Ο καθρέφτης του δεν του φανέρωσε ποτέ ένα είδωλο που να τον κάνει περήφανο. Δεν ήταν σεμνότητα ή προσπάθεια αποφυγής μίας προσωπικής αλαζονείας.
Ήταν τα δικά του γεμάτα αμφιβολία βλέμματα για τον άνθρωπο που στεκόταν απέναντί του, μέσα στο πλαίσιο.
Για την ακρίβεια, ήταν η αμφιβολία όχι για εκείνον που αντίκριζε, εξωτερικά, αλλά για τον εαυτό που έκρυβε ο ίδιος μέσα του.
Αυτά τα ερωτηματικά δεν του πρόσθεσαν πίεση. Τον έκαναν, όμως, να ψάξει απαντήσεις, αλλά όχι μέσα του.
Ο Γκάβιν Χάμπαρντ, ένα αγόρι μίας εύπορης οικογένειας από το Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, βρήκε μία λύση που καθόρισε τη ζωή του. Ένα κίνητρο το οποίο έγινε πλέον η ζωή «της».
Τα αναπάντητα ερωτήματα στο μυαλό του στράφηκαν προς το κορμί του. «Αποφάσισα να αρχίσω την άρση βαρών για να γίνω πιο μυώδης», αποκάλυψε μεταγενέστερα σε συνέντευξή του. «Δυστυχώς, δεν είναι αυτό το θέμα».
Το άθλημα το αγάπησε τόσο που στην εφηβεία που κατέγραψε κάποια ρεκόρ.
Μονάχα που κάποια στιγμή διαπίστωσε για τα καλά ότι δεν μπορούσε να αγαπήσει τον Γκάβιν…. Η ζωή ως άνδρας έγινε πολύ δύσκολη.
Ο Γκάβιν Χάμπαρντ γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1978. Ο πατέρας του ήταν ιδρυτής της εταιρίας Hubbard Foods, που έγινε γνωστή στην Ωκεανία για τα δημητριακά της.
Ο Ντικ Χάμπαρντ διετέλεσε και δήμαρχος του Όκλαντ από το 2004 ως το 2007, όμως ποτέ δεν πίεσε τον γιο του να ακολουθήσει την οικογενειακή επιχείρηση.
Ο Γκάβιν αφοσιώθηκε στα σπορ και σε ηλικία 20 ετών πέτυχε ρεκόρ juniors στην κατηγορία των 105+ κιλών, σηκώνοντας συνολικά 300 κιλά.
Το 2001, όμως, στα 23 του, ο Χάμπαρντ αποχώρησε απρόσμενα από την άρση βαρών, επικαλούμενος προσωπικούς λόγους… Η πίεση της «σκληρής» συμπεριφοράς ενός «macho» αθλήματος εξελίχθηκε σε υπερβολή.
Για χρόνια προτίμησε να μείνει μακριά από τη δημοσιότητα και όταν εμφανίστηκε και πάλι δειλά-δειλά, με το όνομα Λόρελ Χάμπαρντ, εξήγησε ότι «οι παρανοήσεις της ζωής έγιναν μεγάλο βάρος.
»Ένα βάρος ασήκωτο, που δεν μπορούσα και δεν ήθελα να κουβαλήσω. Κάποια στιγμή κατάλαβα για τα καλά πως ήταν μεγάλη η πίεση να ταιριάξω σε έναν κόσμο ο οποίος δεν ήταν “προγραμματισμένος” να αποδέχεται ανθρώπους σαν εμένα».
Το 2012 προχώρησε σε αλλαγή φύλου, αρχίζοντας να λαμβάνει ορμόνες από φύλο σε φύλο και παρότι είχε στο μυαλό της την επιστροφή στην άρση βαρών, όφειλε να περιμένει την ολοκληρωτική μετάβαση.
