Ένα τερέν πάλης αγώνων γυμνασίων. Αλλά και, συνάμα, πολλά παράλληλα μαθήματα.
Για κάποιους, ένα μάθημα ιστορίας, με υστερόγραφο και υπόσημείωση την -αμήχανη δημοσίως- συζήτηση περί ισότητας.
Για άλλους, μία μαθηματική εξίσωση για την καταγωγή και την προέλευση του Ντρου Τζόνσον.
Στις 19 Δεκεμβρίου 2018 στο Νιου Τζέρσεϊ, ο τότε 16χρονος Αμερικανός παλαιστής του γυμνασίου Μπουένα, βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο μ’ ένα βασανιστικό δίλημμα…
Μπροστά σε μία απόφαση που θα καθόριζε τη στάση του απέναντι στον ίδιο τον εαυτό του.
Σε μία επιλογή που θα τον υποχρέωνε να μην μπορεί να κοιτάξει στα μάτια συγγενείς, συμπαίκτες και φίλους.
Οποιαδήποτε κι αν ήταν η απόφασή του, ήταν βέβαιος πως αυτό θα ήταν κάτι «δικό του».
Οποιαδήποτε κι αν ήταν η επιλογή του, ήταν εξαρχής σίγουρος ότι αυτή θα εγείρει συζητήσεις, διαφωνίες, αντιπαραθέσεις.
Θα φέρει μίσος, αλλά και συμπόνια.
Θα φέρει αντεγκλήσεις, (παρα)φιλολογίες, θέματα ηθικής τάξης και, κυρίως, ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αλλά και ειδική έρευνα του εισαγγελέα για εκείνον που τον ανάγκασε να απαρνηθεί μέρος της ταυτότητάς του…
Ο Ντρου Τζόνσον με συμπαίκτες του στην ομάδα πάλης του γυμνασίου Μπουένα / Photo by: theundefeated.com.
Ο Ντρου Τζόνσον ήταν έτοιμος να παλέψει.
Δίχως να γνωρίζει ότι εκείνο το ματς της 19ης Δεκεμβρίου 2018 δεν ήταν απλώς μία αναμέτρηση πάλης.
Αλλά ένας αγώνας και με τον εαυτό του και με τον κόσμο.
Η νοοτροπία «me against the world» (=«εγώ εναντίον του κόσμου» ή, σε ελεύθερη μετάφραση, «μόνος μου και όλοι σας») δεν τον εξέφρασε ποτέ.
Ένα ήσυχο παιδί, καλός μαθητής και με χαρακτήρα θαρρεί κανείς αντίθετο και αντιφατικό με ένα σκληρό άθλημα όπως η πάλη.
Ο Ντρου στάθηκε στη θέση του.
Ωστόσο, ξάφνου, ένας διαφορετικός αντίπαλος από έναν άλλον έφηβο αθλητή στάθηκε μπροστά του.
Ο διαιτητής Άλαν Μαλόνι πήγε προς τον Τζόνσον και με αυστηρό ύφος τού είπε, ή καλύτερα τον προειδοποίησε και τον απείλησε πως αν δεν κόψει εκείνη τη στιγμή τις dreadlock κοτσίδες του, θα ηττηθεί άνευ αγώνος…
Ο διαιτητής πάλης, Άλαν Μαλόνι.
Η οικογένεια Τζόνσον έχει ρίζες από πολλές πατρίδες.
Ο πατέρας του, Σάριντον, έχει πατέρα μαύρο και μητέρα από το Πουέρτο Ρίκο.
Μεγάλωσε με τους μαύρους παππού και γιαγιά και θεωρεί τον εαυτό του μαύρο.
Η μητέρα του Ντρου, Ρόζα, έχει πατέρα από το Πουέρτο Ρίκο και μητέρα από την Ιρλανδία.
Εκείνη τιμά περισσότερο την καταγωγή της από το Πουέρτο Ρίκο, όμως επιμένει ότι ο κόσμος την βλέπει κυρίως σαν μία λευκή γυναίκα με τέσσερα μαύρα παιδιά.
