Η δημοσιογραφική ερώτηση «πώς αισθάνεσαι;», σε έναν αθλητή, έπειτα από έναν θρίαμβο, μοιάζει το λιγότερο με «κλισέ». Συχνά θεωρείται αφελής, ίσως και βλακώδης. Αυτή η απορία θα είχε, πάντως, μία…
Δεν μπορείς να ξεχάσεις κάτι τέτοιο. Δεν θέλω να το ξεχάσω. Το ξεπέρασα. Ίσως να υπάρχουν ένα – δύο πράγματα που δεν θέλεις να δεις ή να βιώσεις ξανά, όμως…
You can’t forget something like that. I don’t want to forget it. I got through it. They might be one or two things you don’t want to see or face…
Τον Μάρτιο του 1998, ωστόσο, ούτε καν οι ίδιοι γνώριζαν -ή φαντάζονταν- ότι έψαχναν για το… πρωτότυπο. Για τον 41 ετών Ντιρκ Νοβίτσκι, ο οποίος τα ξημερώματα της 11ης Απριλίου αποχώρησε από την ενεργό δράση, οι αριθμοί είχαν πάντα σημασία.
Κοιτάς κατάματα τη σπουδαιότερη, ως τότε, πρόκληση της καριέρας σου. Είσαι βέβαιος για την ικανότητα της ομάδας σου και απλώς προτιμάς να διατηρείς χαμηλούς τόνους, γιατί είναι το μοναδικό κομμάτι…
Το υπόγειο γκαράζ της μονοκατοικίας στη λεωφόρο Μέινορ, στο Κολόμπους του Οχάιο, δεν μύριζε ακριβώς ιδρώτα. Τον χώρο κατέκλυζε κυρίως το άρωμα της… ροδακινόπιτας. Για τον Τζέιμς και τον Μπιλ…
Η εικόνα είναι ακόμη στα μάτια μου, οι λέξεις στα αυτιά μου… «Να φύγεις, δεν μπορώ να σε βλέπω!». Σοκαρίστηκα. Είχα απέναντί μου ένα παιδί δέκα ή το πολύ δώδεκα…
Δεν μεγάλωσε «χωμένος» μέσα στα βιβλία. Προτιμούσε να «χάνεται» μέσα τους, αλλά αυτά να είναι «συμπαίκτες» του και όχι ανεπιθύμητοι φίλοι. Η εικόνα, συνηθισμένη, στα σχολεία όπου φοίτησε. Ένας μεγαλόσωμος…
Κάθε ήττα συνήθιζε να αφήνει ένα μελαγχολικό «αποτύπωμα» στο κουρασμένο κορμί και το μπερδεμένο μυαλό της. Αυτό το συχνά χαμογελαστό κορίτσι, όταν το αποτέλεσμα στο κορτ δεν ήταν το επιθυμητό,…
Σε όλη τη ζωή και την καριέρα του, έμοιαζε να είναι ο… σωστός άνθρωπος, αλλά στο λάθος μέρος και τη λάθος στιγμή. Για τους άλλους, βεβαίως. Διότι εκείνος είχε εξαιρετικό…