Οι εκφράσεις του Λευτέρη Πετρούνια στην ολοκλήρωση των προγραμμάτων των ανταγωνιστών του ήταν ενδεικτικές της αγωνίας!
Με το 15.100 στο πρόγραμμά του βρισκόταν στην κόψη του ξυραφιού. Θα μπορέσει κάποιος απ’ τους εναπομείναντες πέντε να τον ξεπεράσει; Θα μπορέσει να τον κατεβάσει από το τρίτο σκαλί του βάθρου, καθώς είχε ήδη υποσκελιστεί από τους δύο Κινέζους που προηγήθηκαν;
Τι αγωνία μπορεί να περνά ένας Ολυμπιονίκης, Παγκόσμιος Πρωταθλητής και Πρωταθλητής Ευρώπης, παρακολουθώντας, μετά την προσπάθειά του, τους εξαιρετικούς φιναλίστ των κρίκων; Τι αγωνία μπορεί να πέρασε, μέχρι να βαθμολογηθεί ο Γάλλος Σαμίρ Αΐτ Σαΐντ; Θα “έπαιζε” το θέμα της έδρας; Θα έδιναν αυτό το κάτι παραπάνω στη βαθμολογία οι κριτές; Αλλά, όχι, ο Γάλλος έμεινε στο 15.000 και η καρδιά του Λευτέρη Πετρούνια -αλλά και όλων των Ελλήνων– στη θέση της!
Ο Έλληνας Πρωταθλητής το είχε προαναγγείλει στα προκριματικά, όπου κάποια λάθη τον είχαν φέρει στον τελικό ως έκτο: «Θα διορθώσω αυτήν την άσκηση, θα βελτιώσω την έξοδο και θα πάρω τους βαθμούς που έχασα σήμερα».
Όντως διόρθωσε «αυτήν την άσκηση», βιδώθηκε στην έξοδο και πήρε αυτό το 15.100, υπεραρκετό για να τον αναφέρει η ιστορία ως τον πρώτο αθλητή στην ιστορία του αθλήματος που κατέκτησε τρία μετάλλια σε διαδοχικούς Ολυμπιακούς Αγώνες: Χρυσό στους Ολυμπιακούς του Ρίο, Χάλκινο σε αυτούς του Τόκιο, Χάλκινο στο Παρίσι!
Στο Πάνθεον της ιστορίας ο κορυφαίος σπεσιαλίστας των κρίκων, ο οποίος σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο μετά και τους επτά (!) Χρυσούς ευρωπαϊκούς τίτλους. Σταθερός, σίγουρος, συγκεντρωμένος, απτόητος, ο Λευτέρης Πετρούνιας ξεπέρασε πλέον το ίνδαλμά του, τον Δημοσθένη Ταμπάκο, με Ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ και Χρυσό σε αυτούς της Αθήνας!
Μίδας, ένας Μίδας είναι ο καταπληκτικός Πρωταθλητής, του οποίου το άγγιγμα στους κρίκους όντως μετουσιώνεται σε χρυσό, αργυρό ή χάλκινο μέταλλο στις μεγαλύτερες διοργανώσεις του πλανήτη.
Τι τα δύο χειρουργεία, ένα σε κάθε ώμο, από τον Οδυσσέα Παξινό, ο οποίος ήταν και πάλι εκεί, δίπλα στον Δημήτρη Ράφτη! Τι κάποια προβλήματα, σκισμένα λουράκια, ανοργανωσιά στους προκριματικούς! Ο Λευτέρης είναι ένας και μοναδικός! Με τη σύζυγό του, τη Βασιλική Μιλλούση, πάντα στο πλευρό του, ναι, και στο Παρίσι, πατέρας δύο κοριτσιών, σε μια ηλικία που κάποιοι έχουν σκεφτεί να βάλουν ένας τέλος στην καριέρα τους, εξακολουθεί να ονειρεύεται, εξακολουθεί να θριαμβεύει!
Και πάντα, μα πάντα, δίπλα του ο αρχιτέκτονας, ο μέντορας, ο προπονητής, ο “πατέρας”, ο Δημήτρης Ράφτης, ο άνθρωπος που είναι στο πλάι του πολλά χρόνια, ο τελευταίος που αφήνει τον Λευτέρη στους κρίκους πριν τις μεγάλες κρίσεις και αναμετρήσεις. Ίδιες αγωνίες, ίδιες σκέψεις, ίδια όνειρα.
Όταν μετά τους Ολυμπιακούς του Τόκιο ο φοβερός Πρωταθλητής έκανε τη δήλωση «πάω για μετάλλιο στο Παρίσι», άφησε κόσμο και κοσμάκη με το στόμα ανοιχτό. «Μα καλά, γιατί δεν φεύγει στην ακμή του ως Ολυμπιονίκης»;
Γιατί ο Λευτέρης Πετρούνιας δεν οραματίζεται απλώς τις νέες επιτυχίες, με το μέταλλο που διαθέτει και την τρομερή ικανότητα, τις κάνει πραγματικότητα με αυτά τα φοβερά προγράμματα, με αυτές τις φοβερές εμφανίσεις!
Είναι ένας και μοναδικός, είναι αυτός που ποιος ξέρει πότε θα πει το δικό του στοπ, ποιος ξέρει πότε θα κρεμάσει τα λουράκια, ποιος ξέρει πότε θα αποφασίσει να αποχαιρετήσει αυτόν τον κόσμο, τους Έλληνες φιλάθλους που πίνουν νερό στο όνομά του!
Στην «ΕΡΤ» είπε: «Οπωσδήποτε χρειάζομαι ένα καλό διάλειμμα για να αφιερώσω χρόνο στην οικογένειά μου, όμως δεν σταματάει τίποτα εδώ. Ο Αρμένιος που είδατε είναι 37 ετών και είναι πολύ καλός. Εγώ είμαι 33 ετών. Ο κώδικας της Γυμναστικής αλλάζει υπέρ μου. Μειώνονται δύο ασκήσεις και νομίζω ότι, κάνοντας μια καλή στρατηγική, θα φτιάξουμε ένα πρόγραμμα που θα είναι ασυναγώνιστο».
Υπάρχει και συνέχεια λοιπόν! Ο Λευτέρης Πετρούνιας δημιουργεί μόνος του τη μοίρα του και αυτή η μοίρα έχει υφάνει τόσες θριαμβευτικές στιγμές γι’ αυτόν τον θρύλο της Γυμναστικής!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
