Ο Αιδεσιμότατος Τζέσι Τζάκσον, ακτιβιστής πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, έχει διαπιστώσει ότι «τα όνειρά μας πρέπει να είναι δυνατότερα και περισσότερα από τις αναμνήσεις μας».
Αυτό είναι ακόμη το κίνητρο στο μυαλό και το ταλαιπωρημένο κορμί της Τιάνα Μπαρτολέτα.
Είναι η κινητήριος δύναμη ώστε, κάθε ημέρα, να ανακαλύπτει όλο και περισσότερο τον (πολυδιάστατο) εαυτό της. Να μην αφήνει ακόμη και τις «λαμπερές» επιτυχίες να την καθορίζουν.
Στα τέλη Μαΐου 2020, η 34χρονη χρυσή Ολυμπιονίκης του άλματος εις μήκος κάθισε το σαλόνι του σπιτιού της, κοίταξε πολλά από τα αναμνηστικά των θριάμβων της και τα αντίκρισε, θαρρεί κανείς, σχεδόν με απέχθεια…
Αποφάσισε, μέσω της προσωπικής ιστοσελίδας της, να τα προσφέρει σε δημοπρασίες. Η ευαισθητοποίηση, ωστόσο, δεν ήταν η μοναδική επιδίωξή της.
Όταν την ρώτησαν στον λογαριασμό της στην ιστοσελίδα Twitter γιατί αποχωρίζεται κειμήλια των νικών της (όπως δύο τρόπαια από την πρώτη θέση στα Diamond Leagues του 2014 και 2015), η απόκρισή της ήταν αφοπλιστική.
«Δεν θέλω να ζω σε ένα “ιερό” αφιερωμένο σε εμένα. Αυτά τα αναμνηστικά τα έχω ζήσει στο γήπεδο, δεν χρειάζεται να τα βλέπω στα ράφια μου και καθώς μεγαλώνω, η προσκόλλησή μου με προσωπικά αντικείμενα αλλάζει», απάντησε.
Τα όνειρα «νικούν» μερικές αναμνήσεις της, διότι επιθυμεί να προσποιηθεί, επίσης, ότι το 2018 και το 2019 δεν συνέβησαν ποτέ στη ζωή της…
Η Μπαρτολέτα, με πατρώνυμο Μάντισον, γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου 1985 στην πόλη Ιλίρια του Οχάιο.
Παιδί χαμηλών τόνων, «“χωμένη” στα βιβλία, ήσυχη και στα όρια του “σπασίκλα”», όπως έχει επισημάνει σε συνέντευξη της στο δίκτυο BBC.
Τα γονίδια της χορογράφου μητέρας της, Τζο Ανν, και του αθλητή -από στίβο μέχρι πυγμαχία– πατέρα της, Ρόμπερτ, αφομοιώθηκαν γρήγορα από το ανταγωνιστικό πνεύμα της.
Στις οικογενειακές συγκεντρώσεις δεν σταματούσε να χορεύει, μπροστά στα μάτια της (τότε) περήφανης μαμάς.
Στο γυμνάσιο έπαιξε μπάσκετμπολ, βόλεϊ, έτρεχε σπριντ, όμως αγαπούσε τις επιστήμες και δεν είχε ονειρευτεί ποτέ ότι θα στεκόταν μία μέρα στο ψηλότερο σκαλί ενός Ολυμπιακού βάθρου.
Οι γονείς της έκαναν γνωστό από τα τελευταία γυμνασιακά χρόνια της ότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα των κολεγιακών σπουδών και η Τιάνα αναζήτησε αθλητικές υποτροφίες.
Προτίμησε να αφοσιωθεί στον στίβο, έγινε δεκτή στο πανεπιστήμιο του Τένεσι και ως πρωτοετής κατέκτησε τον τίτλο του NCAA στο άλμα εις μήκος, σε ανοικτό και κλειστό στίβο!
Μερικές ημέρες πριν συμπληρώσει τα 20 της, τον Αύγουστο του 2005, ήταν ήδη φιναλίστ στον τελικό του παγκόσμιου πρωταθλήματος στο Ελσίνκι.
Στον προκριματικό πήδηξε 6,83μ. και προκρίθηκε με την καλύτερη επίδοση (κατά 18εκ.) στον τελικό.