Εκτός του 17χρονου, πλέον, Ντρου, οι Σάριντον και Ρόζα έχουν άλλους δύο γιους και μία κόρη. Τον 19χρονο Ματ, τον 15 ετών Νέιτ και την 13χρονη Κάμι.
Όλα τα παιδιά της έχουν μικρές διαφορές μεταξύ τους.
Η Κάμι είναι η μοναδική στο σπίτι που θεωρεί ότι είναι μαύρη.
Οι άλλοι τρεις, και περισσότερο ο Ντρου, έχουν πιο ανοικτό δέρμα και στο πρόσωπο του Ντρου θα δει κάποιος πολλές φακίδες.
Τα τρία αγόρια αναγνωρίζουν τους εαυτούς τους ως 50% Πορτορικανούς, 25% μαύρους και 25% λευκούς, λόγω των ιρλανδικών γονιδίων τους.
Η οικογένεια Τζόνσον.
Αυτά τα «μαθηματικά», πάντως, είναι αλήθεια ότι λίγο ένοιαζαν τον Ντρου.
Στις 19/12/2018, όμως, η υπολογισμένη ταυτότητά του «μπλέχτηκε» μέσα στις κοτσίδες του.
Ήταν η μέρα που ο «κόσμος», μέσα από τα μάτια ενός ρέφερι ο οποίος στο παρελθόν είχε μία επίπληξη για ρατσιστική συμπεριφορά προς μαύρο συνάδελφό του, «αποφάσισε» πως ο νεαρός παλαιστής του γυμνασίου Μπουένα ήταν μαύρος…
Τα λόγια του διαιτητή Μαλόνι ήταν ξεκάθαρα:
«Είτε κόβεις τις κοτσίδες είτε χάνεις τον αγώνα δίχως να παίξεις!»…
Μάλιστα, έδωσε στον Ντρου Τζόνσον μόλις 90 δευτερόλεπτα για να αποφασίσει.
Μόλις 90 δευτερόλεπτα για να διαλέξει αν αλλοιώσει την προσωπική ταυτότητά του ή αν θα «σπάσει» κάθε δεσμό με τους συμπαίκτες του, τους οποίους δεν ήθελε να απογοητεύσει.
Απόφαση που είτε θα επιβεβαίωνε ότι είναι ο εαυτός του δίχως διακρίσεις είτε θα έκανε «κομμάτια» τον χαρακτήρα του, για χάρη της ομάδας του.
Ο Τζόνσον αποφάσισε να κόψει τα dreadlocks…
Μία βοηθός προπονητή του γυμνασίου Μπουένα πήρε ένα μεγάλο ψαλίδι και με κοφτές και σύντομες κινήσεις πέταξε στο έδαφος ένα μικρό μήκος από τα μαλλιά του νεαρού.
Ο Ντρου έστεκε εκεί ανέκφραστος.
Φόρεσε την κάσκα του και στάθηκε στην αρχική θέση του.
Ο κανονισμός των αγώνων πάλης αναφέρει ότι απαγορεύεται πλεξούδες ή κοτσίδες να υπερβαίνουν σε μήκος το ύψος των λοβών των αυτιών του αθλητή, να μην ξεπερνούν το ύψος των φρυδιών του ή να φτάνουν ως την αρχή του πάνω μέρους της φανέλας του.
Καμία από αυτές τις προϋποθέσεις δεν υπαγόρευε ότι ο Τζόνσον ήταν εκτός κανονισμών.
Οι προπονητές του εξήγησαν στον ρέφερι ότι ο μικρός έχει αγωνιστεί σε δεκάδες αγώνες με την ίδια κόμμωση.
Ο Μαλόνι, όμως, παρέμενε ανένδοτος και ζήτησε να του φέρουν μπροστά του έναν διαιτητή που έχει επιτρέψει στον Ντρου να παλέψει σε επίσημο ματς.
Ή να προμηθευτεί ο πιτσιρικάς ένα ειδικό αγωνιστικό καπέλο που να μην επιτρέπει στα μαλλιά του να αιωρούνται.