Στις 21 Ιουνίου 2021 ανακοινώθηκε πως η Λόρελ Χάμπαρντ θα γίνει η πρώτη διεμφυλική αθλήτρια που θα λάβει μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε ηλικία 43 ετών θα βρεθεί στο Τόκιο, στην κατηγορία των 87+ κιλών των γυναικών.
Το όνειρό της θα γίνει πραγματικότητα και είναι ικανό να καλύψει την πενταετή αναμονή της, ως το 2017, όταν και είχε λάβει και πάλι το δικαίωμα να αγωνιστεί. Τότε, στο Αναχάιμ των Ηνωμένων Πολιτειών, κατέκτησε δύο ασημένια μετάλλια στην κατηγορία των 90+ κιλών, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα!
Ο προσωπικός θρίαμβός της, όμως, είχε γίνει και πεδίο αντιπαράθεσης. Οι transgender ακτιβιστές την θεωρούν ηρωίδα. Μέλη της κοινότητας της άρσης βαρών την βλέπουν ως κάποια που «κλέβει» τη θέση στο Τόκιο από μία γεννημένη γυναίκα που θα μπορούσε να αγωνιστεί.
Η Χάμπαρντ, μάλιστα, βρέθηκε στην περίεργη θέση να δεχθεί αμφισβήτηση μέσα στην ίδια την πατρίδα της, αλλά να στηρίζεται από μία μεγάλη αντίπαλό της από την Αυστραλία. Η συμπατριώτισσά της και άλλοτε αθλήτρια της άρσης βαρών, Τρέισι Λάμπρετς, είναι εναντίον της άδειας να αγωνιστεί η Χάμπαρντ στο Τόκιο…
Στο πλευρό της, ωστόσο, στάθηκε 22χρονη Αυστραλή Καρίσμα Αμόε – Τάραντ, η οποία σχολίασε πως «την σέβομαι απεριόριστα και της εύχομαι κάθε επιτυχία!». Η πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, Γιασίντα Αρντερν, τόνισε πως «από τη στιγμή που έχουν ακολουθηθεί όλοι οι κανονισμοί, δεν υπάρχουν λόγοι για αντιπαραθέσεις».
Ενώ η Τέιν Πόλκινγκχορν, δικηγόρος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ξεκαθάρισε πως «οι transgender αθλητές πρέπει να επιλέγονται μόνο βάσει απόδοσης και αποτελεσμάτων και η Λορέλ είναι γυναίκα και πληροί προϋποθέσεις και κανονισμούς για να αγωνιστεί στο Τόκιο».
Η αντιπαράθεση δεν επηρεάζει ούτε την προετοιμασία ούτε την ψυχολογία της Λόρελ Χάμπαρντ.
Η ίδια επιμένει πως δεν εκπληρώνει απλώς τις απαιτήσεις των σύγχρονων κανονισμών της παγκόσμιας ομοσπονδίας άρσης βαρών, αλλά και τη Συναίνεση του 2003 της Στοκχόλμης, για την εκχώρηση φύλου στον αθλητισμό.
«Δεν απέκτησα το δικαίωμα λόγω πρόσφατης αλλαγής κανονισμών. Αγωνίζομαι με κανόνες που ισχύουν εδώ και 18 χρόνια», ξεκαθάρισε.
Προσθέτοντας σε δηλώσεις στον «Guardian» ότι «είμαι ενθουσιασμένη και ταπεινή μπροστά στη στήριξη που έλαβα από τους συμπατριώτες μου και κυρίως από εκείνους που μου είπαν να μην το βάλω κάτω το 2018».
Εκείνη τη χρονιά, κι ενώ η Αυστραλία επιχείρησε να μπλοκάρει τη συμμετοχή της στους Αγώνες Κοινοπολιτείας, η Χάμπαρντ διέλυσε τον αγκώνα της σε μία προσπάθεια και αποχώρησε… Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που βρήκαν την ευκαιρία να την συμβουλεύσουν να δώσει τέλος στην καριέρα της. Το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν ένας ισχυρός αντίλογός της.