Στην Φινλανδία, συνήθιζε να παίζει πινγκ-πονγκ και να δημιουργεί μουσικές λίστες, για να διατηρεί ψηλά την ενέργειά της.
Δεν είχε φανταστεί ακόμη τον στίβο ως επαγγελματική πορεία. Εκείνος ο τελικός θα άλλαζε τη ζωή της.
Δύο ημέρες πριν αγωνιστεί, ο προπονητής της ανέφερε πως «αν νικήσεις, θα αλλάξουν όλα».
«Πώς θα γίνει αυτό, κόουτς;», ήταν η ερώτηση της Τιάνα Μάντισον.
«Δεν θα το μάθεις ποτέ, αλλά πήγαινε εκεί έξω και κάνε το καλύτερο», ήταν αυτή η ιδιότυπη μορφή κινήτρου του…
Η Τιάνα θύμωσε πολύ! Κάλεσε στο τηλέφωνο την μητέρα της και της το είπε. Εκείνη τη συμβούλευσε να παρακολουθήσει την ταινία «Rocky IV» πριν από τον τελικό.
Η οργή της «βγήκε» στο γήπεδο και με την κορυφαία προσωπική επίδοσή της, με άλμα στα 6,89μ., κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο βροχερό ταρτάν του Ελσίνκι!
Όταν το τεχνικό τιμ των Η.Π.Α. κάθισε μαζί της για να συζητήσουν τα επόμενα επαγγελματικά βήματα, η Τιάνα ήθελε μόνο… «να φάω τηγανητές πατάτες. Το κέρδισα αυτό το δικαίωμα!».
Στο πάρτι του ξενοδοχείου ήπιε αναψυκτικό με ανθρακικό, αφού το αλκοόλ απαγορεύεται στην πατρίδα της ως την ηλικία των 21 ετών.
Απόλαυσε τις πατάτες της, όμως κατάλαβε από εκείνη τη στιγμή ότι η ανεμελιά του αθλητισμού είχε «νικηθεί» από τον επαγγελματισμό.
Το επόμενο καλοκαίρι, στο παγκόσμιο κλειστού στίβου κατετάγη δεύτερη με επίδοση 6,80μ., όμως η τιμωρία της Ρωσίδας Τατιάνα Κότοβα «αναβάθμισε» το μετάλλιό της σε χρυσό.
Για μερικά από τα επόμενα χρόνια, ένα παρατεταμένο ντεφορμάρισμα και μία παραλίγο χρεωκοπία έβγαλαν την καριέρα της εκτός σταθερής τροχιάς.
Μόνο προσωρινά, πάντως…
Η επιστροφή της στην παγκόσμια σκηνή του στίβου έγινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, το 2012, αλλά ουσιαστικά στα σπριντ.
Κατέκτησε το παρθενικό Ολυμπιακό μετάλλιο με τη «χρυσή» ομάδα σκυταλοδρομίας 4Χ100 των Αμερικανίδων και τερμάτισε τέταρτη στον τελικό των 100μ., παρά το προσωπικό ρεκόρ της (10.85΄΄).
Στο παγκόσμιο κλειστού στίβου της ίδιας χρονιάς, στην Κωνσταντινούπολη, ήταν τρίτη στα 60μ., κάτι που επανέλαβε και το 2014, στο Σοπότ της Πολωνίας.
Στη συνέχεια, το πολυσύνθετο ταλέντο της επιβεβαιώθηκε και από την πρόσκληση να αγωνιστεί στο έλκηθρο (bobsleigh) και τον Νοέμβριο του 2012 κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Ήταν η περίοδος που ο γάμος της με τον Τζον Μπαρτολέτα την ώθησε να αλλάξει το επώνυμό της και να αγωνίζεται με αυτό του συζύγου της. Ο Τζον «ήταν εκείνος που αναζωογόνησε την καριέρα μου», έλεγε η Τιάνα, αρχίζοντας πλέον να σκέφτεται μόνο ένα Ολυμπιακό μετάλλιο και στο άλμα εις μήκος, για το 2016, στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Θεώρησε ότι βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο για να συνεχίσει τη ζωή της, έχοντας απομακρυνθεί από την οικογένειά της.
