ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

He was misunderstood. Roy was a good guy. We had a few laughs for sure! I would say he was a guy who liked to push the envelope a little bit when it came to his lifestyle.

Ήταν παρεξηγημένος. Ο Ρόι ήταν καλός άνθρωπος. Είχαμε σίγουρα μερικές καλές στιγμές, γεμάτες γέλιο! Θα έλεγα ότι ήταν ένας τύπος που του άρεσε να συμπεριφέρεται στα άκρα σε ό,τι αφορούσε τον τρόπο ζωής του.

In our stadium bleachers, we needed fresh and pure voices; we didn’t want to be an ordinary team but to be reborn through ideas and tendencies that are rarely seen in the Greek football field.

Στις κερκίδες μας, έχουμε ανάγκη και από φρέσκες, αγνές φωνές. Και σε αυτό το κομμάτι, θέλαμε να μην είμαστε μια συνηθισμένη ομάδα, αλλά να ξαναγεννηθούμε μέσα από ιδέες και τάσεις που σπάνια συγκεντρώνονται σε ένα ελληνικό γήπεδο.

I am named after him. Greek people know my father. Now the time has come to know me as well. My name is Steve Burtt Junior. And this is my story.

Κουβαλάω το όνομά του πατέρα μου. Στην Ελλάδα τον γνωρίζατε. Τώρα ήρθε ο καιρός να μάθετε και εμένα.
Με λένε Στιβ Μπαρτ Τζούνιορ. Και αυτή είναι η ιστορία μου.

Είμαστε μια παραδοσιακή οικογένεια. Κάθε Κυριακή, τρώγαμε στη γιαγιά. Βρίσκονταν όλα τα αδέρφια μαζί. Γινόταν και η σχετική πλάκα για το μπάσκετ. Ήμασταν και είμαστε ενωμένοι. Τώρα πια, όμως, τίποτα δεν είναι ίδιο…

(Γράμμα στον νεότερο εαυτό μου). Αγαπητέ 22χρονε Ανδρέα, Έχεις μάθει, από τα πρώτα χρόνια σου στα γήπεδα, είτε αυτά είναι στα Χανιά είτε στην Αθήνα και σε πιο λαμπερά «σκηνικά»,…

Sto tornando dallo stadio dopo un sentitissimo derby Lazio-Roma, l’ennesima partita che t’ ho visto giocare e sto ancora tremando.

Αγαπημένε μου Θωμά, Επιστρέφοντας από ένα ακόμα παιχνίδι Λάτσιο-Ρόμα, στο οποίο είχα την ευτυχία να σε δω να παίζεις, τρέμω ακόμη ολόκληρος από την αγωνία του γηπέδου. Απορώ με τον…