Οι αλλαγές στις οδηγίες της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής για τις transgender αθλήτριες, ήταν με το μέρος της. Σύμφωνα με αυτές τις οδηγίες, διεμφυλικές αθλήτριες έχουν δικαίωμα να αγωνίζονται στις κατηγορίες των γυναικών, δίχως να απαιτείται να έχουν προχωρήσει σε χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης όρχεων.
Απαραίτητη προϋπόθεση, σε αυτή την περίπτωση, είναι το συνολικό επίπεδο τεστοστερόνης να διατηρείται κάτω από το όριο των δέκα νανογραμμαρίων ανά λίτρο για τουλάχιστον 12 μήνες, κάτι που ισχύει πλέον για την Χάμπαρντ.
Ο τραυματισμός της Λόρελ Χάμπαρντ στον αγκώνα, στους Αγώνες Κοινοπολιτείας του 2018 / Photo by: nypost.com.
Οι αντιρρησίες της αθλήτριας από τη Νέα Ζηλανδία επικαλούνται και το δικαστικό παρελθόν της.
Το 2018 κατηγορήθηκε για απρόσεκτη οδήγηση η οποία προκάλεσε ένα ατύχημα στο Κουνίσταουν. Η Χάμπαρντ έχασε τον έλεγχο του οχήματός της, συγκρούστηκε με διερχόμενο αυτοκίνητο ενός ηλικιωμένου ζευγαριού και τραυμάτισε τον Γκάρι Ουέλς στο πόδι και την Σου Ουέλς στη σπονδυλική στήλη…
Καταδικάστηκε σε κοινωνική υπηρεσία, κατέβαλε ποσό 13.000 δολαρίων σε αποζημιώσεις και της αφαιρέθηκε η άδεια οδήγησης για έναν μήνα.
Έμαθε να ζει με τις αντιπαραθέσεις όπως έζησε με τις εσωτερικές και βιολογικές αμφιβολίες της.
Σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις της, το 2017, στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα Stuff, εξήγησε πως «έχω επίγνωση ότι δεν θα έχω μεγάλη στήριξη. Αυτό που ελπίζω είναι οι άνθρωποι να κρατήσουν ανοικτό το μυαλό τους, να μείνουν στην απόδοσή μου στο τερέν και να αντιμετωπίσουν τη ζωή μου σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.
»Αν συνέχιζα να κουβαλώ αυτό το βάρος, θα ήταν δύσκολο να σηκώσω τα βάρη στο άθλημά μου. Είμαι αυτή που είμαι. Δεν θέλω να αλλάξω τον κόσμο. Το μόνο που επιθυμώ είναι να έχω τη δυνατότητα να είμαι ο εαυτός μου και να κάνω αυτό που κάνω».
Η Λόρελ Χάμπαρντ δεν θέλει να γράψει ιστορία στο Τόκιο και δεν επιθυμεί να αδικήσει καμία αντίπαλό της. Θέλει, απλώς, να γράψει ένα ακόμη κεφάλαιο της ζωής της. Όπως επιθυμεί η ίδια και με την υπογραφή που εκείνη θα επιλέξει.
CHECK IT OUT:
Σάντια Ντεκ: «Πάλεψε για το αδύνατο» / Μπατούλι Καμαρά: «Οι ευκαιρίες αλλάζουν τον κόσμο»
Ο Ντουέιν Ουέιντ δεν θεώρησε δεδομένη καμία νίκη του / Η βουβή… κραυγή της Μέγκαν Ραπίνο
Ο Ντρου Τζόνσον κοιτάζει και πάλι τον καθρέφτη του…
Η κρυφή ζωή του Τζον Αμίτσι δεν τον έκανε άνθρωπο «ίσων αποστάσεων» και «μέσων λύσεων»
ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΚΤΙΒΙΣΜΟ / ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:👇
