Η διαχωριστική γραμμή της μοναξιάς από την ένταξη και την αποδοχή ήταν πάντα ιδιαιτέρως λεπτή για εκείνη. Για δέκα χρόνια, η Τζάσμιν Ουόκερ μπορούσε να αποφύγει τη μοναχικότητα μόνο κοιτώντας…
Ένα ζεστό μεσημέρι στα τέλη Μαΐου του 1980, ένας εννιάχρονος ντροπαλός πιτσιρικάς προσπαθεί να χωρέσει στο πλήθος για να παρακολουθήσει την παρέλαση των πρωταθλητών Ευρώπης. Οι δρόμοι του Νότινγχαμ έχουν…
Υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ακόμη και αν γνωρίζεις ακριβώς τι πιστεύεις και τι θέλεις, είναι στιγμές αντίφασης. Όχι τόσο προσωπικής αντίφασης, αλλά κυρίως προσαρμογής με το περιβάλλον, με τις…
Η φωνή του ακούγεται ταυτόχρονα ήρεμη, στοργική αλλά και «βαριά», διδακτική. Τα μάτια του προσπαθούν πολύ να μην βουρκώσουν, να παραμείνουν «καρφωμένα» σε εκείνα των αδερφών του. Όπως κάθε συνθήκη…
Δεν χρειάζεται απαραίτητα να «γεννηθείς με μία μπάλα στα χέρια», όπως λένε για όσους λατρεύουν το μπάσκετ. Χρειάζεται να το αγαπήσεις. Να το αισθανθείς σαν κάτι μοναδικό την πρώτη φορά…
Το «βασίλειό» του ήταν συνήθως ένα σκοτεινό δωμάτιο. Το σκοτάδι το αλλοίωναν ελαφρώς δύο ανοιχτές οθόνες υπολογιστών, ένα κινητό και μία στοίβα από dvd με αγώνες ποδοσφαίρου. Την τελευταία δεκαετία,…
Κάθε φορά που η μικρή Αμάντα διάβαζε την έκφραση «The End» σε κάποια από τις αγαπημένες της ταινίες του Τζέιμς Μποντ, δεν έκλεινε τα μάτια για να αποκοιμηθεί. Το νεαρό…
Οι στιγμές της καραντίνας στο Όρενμπουργκ της Ρωσίας έφεραν και πάλι στο μυαλό μου εκείνες τις μέρες που περιμέναμε υπομονετικά να έρθει να μας παραλάβει ένα ελληνικό αεροπλάνο από το…
Στη δουλειά μας λέμε συχνά ότι «το μπάσκετ είναι απλώς ένα παιχνίδι». Πολλές φορές, ένα ματς το έχουμε στο μυαλό μας σαν μία ταινία, σαν σενάριο που εμείς οι προπονητές…
Το θηριώδες ανάστημά του σπάνια έμενε ξεκούραστο. Το μονίμως ταραγμένο -αλλά μάλλον ποτέ μπερδεμένο- μυαλό του, το ίδιο. Ο οξυδερκής και εύστροφος χαρακτήρας ενός ανθρώπου που δεν σήκωνε μύγα στο…