Ιούλιος του 2017, στις προπονητικές εγκαταστάσεις των Μιλγουόκι Μπακς.
Οι Μάλκολμ Μπρόγκντον και Θον Μέικερ μόλις έχουν ολοκληρώσει τη σεζόν τους σαν πρωτοεμφανιζόμενοι στο ΝΒΑ με τα «Ελάφια».
Το τέλος της κοπιαστικής ατομικής προπόνησης τους βρίσκει καθισμένους στον πάγκο μέσα στον ιδρώτα, αλλά και ανακουφισμένους.
Η ρούκι χρονιά έχει ολοκληρωθεί με διαφορετικά δεδομένα για εκείνους.
Ο 22χρονος και ύψους 1,96μ. Μπρόγκντον, αν και Νο36 στο ντραφτ του 2016, αναδείχθηκε μάλλον απρόσμενα κορυφαίος ρούκι του ΝΒΑ, καταγράφοντας μ.ό. 10,2 πόντους και 4,2 ασίστς σε 26,4 λεπτά συμμετοχής.
Ο 19χρονος και πανύψηλος κοκαλιάρης Μέικερ, με μπόι 2,16μ., μπορεί να επιλέχθηκε ψηλά στην ίδια διαδικασία, στο Νο10, όμως έμοιαζε πιο «ψαρωμένος», μένοντας στους μ.ό. 4 πόντους σε 9,1 λεπτά.
Αμφότεροι είναι χαλαροί γιατί άφησαν πίσω τους τη σεζόν στην οποία, βάσει των άγραφων νόμων των αποδυτηρίων, κουβαλούν βαλίτσες και φέρνουν κάθε μέρα τον καφέ και τα ντόνατς στους βετεράνους!
Σε ένα κλισέ που στην μπασκετική Αμερική δεν παλιώνει ποτέ.
Ο μόνιμα συγκροτημένος, μετρημένος και ετοιμόλογος Μπρόγκντον αναφέρει κάτι στον γυμναστή της ομάδας.
Προφανώς, πάντα, σε σοβαρό ύφος.
Η αντίδραση του Μέικερ αναπαρήγαγε ένα πετυχημένο και ταιριαστό παρατσούκλι.
«The President, the President!», φώναξε ο Νοτιοσουδανός Μέικερ. Θυμίζοντας πως ο συμπαίκτης του μοιάζει φυσιογνωμικά με τον τότε Πρόεδρο των Η.Π.Α., Μπαράκ Ομπάμα!
Και μιλά σαν τον πρώην «πλανητάρχη».
Ο απόφοιτος του πανεπιστήμιου Βιρτζίνια χαμογελά πάντα σεμνά και αμήχανα σ’ αυτή την ιδιότυπη προσφώνηση…
Μέικερ και Μπρόγκντον.
Ο ένας γεννήθηκε στην Ατλάντα και ο άλλος στην Βάου, μία πόλη 232.000 κατοίκων και απόστασης 650 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα του Νοτίου Σουδάν, Τζούμπα.
Μονάχα που η Αφρική ενώνει τις πορείες τους και όχι διότι απλώς συναντήθηκαν σε ένα παρκέ γηπέδου μπάσκετμπολ.
Όχι γιατί φόρεσαν απλώς για δύο και κάτι χρόνια τη φανέλα της ίδιας ομάδας.
Η οικογένεια του Μέικερ αναγκάστηκε να αφήσει τη χώρα της στη δίνη του εμφυλίου και να βρει καταφύγιο στην Ουγκάντα, όταν ο Θον ήταν πέντε ετών. Από εκεί, βρέθηκαν στο Περθ της Αυστραλίας και στο Όραντζβιλ του Καναδά, όπου ο νεαρός έπαιξε μπάσκετμπολ σε τοπικό γυμνάσιο, πριν φτάσει ως το ΝΒΑ.
Η οικογένεια του Μπρόγκντον τού χάρισε από πιτσιρικά αρχές και εμπειρίες που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του και τον έφεραν από μικρό κοντά στην αφρικανική ήπειρο…
Όταν ήταν 14 ετών, ο έφηβος Μάλκολμ ταξίδεψε για δεύτερη φορά στην Αφρική, στο Μαλάουι.
