Ο γιατρός δεν είχε βαρεθεί να ρωτά το ίδιο πράγμα σε κάθε πιτσιρίκι που περνούσε την μισάνοιχτη πόρτα, σ’ ένα δημοτικό σχολείο στο Ρίβερσαϊντ του Λος Άντζελες.
«Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;», ήταν η μόνιμη απορία του.
Μία απορία για να «σπάσει τον πάγο» και να κάνει κάθε παιδί να ξεχάσει και τις ετήσιες εξετάσεις και το τσίμπημα της βελόνας για το εμβόλιο που ερχόταν.
«Θέλω να γίνω παίκτης του ΝΒΑ», αποκρίθηκε δίχως ίχνος πρωτοτυπίας ο επτάχρονος Κουάι Άντονι Λέοναρντ.
Ο γιατρός χαμογέλασε. Ελαφρώς αμήχανα.
Ενδεχομένως και ο ίδιος να μην ήξερε αν έπρεπε η αντίδρασή του να έχει μία δόση ενθουσιασμού ή, αντίθετα, κριτικής.
Είχε ακούσει εκατοντάδες φορές την ίδια φιλοδοξία από μικρούς που, το 1998, δεν σταματούσαν να παρακολουθούν τον Μάικλ Τζόρνταν και να επιχειρούν να κοπιάρουν τις κινήσεις του.
Ο μικρός Κουάι, όμως, δεν χαμογέλασε.
Δεν αντιλήφθηκε, φυσικά, ούτε επιδοκιμασία ούτε κάποιον επικριτικό μορφασμό από τον γιατρό.
Στάθηκε απλώς εκεί, δεν απάντησε σε άλλη ερώτηση και πρόταξε το χέρι του για το εμβόλιο.
Ήρεμος, ανέκφραστος, σιωπηλός, όπως ακόμη και στις μέρες μας, που το βιογραφικό του «μιλά» από μόνο του.
Δύο φορές πρωταθλητής ΝΒΑ, δις MVP των Τελικών και έχοντας για μέρες ολόκληρη τη Λίγκα να αναμένει την απόφαση για την ομάδα που θ’ αγωνιστεί από τη σεζόν 2019-2020.
Η επιλογή να αφήσει τους πρωταθλητές Ράπτορς για τους Κλίπερς στη γενέτειρά του, το Λ.Α., έγινε χωρίς πομπώδεις δηλώσεις από εκείνον, όμως έκανε μεγάλο «θόρυβο» στο ΝΒΑ
Ωστόσο, ο Λέοναρντ παραμένει αυτό που λένε στις Η.Π.Α. «a man of few words».
«Ένας άνθρωπος λίγων λέξεων».
Έστω κι αν την τελευταία διετία, στο παρασκήνιο, αυτό άλλαξε.
Ο προπονητής του στο Σαν Αντόνιο από το 2011 μέχρι το 2018, Γκρεγκ Πόποβιτς, έλεγε ότι «υπάρχουν περίοδοι ακόμη και δύο εβδομάδων που οι μόνες λέξεις που βγαίνουν από το στόμα του είναι το “καλημέρα” και το “καληνύχτα”… Σχεδόν ξεχνάω πώς είναι η φωνή του!».
Ο «Pop» υποχρεώθηκε το 2011 να ανταλλάξει τον αγαπημένο του, Τζορτζ Χιλ, στην Ιντιάνα, για το Νο15 του ντραφτ στο οποίο οι Πέισερς είχαν επιλέξει τον Λέοναρντ.
Έπεσε διάνα στην αρχική εκτίμησή του ότι «ο Κουάι θα γίνει σπουδαίος παίκτης», καθώς το 2014 οδήγησε τους Σπερς στον τίτλο επί του Μαϊάμι, λαμβάνοντας και το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη των Τελικών!
Στην απονομή σχεδόν δεν χαμογέλασε.
Ήταν «μία ακόμη μέρα στο γραφείο» και είχε ήδη στο μυαλό του τον επόμενο στόχο του.
Η φιλοδοξία δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από υπεροψία ή «φωνή».
Ο Κουάι Λέοναρντ είναι η επιτομή αυτής της εξαίρεσης.
Από μικρός ήταν σιωπηλός.
Δεμένος με τις τέσσερις μεγαλύτερες αδερφές του και με τον πατέρα του, Μαρκ Λέοναρντ, παρά το διαζύγιο με την μητέρα του, Κιμ Ρόμπερτσον…
Στις σκληρές γειτονιές του Λ.Α., το οποίο όταν γεννήθηκε, στις 29 Ιουνίου 1991 ήταν το επίκεντρο χιλιάδων δολοφονιών και έντασης μεταξύ αρχών και Αφροαμερικανικής κοινότητας, ο Κουάι βρήκε «καταφύγιο» στα σπορ.
