Το θεόρατο τατουάζ στην πλάτη και τους ώμους του θεωρήθηκε εξαρχής αλαζονικό.
«Chosen 1»… Κοινώς, «Εκλεκτός».
Μονάχα που δεν το ζήτησε ο ίδιος. Δεν απαίτησε αυτή την «ταμπέλα». Τουλάχιστον εξαρχής.
Πριν καν πατήσει το πόδι του σε παρκέ του ΝΒΑ, του «κόλλησαν» το παρωνύμιο «King». Η (αθλητική και όχι μόνο) Αμερική λατρεύει τον εγωκεντρισμό. Για χρόνια, ωστόσο, μέχρι να κατακτήσει το 2012 το πρώτο δαχτυλίδι πρωταθλητή της καριέρας του, το κλισέ ήταν προβλέψιμο. «Βασιλιάς δίχως στέμμα».
Θα έλεγε κανείς, πάντως, πως ο ΛεΜπρον Τζέιμς αισθανόταν σαν άρχοντας του… ζωικού βασιλείου.
Αφ’ ενός διότι είχε, όπως λένε χαρακτηριστικά στις Η.Π.Α. εκείνη «τη μαϊμού στον ώμο του». Η έκφραση «monkey on the back» χρησιμοποιείται για να αναφέρει κάποια εξάρτηση ή εθισμό, αλλά και για να περιγράψει έναν άνθρωπο που «κουβαλά» ένα βάρος.
Αυτό το βάρος, για τον σταρ των Λος Άντζελες Λέικερς, ήταν η απόλυτη επιβεβαίωση. Ένας τίτλος να δικαιολογήσει το παρατσούκλι του.
Αφ’ ετέρου, επειδή όταν το πέτυχε, θέλησε να γίνει ο «ελέφαντας (στη θέση του… ελέφαντα) στο δωμάτιο της Λίγκας». «Elephant in the room» είναι ατάκα παρομοίωσης για ένα θέμα που όλο γνωρίζουν, όμως αρνούνται να μιλήσουν γι’ αυτό.
Στο ΝΒΑ, οι περισσότεροι θεωρούν τον Μάικλ Τζόρνταν ως κορυφαίο όλων των εποχών, αλλά ο ΛεΜπρον επιθυμεί να σφετεριστεί και αυτό το «στέμμα», ως παίκτης και προσωπικότητα. Στη σεζόν 2019-2020, η νέα πρόκληση τον φέρνει αντιμέτωπό με το παρελθόν του…
Το περιβόητο τατουάζ του “Εκλεκτού” στην πλάτη του ΛεΜπρον Τζέιμς.
Ο ΛεΜπρον δεν κοιτάζει πια τη «μαϊμού» ξοπίσω του. Δεν περιορίζει τη ματιά του ως τον ώμο του.
Στους Τελικούς του 2020, δεν αντικρίζει απλώς το φιλόδοξο και «πεινασμένο» βλέμμα του Τζίμι Μπάτλερ, σταρ των έτερων φιναλίστ, Μαϊάμι Χιτ.
Θαρρεί κανείς πως σε κάθε καλάθι, σε κάθε ασίστ, ο λίγο πριν από τα 36 του (τα συμπληρώνει στις 30/12/20) φόργουορντ, θα κοιτάζει προς τη μικρή εξέδρα στη «φούσκα» του Ορλάντο. Θα ψάχνει να διασταυρώσει το βλέμμα του με τον Πατ Ράιλι.
Κανένας από τους δύο δεν θα παραδεχθεί ότι κρατά κακία. Κανένας από τους δύο δεν θα ισχυριστεί ότι σκέφτεται εγωισμούς από το κοινό παρελθόν τους. Ωστόσο, αμφότεροι έχουν παθιαστεί με την ιδέα να νικήσει ο ένας τον άλλον!
Ο πρόεδρος των Χιτ, με το παρωνύμιο «Νονός» να αφήνει λίγα στη φαντασία για τους λόγους της «βάφτισής» του, έρχεται με τη σειρά του κόντρα στο ένδοξο παρελθόν του και μάλιστα εις διπλούν.