Είχε προηγηθεί το ταξίδι στη Γκάνα σε ηλικία 11 ετών, με τον δικηγόρο πατέρα του και την μητέρα του, πρώην πρόεδρο του τμήματος ψυχολογίας του Κολεγίου Μόρεχαουζ της Ατλάντα.
Μαζί με τα δύο αδέρφια του δεν έκαναν (απλώς) διακοπές. Στα διαλείμματα από το ποδόσφαιρο «με παιδιά που έπαιζαν ξυπόλητα», βοηθούσαν τους γονείς τους, οι οποίοι εργάζονταν εθελοντικά στο κέντρο ημερήσιας φροντίδας και μητρότητας της πρωτεύουσας, Άκρα.
«Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που είδα δυσκολίες και κατάλαβα ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο για περιοχές που δεν απολαμβάνουν τα ίδια αυτονόητα προνόμια με εμάς», σχολίασε σε παλαιότερη συνέντευξή του.
Το διαζύγιο των γονιών του, μερικές εβδομάδες αργότερα, δεν άλλαξε τη στάση ζωής της οικογένειας Μπρόγκντον σε ανθρωπιστικά θέματα.
Τα ταξίδια έγιναν πια «καθήκον» του παππού και της γιαγιάς του μικρού Μάλκολμ, ο οποίος βρέθηκε μαζί τους, στα 14 του, στο Μαλάουι.
Από τότε, ο φιλόδοξος πιτσιρικάς άλλαξε στάση ζωής.
«Αισθάνομαι ότι άλλος είναι ο σκοπός, ο προορισμός και το πάθος μου στη ζωή και αυτό δεν είναι το παιχνίδι», εξήγησε στην ιστοσελίδα «The Undefeated» ο γκαρντ των Μπακς, αναφερόμενος στη φιλανθρωπική δράση του και τη συγκέντρωση χρημάτων για την κατασκευή πηγαδιών για καθαρό νερό στην Ανατολική Αφρική.
Ο Μπρόγκντον στην Αφρική.
«Το πάθος και η υποχρέωσή μου είναι να βοηθώ τους ανθρώπους», σκέφτηκε εκείνο το 14χρονο, όταν διαπίστωσε πως πολλοί Αφρικανοί δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό.
«Από τότε, το μπάσκετμπολ δεν έγινε απλώς ένα παιχνίδι, αλλά κι ένα εργαλείο, ώστε κάποια στιγμή να καταφέρω να συγκεντρώσω πόρους ικανούς να επηρεάσουν θετικά τη ζωή άλλων ανθρώπων.
Το καθαρό νερό είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα να κάνω και η Αφρική ήταν το μέρος για να ξεκινήσω».
Ο Μάλκολμ Μπρόγκντον ήταν από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης του οργανισμού Hoops2O, στις 29 Οκτωβρίου 2018, μαζί με τους συναδέλφους του από το ΝΒΑ, Τζάστιν Άντερσον (Ατλάντα), Γκάρετ Τεμπλ (Λ.Α. Κλίπερς), Τζο Χάρις (Μπρούκλιν) και Άντονι Τόλιβερ (Μινεσότα).
Η «Starting Five» (=«αρχική πεντάδα») του Αμερικανού στην εκστρατεία Hoops2O Ballin’ For Buckets άρχισε το έργο της υπό την «ομπρέλα» της Πρωτοβουλίας Waterboys του αμυντικού των Φιλαντέλφια Ιγκλς του NFL, Κρις Λονγκ, ο οποίος είχε πείσει 29 παίκτες του αμερικανικού ράγκμπι να χρηματοδοτήσουν την προσπάθειά του από το 2015.
Όλα τα χρήματα από τη Hoops2O προσφέρονται για την κατασκευή φρεατίων βαθιάς γεώτρησης σε περιοχές της Ανατολικής Αφρικής.
Σε λιγότερο από επτά μήνες, η αρχική ευχή του Μπρόγκντον για συγκέντρωση ποσού 225.000 δολαρίων ξεπεράστηκε ήδη.
