Τα φώτα στο αγαπημένο κουρείο του Λου Ουίλιαμς στη Φιλαδέλφεια άρχισαν να κλείνουν. Η επιγραφή «Barber Shop» έσβησε. Τη στιγμή που ο κουρέας ξεκίνησε να συμμαζεύει, ο τότε γκαρντ των τοπικών Σίξερς κοιτάχτηκε στον καθρέφτη.
Κοίταξε παράλληλα το ρολόι του και ετοιμαζόταν να καληνυχτίσει τον φίλο του, ράπερ και ακτιβιστή, Meek Mill.
Δεν τους ένωνε μονάχα η φιλία, αλλά και η κοινή φιλανθρωπική δράση τους στην πόλη.
Ήταν 24 Δεκεμβρίου 2011 και αφού χαιρετήθηκαν, ο Meek έκανε μία αναστροφή και έφυγε από την αντίθετη κατεύθυνση.
Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, όμως, μία τρομακτική σκηνή θα έκανε τον Ουίλιαμς να σκεφτεί αν, τελικά, υπάρχει κάρμα… Δεν ήρθε άμεσα στο μυαλό του αυτή η σανσκριτική λέξη, που σημαίνει ότι ο άνθρωπος δρέπει, αναπόφευκτα, τους καρπούς των πράξεών του.
Τη θυμήθηκε, όμως, όταν μάλλον διαπίστωσε πως υπάρχει, τουλάχιστον στην περίπτωσή του. Όταν σκέφτηκε πως η φιλανθρωπία, ο αλτρουισμός και η προσφορά δεν περνούν απαρατήρητες.
Δεν πέρασε πολλή ώρα από τη στιγμή που έφυγε από το μπαρμπέρικο και όταν σταμάτησε σε ένα κόκκινο φανάρι, άκουσε έναν ήχο στο παράθυρό του.
Όσα εκτυλίχθηκαν ήταν ίσως η πιο περίεργη, η πιο επικίνδυνη, αλλά και συνάμα και ανθρώπινη εμπειρία που βίωσε ποτέ…
Όλα έδειχναν ήρεμα και φυσιολογικά για τον Λου Ουίλιαμς, μέχρι τη στιγμή που σταμάτησε σε εκείνο το φανάρι και πήρε στα χέρια του για λίγο το κινητό του.
Οι τρεις δυνατοί ήχοι στο τζάμι του οδηγού ήταν τόσο ξαφνικοί που θαρρεί κανείς ήταν πιο εκκωφαντικοί και από το μουσική στο αυτοκίνητο. Ο νυν γκαρντ των Λος Άντζελες Κλίπερς και τρις (2015, 2018, 2019) κορυφαίος έκτος παίκτης του ΝΒΑ κοίταξε ασυναίσθητα έξω.
Δεν πίστευε στα μάτια του. Ένας άγνωστος άνδρας τον σημάδευε με ένα όπλο. «Δεν ξέρω γιατί, όμως αμέσως άνοιξα το παράθυρο. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το έκανα», ομολόγησε σε μία συνέντευξή του ο Αμερικανός.
Το όπλο ήταν στραμμένο πάνω και του μία αγριεμένη φωνή τον διέταζε «βγες αμέσως έξω από το αυτοκίνητο!».
Μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου αργότερα, ωστόσο, ο τόνος του επίδοξου ληστή ήταν πιο χαλαρός, σχεδόν λυπημένος. Τόνος σε σημείο απογοήτευσης. Αλλά απογοήτευσης για τον ίδιο τον δράστη…
Ο τύπος αναγνώρισε τον Ουίλιαμς και του είπε, «κοίτα Λου, δεν μπορώ καν να σου το κάνω αυτό». Προσθέτοντας πως «όλοι εδώ στην περιοχή σε αγαπάμε πολύ». Η συνοικία Μάναγιονγκ, στη βορειοδυτική Φιλαδέλφεια, ήταν ένα από τα σημεία στα οποία ο «Lou-Will» και ο ράπερ Meek Hill πρόσφεραν κατά καιρούς τρόφιμα και ρούχα.
Η συνεισφορά τους στις τοπικές κοινότητες τούς είχε κάνει ιδιαιτέρως αγαπητούς στην περιοχή. Ακόμη και όταν ο κίνδυνος φάνηκε να περνά, πάντως, ο Ουίλιαμς δεν εφησύχασε.
Ο ίδιος ο Ουίλιαμς, o οποίος γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 1986 στο Μέμφις, μοιράστηκε από τότε την ιστορία του στον λογαριασμό του στην ιστοσελίδα Twitter, ωστόσο περισσότερες λεπτομέρειες έγιναν γνωστές τους επόμενους μήνες.
Ο τότε παίκτης των Σίξερς είχε επισημάνει πως «η εγκληματικότητα είναι παντού… Την ώρα εκείνη αναρωτιόμουν από μέσα μου αν πρέπει να το βάλω στα πόδια ή να βοηθήσω αυτό τον άνθρωπο».