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, οι κοτσίδες του Τζόνσον έπεφταν στο τερέν.
Το ηθικό του, όμως, όχι, διότι κέρδισε τον αγώνα του…
Η στιγμή που ο Ντρου Τζόνσον αποχωρίζεται τα αγαπημένα του dreadlocks.
Ο ρέφερι Μαλόνι δεν στάθηκε στο ότι οι κανονισμοί δεν απαγόρευαν στον Τζόνσον να αγωνιστεί με το συγκεκριμένο μήκος.
Ο Αμερικανός διαιτητής ισχυρίστηκε πως το μήκος των μαλλιών του είναι αφύσικο και δεν του επιτρέπει να παίξει, αν δεν τα κόψει.
Αυτό ανέφερε ο Ντομινίκ Σπεζιάλι, δικηγόρος της οικογενείας Τζόνσον, σε επιστολή του στην εισαγγελία του Νιου Τζέρσεϊ για θέματα Πολιτικών Δικαιωμάτων, η οποία άρχισε άμεσα έρευνα για το θέμα.
Κατά τη διάρκεια της απαίτησης του Μαλόνι, οι γονείς του Ντρου, οι οποίοι κάθονταν στις εξέδρες, δεν καταλάβαιναν τι συμβαίνει.
Ξαφνικά, από ένα οικείο περιβάλλον, καθώς το γήπεδο των αγώνων, το Charles Johnson Memorial Gymnasium, φέρει το όνομα του παππού του Σάριντον Τζόνσον, πρώην φύλακα του σχολείου, οι γονείς του Ντρου βρέθηκαν στην άγνοια.
Κάτοικοι της περιοχής γύρω από το γυμνάσιο Μπουένα κατέκριναν τόσο τους δασκάλους και προπονητές του σχολείου για την απροθυμία τους να στηρίξουν τον Ντρου όσο και τον ίδιο τον νεαρό…
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που επέμεναν ότι έπρεπε να κουνήσει επιδεικτικά τα dreadlocks του και να αποχωρήσει με ψηλά το κεφάλι.
Δεν ήταν λίγοι όσοι άρχισαν να τον κοιτούν περίεργα.
Λίγοι τον αντιμετώπισαν με συμπάθεια για την απόφασή του να μην παρατήσει την ομάδα του,
Ελάχιστοι τον χειροκρότησαν για τη νίκη του και την αυταπάρνηση της -έστω στιλιστικής- ταυτότητάς του.
«Θα πάω να τα κόψω», είπε στον προπονητή του, «αλλά θα κλάψω αργότερα»…
Δεν ήταν πολλοί εκείνοι που αναγνώρισαν μία ακόμη θυσία του μικρού.
Οι παλαιστές είναι συνηθισμένοι σε αυτές.
Τρέχουν φορώντας ρούχα από καουτσούκ για να χάνουν βάρος.
Περνούν μεγάλες περιόδους με ελάχιστο φαγητό και τακτικά επιλέγουν μεθόδους για να… κάνουν εμετό (αυτοβούλως) και να περιορίζουν το βάρος τους, πριν από μετρήσεις.
Ο Τζόνσον έκανε ακόμη μία, καθώς αν δεν αγωνιζόταν ή αν δεν νικούσε, το Μπουένα θα έχανε το ματς με το γυμνάσιο Όουκρεστ και δεν θα κέρδιζε τον τίτλο στην περιφέρειά του.
Οι γονείς του κατέθεσαν αγωγή για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μερικούς μήνες αργότερα, δικαιώθηκαν ηθικά με την τιμωρία του διαιτητή Άλαν Μαλόνι.
Ο Ντρου Τζόνσον σε παλαιότερο αγώνα του.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2019, ο γενικός εισαγγελέας και η Αθλητική Ένωση Σχολείων του Νιου Τζέρσεϊ αποφάσισαν να τιμωρήσουν τον Μαλόνι με διετή αποκλεισμό από αγώνες πάλης.
