Οι πολυσύνθετοι επαγγελματίες και οι κάτι περισσότερο από απλοί χαρακτήρες «πρέπει» συχνά να απαντήσουν σε ένα ερώτημα…
Σε μία απορία στην οποία είτε δεν έχουν είτε δεν θέλουν να έχουν απάντηση.
Υπάρχουν φορές που την ερώτηση «ποιος είσαι;» δεν την κάνουν απαραίτητα οι άλλοι.
Δεν είναι σπάνιο, την ίδια έκφραση μέσα σε αυτά τα εισαγωγικά, να την κάνει κάποιος στον ίδιο του τον εαυτό.
Ο Ντέρικ Τζόουνς τζούνιορ το είχε στο μυαλό του από τότε που ήταν παιδί στις ζόρικες συνοικίες του Τσέστερ της Πενσιλβάνια, όπου γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1997.
Δεν ήταν ότι δεν γνώριζε ή δεν ήθελε να αποκριθεί στο ποιος είναι.
Ήταν ότι το έψαχνε. Και, κυρίως, ήταν πως δεν επιθυμούσε να δώσει μόνο μία απάντηση.
Μία απάντηση που ίσως τον καθόριζε και τον «περιόριζε» και σαν άνθρωπο και σαν αθλητή.
Επιφυλάχθηκε να απαντήσει. Πέρασε από δυσκολίες, άκουγε κάθε μέρα πυροβολισμούς οι οποίοι στα παιδικά αυτιά φτάνουν με τρόμο ή με ασυνήθιστη άγνοια.
Όμως θέλει να πιστεύει ότι τα κατάφερε.
Ξέρει ότι έχει ακόμη δρόμο, όμως όλα πήραν μία σειρά που στην εφηβεία του έμοιαζε απίθανη.
Όχι μόνο γιατί «έφτιαξε» το όνομά του και έχει μία αξιοπρόσεκτη καριέρα στο ΝΒΑ και τους Μαϊαμι Χιτ, κόντρα σε κάθε πρόβλεψη και δίχως να γίνει επιλογή στο ντραφτ.
Αλλά και διότι ζει μία οικογενειακή ζωή που για πολλούς δεν συνάδει με την ηλικία ή το αίμα του, που «βράζει» εντός γηπέδου…
Ο Ντέρικ Τζόουνς τζούνιορ, σε μία ακόμη “πτήση” με τη φανέλα των Χιτ / Photo by: nba.com.
Ήταν Φεβρουάριος του 2017. Το τέταρτο όνομα των συμμετεχόντων του διαγωνισμού καρφωμάτων στο All Star Game του ΝΒΑ έκανε πολλά πρόσωπα να απορήσουν.
Λίγο αργότερα, όμως, θα έκανε απλώς πολλά βλέμματα να εντυπωσιαστούν.
Ο Ντέρικ Τζόουνς τζούνιορ, φόργουορντ των Νόρθερν Αριζόνα Σανς, θυγατρικής ομάδας του Φίνιξ στη G-League, είχε κληθεί να λάβει μέρος.
Ο ίδιος, με κείμενό του στην ιστοσελίδα The Players Tribune, είχε γράψει ότι «σχεδόν κάθε ημέρα, εκείνον τον μήνα, έπρεπε να απαντώ στην ίδια ερώτηση…
»Κοιτάξτε, κατανοώ την περιέργεια. “Δεν ξέρω ακόμη”, εξακολουθούσα να λέω. Συνέχεια».
Αρχικά αναφερόταν στο τι θα επέλεγε να κάνει στον διαγωνισμό.
Στη συνέχεια, όμως, ο 23χρονος Αμερικανός εξήγησε πως το ερώτημα ήταν ένα.
Ήταν στον τίτλο του κειμένου του… «Ποιος είναι ο Ντέρικ Τζόουνς τζούνιορ;».
Με μία μικρή αφήγηση της ζωής του. Από τότε «που κανένας δεν πίστευε ότι μπορώ να καρφώσω».
Ίσως κανένας να μην πίστευε ότι τα δικά του όνειρα να φτάσει ως το ΝΒΑ θα γίνουν πραγματικότητα.
«Με άλλα λόγια, θα ήταν κουλ να έχω αρχείο με όσες φορές ο κόσμος που είπε: “Δεν πιστεύω σε σένα”…
»Ποτέ δεν θα ξεχάσω πως τι αίσθηση έχει η αμφισβήτηση», είχε επισημάνει.
Photo by: clutchpoints.com.
Τα εφηβικά χρόνια τα πέρασε μεταξύ ανοικτών γηπέδων και δωματίου.
Ο πρώτος προορισμός ήταν η επιθυμία. Ο δεύτερος η «εντολή» των γονιών του, για να αποφύγει τους μπελάδες.