Έπαιζε και σαν έφηβος αμερικανικό ποδόσφαιρο (ράγκμπι) και σκέφτηκε να το επιλέξει όταν στο γυμνάσιο Κάνιον Σπρινγκ στην κοιλάδα Μορένο, «κόπηκε» από την ομάδα μπάσκετμπολ καθώς έχασε τα δοκιμαστικά.
Η μητέρα του, η οποία συνήθως τον πήγαινε στις προπονήσεις, εργαζόταν σε έκτακτη βάρδια και ο μικρός δεν κατάφερε να είναι στην ώρα του.
Οι συμπαίκτες του επέμειναν να μιλήσει στον προπονητή για το θέμα.
Ο Κουάι αρνήθηκε.
Χαμήλωσε το κεφάλι, έφυγε όπως πάντα σιωπηλά και επέλεξε να μετεγγραφεί στο γυμνάσιο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, στο Ρίβερσαϊντ.
Στο μυαλό του μόνο το μπάσκετμπολ, αλλά και μερικές βάρδιες στο πλυντήριο αυτοκινήτων του πατέρα του, στο Κόμπτον.
Μία ευκαιρία και για χαρτζιλίκι και, κυρίως, για να κάνει παρέα με τον πατέρα του.
Όχι, όμως, για πολύ…
Ήταν 18 Ιανουαρίου 2008.
Ο Κουάι δεν έχει κλείσει ακόμη τα 17 του, όμως οι σκάουτερ αρχίζουν να συρρέουν στο γήπεδο για να τον παρακολουθήσουν.
Μοιράζεται όνειρα και σκέψεις με τον πατέρα του, τον οποίο θεωρεί μέντορα και φίλο του.
Εκείνο το βράδυ της 18ης Ιανουαρίου, παραμονή ενός αγώνα, ο Κουάι επιστρέφει σπίτι από την προπόνηση και δεν τον ενδιαφέρει ούτε το φαγητό ούτε η ξεκούραση.
Θέλει να μιλήσει, όπως κάθε βράδυ, με τον πατέρα του στο τηλέφωνο, ώστε να του πει για τη μέρα του.
Καμία απάντηση.
Λίγη ώρα αργότερα, χτυπάει το τηλέφωνό του. Είναι ένας θείος του.
«Μικρέ, ο μπαμπάς σου είναι νεκρός», είναι τα κοφτά λόγια του θείου.
Ο Κουάι χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του.
Παρόλα αυτά, αν και καλείται να διαχειριστεί μόνος τα άσχημα μαντάτα αφού κανένας δεν είναι σπίτι, βρίσκει τη δύναμη να καλέσει τη μητέρα του.
«Μαμά, ο πατέρας πέθανε», της λέει το ίδιο κοφτά και απότομα.
Ο 43χρονος Μαρκ Λέοναρντ πυροβολήθηκε δέκα φορές έπειτα από συμπλοκή με διάφορα άτομα τη στιγμή που έκλεινε το πλυντήριο.
Μέχρι και σήμερα, το κίνητρο παραμένει άγνωστο και οι δράστες ελεύθεροι…
Την επομένη, ο Κουάι πατά κανονικά παρκέ και σκοράρει 17 πόντους στην ήττα του γυμνασίου Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Στο φινάλε αγκαλιάζει την μητέρα του και δεν συγκρατεί τα δάκρυά του.
Πριν καν ενηλικιωθεί, κι ενώ έχει αποφύγει όλες τις κακοτοπιές στις κακόφημες γειτονιές της γενέτειράς του, καλείται να γίνει πρόωρα άντρας.
Η απώλεια ήταν μεγάλη, όμως η ωριμότητα δεν είναι δύσκολη για έναν τόσο αφοσιωμένο νεαρό.
«Ήθελα να βγω και να παίξω για να ξεχαστώ. Το μπάσκετμπολ βοηθά το μυαλό μου να ξεφεύγει κάθε φορά που αισθάνομαι στεναχωρημένος», είχε εξηγήσει για την απόφασή του να παίξει μία μέρα μετά τον θάνατο του πατέρα του.
Ο Κουάι έδειχνε να γίνεται αυτός ο άνθρωπος που έγινε, εκείνη τη μοιραία νύχτα.
Δεν ξέσπασε ποτέ, τουλάχιστον παρουσία άλλων.
Παρέμεινε σιωπηλός, όμως δεν «κατέρρευσε».
Πήρε δύναμη, βρήκε κουράγιο και συνέχισε.
Για τον ίδιο και για τον πατέρα του, «γιατί θα ήταν περήφανος για την πορεία μου», όπως τόνισε στην ιστοσελίδα του δικτύου ESPN.