Αμέσως μετά τον 2ο ανατολικό τελικό μεταξύ Μιλγουόκι – Τορόντο, ο Μπρόγκντον φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «Inside The NBA» στην οποία τον παρουσιαστή Έρνι Τζόνσον πλαισιώνουν οι παλαίμαχοι παίκτες Σακίλ Ο΄Νιλ, Κένι Σμιθ, Τσαρλς Μπάρκλεϊ.
Ο τελευταίος δώρισε στην πρωτοβουλία του γκαρντ των Μπακς 45.000 δολάρια, ανεβάζοντας το ποσό των δωρεών στις 274.200!
«Η γενναιόδωρη προσφορά του Μπάρκλεϊ δεν βοηθά απλώς την προσπάθειά μας, ώστε χιλιάδες ανθρώπων να αποκτήσουν πρόσβαση σε καθαρό νερό, αλλά δημιουργεί και έναν “θόρυβο” και αυξάνει και το ενδιαφέρον για την πρωτοβουλία μας», επισήμανε ο Μπρόγκντον, ο οποίος, μετά το περσινό ταξίδι του στην Τανζανία, θα επισκεφθεί και το καλοκαίρι του 2019 την περιοχή, αυτή τη φορά μαζί με τους Χάρις και Άντερσον.
Ο γκαρντ του Μιλγουόκι θα επιθεωρήσει τις εργασίες για τις νέες πηγές και τις εγκαταστάσεις που έχουν ήδη κατασκευαστεί, θα μεταβεί σε νέες τοποθεσίες που υπάρχει η ίδια ανάγκη και σκοπεύει να επισκεφθεί και δημοτικά σχολεία που έχουν ανάγκη από παροχή καθαρού νερού.
Ο Αμερικανός αισθάνθηκε ένα μούδιασμα όταν βρέθηκε πέρσι σε σχολεία στην Αρούσα, στην Τανζανία, λέγοντας πως «τα παιδιά έφερναν κουβάδες ώστε να πάρουν νερό στα σπίτια τους.
«Πίσω από το ποτάμι, υπήρχε μία κοινότητα στην οποία οι άνθρωποι ζούσαν φτωχικά. Αποχέτευση δεν υπήρχε και μπορούσες να δεις στο νερό όλα τα σκουπίδια και τις ακαθαρσίες…
«Έβλεπες όλα αυτά τα παιδιά και ήξερες ότι σε λίγα χρόνια θα έχουν χαλασμένα και σαπισμένα δόντια, γιατί το νερό είναι βρώμικο. Ήταν κάτι αφόρητο στο βλέμμα.
Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που παίρνουμε ως δεδομένα στις Η.Π.Α.».
Αυτή την περίοδο, τρεις γεωτρήσεις είναι σε εξέλιξη, άλλες δύο πηγές θα αρχίσουν να κατασκευάζονται άμεσα και άλλες δύο μέσα στο καλοκαίρι.
Κάθε ένα νέο πηγάδι θα παρέχει φρέσκο και καθαρό νερό σε περίπου 7.500 ανθρώπους στις κοινότητες της Ανατολικής Αφρικής.
Ενώ η σύμπραξη Waterboys και Hoops2O έχει χρηματοδοτήσει ήδη 61 πηγές σε Τανζανία και Κένυα, προσφέροντας υγιεινό νερό σε μισό εκατομμύριο Αφρικανούς.
Ο Μπρόγκντον με παιδιά στην Τανζανία.
Ένα νικητήριο τρίποντο, μία καθοριστική άμυνα ή μία ασίστ δεν είναι για τον Μπρόγκντον λόγοι για να κομπάζει.
Ούτε θεωρεί εαυτόν διάσημο, παρά και τη μακρινή συγγένειά του, ως ξαδέρφια, με την γνωστή τραγουδίστρια της ραπ σκηνής, Κουίν Λατίφα.
Αντίθετα, εξακολουθεί να πιστεύει πως πιο περήφανη προσφορά είναι όσα κάνει για τους Αφρικανούς, εξηγώντας ότι αρκετοί κάτοικοι δεν γνωρίζουν καν ποιος είναι.