«Υπήρχαν μέρες που κέρδιζα 10-12 συνεχείς αγώνες κόντρα σε μεγαλύτερους σε ηλικία και ψηλότερους αντιπάλους στο πάρκο, αλλά ένας πυροβολισμός μάς έκανε να φύγουμε βιαστικά και να κρυφτούμε», είχε δηλώσει.
«Μέναμε πολύ στο σπίτι παίζοντας βιντεοπαιχνίδια, γιατί το Τσέστερ ήταν μία δύσκολη γειτονιά για να ζήσεις και να μεγαλώσεις.
»Συναντούσες βία όπου κι αν πήγαινες. Δεν είχε σημασία ο δρόμος που διάλεγες. Πάντα υπήρχε πρόβλημα στο Τσέστερ», εξήγησε.
Συμπληρώνοντας ότι «δεν ήταν μόνο δύσκολο για ένα παιδί από εκεί να ονειρευτεί ότι θα φύγει, ότι θα πετύχει. Πολλές φορές ήταν ακατόρθωτο για έναν νέο να φτάσει τα 21 του σε αυτή την περιοχή… Αλλά δεν φοβήθηκα ποτέ».
Και ευχαριστώντας τους γονείς και τη γιαγιά του, «οι οποίοι φρόντισαν να με κρατήσουν μακριά από τις φασαρίες και τα προβλήματα».
Πρότυπά του, πάντως, δεν ήταν μόνο οι γονείς του, Ντέρικ σίνιορ και Οτίζ ή ο αδερφός του Λακίμ και οι αδερφές του, Ντέσα και Ον’Τζέσα.
Από το Τσέστερ προέρχονται οι Τζαμίρ Νέλσον, Ταϊρίκ Έβανς και Ρόνταε Χόλις-Τζέφερσον, που είχαν καταφέρει να φτάσουν ως το ΝΒΑ και ο μικρός Ντέρικ τζούνιορ τους κοίταζε με δέος.
«Και μόνο που μπορούσα να είμαι κοντά τους και να τους μιλάω, με βοήθησε. Ήταν τα παραδείγματα εκείνων που μου έλεγαν ότι έχω λαμπρό μέλλον. Δεν ήταν λόγια του αέρα.
»Ήταν μία ευλογία που πολλοί δεν έχουν στη ζωή τους».
Από τα χρόνια του στο γυμνάσιο, ο Ντέρικ Τζόουνς τζούνιορ έγινε, κατά το κοινώς λεγόμενο, YouTube sensation, με πολλά εντυπωσιακά βίντεο από τα θεαματικά καρφώματά του.
Παραλίγο, μάλιστα, να γίνει και πρωταγωνιστής… ντοκιμαντέρ.
Όταν ήταν πρωτοετής στο γυμνάσιο Άρστμπίσοπ Τζον Κάρολ, τον πλησίασε ο Τζέιμι, ένας κατά δύο χρόνια μεγαλύτερος μαθητής του σχολείου.
Ο Τζέιμι είχε μία πρωτότυπη ιδέα για ένα φιλμ με καρφώματα του Ντέρικ, αλλά και μερικές δηλώσεις του για το μέλλον.
Το αρχικό αποτέλεσμα ήταν ένα εξάλεπτο βίντεο με τίτλο «The Journey» (=«Το ταξίδι») και σκοπό να δημιουργήσουν μία σειρά επεισοδίων.
«Είχαμε μεγάλα σχέδια για το “The Journey”», έλεγε ο Τζόουνς. «Θέλαμε να ξεκινήσουμε από το γυμνάσιο, να βρεθούμε στο κολέγιο και να φτάσουμε ως τα επαγγελματικά χρόνια.
»Ωστόσο, όταν συμμαθητές και συμπαίκτες είδαν το βίντεο, ζήτησαν από τον Τζέιμι το ίδιο και εκείνος ήταν πολύ απασχολημένος για να κάνουμε και νέα επεισόδια».
Προσθέτοντας ότι «αν είχαμε συνεχίσει, θα είχα κάνει ένα επεισόδιο για την τελευταία σεζόν μου στο γυμνάσιο, όταν δεν με επέλεξαν για το McDonald’s All American (σ.σ.: κάτι σαν All Star Game των high schools) ματς.
»Θα είχαμε φτιάξει ένα βίντεο για τα κολέγια που με απέρριψαν, λέγοντας ότι είμαι πολύ αδύνατος, ότι δεν είχα σουτ και ήμουν απλώς ένας “dunker”.
»Θα είχαμε κάνει ένα επεισόδιο για την πρώτη χρονιά μου στο πανεπιστήμιο Νεβάδα-Λας Βέγκας (UNLV), όταν το NCAA με έχρισε μη διαθέσιμο για το τελικό τουρνουά, απορρίπτοντας τους βαθμούς των ακαδημαϊκών τεστ μου.