Εξιστόρησε ότι «το όπλο του με σημάδευε. Μόνο εκείνος μιλούσε, όμως ήταν τόσο φορτισμένος που καταφέραμε να βρούμε μία λύση»…
Ο επίδοξος ληστής άρχισε να λέει περιληπτικά την ιστορία της ζωής του. Ο Λου, πάντως, δεν χρειάστηκε να πει πολλά. «Του ζήτησα να με συναντήσει λίγο παραπέρα στο McDonald’s, ώστε να τον κεράσω ένα γεύμα».
Καιρό μετά, παραδέχθηκε ότι «επειδή μου έχουν πει πως δεν υπάρχει κώδικας τιμής ανάμεσα σε όσους επιλέγουν να παραβούν τον νόμο, είμαι προφανώς τυχερός που δεν με πυροβόλησε μόνο και μόνο επειδή ήμουν γνωστός».
Για τον Ουίλιαμς, που γυρίζει το κεφάλι στην προσφώνηση «Underground G.O.A.T.» (σ.σ.: παρωνύμιο που σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση «υπόγειος» ή «σκιώδης κορυφαίος όλων των εποχών», με ανάποδη αναγραφή του αριθμού 23, που φορά στη φανέλα) μέτρησε και η αλλαγή συμπεριφοράς αυτού του ανθρώπου σε δευτερόλεπτα.
Μέτρησε και το εορταστικό πνεύμα των ημερών και δεν θέλησε, έχοντας γλιτώσει, απλώς να τον προσπεράσει.
Οι ιστορίες που «ξεπήδησαν» από τρίτους μετά την αφήγηση του Ουίλιαμς έκαναν λόγο για δείπνο μεταξύ τους.
Ο (παραλίγο, τελικά) δράστης, όσο ήταν πλάι στο παράθυρο του αυτοκινήτου του Λου, του είπε πως μόλις είχε αποφυλακιστεί, ήταν άστεγος, είχε να φάει για μέρες και το μόνο πράγμα που είχε στην κατοχή του ήταν εκείνο το όπλο…
Υπήρξαν αναφορές ότι κάθισαν και γευμάτισαν μαζί. Ότι για να φτάσουν στο εστιατόριο ο άγνωστος άνδρας κάθισε στη θέση του συνοδηγού. Τίποτε από αυτά δεν συνέβη, τουλάχιστον ακριβώς έτσι.
Ο Ουίλιαμς, προσκεκλημένος στην εκπομπή των παλαίμαχων παικτών του ΝΒΑ, Στίβεν Τζάκσον και Ματ Μπαρνς, αποκάλυψε λεπτομέρειες του περιστατικού, επιβεβαιώνοντας πόσο φοβισμένος ήταν. «Είχα τουλάχιστον το καθαρό μυαλό να μην βάλω έναν άγνωστο μέσα στο όχημά μου», εξήγησε.
«Μόλις είδα το McDonald’s τού είπα να περπατήσει ως εκεί, ώστε να του αγοράσω κάτι να φάει. Άρχισα να οδηγώ πρώτος και μόλις έφτασα και πάρκαρα, τον έβλεπα να περνά από τον απέναντι δρόμο και να έρχεται προς το μέρος μου».
Οι αρχικές ιστορίες μιλούσαν για κοινό γεύμα, όμως ο «Lou-Will» ξεκαθάρισε πως δεν μοιράστηκε το τραπέζι «ή την κέτσαπ μαζί του. Απλώς πλήρωσα με την κάρτα μου το φαγητό που παρήγγειλε και έφυγα.
»Όσο κατευθυνόταν εκεί, κάλεσα στο τηλέφωνο τον φίλο μου και του ζήτησα να έρθει πίσω»…
Μόλις πλήρωσε για το γεύμα, ο Λου Ουίλιαμς έδωσε το χέρι του στον άγνωστο άνδρα και του είπε πως πρέπει να φύγει, γιατί είχε έρθει στο σημείο ένας φίλος του.
Τον χαιρέτησε και, όπως ανέφερε, «του ευχήθηκα να τον ευλογεί ο θεός και του εξήγησα πως αυτό που πήγε να κάνει δεν είναι ο σωστός τρόπος να ζει». Στην εκπομπή των Τζάκσον και Μπαρνς δεν έκρυψε πως «φυσικά και είμαι τυχερός» και μάλιστα συμπλήρωσε ότι «εύχομαι ο τύπος, όπου κι αν είναι, να είναι καλά».