Ο «Riles» είναι ένας γεννημένος νικητής σε κάθε πόστο της θρυλικής καριέρας του -στην οποία μετρά εννέα τίτλους(!), αλλά οι πιο δοξασμένες μέρες του ήταν εκείνες στο Λ.Α..
Με τους Λέικερς στέφθηκε πρωταθλητής ως παίκτης, το 1972. Στην Καλιφόρνια φόρεσε το δεύτερο δαχτυλίδι του, ως βοηθός του χεντ κόουτς Πολ Ουέστχεντ, το 1980.
Μετά τον έκτο αγώνα του 1981-1982, όμως, ο Μάτζικ Τζόνσον απαίτησε ανταλλαγή γιατί δεν του άρεσε το σύστημα του Ουέστχεντ και ο αείμνηστος ιδιοκτήτης, Δρ. Τζέρι Μπας, απέλυσε τον προπονητή και τον αντικατέστησε με τον Ράιλι.
Υπό τις οδηγίες του, οι Λέικερς δημιούργησαν το περίφημο Showtime το οποίο τη δεκαετία του ’80 τούς χάρισε άλλα τέσσερα πρωταθλήματα (1982, 1985, 1987, 1988).
Οι προκλήσεις του Πατ Ράιλι δεν σταμάτησαν εκεί.
Αποχώρησε από το Λ.Α. το 1990 (χρονιά που, παραδόξως και καθυστερημένα, έλαβε το πρώτο βραβείο κορυφαίου κόουτς της σεζόν -το επανέλαβε το 1993 και 1997), και έπειτα από μία χρονιά ως σχολιαστής στο NBC, υπέγραψε το 1991 στους Νικς.
Στους Τελικούς του 1989, στους οποίους οι Λέικερς ηττήθηκαν με 4-0 από τους Πίστονς (αν και είχαν φτάσει ως εκεί με ρεκόρ 11-0 στα πλέι οφς), ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ δεν δίστασε να αμφισβητήσει τις τακτικές σκληρής προπόνησης του Ράιλι.
Ενώ ο γκαρντ Μάικλ Κούπερ (μετέπειτα κόουτς του Ανδρέα Γλυνιαδάκη στο NBDL) αποκάλεσε τον προπονητή του «κόουτς Χίτλερ»!
Οδήγησε τη Νέα Υόρκη στους Τελικούς του 1994, κόντρα στους Ρόκετς (ήττα με 4-3) και το 1995 παραιτήθηκε για τη διπλή πρόκληση του προπονητή και προέδρου των Χιτ. Στη Φλόριντα απέκτησε πλήρη έλεγχο όλων των διαδικασιών της ομάδας και το 1997 έφτασε ως τους τελικούς της Ανατολής.
Στον δεύτερο γύρο απέκλεισε στο έβδομο ματς τους Νικς όμως στη συνέχεια ηττήθηκε από τους μετέπειτα πρωταθλητές Μπουλς του «MJ», του Πίπεν, του Κούκοτς, του Ντένις Ρότντμαν και του κόουτς Φιλ Τζάκσον.
Το 2003 αποχώρησε από τους πάγκους, αλλά όχι οριστικά… Το «χολιγουντιανό» παρελθόν του, άλλωστε, επέτασσε λάμψη. Το 2004 εκμεταλλεύτηκε τη βεντέτα του Κόμπι Μπράιαντ με τον Σακίλ Ο’Νιλ στο Λ.Α. και απέκτησε με ανταλλαγή τον δεύτερο.
Στο πλάι του νεαρού αστέρα, Ντουέιν Ουέιντ, ο «Σακ» βοήθησε το Μαϊάμι να κατακτήσει το 2006 τον παρθενικό τίτλο του, με τον Ράιλι να έχει «εξοστρακίσει» τον κόουτς Σταν Βαν Γκάντι και να έχει αναλάβει και πάλι τον πάγκο!
Το 2007, όμως, έγιναν οι πρώτοι πρωταθλητές που «σκουπίζονται» στον πρώτο γύρο στη σεζόν υπεράσπισης του τίτλου τους (από τους Μπουλς) και το 2007-2008 πέτυχαν μόλις 15 νίκες…
Τον ίδιο Απρίλιο, με μεγάλη επιβάρυνση σε γοφούς και γόνατα, ο τότε 63 ετών Ράιλι άφησε τον πάγκο στον βοηθό του, Έρικ Σποέλστρα. Είχε, πάντως, και άλλα τρικ στο μανίκι των καλοσιδερωμένων κοστουμιών του…
Ο Έρικ Σποέλστρα (αριστερά) με τον Πατ Ράιλι / Photo by: miamiherald.com.
Ο Πατ Ράιλι, γεννημένος στις 20 Μαρτίου 1945 στη Νέα Υόρκη και απόφοιτος του Κεντάκι (ηττημένος στον τελικό του NCAA το 1966 από τη μαύρη πεντάδα του Ντον Χάσκινς του Τέξας Ουέστερν), αναζητούσε πάντοτε την επόμενη πρόκληση.
Το 2010 έπεισε τον ΛεΜπρον Τζέιμς και τον σταρ του Τορόντο, Κρις Μπος, να «συμμαχήσουν» με τον Ουέιντ για μία νέα μεγάλη «Big-3». Ήταν η απαρχή μίας άσπονδης φιλίας με τον Τζέιμς. Δύο ισχυρές προσωπικότητες, δύο μεγάλα «εγώ» το ένα απέναντι στο άλλο. Κάτι που έφερε μεν δόξα, αλλά «πασπαλισμένη» με μπόλικη ίντριγκα, από την πρώτη κόλας μέρα.
Όλοι γνώριζαν πως ενώ η τριάδα σχεδίαζε τη συνύπαρξή της από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, το 2008, όλα θα κρίνονταν από τις συναντήσεις με τον Ράιλι.
Ο αστικός μύθος ανέφερε πως στο μίτινγκ με τον ΛεΜπρον, ο «Νονός» αράδιασε στο τραπέζι τα δαχτυλίδια πρωταθλητή που είχε κατακτήσει!
Ο Κρις Μπος επιβεβαίωσε την τακτική του Ράιλι, αποκαλύπτοντας έπειτα από χρόνια ότι έκανε το ίδιο και στη δική τους συνάντηση.
Ο δαιμόνιος παράγοντας τούς έπεισε, όμως ο ΛεΜπρον ήρθε σε διαφωνία μαζί του ακόμη και για τον τρόπο ανακοίνωσης της απόφασής του…
Οι (από αριστερά) Κρις Μπος, Ντουέιντ Ουέιντ και ΛεΜπρον Τζέιμς, στην παρουσίαση της “συμμαχίας” τους, στο Μαϊάμι, τον Ιούλιο του 2010 / Photo by: businessinsider.com.
Ο κολλητός και συνεργάτης του Τζέιμς, Μάβερικ Κάρτερ, θεώρησε ιδανικό η περιβόητη «Decision» να μεταδοθεί ζωντανά και σε παναμερικανικό δίκτυο.
Το καμάρι του Οχάιο επρόκειτο να πει σε όλο τον κόσμο ότι θα αφήσει τους Καβς της γενέτειράς του και, μάλιστα, η ατάκα στον δημοσιογράφο Τζιμ Κάρτερ, το «παίρνω τα ταλέντα μου στη Σάουθ Μπιτς του Μαϊάμι» τον έκανε ακόμη πιο αλαζόνα, πιο μισητό.
Στο βιβλίο του Ίαν Τόμσεν «The Soul Of Basketball» (=«Η Ψυχή Του Μπάσκετμπολ»), το 2018, ο Ράιλι αποκάλυψε πως δεν του άρεσε η ιδέα αυτού του σόου και το επισήμανε στον Τζέιμς, αναφέροντας και τη λέξη «φόβο»…
«Θα σας πνίξουν τη χαρά με μίσος, με σκ..ά», τόνισε ο «Riles» στον 25χρονο σταρ και τον Κάρτερ. «Με κοίταξαν και οι δύο και παραλίγο να μου ορμήξουν! “Τι να φοβόμαστε;”, απόρησε ο Κάρτερ. Πίστευαν ότι το κάνουν με τον ιδανικό τρόπο».
Ο Ράιλι πρόσθεσε ότι «όταν τον υποδέχθηκα στο Μαϊάμι, έδειχνε εξουθενωμένος. Καταλάβαινα ότι αφήνει πίσω μία ολόκληρη ζωή στην πόλη του. Ήθελε κότσια κάτι τέτοιο».
Την επόμενη μέρα, όμως, στη φαντασμαγορική παρουσίασή τους μπροστά σε 20.000 οπαδούς, διέκρινε και πάλι αμετροέπεια στα λόγια του νέου ηγέτη του, ο οποίος υποσχέθηκε δημοσίως ότι «δεν μιλάω για δύο, όχι για τρία ή τέσσερα, όχι για πέντε ή έξι τίτλους, όχι για επτά!».
Ο Ράιλι και πάλι κούνησε το κεφάλι, εξηγώντας πως «ρίχναμε μόνοι μας βενζίνη στη φωτιά που είχαμε ανάψει. Χρειαζόμασταν ταπεινότητα και όχι αυτή την αλαζονεία, πριν καν νικήσουμε»…
Στο ίδιο βιβλίο ο Πατ Ράιλι αποκαλύπτει μία στιχομυθία με τον ΛεΜπρον έπειτα από μία ήττα από το Ντάλας στις αρχές της χρονιάς, η οποία αποδεικνύει ότι (τότε) δεν είχε σε μεγάλη εκτίμηση τον κόουτς Έρικ Σποέλστρα.
«Δεν σε τρώει;», ρώτησε ο Τζέιμς. «Τι να με τρώει;», αποκρίθηκε δια απορίας ο Πατ. «Δεν θες να γυρίσεις στους πάγκους;», ξαναρώτησε ο «LBJ». Η άρνηση του ήταν ξεκάθαρη: «Όχι, δεν με τρώει», στηρίζοντας «τον καταπληκτικό προπονητή μας».
Το υποτιθέμενο φαβορί είχε αρχίσει τη σεζόν με ρεκόρ 9-8, αν και στη συνέχεια πέτυχε 12 διαδοχικές νίκες και συνολικά 21 στα επόμενα 22 ματς. Το Μαϊάμι έφτασε ως τους Τελικούς, όπου ηττήθηκε με 4-2 από τους Μαβς του Ντιρκ Νοβίτσκι.
Ο ΛεΜπρον κατακρίθηκε για το «άνευρο» παιχνίδι του, με σουτάκια από μέση απόσταση και με κάκιστη παρουσία στην τέταρτη περίοδο των περισσότερων αγώνων της σειράς…
Την επόμενη διετία, οι Χιτ κατέκτησαν τον τίτλο κόντρα σε Θάντερ και Σπερς αντίστοιχα, όμως το 2014 έχασαν κατά κράτος από το Σαν Αντόνιο.
Ο ΛεΜπρον, σύμφωνα με τους επικριτές του, επέδειξε και πάλι καιροσκοπισμό, όπως και το 2010 εις βάρος του Κλίβελαντ. Οι «αντιρρησίες» του θεωρούν πως διέκρινε ότι αυτοί οι Χιτ δεν είχαν πολύ μέλλον και, έχοντας κάνει το όνειρο του τίτλου πραγματικότητα, σκέφτηκε λίγο πιο συναισθηματικά, για τους Καβς.
Απρόσμενα για τους περισσότερους, αποφασίζει να επιστρέψει στο Κλίβελαντ, γράφοντας στο Sports Illustrated, στην επιστολή με τίτλο «I’m Coming Home», ότι «η σχέση μου με το Οχάιο είναι μεγαλύτερη από το μπάσκετμπολ. Δεν το είχα καταλάβει αυτό πριν από τέσσερα χρόνια. Εκεί έπαιξα, εκεί, μάτωσα, εκεί έκλαψα και αισθάνθηκα ότι είμαι ο γιος όλης της πόλης».
Photo by: washingtonpost.com.
Ο Πατ Ράιλι δεν έκρυψε τον θυμό του. Ωστόσο, σχεδόν ο ίδιος «έσπρωξε» τον Τζέιμς εκτός Φλόριντα όταν πριν από την απόφαση του μεγάλου αστέρα, δήλωσε πως «κατανοώ ότι κάποια πράγματα είναι σκληρά. Πρέπει να μείνεις ενωμένος με τους άλλους, αν έχεις τα κότσια. Και να μην ψάχνεις την πρώτη πόρτα που ανοίγει για να τρέξεις μακριά».
Ο ΛεΜπρον αποδέχθηκε την πρόκληση του πρώην πια προϊσταμένου του και αποχώρησε. Ο Ράιλι ομολόγησε στο βιβλίο του Τόμσεν ότι «για δύο με τρεις μέρες είχα τρομερό θυμό! Το όμορφο πλάνο μου, για μία ομάδα η οποία σε δέκα χρόνια θα μπορούσε να κατακτήσει πέντε ή έξι τίτλους, καταστρεφόταν».
Αποκάλυψε ότι «στόχος μας ήταν ο Πάου Γκασόλ, ο οποίος μου είχε πει πως θα ήθελε να παίξει δίπλα στον “Μπρον” και έστειλα τον ΛεΜπρον το κινητό του.
»Ο ατζέντης του Πάου, Αρν Τέλεμ, μου είπε ότι οι δύο παίκτες μίλησαν, όμως ο Τζέιμς του είπε ότι θα ήταν υπέροχο να ήταν συμπαίκτες σε όποια ομάδα και αν είναι… “Πατ, έχεις πρόβλημα, φίλε”, ήταν η κουβέντα του Αρν και, προφανώς, το κατάλαβα».
Ο Ράιλι ταξίδεψε στο Λας Βέγκας για διαπραγματεύσεις με τον ΛεΜπρον, εξηγώντας ότι Ουέιντ και Μπος ανανέωσαν με λιγότερα χρήματα, ώστε εκείνος να λάβει το μάξιμουμ συμβόλαιο που επιθυμούσε.
«Δεν έπρεπε να πάω ποτέ εκεί», είπε ο Ράιλι στον Τόμσεν… «Κανονίσαμε ραντεβού, όμως ο Τζέιμς παρακολουθούσε την ίδια ώρα τον τελικό του Μουντιάλ και δεν νομίζω ότι πρόσεχε τι του έλεγα».
Ο ΛεΜπρον φέρεται να του είπε: «Πατ, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω…», πριν τον σταματήσει ο πρόεδρος των Χιτ, να του πει «καλή τύχη σε ό,τι κάνεις» και να βγει χολωμένος από τη σουίτα.
Ο ΛεΜπρον είχε πάρει τις αποφάσεις του, αν και δεν άφησε καμία υπόνοια μέχρι το γράμμα στο Sports Illustrated.
«Μου πήρε καιρό να το χωνέψω», παραδέχθηκε ο Ράιλι, ο οποίος συμπλήρωσε πως «κατάλαβα ότι η ομάδα μας βίωσε και είχε την ίδια μεταχείριση με τους Καβαλίερς το 2010» και έκανε να μιλήσει με τον ΛεΜπρον για δύο χρόνια.
Επικοινώνησε με γραπτό μήνυμα όταν ο πρώην παίκτης του πάτησε το παρκέ για το Game 7 των Τελικών του 2016. Ο Τζέιμς θα οδηγούσε την ομάδα της γενέτειράς στον πολυπόθητο τίτλο που δεν είχε καταφέρει από το 2003 ως το 2010 και ο Ράιλι του έστειλε: «Κατάκτησέ το και θα ελευθερωθείς».
Οι Καβς, με «επικό» μάλιστα, τρόπο, ανέτρεψαν το προβάδισμα 3-1 των Ουόριορς και τους νίκησαν στον έβδομο Τελικό στο Γκόλντεν Στέιτ. «Είμαι απλώς ένα παιδί από το Άκρον και υποτίθεται ότι δεν έπρεπε καν να βρίσκομαι εδώ», σχολίασε δακρυσμένος με το τρόπαιο στα χέρια.
Η πόλη που έξι χρόνια νωρίτερα τον είχε «αποκηρύξει», καίγοντας και σκίζοντας με μελαγχολία τις φανέλες του, τον είχε αγκαλιάσει και εκείνος είχε εκπληρώσει τον «ιερό σκοπό» του.
Λίγο αργότερα, με τη μυρωδιά της σαμπάνιας ακόμη στα μαλλιά και το πρόσωπό του, ο «LBJ» (που δεν απάντησε ποτέ το SMS) δεν ξέχασε να «πληρώσει» τον Ράιλι με το ίδιο λεκτικό «δηλητήριο»…
«Όταν αποφάσισα να φύγω από το Μαϊάμι -δεν πρόκειται να πω ονόματα, δεν μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο- υπήρξαν άνθρωποι με τους οποίους “έχτισα” σχέσεις και αμοιβαία εμπιστοσύνη, αλλά οι ίδιοι είπαν πως έκανα το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας μου», δήλωσε στον ρεπόρτερ του ESPN, Ντέιβ ΜακΜέναμιν.
«Αυτό με πλήγωσε. Αυτό το “λάθος” που είπαν κάποιοι, όμως, έγινε το μεγαλύτερο κίνητρό μου». Δεν είπε το όνομα «Πατ Ράιλι», όμως ξεκάθαρα εκείνον «φωτογράφισε».
Photo by: cbssports.com.
Πολλά χρόνια μετά, αμφότεροι δείχνουν να έχουν(;) «θάψει» το «τσεκούρι του πολέμου».
Ο ΛεΜπρον, το 2018, όταν φημολογείται ότι ο Ράιλι τον πλησίασε για να επιστρέψει στους Χιτ, επιμένει ότι «ο Πατ είναι άνθρωπος παλαιάς κοπής. Και σκέφτεται απλώς αν είσαι μαζί του ή είσαι εναντίον του».
Ενώ έχει θυμηθεί την φοβία του ότι «αν είχαμε χάσει από τους Σέλτικς στους ανατολικούς τελικούς του 2012, ο Ράιλι θα είχε διαλύσει τη “Big-3” μας».
Φρόντισε, όμως, ο ίδιος, με τη Βοστόνη μπροστά με 3-2 νίκες, να σκοράρει 30 πόντους στο πρώτο ημίχρονο του έκτου αγώνα, μα ολοκληρώσει το ματς με 45π.-15ριμπ.-5ασ. και να ενορχηστρώσει την ανατροπή και πρόκριση των Χιτ!
Ο πρώην αρχηγός του Μαϊαμι, Ντουέιν Ουέιντ, δεν κρύβει ότι οι Τελικοί του 2020 «είναι και μία προσωπική κόντρα του “Μπρον” με τον Πατ».
Ο ίδιος ο Ράιλι, πάντως, στο βιβλίο του Τόμσεν εξήγησε ότι με τον καιρό κατανόησε την απόφαση του Τζέιμς να αποχωρήσει από το Μαϊάμι το 2014.
«Κάποια στιγμή κάθισα και σκέφτηκα όλο το χρονικό της ζωής του ΛεΜπρον. Όπως έκανε σωστά που διάλεξε το Μαϊάμι, έτσι νομίζω ότι συνέβη όταν γύρισε στο Κλίβελαντ. Πήρε πάλι τη σωστή απόφαση…
»Μου πήρε αρκετό καιρό, όμως, τελικά τον δικαιολόγησα. Έκανε αυτό που ήθελε εκείνος και η οικογένειά του. Αν δεν γυρνούσε στη γενέτειρά του, δεν επρόκειτο ποτέ να τον συγχωρέσουν. Θα ήταν ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών, όμως κανείς δεν θα τον αποδεχόταν στο σπίτι του».
Ο ΛεΜπρον Τζέιμς με το τρόπαιο του πρωταθλητή και το έπαθλο του MVP των Τελικών του 2016 / Photo by: espn.com.
Στους Τελικούς του 2020, εκτός από αναμέτρηση για ένα τρόπαιο, ένα (ακόμη) δαχτυλίδι, ΛεΜπρον Τζέιμς και Πατ Ράιλι δεν «μάχονται» πάνω σε ένα παρκέ, αλλά σε έναν… καμβά.
Σε ένα αγαπημένο και για τους δύο ανταγωνιστικό πεδίο, κοντράρονται για το σπουδαιότερο, ενδεχομένως, «αριστούργημα» της καριέρας τους.
Αλλά και για μία νέα ρεβάνς.