»Ένα επεισόδιο θα αφορούσε το βραδιά του ντραφτ του 2016, όταν οι γονείς μου έκαναν πάρτι. Όμως 60 επιλογές και δύο γύρους αργότερα, μάζευαν το φαγητό και τα μπαλόνια γιατί δεν με επέλεξε καμία ομάδα…».
Τα βίντεο «The Journey» ίσως να είχαν συνεχιστεί για τον Ντέρικ τζούνιορ.
Πάντα με «σενάριο» μελαγχολικό, αλλά συνάμα και γεμάτο έμπνευση.
Αφενός γιατί τραυματίστηκε λίγο πριν από το σάμερ λιγκ του ΝΒΑ, χάνοντας την πρώτη -και τότε ίσως μοναδική- ευκαιρία να δείξει το ταλέντο του στις ομάδες.
Και αφετέρου διότι ακόμη και όταν βρήκε μη εγγυημένο συμβόλαιο στο Φίνιξ, υποβιβάστηκε αμέσως στην ομάδα της G-League.
Εκείνο το «δεν πιστεύουμε σε σένα» το άκουγε ξανά και ξανά…
Ο πατέρας του, Ντέρικ ο πρεσβύτερος, ήταν από μικρός φανατικός οπαδός των Runnin’ Rebels του UNLV.
Συνήθιζε να ντύνει τον τζούνιορ με τα ερυθρόλευκα χρώματα του πανεπιστήμιου. Και όταν πολλά κολέγια προσπέρασαν την επιλογή υποτροφίας στον μικρό, εκείνος δεν είχε πρόβλημα επιλογής.
Θα πήγαινε στο Λας Βέγκας, «όπου δεν υπήρχε περίπτωση να αρχίσω τα πάρτι. Το πανεπιστήμιο για μένα ήταν βιβλία και μπάσκετμπολ».
Κατέγραψε μ.ό. 11,5 πόντους και 4,5 ριμπάουντ, με 58,9% ευστοχία, όμως πριν από τη March Madness, η συμμετοχή του απαγορεύθηκε.
Το NCAA αποφάσισε να ακυρώσει το αποτέλεσμα ενός ακαδημαϊκού τεστ και ο μικρός δεν το πίστευε…
«Μου έστειλαν απλώς ένα mail. Δεν κατάλαβα γιατί έγινε αυτό. Είχα πιάσει το όριο που απαιτούνταν. Για την ακρίβεια, το είχα ξεπεράσει. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί συνέβη αυτό».
Συνέπεια ήταν να μην μπορεί να αγωνιστεί ούτε στο UNLV ούτε σε άλλο κολέγιο της Division I και δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ.
Καμία ομάδα δεν τον διάλεξε…
Λίγο πριν από το σάμερ λιγκ, συμφώνησε με το Σακραμέντο, όμως τραυματίστηκε και δεν κατόρθωσε να αγωνιστεί.
Στο training camp του Οκτωβρίου του 2016, όμως, οι Σανς δεν πτοήθηκαν από τον τραυματισμό του ή από το «U» της λέξης «undrafted» και τον επέλεξαν.
Ο Ντέρικ Τζόουνς τζούνιορ δεν το έβαλε κάτω ούτε όταν η ομάδα της Αριζόνα τον έστειλε στη G-League.
«Είχα αποφασίσει να είμαι ένας από τους πιο εργατικούς παίκτες και δεν απογοητεύτηκα», τόνισε.
Τον Δεκέμβριο του 2017, ωστόσο, οι Σανς τον αποδέσμευσαν, έπειτα από μόλις 1,5π. μ.ό. σε έξι αγώνες.
Πάλι, όμως, δεν απογοητεύτηκε.
Υπέγραψε το λεγόμενο two-way συμβόλαιο με το Μαϊάμι την παραμονή της πρωτοχρονιάς του 2018 και ως το τέλος της σεζόν μέτρησε 3,7π. σε 14 παιχνίδια (και μ.ό. 15,1΄).
Το 2018-2019 ανέβηκε στους 7π. σε 60 ματς και 19,2΄ και στην τρέχουσα σεζόν συνεχίζει την ανοδική πορεία του, με 8,2π. σε 23,1΄.
Όταν τον ρωτούν, επιμένει ότι «σε κάθε ταξίδι, από το να πάω μία βόλτα προτιμώ να μείνω στο δωμάτιο. Τα βιντεοπαιχνίδια μού φτάνουν».
Ο Τζόουνς κουβαλάει μαζί τους τις κονσόλες παιχνιδιών, ώστε να απορρίπτει άλλους πειρασμούς στις περιοδείες των Χιτ μακριά από την Φλόριντα.