«Δεν με αντιμετωπίζουν σαν αθλητή, αλλά σαν ανθρωπιστή. Απλώς είμαι ψηλός και οι περισσότεροι αναρωτιούνται αν παίζω μπάσκετμπολ…
Ο κόσμος εκεί δεν παρακολουθεί ΝΒΑ. Οι ανησυχίες τους είναι μεγαλύτερες και περισσότερες από τα σπορ. Χρειάζονται καθαρό νερό. Είναι θέμα ζωτικής σημασίας. Έχουν ανάγκη από τα απαραίτητα και όχι από διασημότητες».
Ο Μάλκολμ Μπρόγκντον είναι τόσο εντυπωσιασμένος από τις κινήσεις του Γιάννη Αντετοκούνμπο, που έχει δηλώσει ότι «πολλές φορές απλώς τον χαζεύεις στο παρκέ, σαν να είσαι φίλαθλος!
Το παιχνίδι του είναι τόσο κυριαρχικό, που κάποιες φορές δεν έχει αντίπαλο και για έξι – επτά λεπτά κάνουμε στην άκρη και τον αφήνουμε να παίξει. Κάνει το παιχνίδι πολύ πιο εύκολο για τους υπόλοιπους»…
Ωστόσο, ο 26χρονος γκαρντ του Μιλγουόκι προτιμά να περηφανεύεται για δύο άλλες κινήσεις των γονιών του, όπως τις αποκάλυψε τον Μάρτιο του 2019 σε συνέντευξη του στην ιστοσελίδα της αγγλικής εφημερίδας «The Guardian».
Η πρώτη ήταν η απόφαση των γονιών του να τον βαφτίσουν από τον ακτιβιστή πολιτικών δικαιωμάτων, Malcolm X.
«Ο Malcolm X έλεγε πάντα πως “αν δεν λαμβάνεις εκπαίδευση, δεν έχεις μέλλον”. Οι γονείς μου είναι μεγάλοι θαυμαστές του και μεγάλωσαν εμένα και τα δύο αδέρφια μου, σύμφωνα με τις οδηγίες της ζωής του», επισήμανε ο Μπρόγκντον.
Η δεύτερη ήταν η επιθυμία των γονιών του να μετακομίσουν από τη «μεσαίας τάξης» γειτονιά, στην οποία έζησαν τα πρώτα παιδικά χρόνια του Μάλκολμ, σε μία περιοχή αναπτυσσόμενη μεν, αλλά για νοικοκυριά χαμηλών εισοδημάτων…
«Ήταν μία από τις καλύτερες αποφάσεις που πήραν ποτέ οι δικοί μου, διότι ήταν μια συνειδητή επιλογή, ώστε να διασφαλίσουν πως τα παιδιά τους θα μεγαλώσουν καταλαβαίνοντας τις δυσκολίες που περνούν οι άνθρωποι», εξήγησε.
Μάλιστα, στην ίδια συνέντευξη ανέλυσε τη φιλοσοφία των γονέων του, προσθέτοντας ότι «ο πατέρας και η μητέρα μας επέλεξαν να μας καθοδηγήσουν σε ένα μαύρο περιβάλλον, αλλά φοιτώντας και σε ιδιωτικό σχολείο, προκειμένου να βιώσουμε και τις δύο πλευρές».
Το θέμα του ρατσισμού ήταν πάντα έντονο στο μυαλό και τη συμπεριφορά του Μπρόγκντον.
Ο παππούς του λάμβανε μέρος στις πορείες διαμαρτυρίας για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα της μαύρης κοινότητας.
Η μητέρα του, Τζαν Άνταμς, μεγάλωσε στην πόλη Ουάκο του Τέξας «την εποχή που η Κου Κλουξ Κλαν ήθελε να κυριαρχεί. Μου έλεγε πως θυμάται να καίνε σταυρούς στη μπροστινή αυλή του σπιτιού της…
«Ο ρατσισμός ήταν ορατός κάθε ημέρα.
Εκείνη μου έμαθε να μην τον δέχομαι, αλλά και να τον αντιμετωπίζω και να είμαι καλύτερος άνθρωπος».
Τον ρατσισμό τον βίωσε και ο ίδιος στα σχολικά χρόνια του.
«Στο γυμνάσιο, στην Ατλάντα, το μπάσκετμπολ ήταν ρατσιστικό. Η τάξη μου ήταν ρατσιστική.