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, αποκάλυψε ότι ως μαθήτρια γυμνασίου είχε κακοποιηθεί από έναν συμμαθητή της και, κυρίως, βίωσε την ίδια βία και στο σπίτι, από τους γονείς της…
Οι τελευταίοι κατέθεσαν αγωγή εναντίον της κόρης τους και του συζύγου της, για συκοφαντική δυσφήμιση.
Η Τιάνα ισχυρίστηκε ότι οι γονείς της έκαναν κακοδιαχείριση στα οικονομικά της και επέτρεπαν στον μαθητή που την κακοποίησε να μπαίνει ακόμη και στο σπίτι τους.
Η αγωγή απορρίφθηκε τον Μάρτιο του 2013. Η προσωπική ζωή της, όμως, δεν έβρισκε εύκολα γαλήνη έπειτα από όλα αυτά.
Τον Μάιο του 2017 χώρισε με τον Τζον Μπαρτολέτα, με επίσημη (αρχική) αιτιολογία την «ασυμφωνία χαρακτήρων» και υπόνοιες για λεκτική βία, από μέρους του…
Ο ίδιος έλεγε πως ενώ είχε προσαρμοστεί στις απαιτητικές συνθήκες της αθλητικής ζωής της Τιάνα, η συμβίωση έγινε αφόρητη λόγω των εντάσεων από το άγχος της. Πριν από τον χωρισμό τους, όμως, είχαν βιώσει τη σπουδαιότερη στιγμή της Μπαρτολέτα, στο Ρίο.
Πριν από τους Ολυμπιακούς του 2016, είχε επιστρέψει στον διάδρομο του μήκους με μία εντυπωσιακή επανεμφάνιση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Πεκίνο, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο, με 7,14μ.!
Ήταν δύο ημέρες πριν από τα 30α γενέθλιά της, αλλά δεν το θεώρησε «δώρο». Γνώριζε από τότε ότι ο μεγάλος στόχος απείχε 11 μήνες.
Για όλη τη σεζόν ήταν η κυρίαρχος στο αγώνισμα και το μόνο που επιδίωκε ήταν να το επιβεβαιώσει και στο Ρίο.
Στις 17 Αυγούστου 2016, με την κορυφαία επίδοση της καριέρας της (7,17μ.), η Τιάνα Μπαρτολέτα νίκησε στον τελικό του άλματος εις μήκος και κατέκτησε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο που ονειρευόταν.
Στην απονομή δεν συγκράτησε τα δάκρυά της. Ήταν, βεβαίως, δάκρυα χαράς, σε αντίθεση με εκείνο το βουρκωμένο βλέμμα έναν χρόνο αργότερα, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Λονδίνου.
Τον Μάιο του 2017 κατέθεσε αίτηση διαζυγίου, «για να φύγω από το “τοξικό” περιβάλλον του σπιτιού μου και από καταχρηστικές συμπεριφορές»…
Για μερικές εβδομάδες, δεν άκουγε μόνο τις φωνές του πρώην συζύγου της στο κεφάλι της, αλλά και έναν μεταξύ τους διάλογο που την «προειδοποιούσε» πως «δεν θα τα καταφέρεις πάλι δίχως εμένα»…
Αυτή εξελίχθηκε σε άλλη μία ευκαιρία για την ίδια, προκειμένου να επιβεβαιώσει ότι το κίνητρο και η φιλοδοξία ήταν πάντα πάνω από τις αναμνήσεις της.
Στο Λονδίνο δεν κέρδισε, όμως το χάλκινο μετάλλιο ήταν ένας προσωπικός θρίαμβός της.
«Μετά το Ρίο αισθάνθηκα ξένη στον ίδιο μου τον εαυτό», είπε στο BBC μετά την τρίτη θέση στην αγγλική πρωτεύουσα.
«Σχεδόν κατέρρευσα, δεν άντεχα άλλο αυτή την αρνητικότητα. Επιπλέον, η σχέση μου με την μητέρα μου δεν είχε γίνει καλύτερη», πρόσθεσε, αποκαλύπτοντας ότι «ζήτησα επαγγελματική βοήθεια».