Σ’ εκείνο το ματς, 24 ώρες μετά τους πυροβολισμούς, παρών ήταν και ο διάσημος ηθοποιός, Ντενζέλ Ουάσινγκτον, ο οποίος ήταν στις εξέδρες για να παρακολουθήσει τον γιο του, που αγωνιζόταν σε άλλο παιχνίδι, λίγο νωρίτερα.
«Αποφάσισα να μείνω για τον δεύτερο αγώνα διότι υπήρχε στην κερκίδα μία μουρμούρα για έναν νεαρό που θα έπαιζε, παρότι την προηγούμενη μέρα είχε χάσει τον πατέρα του», ανέφερε ο Ουάσινγκτον στο FoxSports.
Συμπληρώνοντας πως «σκέφτηκα ότι για να έχει τέτοια έμπνευση από τον μπαμπά του και να παίζει τόσο καλά, αυτό θα είναι κάτι που θα μπορεί να το κάνει για τα επόμενα 20 χρόνια…
»Το όνομά του ήταν Κουάι Λέοναρντ».
Και, πλέον έχει ένα τατουάζ «R.I.P. Dad» στον ώμο, στη μνήμη του πατέρα του.
Ο Κουάι ήθελε πάντα να είναι απλώς ο καλύτερος.
Δίχως να το βροντοφωνάζει.
Του αρκούσε να το επιβεβαιώνουν οι πράξεις του.
Συνήθιζε να είναι ανέκφραστος, ακόμη και στις επιτυχίες.
Στο Σαν Αντόνιο, ακόμη και σαν καλοπληρωμένος παίκτης του ΝΒΑ, δεν άλλαξε συνήθειες.
Προσπαθούσε να είναι σε επαφή με τους λίγους φίλους του από το γυμνάσιο στην Καλιφόρνια και το πανεπιστήμιο στο Σαν Ντιέγκο Στέιτ.
Στο Τέξας οι συμπαίκτες του τον κοιτούσαν με απορία όταν αντί για ένα ακριβό αυτοκίνητο, συνέχισε να οδηγεί ένα τζιπ Chevy Tahoe του 1997, αξίας 1.980 δολαρίων.
«Αφού πηγαίνει, μου αρκεί…», ήταν η απόκρισή του σε όσους τον ρωτούσαν γιατί προτιμά συνήθως να έχει παρκαρισμένη στο γκαράζ την Porsche που επίσης του ανήκει.
Ολιγαρκής, έγινε… ανέκδοτο από τους συμπαίκτες του στο Σαν Αντόνιο γιατί έδινε μεν σε φτωχούς τα κουπόνια της αλυσίδας σούπερ μάρκετ H–E–B, χορηγού των Σπερς, όμως ενίοτε κρατούσε μερικά για να ψωνίζει ο ίδιος!
Η απάντησή του, πάντως, ήταν ξεκάθαρη.
Δεν ήταν θέμα τσιγκουνιάς.
«Θέλω απλώς ενίοτε να κάνω πράγματα που μου θυμίζουν από πού ξεκίνησα και ποιος ήμουν», έχει εξηγήσει.
Οι χιουμοριστικές διαφημίσεις της εταιρίας H-E-B, με άλλους παίκτες του Σαν Αντόνιο, ήταν η ευκαιρία να αποτάξει την «ταμπέλα» του «στρυφνού». Του απόμακρου.
Στα σποτ ήταν διασκεδαστικός και όταν το καλοκαίρι του 2018 έγινε ανταλλαγή στο Τορόντο, στην παρουσίασή του από τον πρόεδρο των Ράπτορς, Μασάι Ουτζίρι, χάρισε ένα χαμόγελο στα Μ.Μ.Ε. το οποίο έγινε… είδηση και viral.
Από εκείνο το σημείο αποκάλεσε τον εαυτό του «Fun Guy» και το επιβεβαίωνε σε κάθε ευκαιρία.
Ο Κουάι Λέοναρντ παραμένει λιγομίλητος.
Απλώς, πλέον, μιλά εκεί που θέλει περισσότερο και όταν «πρέπει».
Ενώ όλος ο μπασκετικός κόσμος περίμενε ότι αφού «έκανε χωριό» με τον Πόποβιτς θα κλείσει την καριέρα του στο Σαν Αντόνιο, το καλοκαίρι του 2018 απαίτησε ανταλλαγή και ζήτησε να τον παραχωρήσουν στους Λέικερς.
Ο «Pop» ξεκαθάρισε πως δεν θα ενισχύσει ομάδα της Δυτικής Περιφέρειας και πως θα τον άφηνε να παίξει μόνο σε ανατολική ομάδα, όπως και έγινε.