Ο γεννημένος στις 30 Δεκεμβρίου 1984 στο Άκρον, ΛεΜπρον, αν και έχει εκπληρώσει την «προφητεία» για έναν τίτλο στο Κλίβελαντ, επιθυμεί λίγο πριν κλείσει τα 36 του να αποδείξει ότι δεν «πήγε στο Λ.Α. για μάρκετινγκ, ταινίες και μεγάλη ζωή», όπως τον κατηγόρησαν οι επικριτές του το 2018.
Στοχεύει να προσθέσει ένα ακόμη «διαμάντι» στο «στέμμα» του, ώστε να γίνει μόλις ο τρίτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που κατακτά τον τίτλο με τρεις διαφορετικές ομάδες, μετά τους Ρόμπερτ Χόρι (Χιούστον, Λ.Α. Λέικερς, Σαν Αντόνιο) και Τζον Σάλεϊ (Ντιτρόιτ, Σικάγο, Λ.Α. Λέικερς).
Ο ΛεΜπρον Τζέιμς με τη φανέλα των Λέικερς / Photo by: nba.com/lakers.
Η πρόκληση είναι αντίστοιχη για τον 75 ετών Ράιλι, που ψάχνει να καλύψει και το δέκατο δάχτυλο των χεριών του με ένα δαχτυλίδι. Αυτό, κόντρα σε έναν άσπονδο φίλο, ίσως να είναι το πιο «γλυκό» της καριέρας του.
Διότι αν ο Τζέιμς επιμένει πως «δεν υποτίθεται ότι θα ήμουν εδώ», για όλη την καριέρα του, οι Χιτ «δεν έπρεπε να είναι στους Τελικούς» του 2020.
Η ομάδα του Μαϊάμι δεν συγκαταλέχθηκε στα φαβορί της σεζόν, εκκίνησε τα πλέι οφς από την πέμπτη θέση της Ανατολής και απέκλεισε την Ιντιάνα, το Μιλγουόκι και τον MVP Γιάννη Αντετοκούνμπο και τη Βοστόνη.
Η πρόκριση επί των Σέλτικς ήταν ο πρώτος σταθμός των προσωπικών ρεβάνς του Ράιλι. Αρχικά διότι οι «πράσινοι» ήταν οι μεγάλοι αντίπαλοί του τη δεκαετία του ’80.
Στο βιβλίο του, «The Winner Within: A Life Plan for Team Players», το οποίο εκδόθηκε το 1993, είχε γράψει για «το “Boston Mystique”, που ενθαρρύνει τον χαμηλότερο κοινό παρονομαστή της συμπεριφοράς των οπαδών της Βοστόνης.
»Είναι η προθυμία για τακτικές κατά του αντιπάλου, όπως να ανεβάζεις τη ζέστη στο γήπεδο ή να κλείνεις τον θερμοσίφωνα στα αποδυτήρια του αντιπάλου!
»Είναι ο Ρεντ Άουερμπαχ να κυνηγά για να φοβίσει τους διαιτητές… Στο διάολο η αξιοπρέπεια, στο διάολο το ευ αγωνίζεσθαι!».
Ο Ράιλι αποχωρούσε συνήθως έξαλλος από το “Boston Garden” / Photo by: washingtonpost.com.
Η βεντέτα του με τον παλαίμαχο γκαρντ και νυν πρόεδρο των Σέλτικς, Ντάνι Έιντζ, ακόμη «σιγοκαίει», με εκατέρωθεν «καρφιά». Το 2020 τον νίκησε, αλλά περιμένει την απάντησή του, διόλου ήσυχος και εφησυχασμένος.
Η επόμενη επιθυμητή ρεβάνς μοιάζει διπλή για τον «Νονό» του ΝΒΑ, κόντρα στους Λέικερς και τον ΛεΜπρον Τζέιμς.
Ο «Βασιλιάς» κατηγόρησε κάποτε εκείνους που τον «έδειξαν» το 2014 ως «φυγόπονο».
Ο Ράιλι, από την άλλη, θέλησε να διαφωνήσει έμπρακτα με όσους πίστεψαν ότι οι Χιτ θα επιλέξουν τακτική tanking (σ.σ.: οικειοθελείς ήττες, για απόκτηση υψηλών ντραφτ πικς) και «χτίσιμο» από την αρχή, όταν αποχώρησε ο Τζέιμς.
