Όταν δεν διαβάζεις τα χείλη του να το λένε ή όταν δεν ακούς ξεκάθαρα το «ναι, ρε φίλε», καταλαβαίνεις.
Καταλαβαίνεις ότι δεν είναι, όπως σχεδόν “πάντα”, όταν αυτός ο ίδιος ξέρει πως στην προσγείωση έχει θριαμβεύσει και απλώς περιμένει την βαθμολογική επιβράβευση. Ήταν και αλλιώς, αυτή τη φορά, με την ψυχοφθόρα αναμονή, να περιμένει έξι αθλητές, για να έρθει η σειρά του και να τους συγχαίρει όλους, πριν την δική του εμφάνιση, έβδομος στη σειρά. Φυσικά, ο Λευτέρης Πετρούνιας, ο “χρυσός” Ολυμπιονίκης του 2016 ήταν το φαβορί, γιατί και η πορεία του, μετά το Ρίο, με τα κορυφαία βάθρα το ένα πίσω από το άλλο, σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αποδείκνυε σταθερότητα και ετοιμότητα.
Φαβορί, όμως, ήταν και ο 27χρονος Κινέζος, Λιου Γιανγκ, ο “χάλκινος” του Ρίο, ο αιώνιος αντίπαλος του “χρυσού” παιδιού. Αυτός και μόνο αυτός. Και το πολύφερνο σχόλιο όλων, των ειδημόνων, αλλά και των φιλάθλων που πλέον έχουν μάθει να… βλέπουν ενόργανη ήταν: «Αρκεί να πάει καλά η προσγείωση, αρκεί να καρφωθεί στο έδαφος». Το πρόγραμμα, λοιπόν, του Λευτέρη Πετρούνια πάνω στους κρίκους ήταν το καλύτερο, με την υψηλή αρχική αξία και την εξαιρετική εκτέλεση. Και με κομμένη την ανάσα περιμέναμε την προσγείωση…
Μια αναπήδηση ήταν, μια μικρή αναπήδηση, αλλά ήταν αρκετό, για να καταλάβει ο 30χρονος αθλητής ότι το Χρυσό μετάλλιο είχε απομακρυνθεί. Και δεν είπε: «ναι, ρε φίλε». Είχε δει, προηγουμένως, τον Γιουνγκ, με το 15.500, και το αντιλήφθηκε αμέσως.
Είχε δει, όμως, και το 15.300 του -επίσης Κινέζου- Χάο Γιόου και στην έκφρασή του, μετά τη βαθμολόγηση, ήταν φως-φανάρι ότι αυτή η υψηλή βαθμολογία δημιούργησε ερωτηματικά.
Μετά την απονομή, είπε ο Λευτέρης: «Στην προσγείωση ξέρω ότι κάναμε όλοι λάθος. Κι οι τρεις. Δεν ξέρω πώς μέτρησε αυτό το λάθος στους κριτές, τι έγραψαν και τι δεν έγραψαν. Αυτό που ξέρω με σιγουριά, είναι πως πάνω στους κρίκους, μέχρι που τους άφησα, ήμουν καλύτερος, ήμουν εμφανώς καλύτερος. Στην προσγείωση… Έτσι είναι οι κριτές, άλλος μπορεί να δει 10 εκατοστά, άλλος 30 εκατοστά, άλλος 50 εκατοστά. Όταν κάνεις βήμα, πρέπει να περιμένεις ότι η βαθμολογία μπορεί να είναι και χαμηλότερη απ ό,τι περιμένεις».
Αλλά και οι δηλώσεις του σπουδαίου προπονητή του «Μίδα», του Δημήτρη Ράφτη, επιβεβαιώνουν την εντύπωση: «Κατά τη γνώμη μου, ο δεύτερος Κινέζος δεν θα έπρεπε να βρίσκεται μέσα στα μετάλλια».
Είμαι περήφανος για τον Λευτέρη, λέει ο προπονητής του Δημήτρης Ράφτης pic.twitter.com/FkfU2pV5FR
— Ηellenic Olympic Committee (@HellenicOlympic) August 2, 2021
Ένα βηματάκι, λοιπόν, μια μικρή αναπήδηση είναι αυτή που κατέταξε τους τρεις στα σκαλιά του βάθρου. Έτσι είναι, όμως, έτσι είναι η Γυμναστική, όπου όλα κρίνονται στο απειροελάχιστο, στην παραμικρή λεπτομέρεια.
Μα τι λέμε, τώρα! Ο Λευτέρης Πετρούνιας είναι “χάλκινος” ολυμπιονίκης του Τόκιο, πέντε χρόνια μετά το Χρυσό της Βραζιλίας, και είναι μια μεγάλη επιτυχία, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τον Γολγοθά (λέξη που χρησιμοποίησε και ο ίδιος), μετά το δύσκολο χειρουργείο του στον ώμο, στα τέλη του 2018, και την ψυχοφθόρα πορεία, μέχρι να σφραγίσει το εισιτήριο για Τόκιο, τελευταία στιγμή, πριν από περίπου έναν μήνα, στην Ντόχα.
Μετά την απονομή, δήλωσε στην κάμερα της ΕΡΤ:
«Αφιερώνω το μετάλλιο στην Ελλάδα, πρώτα απ’ όλα, καθώς και στις κόρες μου, την Σοφία και την Ελένη. Αισθάνομαι πάρα πολύ γεμάτος, ήταν ένας εξαιρετικός και πάρα πολύ δύσκολος Τελικός. Η διαχείρισή του ήταν τρομακτικά δύσκολη. Είναι ανάμεικτα τα συναισθήματά μου. Είμαι πολύ ευτυχισμένος, γιατί βρίσκομαι ξανά στα Ολυμπιακά μετάλλια, μετά από πανδημίες, χειρουργεία και όλα, όσα έχουμε περάσει. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει μία γλυκόπικρη γεύση, επειδή μου αρέσει να κερδίζω και δεν μου αρέσει να παίρνω τη δεύτερη ή τρίτη θέση. Να είστε σίγουροι ότι θα κάνω τα πάντα, για να ξανακερδίσω! Εννοείται ότι θα τα πούμε στο Παρίσι! Δεν μπορεί να κλείσει η καριέρα μου με τρίτη θέση, θα κλείσει με πρώτη θέση»!
Έτσι δίνονται τα μεγάλα ραντεβού, με μια ηχηρή υπόσχεση!
Έτσι ανανεώνονται τα όνειρα, με μια ειλικρινή κουβέντα από καρδιάς!
CHECK IT OUT:
Δημήτρης Ράφτης: Επόμενος Σταθμός, Τόκιο
Κορακάκη – Πετρούνιας: Κατακτητές της κορυφής, με τη σημαία μας ψηλά!
Η ιεροτελεστία του «Μίδα» για το λεπτό της κρίσης