Χαρακτήρισε τον γάμο της «σαν μία εφαρμογή την οποία συνειδητοποιείς ότι δεν χρησιμοποιείς, όμως είναι πάντα ενεργή και σου “τρώει” την μπαταρία».
Τηλεφώνησε στον καλύτερο φίλο της, προπονητή στην Αλαμπάμα και τον επισκέφθηκε. Μαζί ταξίδεψαν στην Ασία, σε Κίνα και Ιαπωνία, μένοντας σε φθηνά σπίτια για να λάβουν μέρος σε αγώνες προετοιμασίας.
Επέστρεψε στο Άρνεμ της Ολλανδίας, όπου περνά τα καλοκαίρια της, πριν βρεθεί στο Λονδίνο για το παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Δεν θέλησε να αναφερθεί ξανά στον πρώην έγγαμο βίο, ενώ ο Τζον Μπαρτολέτα είπε απλώς πως «θα είμαι για πάντα ευγνώμων που ήμουν μέρος της επιτυχίας της Τιάνα».
Η «νέα ζωή» της, όμως, δεν θα είχε άμεσα και ηρεμία.
Μετά τον τίτλο της στο Ρίο, αντιμετώπισε προβλήματα με διατροφικές διαταραχές…
Πρόσθεσε βάρος στο κορμί της κι ενώ αποκαλεί στον στίβο «άθλημα που “κυβερνάται” και το διέπει η φυσική», τόνισε πως «και ο τρόπος με τον οποίο μου επισημάνθηκε το πρόβλημα, δεν ήταν υγιής.
»Μου έδειχναν φωτογραφίες άλλων αθλητριών και με ρωτούσαν “γιατί δεν μπορείς να είσαι κι εσύ έτσι;”. Άνθρωποι που υποτίθεται ότι ήταν κοντά μου και με στήριζαν, αμφισβητούσαν τις επιλογές μου».
Η ίδια, όμως, ως… «σπασικλάκι» της φυσικής από τα σχολικά χρόνια της, γνώριζε πάντα ποιο είναι το βέλτιστο βάρος της και πώς να συνεχίζει διατροφή και προπόνηση.
Ετοιμαζόταν για μία επιστροφή στο πρώτο σκαλί του βάθρου, σαν μία ιστορία βγαλμένη από παραμύθι. Έτσι το είχε πλάσει στο μυαλό της, αλλά…
Τον Ιούνιο του 2018 βρέθηκε στην Ιντιανάπολις για να παρακολουθήσει τη διοργάνωση στίβου «USTF Juniors». Στο περιθώριο συζήτησε με γιατρούς της αμερικανικής ομοσπονδίας, λόγω ενός διαστρέμματος στο αριστερό, το καλό πόδι της, αφού με αυτό προσγειωνόταν σε κάθε άλμα.
Παρότι η Μπαρτολέτα δεν αισθανόταν κανέναν πόνο, οι εξετάσεις «έδειξαν» εννέα κατάγματα στο σημείο!
Υπήρχαν προπονήσεις στις οποίες καταλάβαινε ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά, όμως σε καμία περίπτωση δεν φανταζόταν αυτό που άκουσε.
Η «ανάγνωση» των αποτελεσμάτων επέφερε μία μικρή και αμήχανη σιωπή στην αίθουσα. Με την ίδια να εκμεταλλεύεται την ησυχία και να ξεστομίζει το πρώτο πράγμα που της ήρθε στο μυαλό…
«Μπορούμε να αλλάξουμε πόδι προσγείωσης στο άλμα;»! Οι παλαιότερες επιτυχίες δεν της αρκούσαν. Ήθελε να υπερασπιστεί τον τίτλο του Ρίο στο Τόκιο και θα έκανε τα πάντα για να το επιχειρήσει.
Το ιατρικό τιμ της ομοσπονδίας συνέστησε, πριν από αυτή την αλλαγή, να κάνει εξετάσεις και στον δεξιό αστράγαλο. Τα αποτελέσματα ήταν κάτι που στο άκουσμα μάλλον δεν παραπέμπει εύκολα στον κλισέ χαρακτήρα της λέξης «σοκαριστικά».
Το δεξί πόδι της είχε υποστεί επιπλέον επτά κατάγματα… Οι γιατροί απορούσαν πώς δεν κατάλαβε ποτέ κάτι και, σχεδόν, πώς περπατούσε δίχως πόνο.