Οι δάσκαλοι ήταν επιφυλακτικοί στη στόχευσή τους με βάση το χρώμα του δέρματος…
Ήμουν σε ιδιωτικό σχολείο και είχα μόνο έναν ή δύο μαύρους φίλους.
Επιπλέον, ενώ στην τότε γειτονιά μας παίζαμε μπάσκετμπολ με μαύρους, εκείνοι μας αποκαλούσαν “λευκούς”, γιατί φοιτούσαμε σε ιδιωτικό σχολείο.
Η μητέρα μου κατάλαβε την κατάσταση και μας έβγαλε από εκεί».
Ήταν το σημείο στο σημείο ο μικρός Μάλκολμ και τα δύο αδέρφια του έλαβαν ένα σημαντικό μάθημα.
«Η αντιμετώπιση του ρατσισμού “χτίζει” χαρακτήρα. Αυξάνει την ψυχική αντοχή σου. Σου δίνει ταυτότητα. Από νεαρή ηλικία, κατάλαβα πως μπορώ να είμαι έξυπνος, μορφωμένος, να έχω καλές επιδόσεις στα σπορ κι όμως να θεωρούμαι απλώς Αφροαμερικανός»…
Συμπληρώνοντας ότι «ο κόσμος πιστεύει ότι αν είσαι μαύρος δεν γίνεται να είσαι και μορφωμένος και καλός στον αθλητισμό».
Μετά τη μετακόμισή τους, ο διαχωρισμός ανθρώπων δεν υπήρχε.
«Είχαμε ένα γήπεδο μπάσκετμπολ στην πίσω αυλή μας και σε αυτό έρχονταν και έπαιζαν όλα τα παιδιά», θυμάται ο Μπρόγκντον.
«Ήμασταν φίλοι με όλους. Η μητέρα μου δεν θεωρούσε πως υπάρχει κανένας κίνδυνος. Ήταν ένα εξαιρετικό περιβάλλον για να μεγαλώσουμε και να μάθουμε πώς να συνυπάρχουμε με διαφορετικούς ανθρώπους. Ξέραμε τα ονόματα όλων και περνούσαμε υπέροχα».
Ο γκαρντ του Μιλγουόκι θυμάται τον παππού του, «ο οποίος ήταν στις πορείες δίπλα στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και η γιαγιά μου είναι καλή φίλη του Άντριου Γιανγκ, συνεργάτη του Κινγκ που μετέπειτα έγινε Πρέσβης των Η.Π.Α. στον Ο.Η.Ε..
Ο παππούς μου ήταν ένας “γίγαντας” ανάμεσα σε ανθρώπους και μας έμαθε να σκεφτόμαστε διαφορετικά. Βλέπαμε στη γειτονιά έναν χρήστη ναρκωτικών και ξέραμε ότι μπορεί να είναι και εκείνος ένας καλός άνθρωπος που απλώς πήρε λάθος δρόμο στη ζωή του».
Ένα άλλο μεγάλο μάθημα που έλαβε στο σπίτι ήταν πως «όταν είπα στους γονείς μου ότι θέλω να παίξω επαγγελματικό μπάσκετμπολ, εκείνοι μου “φύτεψαν” τον “σπόρο” στο μυαλό πως τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Απλώς μου έδωσαν να καταλάβω ότι τα πράγματα είναι δύο φορές δύσκολα για έναν μαύρο και μάθαμε με τα αδέρφια μου να θέλουμε μόνο να δουλεύουμε πιο σκληρά από όλους, να είμαστε καλύτεροι σε αυτό που κάνουμε και να μην αδικούμε κανέναν».
Η νοοτροπία της οικογένειας Μπρόγκτον για τον ρατσισμό δεν επιτρέπει σιωπή στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση στις Η.Π.Α..
«Εκλέξαμε κάποιον που επιτρέπει το μίσος και τον ρατσισμό. Σε κάποιες περιπτώσεις, ο Πρόεδρος Τραμπ τα υποστηρίζει κιόλας…
Ήταν σοκαριστικό να τον δούμε στον Λευκό Οίκο, όμως αυτό έδωσε την ευκαιρία σε όλους να δουν τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα για να “χτιστεί” πάλι η χώρα σωστά.