Το πρόβλημα στις σχέσεις Λέοναρντ-Σπερς άρχισε μετά τον τραυματισμό του στον πρώτο δυτικό τελικό του 2017 με το Γκόλντεν Στέιτ.
Τη σεζόν 2017-18 αγωνίστηκε σε μόλις εννέα αγώνες, πριν τραυματιστεί και πάλι.
Οι πόνοι στον τετρακέφαλο δεν υποχωρούσαν, αλλά οι γιατροί των Τεξανών επέμεναν ότι ο Λέοναρντ είναι καλά. Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι αισθάνεται ενοχλήσεις και απαίτησε να εξεταστεί από δικό του γιατρό, στη Νέα Υόρκη.
Το DNA των Σπερς δεν αφήνει περιθώρια για ειδική μεταχείριση ακόμη και έναν γεννημένο ηγέτη και μετά την άρνηση, ο Λέοναρντ και οι σύμβουλοί του επιβιβάστηκαν στο αεροπλάνο για το «Μεγάλο Μήλο».
Ο Αμερικανός σταρ επέδειξε ασυνήθιστο εγωισμό.
Οι υπερασπιστές του έλεγαν ότι είναι δικαιολογημένος, για θέμα υγείας.
Οι επικριτές του σχολίασαν ότι έχει ήδη στο μυαλό του το Λ.Α..
Τον Ιούλιο του 2019, πρωταθλητής με το Τορόντο και πάλι σχετικά σιωπηλός, αποφάσισε να συζητήσει με Ράπτορς, Λέικερς και Κλίπερς, για το νέο πλουσιοπάροχο συμβόλαιό του.
Το ΝΒΑ και το παγκόσμιο μπάσκετμπολ ανέμεναν υπομονετικά την απόφασή του.
Το ξημέρωμα της 6ης Ιουλίου 2019, έγινε γνωστό ότι επέλεξε τους Κλίπερς, αντί 142 εκατομμυρίων δολαρίων για τετραετές συμβόλαιο.
Οι «ρομαντικοί» κάνουν λόγο για επιλογή κόντρα στη «λογική» της «συμμαχίας» με τους ΛεΜπρον Τζέιμς και Άντονι Ντέιβις, που θα δημιουργούσε μία υπέρ-ομάδα στους Λέικερς.
Οι υποστηρικτές του κάνουν λόγο για απόφαση να πάει κόντρα στο ρεύμα και την εύκολη λύση.
Μονάχα που μερικές ώρες αργότερα έγινε γνωστό ότι ο Κουάι Λέοναρντ θα γίνει μεν το «πρόσωπο» των νέων Κλίπερς που αναζητούν τον πρώτο τίτλο τους, αλλά με μία απαίτηση.
Καθώς δημοσιεύματα τόνιζαν ότι για να υπογράψει στους «Κλιπς», ήθελε η ομάδα του Λ.Α. να αποκτήσει πρώτα έναν άλλον σταρ.
Οι Κλίπερς ικανοποίησαν τον Κουάι με την ανταλλαγή του Πολ Τζορτζ από την Οκλαχόμα Σίτι.
Ο Λέοναρντ «μίλησε» στα πλέι οφς οδηγώντας το Τορόντο στον τίτλο, όμως μίλησε και εκτός γηπέδου.
Θέλοντας, ως σταρ, να γίνουν τα πράγματα με τον δικό του τρόπο.
Μία ακόμη επιβράβευση για τον πιτσιρικά που αν και σε πολλές βραδιές των γενεθλίων του κλεινόταν στο δωμάτιό του, δεν σταμάτησε να δουλεύει με φιλοδοξία και όνειρα.
Για τον λιγομίλητο νεαρό που στο γυμνάσιο πήγαινε πρώτος και έφευγε τελευταίος από την προπόνηση.
Για τον φιλόδοξο έφηβο που όταν φοιτούσε στο πανεπιστήμιο Σαν Ντιέγκο Στέιτ, ξυπνούσε στις 5:00π.μ. για να πάει για ατομική προπόνηση, πριν το πρώτο μάθημα στις 8:00.
Και όταν διαπίστωσε ότι το σχολείο δεν του επιτρέπει να ανάψει τα φώτα στο γήπεδο, άρχισε να κουβαλά μαζί του δύο λάμπες, ώστε να φωτίζει το μισό παρκέ!
Για τον σταρ των λίγων λέξεων, που έχει κρατήσει μακριά από τα φλας την σύντροφό του από το κολέγιο και τα δύο παιδιά τους.
Για τον Κουάι, που επιστρέφει χαμογελαστός σπίτι του. Χωρίς, ως συνήθως, πολλές κουβέντες…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: