Ο δίσκος έπαιζε χαμηλόφωνα ένα τραγούδι του Ντουκ Έλινγκτον. Ο Άαρον Κραφτ, όμως, σχεδόν δεν άκουγε. Τα μάτια του ήταν καρφωμένα στη σύζυγό του, Άμπερ, και τον ολίγων μηνών γιο τους.
Στο μυαλό του στριφογύριζε για καιρό εκείνη η διαπίστωση του «Δούκα της Τζαζ».
Ο Έλινγκτον είχε καταλήξει, παράλληλα με τις μουσικές εμπνεύσεις του, πως «κάθε διασταύρωση στον δρόμο είναι μία ευκαιρία για μία νέα απόφαση».
Ο Κραφτ την είχε λάβει τη «νέα» απόφαση πριν από μήνες. Το μόνο που ανέμενε ήταν μία έγκριση.
Όμως η ζωή με τον Όουεν, ο οποίος τον Οκτώβριο του 2019 ήταν ήδη εννέα μηνών, δεν του άφηνε για την ώρα χρόνο για «διασταυρώσεις». Κάθε άλλη σκέψη πέρα από το μωρό έμοιαζε σχεδόν ψεύτικη, ίσως και αποκρουστική.
Όταν χτύπησε το τηλέφωνό του, δεν είχε την έγνοια να το σηκώσει.
Καθισμένος με την οικογένειά του στον καναπέ σε ένα διαμέρισμα στη σκιά των Άλπεων, στο Τρέντο της Ιταλίας, δεν είχε το άγχος ενός νέου συμβολαίου σε ομάδα μπάσκετμπολ. Είχε ομάδα, για λίγους μήνες ακόμη.
Η κλήση ήταν από αμερικανικό αριθμό. Έφερε στο μυαλό του τη διαφορά ώρας και αναρωτήθηκε ποιος μπορεί να είναι.
Αλλά δεν απάντησε. «Sunday family time» (=«κυριακάτικη οικογενειακή στιγμή»), ψιθύρισε στην Άμπερ όταν εκείνη τον κοίταξε με απορία για την απροθυμία του να αφήσει το δακτυλικό αποτύπωμά του στη φωτεινή οθόνη.
Όταν ο γιος του κοιμήθηκε, πιο αργά το βράδυ, ο Άαρον πήρε το τηλέφωνο στα χέρια του. «Έχετε ένα ηχητικό μήνυμα», έγραφε η ένδειξη. Όταν το άκουσε, πετάχτηκε από τον καναπέ!
«Το μωρό κοιμάται», αντέδρασε η Άμπερ. «Με δέχτηκαν!», της είπε με περηφάνια…
Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, ο Κραφτ, 29χρονος Αμερικανός γκαρντ της ιταλικής Τρέντο, είχε αποφασίσει ότι το καλοκαίρι του 2020 θα αποχωρήσει από την ενεργό δράση.
Το επόμενο βήμα, εκείνη η «νέα απόφαση» είχε παρθεί, έστω και στην ακμή της καριέρας του.
Ο απόφοιτος του πανεπιστήμιου Οχάιο Στέιτ, με πτυχίο Διατροφολόγου, είχε βρει τη νέα «διασταύρωσή του».
«Θα σταματήσω το μπάσκετμπολ και θα σπουδάσω ιατρική!», ήταν τα λόγια στη σύντροφό του. Η Άμπερ τον στήριζε πάντα. Τον είχε ακολουθήσει σε όλη τη μπασκετική καριέρα του στην Ευρώπη. Του είχε συμπαρασταθεί στα συνεχή ταξίδια για το όνειρο του ΝΒΑ που έμεινε ανεκπλήρωτο.
Ήταν συνηθισμένη σε «μεγάλες αποφάσεις». Σε όχι σπασμωδικές, αλλά σε επιλογές του Άαρον που ισορροπούσαν πάντοτε μεταξύ αυθορμητισμού και μπόλικης ώριμης σκέψης.
Ο κορυφαίος πασέρ (μ.ό. 6,9 ασίστ) και «κλέφτης» (μ.ό. 2,8κλεψ.) του EuroCup της σεζόν 2019-2020 ήταν έτοιμος για το επόμενο βήμα του. Όχι σε μία καλύτερη ομάδα ή διοργάνωση, αλλά στο παλιό σχολείο του.
Η ατάκα «με δέχτηκαν», εκείνο το φθινοπωρινό βράδυ στο Τρέντο, ακούστηκε από τα χείλη του Κουίν Κέιπερς, αναπληρωτή πρύτανη του Οχάιο Στέιτ.
«Σχεδόν ούρλιαξα!», παραδέχθηκε ο Κραφτ, ο οποίος είχε γίνει δεκτός στην Ιατρική σχολή του κολεγίου.
Χαμογέλασε και σκέφτηκε πως δεν θα περάσει καιρός για να βγάλει τη φανέλα και να φορέσει τη λευκή ποδιά.
«Το νέο κεφάλαιο άρχισε! Ενθουσιασμένος και λίγο αγχωμένος, όμως ολοκληρωτικά ευγνώμων για το ξεκίνημα του νέου ταξιδιού μου, το οποίο σκεφτόμουν για πολύ καιρό», ανάρτησε στον λογαριασμό του στην ιστοσελίδα Twitter, μαζί με μία φωτογραφία του με την οικογένειά του.
Ο Άαρον Κραφτ γνωρίζει πως η πρόωρη αποχώρησή του από τα παρκέ θα παραξενέψει πολλούς, όμως εκείνος ήταν απόλυτα συνειδητοποιημένος.
«Προφανώς και δεν είναι μία εύκολη απόφαση, όμως είναι κάτι παραπάνω από εμένα, παραπάνω από το μπάσκετμπολ. Αφορά και την οικογένειά μου», τόνισε.
«Ήταν η κατάλληλη στιγμή ώστε να σκεφτώ την σύζυγο και τον γιο μου, αλλά και το μέλλον. Για μία επικείμενη, νέα καριέρα για όλη την υπόλοιπη ζωή μου», ανέφερε στην ιταλική «Corriere della Sera».
Ο Αμερικανός, παλαίμαχος πλέον, γκαρντ, εξήγησε επίσης ότι «το πάθος για το επάγγελμα της ιατρικής το είχα από παιδί. Αγαπούσα τα μαθηματικά και τις επιστήμες.
»Μου δίνει κίνητρο το γεγονός πως για να πετύχω και σε αυτό χρειάζεται να συνδυάσω ταλέντο και αφοσίωση. Στο τέλος, θέλω να είμαι κάτι παραπάνω από ένας παίκτης, από κάποιος που κυνηγούσε μόνο μία μπάλα. Στόχος μου είναι να βοηθήσω τους ευάλωτους συνανθρώπους μου και όσους έχουν ανάγκη»
Προσθέτοντας ότι «σαφώς και υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το κάνεις. Όμως ο δρόμος που επέλεξα μου ταιριάζει καλύτερα και μου δίνει την ευκαιρία να ζω μια ζωή που δεν είναι επικεντρωμένη μόνο σε μένα.
»Οι γονείς μου έκαναν καλή δουλειά στο να μου διδάξουν την έννοια της πειθαρχίας και εγώ αποκαλώ τον εαυτό μου “σπασίκλα”! Μου αρέσει να μαθαίνω συνέχεια νέα πράγματα και να προσπαθώ να τα κατανοήσω».
Ο Άαρον Κραφτ γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1991 στο Φάιντλεϊ του Οχάιο και έπαιξε γυμνασιακό μπάσκετμπολ στο τοπικό Λίμπερτι-Μπέντον.
Μάλιστα, επικεντρώθηκε στην πορτοκαλί μπάλα σαν τελειόφοιτος, καθώς νωρίτερα αγωνιζόταν και στην ομάδα αμερικανικού φούτμπολ του σχολείου!
Σε αντίθεση με την επαγγελματική καριέρα του, στην οποία εξελίχθηκε σε έναν κοσμογυρισμένο αθλητή, προτίμησε να σπουδάσει και να αγωνιστεί επίσης στη γενέτειρά του, στο Οχάιο Στέιτ.
Για τέσσερα χρόνια, υπό τις οδηγίες του κόουτς Θαντ Μάτα, διέπρεψε όχι μόνο στο γήπεδο αλλά και στα μαθήματα και συμπεριλήφθηκε τρις στην κορυφαία πεντάδα του NCAA για παίκτες με παράλληλη υψηλή επίδοση σε μπάσκετμπολ και ακαδημαϊκή κλίμακα.
Αποφοίτησε το 2014 με πτυχίο στις Διατροφικές Επιστήμες. Αλλά και ως κορυφαίος πασέρ (694 ασίστ) και «κλέφτης» (337) στην ιστορία των Buckeyes, στους οποίους είχε για τρεις σεζόν συμπαίκτη τον άλλοτε φόργουορντ του Παναθηναϊκού, ΝτεΣον Τόμας.
Ήταν το αρχέτυπο του αθλητή που είναι «αντί-σταρ» και έγινε ο τρίτος παίκτης του Οχάιο Στέιτ που αναδείχθηκε κορυφαίος αμυντικός της περιφέρειας Big-10 (το 2012 και 2014), μετά τους Γκρεγκ Όντεν και Κεν Τζόνσον.
Ήταν ο «στρατιώτης» ο οποίος δεν σε έκανε ποτέ να απορήσεις πόσο καλός μπορεί να γίνει, αλλά κυρίως πόσο καλύτερη μπορεί να κάνει την ομάδα και τους συμπαίκτες του, ενώ έλαβε το βραβείο του MVP του τουρνουά της Big-10 το 2013.
Tην ίδια χρονιά, πέτυχε και το νικητήριο τρίποντο στην εκπνοή του ματς με το Άιοβα Στέιτ, οδηγώντας την ομάδα του στους «16» της «March Madness»! Την προηγούμενη είχε φτάσει ως το φάιναλ φορ!
Ολοκλήρωσε τη θητεία του στο πανεπιστήμιο με μ.ό. 8,9 πόντους και 4,7 ασίστ ανά αγώνα, όμως η «βρώμικη» δουλειά δεν έφτανε για να του εξασφαλίσει μία θέση στο ντραφτ του ΝΒΑ.
Στα 23 του, ο Κραφτ δεν είχε άλλη φιλοδοξία από το να παίξει επαγγελματικά μπάσκετμπολ και η λύση της Ευρώπης θα ήταν η τελευταία.
Το όνειρο του ΝΒΑ ήξερε πως είναι δύσκολο, όμως είχε αποφασίσει να το κυνηγήσει.
Όταν αποφοίτησε, αγωνίστηκε στα σάμερ λιγκ του Ορλάντο και του Λας Βέγκας με Σίξερς και Ουόριορς αντίστοιχα.
Το Γκόλντεν Στέιτ τού πρόσφερε μη εγγυημένο συμβόλαιο τον Σεπτέμβριο, όμως έναν μήνα αργότερα τον αποδέσμευσε μαζί με τον πρώην γκαρντ του Παναθηναϊκού, Τζέισον Καπόνο, αλλά και τον μετέπειτα «πράσνο», Σον Κιλπάτρικ και βρήκε θέση στους Σάντα Κρουζ Ουόριορς, θυγατρική ομάδα τους στην αναπτυξιακή λίγκα.
Με τη Σάντα Κρουζ αναδείχθηκε κορυφαίος αμυντικός της G-League και πρωταθλητής (όπως παλαιότερα και ο Ανδρέας Γλυνιαδάκης, στο NBDL) το 2015.
Το ίδιο καλοκαίρι αναζήτησε άλλη μία ευκαιρία στο Γκόλντεν Στέιτ, καταρρίπτοντας το ρεκόρ των Ουόριορς σε ασίστ, σε σάμερ λιγκ.
Το «αμερικανικό όνειρο» άρχισε, όμως, να «θολώνει» και προτίμησε να υπογράψει συμβόλαιο στην ουγγρική Σζολνόκι. Αν και πριν από τα Χριστούγεννα του 2015 επέστρεψε στη Σάντα Κρουζ και τη G-League.
Το 2016-2017 φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της Τρέντο στην Ιταλία και την επόμενη σεζόν μετακόμισε στη Γαλλία και τη Μονακό.
Με την ομάδα του πριγκιπάτου κατέκτησε το Λιγκ Καπ της χώρας και έφτασε ως τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο ΟΑΚΑ, όπου σκόραρε 9π., όμως οι Γάλλοι ηττήθηκαν με 100-94 από την ΑΕΚ.
Το καλοκαίρι του 2018 υπέγραψε για μερικούς μήνες στη Μπουντούτσνοστ, στο Μαυροβούνιο, πριν επιστρέψει για την τελευταία διετία της επαγγελματικής καριέρας του στην Τρέντο.
Η σκέψη της Ιατρικής υπήρχε στο μυαλό του από το 2018, όταν μετά το τέλος της σεζόν με τη Μονακό, έγραψε την εξέταση που απαιτείται για την εισαγωγή του σε ιατρική σχολή.
Έχει πάντα στο πλευρό του την Άμπερ και λέει ότι «δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα πετύχω τίποτα δίχως εκείνη.
»Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον κόσμο που θα το έκαναν αυτό και δεν γνωρίζω και ανθρώπους που να μπορούν να λάβουν παρόμοιες αποφάσεις χωρίς στήριξη, όπως αυτή της συζύγου μου.
»Η Άμπερ με κάνει καλύτερο άνθρωπο, με κρατά προσγειωμένο και κάνει όλη αυτή την εμπειρία ακόμη καλύτερη για μένα και την οικογένειά μας».
Εκείνη ήταν δεκτική στις «υπερωρίες» του, αφού εκτός από την καριέρα του, ο Κραφτ συνήθιζε να μελετά στον ελεύθερο χρόνο του, ώστε να δώσει το τεστ για την εισαγωγή σε ιατρικές σχολές.
Το νέο όνειρο του Άαρον είναι να σπουδάσει, να πάρει το πτυχίο του και να εργαστεί ως γιατρός στο πανεπιστήμιο στο οποίο δεν θα έχει παίξει μόνο μπάσκετμπολ αλλά, όταν θα ολοκληρώσει τα μαθήματα, θα έχει και δύο πτυχία.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η απόφασή του ήταν ξεκάθαρη, ξέρει πως «έχω υποτιμήσει το πόσο θα μου λείψει το παιχνίδι, το να είμαι στα αποδυτήρια με τους συμπαίκτες μου. Προφανώς θα μου λείψουν όλα αυτά περισσότερο από όσο πιστεύω αυτή τη στιγμή»…
Οι αποφάσεις του Άαρον Κραφτ λαμβάνονται συχνά πιο γρήγορα και από το ένα λεπτό που χρειάζεται συνήθως για να «λύσει» τον κύβο του Ρούμπικ!
Το να αποχωρήσει από το μπάσκετμπολ για να σπουδάσει Ιατρική, προφανώς του πήρε λίγο παραπάνω.
Για την ώρα, επισημαίνει πως «σαν παίκτη, θα με θυμούνται ως έναν τύπο που δεν σούταρε καλά. Όμως ήμουν ένας τύπος που ήθελε να κάνει τα πάντα για να νικήσει η ομάδα του, που έδινε τα πάντα κάθε φορά που πατούσε στο παρκέ». Αυτό θα συνεχίσει να κάνει και με τη λευκή ποδιά του γιατρού.
Η μία οπτική της απόφασής του είχε να κάνει και με τη σταθερότητα για τη σύζυγο και τον γιο του, έπειτα από δεκάδες ταξίδια στο εξωτερικό για να παίξει μπάσκετμπολ.
Στα παπούτσια του, όπως έκανε και ως αθλητής, θα συνεχίσει να γράφει στίχους από τη Βίβλο.
Όταν το φθινόπωρο του 2020 μπει και πάλι στο προαύλιο του Οχάιο Στέιτ, θα αισθανθεί νεότερος. Σαν την πρώτη μέρα στο σχολείο, σαν μία νέα αρχή. Τούτη τη φορά η προσπάθεια δεν επιτρέπει λάθη.
Θα σκεφτεί με εκνευρισμό και κίνητρο εκείνο το «B» που πήρε ως πρωτοετής στο Οχάιο Στέιτ, το 2010, στο μάθημα της χημείας, το οποίο ήταν το μοναδικό που έλαβε στις σπουδές του. Από τότε, στον έλεγχό του έβλεπε μόνο «A». Στο παρκέ είχε το περιθώριο του λάθους. Στη νέα περιπέτειά του, όχι.
Ωστόσο, αυτό που τον κρατά στην πορεία του, εκτός από τη φαμίλια του, είναι πως εκείνος επιλέγει αν θα κρατά στα χέρια του μία μπάλα, τον κανακάρη του ή τα διαγωνίσματα της ιατρικής.
Για τον Άαρον Κραφτ, ο οποίος τονίζει ότι «έζησα τα όνειρά μου και πλέον έχω καινούρια», όλα είναι ζήτημα επιλογών, συνειδητών αποφάσεων και νέων ευκαιριών.