Στο εξής, δεν θέλουμε έναν πρόεδρο που να προσπαθεί να καταστρέψει τους ανθρώπους, αλλά να τους ενώνει και να υποστηρίζει προοδευτικές ιδέες.
Είναι ειρωνεία, όμως όσο ο Τραμπ επιχειρεί να “σπάσει” τους ανθρώπους, μας ένωσε», επισημαίνει ο Μπρόγκντον.
Εξηγώντας ότι «ένα από τα κυριότερα προβλήματα της μαύρης κοινότητας ήταν πως συχνά ο ένας δεν προσέχει και δεν υποστηρίζει τον άλλον. Η εκλογή Τραμπ, όμως, μας έφερε πιο κοντά».
Ο απόφοιτος του πανεπιστήμιου Βιρτζίνια θεωρεί το ΝΒΑ «μία προοδευτική Λίγκα, σε αντίθεση με το NFL που έφερε στο περιθώριο τον Κόλιν Κάπερνικ (σ.σ.: που γονάτιζε κατά την ανάκρουση του αμερικανικού εθνικού ύμνου, ο οποίος είναι ένας ήρωας.
«Ο Κόλιν είναι η επιτομή της αυτοθυσίας στην εποχή μας. Πλέον, οι μαύροι αθλητές αρχίζουν και μιλάνε δημόσια και ο Κάπερνικ έγινε πηγή έμπνευσης».
Ο Μπρόγκντον, μάλιστα, παρότι παίκτης των Μπακς, δεν διστάζει να σχολιάζει και την τοποθέτηση του -με καταγωγή από τη Νέα Υόρκη– προέδρου της ομάδας του, Πίτερ Φέιγκεν, ο οποίος το 2016 είχε αποκαλέσει το Μιλγουόκι «το πιο ρατσιστικό μέρος στο οποίο έχω βρεθεί»!
Ο πρόεδρος των Μπακς, Πίτερ Φέιγκεν.
«Δεν με εξέπληξαν οι δηλώσεις του, διότι πριν φτάσω στην πόλη είχα ακούσει ότι είναι το μέρος στη χώρα όπου κυριαρχούν περισσότερο από οπουδήποτε αλλού οι διαχωρισμοί.
Δεν έχω ζήσει σε άλλη πόλη με τόσο οπισθοδρομικές αντιλήψεις και το Μιλγουόκι είναι πολύ πίσω σε σχέση με τον προοδευτισμό. Αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα και ριζικά. Και μπορεί να γίνει.
Άλλωστε, αφενός ο Φέιγκεν μας προτρέπει να μιλάμε ανοικτά για κοινωνικά ζητήματα και αφετέρου είναι εκπληκτικό πώς τα σπορ μπορούν μεν να καθοδηγήσουν τις μάζες, αλλά και να ενώσουν τους ανθρώπους».
Το πανεπιστήμιο στο οποίο φοίτησε ο Μπρόγκτον εδρεύει στην πόλη Σάρλοτσβιλ, όπου το 2017 σκοτώθηκαν τρία μέλη αντιρατσιστικών οργανώσεων, οι οποίες πραγματοποιούσαν πορεία κατά ακροδεξιών που φώναζαν στον χώρο του σχολείου υπέρ της κυριαρχίας της λευκής φυλής…
Ένας 20χρονος οδήγησε το αυτοκίνητό του στο πλήθος, σκοτώνοντας μία 32χρονη γυναίκα, αλλά ο γκαρντ των Μπακς σχολίασε πως «δεν ήταν αυτή η δική μου εμπειρία στην περιοχή. Ήταν όμως, μία λυπηρή υπενθύμιση του ρατσισμού και των προκαταλήψεων».
Ο Πρόεδρος Τραμπ αρνήθηκε τότε αρχικά να σχολιάσει τις βίαιες συγκρούσεις, όπως στη συνέχεια έκανε απλώς λόγο για «καλούς ανθρώπους και στις δύο πλευρές»…
«Είναι μελαγχολικό ο πρόεδρος να μιλά έτσι και υπάρχει, δυστυχώς, μεγάλη πιθανότητα να επανεκλεγεί», δήλωσε ο Μπρόγκντον. «Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να πείσουμε τις μειονότητες και τους Αφροαμερικανούς να ψηφίσουν, ώστε να αλλάξουν τα πράγματα».