«Γιατί να βγω όταν μπορώ να έχω μαζί μου τα παιδιά μου;», απορεί… «Πιο καλά περνάω μαζί τους, από το να πάω σε ένα κλαμπ».
Ο Ντέρικ Τζόουνς τζούνιορ σε θεαματικό κάρφωμα κόντρα στη Σάρλοτ / Photo by: hoopshabit.com.
Οι λέξεις «23χρονος Τζόουνς» και «παιδιά» μοιάζουν προφανώς ασύνδετες στην ίδια πρόταση για όσους δεν γνωρίζουν ότι ο Ντέρικ τζούνιορ έγινε πατέρας πριν καν φοιτήσει στο κολέγιο.
Η κοπέλα του, Σέρι, έφερε στον κόσμο τον πρώτο γιο τους, τον Ντέρικ τον τρίτο, όταν πήγαιναν ακόμη στο γυμνάσιο.
Η απόφασή τους να κρατήσουν το παιδί -έστω κι αν ακόμη δεν έχουν παντρευτεί, τυπικά- τους βοήθησε, όπως λένε αμφότεροι, να ωριμάσουν από νωρίς.
Η αναγραφή της ηλικίας στην ταυτότητά τους ίσως για κάποιους να μην συνάδει με τέτοιες υποχρεώσεις, όμως ο Τζόουνς επιβεβαιώνει ότι, όπως δεν είναι τυπικός παίκτης, δεν είναι και κλασικός 23αρης.
Το ζευγάρι έχει αποκτήσει ήδη έναν δεύτερο γιο, τον Πρινς, και τον Απρίλιο του 2020 η Σέρι θα γεννήσει και το τρίτο αγόρι τους.
«Ο μεγάλος μπορεί να με παρακολουθεί να παίζω, πλέον», λέει με περηφάνια ο Ντέρικ.
«Όταν με βλέπει στην τηλεόραση, τρέχει πάνω-κάτω στο σπίτι σαν να παίζει μαζί μου! Όσοι λένε ότι τα παιδιά σου σε διατηρούν νέο, έχουν δίκιο».
Ο Τζόουνς με τον γιο του, Ντέρικ τον τρίτο, σε παλαιότερη φωτογραφία / Photo by: Derrick Jones jr. (Instagram: therea1djones).
Παρά τις αντιξοότητες στον δρόμο του, ο Ντέρικ Τζόουνς τζούνιορ κατάφερε να φτάσει ως το ΝΒΑ.
Δεν πιστεύει ακόμη ότι έχει πετύχει.
Κατόρθωσε να τον θεωρούν πια κάτι παραπάνω από έναν θεαματικό παίκτη, που μόνο καρφώνει.
Πάντως, όσο κι αν λατρεύει το μπάσκετμπολ, γνωρίζει ότι, πλέον, αυτό είναι και θέμα επιβίωσης για την οικογένειά του.
«Στόχος μου είναι να είμαι ο καλύτερος πατέρας που μπορώ. Όταν παντρευτούμε με την Σέρι, θα θέλω να είμαι ο καλύτερος σύζυγος που υπάρχει».
Το παρωνύμιό του, το «Airplane Mode», έχει γίνει trademark και logo σε μπλουζάκια που λανσάρει ο ίδιος.
Οι στόχοι στο παρκέ μεγαλώνουν. Εκείνοι στο σπίτι είναι να διασφαλίσει την καλύτερη δυνατή ζωή για την σύντροφο και τους γιους του.
Όταν τον ρωτούν, πια, «ποιος είναι ο Ντέρικ Τζόουνς τζούνιορ;»,ο ίδιος μπορεί περήφανα να δώσει πολλές απαντήσεις.
Στο μυαλό του κρατά, κυρίως, το «πατέρας».
Εκείνο το «δεν σε πιστεύουμε», που άκουγε, δεν είναι τώρα ούτε ψίθυρος.
Διότι με σκληρή δουλειά και ωριμότητα έμαθε να πιστεύει ο ίδιος στον εαυτό του.
Ίσως δεν έχει ακόμη απόκριση στο «ποιος είναι ο παίκτης Ντέρικ;», θέλοντας να εξελιχθεί κι άλλο.
Την ίδια στιγμή, αντίπαλοι, κοινό και Τύπος τον κοιτάζουν να «πετάει» προς το καλάθι.
Το ότι δεν έχει ακριβή απάντηση, είναι η καλύτερη απάντηση που δίνει όταν, πάντα προσγειωμένος στο σπίτι του, κοιτάζει στον καθρέφτη του. Συνήθως κρατώντας αγκαλιά τους γιους του.
Photo by: theplayerstribune.com.