Ομολόγησε ότι «φοβήθηκα για τη ζωή μου» και θυμάται ακόμη πως «το γεγονός ότι μαζί με τον Meek είχαμε προσπαθήσει να προσφέρουμε όσα μπορούμε σε αυτή τη μικρή κοινότητα, μάλλον με γλίτωσε. Κάθε φορά που ήμασταν εκεί αισθανόμασταν την αγάπη του κόσμου και βλέπαμε την ανταπόκρισή του σε όσα κάναμε».
Σε podcast της δημοσιογράφου Τέιλορ Ρουκς είχε τονίσει ότι «πολλές φορές πίστευα πως ήμουν ονειροπόλος στο θέμα του αντίκτυπο της κοινωνικής προσφοράς. Εκεί, στη βόρεια Φιλαδέλφεια, όμως, κατάλαβα τη σημασία.
»Γνωρίζω τον Meek πριν γίνει διάσημος ράπερ. Όταν ο καιρός ήταν κρύος, πηγαίναμε στη γειτονιά και προσφέραμε παλτά και πουλόβερ. Το κάναμε από την καρδιά μας, με την τσέπη μας.
»Πηγαίναμε σε μία βιοτεχνία και όταν τα ρούχα έφταναν εκεί, ήμασταν μαζί και ξεφορτώναμε τα φορτηγά. Τα καλοκαίρια διοργανώναμε καμπ μπάσκετμπολ για τα παιδιά και η κοινότητα φύλαγε πάντα τα νώτα μας».
Ο Αμερικανός κωμικός και άλλοτε παρουσιαστής φημισμένου βραδινού talk-show, Τζέι Λένο, είχε σατιρίσει μία φορά την πολιτική ατμόσφαιρα στην Ουάσινγκτον, με τη βοήθεια μίας χριστουγεννιάτικης παρομοίωσης…
Λέγοντας ότι «το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε πως δεν είναι δυνατόν να στηθεί μία φάτνη και να γίνει αναπαράσταση της γέννησης του Χριστού στην πρωτεύουσα. Αυτό δεν έχει να κάνει με θρησκευτικούς λόγους. Απλώς, στην πόλη δεν μπορεί κανένας να βρει τρεις σοφούς άνδρες και μία παρθένα!».
Η χριστουγεννιάτικη ιστορία του Λου Ουίλιαμς, ωστόσο, δεν ήταν κάτι αστείο. Η περιπέτειά του δεν χωρά σάτιρα ή ανέμελη «ανάγνωση». Έστω κι αν ο ίδιος ο Λου τη θυμάται πια με χαμόγελο.
Εκείνη την παραμονή Χριστουγέννων του 2011, όμως, το χαμόγελό του προφανώς είχε «παγώσει» για λίγο. Είχε, εύλογα, φοβηθεί για τη ζωή του, μπροστά στη θέα ενός όπλου στο κεφάλι του, στα χέρια ενός απελπισμένου συνανθρώπου του…
Η φήμη και η προσφορά φαίνεται ότι τον έσωσαν. Η ετοιμότητα και η ψυχραιμία τον έβγαλαν από τη δύσκολη θέση και ενδεχομένως να άλλαξαν και τη σκέψη και τη συμπεριφορά ενός άλλου ατόμου.
Ο Ουίλιαμς έχει εξηγήσει ότι το «Underground G.O.A.T.» είναι ένα παρατσούκλι που του δόθηκε «γιατί είμαι ο αγαπημένος συμπαίκτης του αγαπημένου σας παίκτη!». Έχοντας παίξει στο πλευρό των Άλεν Άιβερσον (Φιλαδέλφεια), ΝτεΜαρΝτεΡόζαν (Τορόντο), Κόμπι Μπράιαντ (Λ.Α. Λέικερς), Τζέιμς Χάρντεν (Χιούστον) και Κουάι Λέοναρντ (Λ.Α. Κλίπερς), πάντως, δεν στέκεται μόνο στην ιδιότητα του καλού συμπαίκτη.
Και όπως επιμένει, «αν δεν μπορούμε τουλάχιστον να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε έναν άνθρωπο, ακόμη και σε μία δύσκολη στιγμή του, τότε αυτό πρέπει να μας κάνει να απορούμε για την ανθρώπινη φυλή».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Ουόρικ Νταν, ένας «Άγιος Βασίλης» χωρίς… καμινάδα, αλλά με κλειδιά
Για τον Δόκτωρα Μάιρον Ρολ η προσφορά δεν είναι «επάγγελμα»
Ο σκοπός του Κίνον Λόου (δεν) ήταν να γίνει «ήρωας»
Ο Κόμπι Μπράιαντ ήταν ιδανικός «συμπαίκτης» έξω από το παρκέ / Η δεύτερη ζωή της Μάγια Μουρ
Η αληθινή «κληρονομιά» του Άρθουρ Ας / Μάλκολμ Μπρόγκντον: “The President X”
Τζρου και Λόρεν Χόλιντεϊ «παίζουν» σε έναν συνεχή «αγώνα» με αναποδιές, αλλά και συνεισφορά