Ένα οικονομικό, αλλά με αθλητική προέκταση, συμπέρασμα στις Η.Π.Α. αναφέρει (και… προειδοποιεί) ότι «μπορείς να ζήσεις σαν βασιλιάς για έναν χρόνο, ή σαν πρίγκιπας για πάντα».
Είναι μία συμβουλή στους νέους σταρ των σπορ οι οποίοι βρίσκονται ξαφνικά με εκατομμύρια στα χέρια τους, όμως συχνά καταλήγουν χρεωκοπημένοι.
Στην Αμερική, όπου κάθε Αύγουστο διεξάγεται στη Νέα Υόρκη το US Open τένις, θα μπορούσαν να παραφράσουν την παραπάνω έκφραση, για τους τενίστες.
«Μπορείς να ζήσεις σαν βασιλιάς για χρόνια, ή να μείνεις ταπεινός υπήκοος, για πάντα»…
Ταπεινός και, συνήθως, απένταρος.
Στις Η.Π.Α., όπου εκτός από την «think-big» νοοτροπία έχουν και το αφοριστικό «ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα», παραμένουν αυθόρμητα και πρακτικά ειλικρινείς.
Ή, μάλλον, τόσο τεχνοκράτες ώστε να προτρέψουν τους λιγότερο ικανούς και διάσημους αθλητές των κορτ κάτι φαινομενικά σκληρό.
Όπως το «μπορείτε, πάντα, να επιλέξετε και να βρείτε άλλη δουλειά στη ζωή σας»…
Το US Open του 2019 έγραψε ιστορία, πριν καν αρχίσει, καθώς τα χρηματικά έπαθλα του τουρνουά θα ξεπεράσουν τα 57.000.000 δολάρια (περίπου 51.360.000 ευρώ)!
Το ποσό κατέρριψε το ρεκόρ των 53.000.000 δολαρίων του 2018 και είναι το υψηλότερο στην ιστορία του τένις.
Μόνο στον πρώτο γύρο προσφέρονται 58.000 δολάρια (52.200 ευρώ), ενώ οι δύο ομάδες που θα κατακτήσουν το διπλό γυναικών και ανδρών θα κερδίσουν από 740.000 δολάρια (ή 667.000 ευρώ).
Οι νικητές του ατομικού θα λάβουν από 3.850.000 δολάρια (ή 3.470.000 ευρώ).
Είναι χαρακτηριστικό ότι η νικήτρια του US Open 2018, Ναόμι Οσάκα, είχε φτάσει στη Νέα Υόρκη με συνολικά κέρδη 3.200.000 δολαρίων και με τον θρίαμβό της κέρδισε σε μία διοργάνωση άλλα 3.800.000!
Η Οσάκα επικράτησε στον τελικό με 2-0 σετ του μεγάλου φαβορί για τον τίτλο, Σερένα Ουίλιαμς.
Οι νίκες δεν συνοδεύονται μόνο από λαμπερά τρόπαια, αλλά και από «φουσκωμένους» τραπεζικούς λογαριασμούς…
Το τένις, και συγκεκριμένα τα τέσσερα Γκραν Σλαμ (US Open, Ρολάν Γκαρός, Ουίμπλεντον), είναι πλέον μεταξύ των 20 αθλημάτων που προσφέρουν ίσα μπόνους νίκης σε άνδρες και γυναίκες.
Το ίδιο σπορ, ωστόσο, έχει μεγάλες εσωτερικές οικονομικές ανισότητες…
Η Ναόμι Οσάκα με το τρόπαιο της νικήτριας του US Open 2018 (Photo by: usopen.org).
Σύμφωνα με έρευνα της ιστοσελίδας theconversation.com, από τους 128 παίκτες που αγωνίζονται στα τέσσερα τουρνουά Γκραν Σλαμ (εξαιρούνται οι προκριματικοί γύροι), οι νικητές τους λαμβάνουν το 18% των συνολικών χρηματικών επάθλων.
Μονάχα που όσοι αποκλείονται στον πρώτο γύρο, κερδίζουν μόλις το 0,3% από το ίδιο ποσό.
Η ίδια έρευνα αναφέρει πως οι 200 έως 1.800 επαγγελματίες τενίστες και τενίστριες κερδίζουν κατά μέσο όρο λιγότερα από 1.000 δολάρια τον χρόνο.