Πριν από την ανάδειξή του σε κορυφαίο ρούκι της σεζόν 2016-2017, ο Μπρόγκντον ζήτησε από τη διοίκηση των Μπακς να μην πληρώσει χρήματα για την εκστρατεία της υποψηφιότητάς του (όταν ανακοινώθηκαν οι τρεις που διεκδικούσαν το βραβείο) και να διαθέσει το ποσό για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Ο ίδιος διέθεσε μερικές χιλιάδες δολάρια στον ίδιο σκοπό και τόνισε πως «όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν ότι είμαι χαρακτήρας χαμηλού προφίλ. Θέλω και η εκστρατεία να είναι κάτι αντίστοιχο και προτιμώ τα χρήματα να δοθούν σε όσους τα έχουν πραγματικά ανάγκη».
Ο Μπρόγκντον είχε εφηβική φιλοδοξία να παίξει ποδόσφαιρο «γιατί ήμουν μεγάλος θαυμαστής της Άρσεναλ και του Τιέρι Ανρί»!
Το… μπόι των 196 εκατοστών, όμως, και «το ότι ήθελα να μοιάσω στον αδερφό μου που έπαιζε μπάσκετμπολ, αλλά και να βρίσκομαι ανάμεσα σε μαύρους ανθρώπους», τον έστρεψε προς τα παρκέ.
Δύο ταξίδια στην Αφρική με την οικογένειά του, πάντως, τον άλλαξαν σαν άνθρωπο.
Στις συνεντεύξεις για το ντραφτ του 2016, πολλοί του έλεγαν «έλαβες πτυχίο πολιτικών επιστημών, έλαβες μεταπτυχιακό, έμεινες στο κολέγιο για πέντε χρόνια. Θέλεις αλήθεια να γίνεις παίκτης του ΝΒΑ ή να ασχοληθείς με την πολιτική;».
Ο ίδιος απαντούσε ότι «αν είσαι καλός μπορείς να τα συνδυάσεις όλα και δεν χρειάζεται οι μαύροι να θεωρούνται απλώς καλοί αθλητές».
Στην ερώτηση «πού βλέπεις τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια;», η απόκρισή του δεν ήταν μόνο μελλοντική, αλλά και κάτι που κάνει στο παρόν.
«Θα έχω βρει κάτι που να βοηθά τους ανθρώπους και τη ζωή τους. Θα προτιμούσα να παραμείνω σε μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, είτε για καθαρό νερό είτε για φαγητό σε όσους το έχουν ανάγκη. Το πάθος μου είναι η Αφρική και θα εξακολουθήσω να χρησιμοποιώ τους πόρους μου για να βοηθώ τους άλλους».
Όσο για το αν το παρωνύμιο «Πρόεδρος» μπορεί να οδηγήσει σε κάτι άλλο, ο καθ’ όλα πρακτικός Μάλκολμ Μπρόγκτον προτιμά τη… διπλωματία.
Είναι ήδη εκλεγμένος αντιπρόεδρος της Ένωσης Παικτών του ΝΒΑ και θεωρεί πως «η πολιτική δεν είναι τόσο βρώμικη όσο λένε. Υπάρχουν αξιόλογοι πολιτικοί που κάνουν καταπληκτική δουλειά.
«Απλώς όπου κάποια πράγματα γίνονται επιχειρήσεις, υπάρχει βρωμιά. Δεν αποκλείω τίποτα για όσα θέλω ή μπορεί να ασχοληθώ. Το μόνο που λέω είναι πως για ό,τι κάνεις, πρέπει να δίνεις τον εαυτό σου».
Για την ώρα, εκείνος το επιβεβαιώνει με τις πράξεις του και δεν επαναπαύεται μόνο στο παρατσούκλι «The President».
Η «ιδιότητά» του δεν είναι απλώς… εξαγγελίες, αλλά, κυρίως, πράξεις.
Καταλήγοντας πως «αν ήμουν πρόεδρος για μία ημέρα, θα πρόσφερα περισσότερα κονδύλια σε μη κερδοσκοπικές και φιλανθρωπικές οργανώσεις».