Φόρεσε μία ειδική μπότα, όμως τόνισε εξαρχής σε προπονητές και γιατρούς πως θα τη… βγάζει όταν κάνει προπόνηση και θα αγωνιστεί σε κάποια μίτινγκ!
Τραυματίστηκε, ωστόσο, στη Βουδαπέστη και έμεινε εκτός για μερικούς μήνες. Τον Ιούλιο του 2019 αποφάσισε να λάβει μέρος στους Παναμερικανικούς αγώνες και κατετάγη τελευταία μεταξύ 17 αθλητριών.
Το γεγονός ότι έμεινε σχεδόν μισό μέτρο πίσω από κοπέλες κολεγίων δεν την ενόχλησε. Το ότι ήταν εκεί της έφτανε, για την ώρα.
Είχε αλλάξει τρόπο άλματος, είχε διαγράψει από το μυαλό της συγκεκριμένες «μηχανικές» κινήσεις και έπρεπε να «αποκρυπτογραφήσει» νέες. Ήξερε ότι χρειάζεται χρόνο.
Άλλωστε, δεν πρόλαβε να αποβάλει άλλες σκέψεις από το μυαλό της. Δεν ήταν μόνο τα ορθοπεδικά ζητήματα, το στρες του διαζυγίου ή η απώλεια χορηγών, λόγω του τραυματισμού της. Η Μπαρτολέτα είχε προσέξει και κάτι άλλο, ανησυχητικό, έναν χρόνο πριν…
Το 2018, η Τιάνα διαπίστωσε πως ο εμμηνορροϊκός κύκλος της είχε αλλάξει, από τη συνηθισμένη περίοδο των τεσσάρων ή πέντε ημερών, σε κύκλο δύο εβδομάδων.
Θεώρησε πως αυτό προκλήθηκε από το άγχος του χωρισμού και την ψυχολογική πίεση στα των οικονομικών της. Δεν έδωσε σημασία…
Μερικές εβδομάδες πριν από τους Παναμερικανικούς, όμως, έλαβε μία επιστολή από την Παγκόσμια Υπηρεσία Αντί-Ντόπινγκ (WADA), η, οποία σημείωνε μείωση στα επίπεδα σιδήρου της σε κάθε δείγμα που είχε παραδώσει. Η συμβουλή «παρακαλούμε να επισκεφθείτε το συντομότερο δυνατόν ένα γιατρό» είχε επισημανθεί με κεφαλαία γράμματα.
Σκέφτηκε να αφήσει την υπόθεση στην άκρη, καθώς τότε βρισκόταν στην Ευρώπη για προετοιμασία. Το ξανασκέφτηκε, όμως, όταν λιποθύμησε στη ρεσεψιόν ενός ξενοδοχείου…
Ειδικός γιατρός από το Κολοράντο Σπρινγκς έκανε λόγο για αναιμία, με ποσό αναφοράς πολύ χαμηλότερο από το φυσιολογικό, αναζητώντας πού καταλήγει το χαμένο αίμα του οργανισμού της.
Τότε κατάλαβε πού οφείλονταν κάποιες ζαλάδες και συχνά η θολή όραση, καταστάσεις για τις οποίες δεν είχε μιλήσει σε κανέναν.
Άρχισε να λαμβάνει συμπληρώματα σιδήρου, τα οποία χορηγούνται με σύμφωνη γνώμη και της Αμερικανικής και της Παγκόσμιας Υπηρεσίας Αντί-Ντόπινγκ, πάντοτε με δοσολογίες εντός κανονισμών.
Αυτό που θεώρησε σημαντικό είναι πως «εκεί που αναζητούσα λύσεις, εμφανίστηκαν κάποιες αναποδιές που με έκαναν να καταλάβω πως η γενναία Τιάνα μπορεί να τα αντιμετωπίσει.
»Είμαι χαρούμενη που αυτός ο εαυτός μου βγήκε στην επιφάνεια, την κατάλληλη στιγμή».
Η Μπαρτολέτα έχει, επίσης, την κατάλληλη αγωνιστική έμπνευση από τον «συνέταιρό» της στην προπόνηση, τον Κρίστιαν Τέιλορ.