Και επισημαίνει ότι αυτοί οι αθλητές ουσιαστικά… τζογάρουν και λαμβάνουν ένα μεγάλο ρίσκο επαγγελματικού προσανατολισμού.
Τα συμπεράσματα της έρευνας έκαναν λόγο για μικρά ποσοστά επιτυχίας και οικονομικής ανταπόδοσης.
Για παράδειγμα, ένας 18χρονος τενίστας που ήταν στο Top-100 της παγκόσμιας κατάταξης το 1997, είχε πιθανότητα μόλις 0,001% να κερδίσει περισσότερα από 10.000.000 δολάρια σε βάθος μίας δεκαετούς καριέρας.
Το ποσό μοιάζει μεν υψηλό για τους… κοινούς θνητούς, όμως για τους τενίστες, που έχουν κατά μ.ό. κόστος 38.800 δολαρίων για τους άνδρες και 40.0180 για τις γυναίκες, ετησίως, δεν είναι μεγάλο.
Εκτός, βεβαίως, αν ένας αθλητής ή αθλήτρια καταφέρει να μπει στην ελίτ από νωρίς, όπως η 15χρονη Κόρι Γκοφ.
Ενώ περισσότεροι από το 80% των αθλητών δεν θα κερδίσει ποτέ περισσότερα από 300.000 δολάρια σε όλη την καριέρα τους.
Κάτι που δεν καλύπτει τα έξοδα ταξιδιών, διαμονής, προπονητή, γιατρού και φυσικοθεραπευτή…
Η 15χρονη Κόρι Γκοφ δεν έγινε απλώς πρόωρα διάσημη, αλλά έχει ήδη ξεπεράσει τον μ.ό. κερδών των επαγγρλματιών του τένις.
Μεταξύ Ιουνίου 2017 και Ιουνίου 2018, ο Ρότζερ Φέντερερ κέρδισε 77.200.000 δολάρια (περίπου 69.500.000 ευρώ)!
Από αυτό το ποσό, βεβαίως, τα 65.000.000 δολάρια (58.550.000 ευρώ) ήταν από έσοδα χορηγών ή χρήματα που έλαβε για συγκεκριμένες εμφανίσεις.
Το ίδιο διάστημα που ο Ελβετός σταρ πλούτιζε ακόμη περισσότερο, ο Γκούιντο Αντρεότσι, Νο98 στην παγκόσμια κατάταξη εκείνη την περίοδο, κέρδισε 300.000 δολάρια σε χρηματικά έπαθλα αγώνων.
Χρήματα που δεν μπορούν να συγκριθούν με τα αντίστοιχα 12.000.000 του Φέντερερ… Καθώς ήταν 255 φορές λιγότερα.
Θέμα ταλέντου και ικανότητας θα πει, κάποιος, εύλογα.
Το ζήτημα στο παγκόσμιο τένις, όμως, δεν είναι αγωνιστικό.
Δεν είναι θέμα του καλύτερου.
Αντίθετα, είναι ζήτημα επιβίωσης και παραμονής στα κορτ.
Παίκτες που είναι εκτός των πρώτων 100 και δεν έχουν μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας σε Γκραν Σλαμ ή Masters 1000 (της ATP), προσκαλούνται συχνά σε μικρότερης δυναμικότητας τουρνουά, τα οποία στην πιάτσα του τένις αποκαλούνται «Futures» ή «Challengers».
Μία κατάκτηση ενός τέτοιου τουρνουά προσφέρει στον νικητή συνήθως 15.000 δολάρια.
Ποσό δεν που απέχει απλώς από τα 3.850.000 που θα λάβουν οι νικητές του US Open, αλλά και από το μπόνους νίκης στον πρώτο γύρο ενός Γκραν Σλαμ (54.000).
Εκτός από κομφετί, κάθε μεγάλος τίτλος του Ρότζερ Φέντερερ συνοδεύεται από εκατομμύρια δολάρια.
Από τις 300.000 που κέρδισε ο Αντρεότσι, πάντως, παίκτες του επιπέδου κατορθώνουν να βάλουν στο πορτοφόλι περίπου 50.000.
Το κόστος της εφορίας, των ταξιδιών, του εξοπλισμού και του προπονητικού τιμ είναι υψηλό και περιορίζει τα κέρδη.
Οι παίκτες της ελίτ, αντιθέτως, έχουν πολλές ευκαιρίες για περισσότερα χρήματα.