Η ετυμηγορία περιλαμβάνει ακόμη υποχρεωτική εκπαίδευση διαιτητών, προπονητών και άλλων αθλητικών παραγόντων σε όλα τα σχολικά σπορ της πολιτείας, σχετικά με διακρίσεις και κανονισμούς κόμμωσης.
Παράλληλα, το Νιου Τζέρσεϊ ψήφισε και ένα νομοσχέδιο το οποίο απαγορεύει κάθε διάκριση σχετικά με στιλ μαλλιών.
Κάτι που είχε ήδη πραγματοποιηθεί στην πολιτεία της Καλιφόρνια από τον Ιούλιο του 2019.
Πριν ακόμη την τιμωρία του, από τον Μάρτιο του 2019, ο Μαλόνι είχε καταθέσει και ο ίδιος αγωγή, απαιτώντας αποζημίωση 100.000 δολαρίων για ηθικές βλάβες…
Στις 19 Δεκεμβρίου 2018, ο Ντρου Τζόνσον απαρνήθηκε, για λίγο, την στιλιστική ταυτότητά του.
Αλλά όχι και τον εαυτό του.
Για μήνες παρατηρούσε τον κόσμο στον δρόμο και τον τρόπο που τον κοιτούσαν.
Για μήνες κοιτούσε στον καθρέφτη του και δεν αντίκριζε τον εαυτό του, αλλά τον Άλαν Μαλόνι.
Όπως έγραψε και η ιστοσελίδα «The Undefeated», «ο ρέφερι Μαλόνι είδε στον Ντρου ένα ακόμη μαύρο αγόρι που απλώς έπρεπε να ακολουθήσει κανόνες και “κανόνες”… Τώρα οι κανόνες αλλάζουν λόγω του Ντρου!».
Τον Απρίλιο του 2019, ο Τζόνσον δεν δίστασε να ζητήσει από την αδερφή του, Κάμι, να του κόψει τα υπόλοιπα dreadlocks με ένα ψαλίδι από την κουζίνα…
Τις κοτσίδες που τόσο λάτρευε. Τις ίδιες, όμως, τις οποίες είχε βαρεθεί να του προκαλούν προβλήματα.
Σε εκείνον τον αγώνα του Δεκεμβρίου, περίπου πέντε λεπτά και 30 δευτερόλεπτα μετά την έναρξή του, κράμπες άρχιζαν να ταλαιπωρούν και τις δύο γάμπες του.
Αίμα έτρεχε από το κάτω χείλος του και έχανε 2-1 στα σημεία.
Κατόρθωσε, όμως, να νικήσει στον «ξαφνικό θάνατο», στην παράταση.
Ο Ντρου Τζόνσον, με αίμα στα χέιλη και στα αριστερά του τον Άλαν Μαλόνι.
Χάρισε τον τίτλο της περιφέρειας στο γυμνάσιο Μπουένα.
Όμως όσο κι αν πολλοί τον κοίταξαν με δυσπιστία για την «υποχώρησή» του, ο Ντρου Τζόνσον δεν είχε νικήσει απλώς σε έναν σημαντικό αγώνα πάλης.
Είχε νικήσει, αν το ρήμα «θριάμβευσε» μοιάζει υπερβολικό, «λογοτεχνικό» ή και μελοδραματικό, σε μία αναμέτρηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα!
Έστω κι αν ένα αόρατο χέρι διαιτητή σήκωσε ψηλά το χέρι του μερικούς μήνες αργότερα.
Αυτό το ήσυχο παιδί δέχθηκε με σκυμμένο κεφάλι εκείνη την απειλή, εκείνο το δίλημμα.
Όμως με τη στάση του προκάλεσε περισσότερο «θόρυβο».
Μπορεί να μην ήθελε κάτι τέτοιο. Ίσως, ωστόσο, να το χρειαζόταν και ο ίδιος και η κοινότητά του.
Και μπορεί, πια, να κοιτάζει αμέριμνος στον καθρέφτη του.
Photo by: theundefeated.com.
ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