Ο Ράιλι παραμένει ένας νικητής και όπως έγραψε ο Μάικλ Ρόζενμπεργκ του Sports Illustrated, «ο Πατ είπε κάποτε πως υπάρχουν δύο επιλογές στο μπάσκετμπολ… Η νίκη ή η μιζέρια. Εκείνος ποτέ δεν επιλέγει τη μιζέρια και θέλει πάντα να νικά. Ξόδεψε πικς στο ντραφτ για τον Γκόραν Ντράγκιτς και μοιάζει με τον πεισματάρη ασθενή που αρνείται να πάρει το φάρμακό του.
»Αυτός, όμως, είναι ο τρόπος του Ράιλι. Ο μοναδικός τρόπος που γνωρίζει».
Δεν ήταν άλλωστε, λίγες οι φορές οι ο ίδιος έθεσε στους παίκτες του το… ρητορικό ερώτημα «my way or the highway», που σε ελεύθερη μετάφραση σήμαινε κάτι σαν «με τον τρόπο μου ή στα τσακίδια!».
Ο Πατ Ράιλι / Photo by: Eurokinissi (Action Images).
Το DNA του Αμερικανού παράγοντα θέλει διαχρονικά τον τελευταίο λόγο, το τελευταίο γέλιο.
Ακόμη και, πλέον, απέναντι στην ομάδα και τον σταρ τους οποίους βοήθησε και ο ίδιος να αποκτήσουν τίτλους και το στάτους των κορυφαίων.
Στο Λ.Α. πάντα ήθελε να γυρίσει και ως παράγοντας, όμως η διοίκηση της οικογένειας Μπας αρχικά εμπιστευόταν τον Τζέρι Ουέστ και κάθε άλλη φορά που υπήρχε «παράθυρο», επέλεγε τον «προστατευόμενο» του Ράιλι, Μάτζικ Τζόνσον.
Οι τίτλοι που κατέκτησε σε Καλιφόρνια και Φλόριντα δεν είχαν πολλές ομοιότητες, από άποψη αγωνιστικού στυλ. Στο Λος Άντζελες το Showtime (του) είναι το ίδιο εμβληματικό με την πινακίδα του Χόλιγουντ.
Στο Μαϊάμι χρειάστηκε να επιστρατεύσει εμπνεύσεις εκτός παρκέ και ανέδειξε τον χαρακτήρα του, έξω από το πλαίσιο των κοστουμιών Armani και, όπως έλεγε ο Έιντζ, της «ατελείωτης μπριγιαντίνης στο μαλλί του»!
Κάθε τακτική, κάθε επιλογή, κάθε απόφαση, κάθε κριτική, όμως, καταλήγει πάντοτε στον ίδιο σκοπό του… Νίκη με κάθε κόστος.
Σε αυτό συμφωνεί απόλυτα μαζί του και ο άλλοτε σύμμαχος και εδώ και χρόνια «εχθρός» του, ο «Just a kid from Akron», ΛεΜπρον Τζέιμς.
Αυτά που τους ενώνουν, ωστόσο, μάλλον θα ωχριούν πάντα μπροστά σε εκείνα που τους χωρίζουν.
Photo by: thescore.com.
UPD: Στις 11 Οκτωβρίου 2020, ο ΛεΜπρον Τζέιμς οδήγησε τους Λ.Α. Λέικερς στην επικράτηση με 4-2 νίκες επί των Μαϊάμι Χιτ στους Τελικούς του ΝΒΑ και στην κατάκτηση του 17ου τίτλου τους, που ήταν ο τέταρτος (μαζί με ισάριθμα βραβεία MVP Τελικών) για τον ίδιο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Τζορτζ Παπαδάκος: «Νίκη με κάθε κόστος»
(ΛεΜπρον Τζέιμς) Ενας πολιτικός ακτιβιστής στη χώρα των γενναίων
Ο Τζίμι Μπάτλερ δεν θέλει παρηγοριά για την «against all odds» ζωή του
Ένα τροχόσπιτο ήταν το πρώτο «βασίλειο» του Μπαμ Αντεμπάγιο
Τα γράμματα του Φρανκ Βόγκελ στον Ρικ Πιτίνο έγιναν οι συστατικές επιστολές του