Οι τενίστες που βρίσκονται στο Top-12 της παγκόσμιας κατάταξης έχουν δικαίωμα να λάβουν μπόνους τουλάχιστον 160.000 δολαρίων.
Ενώ οι πρώτοι οκτώ μετέχουν στους ATP Finals, κάθε Νοέμβριο στην O2 Arena του Λονδίνου.
Μία μόνο νίκη σε πέντε αγώνες προσφέρει ποσό 203.000 δολαρίων, όσο είναι το πριμ και για την απλή συμμετοχή.
Αν κάποιος καταφέρει και νικήσει και στα πέντε, λαμβάνει 2.712.000!
Οι νικητές του διπλού κερδίζουν 517.000, ενώ μόνο η συμμετοχή χαρίζει 100.000 δολάρια.
Στις 28 Ιουνίου 2019, λίγο πριν από τη διεξαγωγή του Ουίμπλεντον, στο Λονδίνο συνεδρίασε η επιτροπή παικτών της ATP, ώστε να συζητήσει τη διαφάνεια στα κέρδη και την καλύτερη κατανομή των χρηματικών επάθλων.
«Τα Γκραν Σλαμ έχουν κάνει σημαντικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, σε αυτό το ζήτημα.
»Είναι τώρα η σειρά των τουρνουά ATP να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες για τους υπόλοιπους αθλητές», σχολίασε ο Ουκρανός τενίστας και μέλος της επιτροπής των παικτών, Σεργκέι Στακχόφσκι, νυν Νο144 στον κόσμο.
Ο 33χρονος Στακχόφσκι έχει ανέλθει ως το Νο31, τον Σεπτέμβριο του 2010 και έχει ως τώρα στην καριέρα του κέρδη χρηματικών επάθλων ύψους 5.325.000 δολαρίων.
Το 2013, στον δεύτερο γύρο του Ουίμπλεντον, είχε πετύχει τη σπουδαιότερη νίκη της καριέρας του, νικώντας τον Φέντερερ!
Μία ημέρα μετά τη συνεδρίαση των παικτών της ATP, η Αλεξάντρα Κανταντού από τη Ρουμανία, έχανε στον τελευταίο προκριματικό του Ουίμπλεντον.
Η 29χρονη από τη Ρουμανία, εξήγησε στον «Guardian» πως αυτή ήταν μία από τις λιγότερο μοναχικές ήττες της.
Ο πατέρας και μάνατζέρ της είχε ταξιδέψει μαζί της στο Λονδίνο, αν και συνήθως, λόγω κόστους, η Κανταντού μετακινείται μόνη και αγωνίζεται δίχως καθοδήγηση.
Βρίσκεται, πλέον, στο Νο202 της παγκόσμιας κατάταξης, καθώς οι συχνοί τραυματισμοί την υποχρέωσαν να υποχωρήσει αισθητά από το Νο59 στο οποίο είχε ανέβει τον Ιούνιο του 2012.
Όπως εξηγεί η Κανταντού, οι τραυματίες τενίστες δεν κερδίζουν τίποτα…
Δεν δεσμεύονται -και δεν προστατεύονται- από συμβόλαια και είναι αναγκασμένοι να καλύπτουν μόνοι τους τα ιατρικά έξοδα.
«Οφείλω να τρέχω και να συμμετέχω σε κάθε μικρό ή ασήμαντο τουρνουά, μήπως κερδίσω κάποια χρήματα», τονίζει, «ώστε να καλύπτω και το χαμένο έδαφος».
Η Κανταντού ταξίδεψε μέσα στο 2019 σε 13 χώρες (τρεις φορές στην Ασία) και κατόρθωσε να κερδίσει 16.000 δολάρια.
Πριν από το Ουίμπλεντον είχε βρεθεί στη Σιγκαπούρη, όμως δεν κάλυψε ούτε τα έξοδα του ταξιδιού, κερδίζοντας μόνο 126 δολάρια από μία νίκη πρώτου γύρου.
Τον Αύγουστο του 2018, η Κανταντού ζήτησε διαδικτυακή βοήθεια, με έναν έρανο στην ιστοσελίδα GoFundMe.
Ωστόσο, σε διάστημα σχεδόν 12 μηνών κατόρθωσε να συγκεντρώσει ποσό 421 δολαρίων…
Πολύ μακριά από τις 30.000 που είχε ως αρχικό στόχο.
Η Αλεξάντρα Κανταντού.
