή, καλύτερη θεία.
»Αυτό που της χρωστώ, πλέον, είναι ότι θα θέλω να είμαι καλύτερη σε όλα, για εκείνη.
»Αν ήταν εδώ, θα μου έλεγε να απολαύσω τη στιγμή, κάθε στιγμή».
Η Έρικα Ουίλερ θέλει να τηρήσει και αυτή την υπόσχεση.
Για την ώρα, προσφέρει πίσω στην κοινότητα της γενέτειράς της, διοργανώνοντας με ένα καμπ μπάσκετμπολ για αγόρια και κορίτσια.
Παραδέχεται, πια, πως «τελικά, το ότι οι αδερφές μου έκρυψαν το πρόβλημα υγείας της μαμάς μου, μου έκανε καλό.
»Γιατί αν το γνώριζα θα είχα παρατήσει το πανεπιστήμιο για να είμαι μαζί της ως το τέλος».
Τη μητέρα της, πάντως, την «κουβαλά» ακόμη μαζί της.
Και κάθε φορά που θα στέκεται στη γραμμή των βολών ή θα ευστοχεί σε τρίποντο, θα ακουμπά με στοργή το τατουάζ με τη μορφή της, στον δεξιό ώμο της.
ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