Ο 29χρονος άλτης κατέκτησε δύο συνεχή χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στο τριπλούν, χρησιμοποιώντας το αριστερό πόδι για προσγείωση στο Λονδίνο το 2012 και το δεξί στο Ρίο, τέσσερα χρόνια αργότερα.
Η αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, λόγω του κορονοϊού, της έδωσε έναν ακόμη προετοιμασίας, ώστε να δοκιμάσει να επαναλάβει τον θρίαμβο του 2016 στη Βραζιλία.
Ξεκαθαρίζοντας πως «όλα όσα υπήρχαν ως φοβίες στο μυαλό μου, όπως κάποια χρέη, η σχέση με την οικογένειά μου, η αλλαγή του χαρακτήρα του πρώην συζύγου μου και όσα πίστευαν για μένα άλλοτε συνεργάτες μου, είναι λόγια που απλώς αναφέρω και δεν τα έχω πια στο κεφάλι μου».
Το ιδανικό φινάλε της θα ήταν ένα μετάλλιο στο Τόκιο, το 2021, γιατί εξηγεί ότι «δεν ξέρεις πόσο καλός είσαι μέχρι να τοποθετήσεις όλα τα κομμάτια σου στο παζλ της ζωής και της καριέρας σου. Θέλω να το πετύχω άλλη μία φορά και θα προσποιηθώ ότι το 2018 και το 2019 δεν έχουν συμβεί…».
Παράλληλα με την αρχική προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η 34χρονη Μπαρτολέτα ζει αυτή την περίοδο στο Σαν Φρανσίσκο, όπου εργάζεται εθελοντικά ως προπονήτρια στίβου στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.
Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και, όπως λέει χαριτολογώντας και η ίδια στο BBC, «μακριά και από τα μετάλλια και τα βραβεία μου.
»Αυτά είναι αντιπροσώπευση όσων πέτυχα, αλλά τώρα καταλαβαίνω πως δεν κερδίζεις μετάλλια δύο φορές με τον ίδιο τρόπο».
Είναι μακριά, πλέον, και από κάθε φοβία της…
Τώρα αποκαλεί «καταπιεστικά» τα πέντε χρόνια γάμου με τον Τζον Μπαρτολέτα και θα συνεχίσει να αγωνίζεται με αυτό το επώνυμο μέχρι να εκδοθεί το διαζύγιο.
Στον έγγαμο βίο τής έλειψε η δυνατότητα συγγραφής, καθώς στην ιστοσελίδα της διατηρεί blog. Ενώ προσφέρει την ευκαιρία για δωρεάν λήψη και ανάγνωση του e-βιβλίου της με τίτλο «Why You ‘Re Not A Track Star» (=«Γιατί δεν είσαι αστέρας του στίβου»).
Ένα εγχειρίδιο με συμβουλές στους νέους αθλητές, μέσα από τα λάθη της, την αυταπάρνησή της και τα όνειρα για επιτυχία.
Είναι, επιπλέον, ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του Club 360, ενός προγράμματος επιμόρφωσης και συμβουλευτικής που βοηθά νέες γυναίκες να λάβουν τις κατάλληλες ακαδημαϊκές αποφάσεις και να πετύχουν σε κάθε τομέα της ζωής τους.
Η ίδια η Τιάνα Μπαρτολέτα, ακόμη και όταν αλλάξει πάλι επώνυμο, θα επιμένει πως «πάντα ήμουν πολλά πράγματα, μία πολλαπλή απάντηση στις απορίες.
»Είμαι, προφανώς, αθλήτρια αλλά και συγγραφέας, ίσως και λίγο επαναστάτρια. Λατρεύω την Μπαρτολέτα που ουρλιάζει στην προπόνηση για ένα καλύτερο άλμα, αλλά και την Τιάνα που της αρέσει ο διαλογισμός και η ηρεμία, κοιτώντας απλώς το τρεχούμενο νερό»…
Το σώμα και το μυαλό της λίγο έλειψαν να καταρρεύσουν. Ωστόσο, άφησε στην άκρη το παρελθόν, έμεινε για λίγο μόνη, σκέφτηκε, αντέδρασε και τονίζει:
«Είμαι ακόμη εγώ, αλλά διαφορετική και, νομίζω, καλύτερη».