Η Ισαλίν Μποναβεντούρ, Νο115 στον κόσμο, δήλωσε στον «Guardian» ότι «ουσιαστικά, οι τραυματίες εργάζονται δωρεάν.
»Ακόμη και τραυματίας, όμως, οφείλεις να πληρώσεις τον προπονητή σου, τον γιατρό σου, το ενοίκιό σου και το κόστος της αποθεραπείας.
»Δυστυχώς, δεν έχουμε κάλυψη για όλα αυτά», ανέφερε
Η Βελγίδα πρωταθλήτρια, πάντως, κατόρθωσε το 2019 να βρεθεί στον πρώτο γύρο του Ουίμπλεντον και να έχει εξασφαλισμένο το ποσό των 49.000 ευρώ.
Τη σκληρή πλευρά του τραυματισμού, και όχι μόνο σωματικά, βίωσε και ο Βασέκ Ποσπισίλ.
Ο Καναδός είχε βρεθεί το 2014 στο Νο25, όμως μετά την πτώση του στο Νο73, «κατρακύλησε» στο Νο188 μένοντας εκτός δράσης για οκτώ μήνες, λόγω τραυματισμού…
Ο Ποσπισίλ τόνισε στον «Guardian» πως το κόστος μόνο των ταξιδιών σε διάστημα ενός έτους είναι μεταξύ 300.000-400.000 δολαρίων, μαζί με προπονητή και φυσιοθεραπευτή.
Τον Ιούλιο του 2016, η Ντανιέλε Λάο σκέφτηκε την πρόωρη αποχώρηση από την ενεργό δράση.
Ήταν τότε 25 ετών, διαπίστωνε ότι δεν βελτιώνεται και δυσκολεύτηκε από τη μετάβαση του NCAA στο επαγγελματικό τένις.
Σαν φοιτήτρια και αθλήτρια του πανεπιστήμιου Σάουθ Καρολάινα, η Αμερικανίδα από την Καλιφόρνια έμαθε το τένις ουσιαστικά, σαν ομαδικό σπορ.
Η μοναχικότητα του επαγγελματισμού την «προσγείωσε» απότομα στην πραγματικότητα.
Έφτασε μόνο ως το Νο152 (πλέον είναι στο Νο166) της παγκόσμιας κατάταξης και σε έξι χρόνια καριέρας έχει κερδίσει χρηματικά έπαθλα ύψους 330.000 δολαρίων.
Μία θέση εργασίας στον τομέα επιχειρήσεων και επικοινωνίας, στον οποίο έλαβε πτυχίο, ενδεχομένως να της είχε εξασφαλίσει ένα πιο παραγωγικό μέλλον.
Μονάχα που ήθελε να μοχθήσει για το πραγματικό όνειρό της. Το τένις.
Η μικροκαμωμένη Λάο, με ύψος 1,59μ., αλλά παρωνύμιο «The Little Giant», δεν το έβαλε κάτω.
Μην έχοντας χρήματα για να προσλάβει προπονητή, ήρθε σε επαφή με τον κόουτς που είχε σαν έφηβη.
Συνάντησε ξανά τον Καλ Μοράνον και του ζήτησε να την βοηθήσει.
Ο Μοράνον δέχθηκε, λέγοντάς της πως «έχεις ακόμη μέσα σου την αγάπη για το παιχνίδι και αυτό είναι κάτι που σέβομαι.
»Θέλω να σε βοηθήσω. Ας τελειώσουμε ό,τι αρχίσαμε».
Μάλιστα, δέχθηκε να την κοουτσάρει δίχως αμοιβή, εξηγώντας της πως «δεν χρειάζεται να με πληρώσεις μέχρι να κερδίσεις τα πρώτα λεφτά σου».
Τα πρώτα χρόνια, μετά το 2016, η Λάο «πλήρωνε» τον Μοράνον μόνο με γεύματα.
«Χωρίς εκείνον, θα είχα βρεθεί στον πάτο και σε άλλη εργασία», παραδέχθηκε.
Κάτι που, πιθανότατα, δεν θα αποφύγουν πολλοί συνάδελφοί της.
Έχοντας ρισκάρει, έχοντας χάσει και ίσως αναζητήσουν αλλού δουλειά…
Η Ντανιέλε Λάο με τον προπονητή της, Καλ Μοράνον.
CHECK IT OUT: Όλα τα κείμενα για το τένις