Οι φτηνές σαμπάνιες που είχαν εξασφαλίσει στο χωριό Οσοεσάμ, λίγο έξω από την πόλη Μενγκέμε του Καμερούν, θα παρέμεναν ζεστές.
Το ημερολόγιο έδειχνε 24 Μαΐου 2017 και το πιο άξιο τέκνο της περιοχής αγωνιζόταν στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ.
Οι κάτοικοι, ωστόσο, δεν είχαν πλήρη εικόνα του αγώνα. Αλλά τα χαμόγελα, το κέφι, δεν έλειπαν.
Η μικρή γιορτή που είχε στηθεί είχε «σάουντρακ» ένα ραδιόφωνο με μπαταρίες, για να ακούσουν το ματς του Άγιαξ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Το «σκηνικό», όμως, δεν ήταν τόσο μεγαλοπρεπές όσο στη «Friends Arena» της Σόλνα, στη Στοκχόλμη. Τα λαμπερά φώτα του σουηδικού γηπέδου θαρρεί κανείς, όμως, πως έφταναν ως εκεί.
Το πάρτι στην αφρικανική επαρχία, πάντως, επρόκειτο να διοργανωθεί στο σκοτάδι.
Για την ακρίβεια, το «σκηνικό» περιλάμβανε απλώς μερικές λάμπες πετρελαίου, καθώς στο χωριό της μητέρας του Αντρέ Ονάνα δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα…
Τα γκολ των Πολ Πογκμπά και Χένρικ Μκχιταριάν χάρισαν το τρόπαιο στην Γιουνάιτεντ (τότε) του Ζοσέ Μουρίνιο.
Στο Άμστερνταμ κυριάρχησε η απογοήτευση. Σε εκείνο το μικρό χωριό του Καμερούν, ωστόσο, η, διάθεση δεν χάλασε.
Η χαρά για το καμάρι τους, τον τερματοφύλακα του Άγιαξ, δεν περιορίστηκε όταν άκουσαν ότι οι Άγγλοι θα σηκώσουν το τρόπαιο. Ήταν κρίμα, έστω και χωρίς την κατάλληλη θερμοκρασία, οι σαμπάνιες να πάνε χαμένες.
Τρία χρόνια αργότερα, χωρίς τα γάντια στα χέρια, χωρίς μία μπάλα στα πόδια, ο Αντρέ Ονάνα κατόρθωσε να δώσει στους συμπατριώτες του μία άλλη αφορμή για γλέντι.
Τούτη τη φορά, το ποτό θα έβγαινε από το ψυγείο…
Ο Αντρέ Ονάνα γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1996 στο χωριό Ενκόλ Ενγκόκ του Καμερούν, γενέτειρα και του πατέρα του.
Η μητέρα του κατάγεται από το χωριό Οσοεσάμ, το οποίο απέχει 12χλμ. από την Μενγκέμε, της επαρχίας Νιόνγκ ετ Σο’ο, στην κεντρική περιφέρεια της χώρας.
Μέρος στο οποίο ο γκολκίπερ του Άγιαξ πέρασε πολλά από τα καλοκαίρια του, πριν αφήσει τη χώρα για την ποδοσφαιρική περιπέτειά του, στην αρχή της εφηβείας του.
Από τη δημιουργία της κοινότητας, στη Μενγκέμε ζούσαν χωρίς ηλεκτρικό, ενώ δεν είχαν πρόσβαση ούτε στην περίθαλψη και η περιοχή αποκλείεται κάθε φορά που οι δρόμοι πλημμυρίζουν από τις δυνατές βροχοπτώσεις.
Οι ανέσεις που βρέθηκαν στο διάβα του νεαρού πορτιέρο στην καριέρα του στην Ευρώπη δεν τον έκαναν να ξεχάσει. Δεν λησμονεί ότι κάποιοι ακόμη δεν απολαμβάνουν βασικά αγαθά.
Και όπως μετέδωσε το «Kmersport237» στις αρχές Αυγούστου 2020, ο Ονάνα χρηματοδότησε την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη την περιοχή του Μενγκέμε!
Τοπικά μέσα ανέφεραν ότι ο Ονάνα ήταν για χρόνια δυσαρεστημένος με την κατάσταση και την έλλειψη ηλεκτρικού και η ιδέα της χρηματοδότησης της παροχής «γεννήθηκε» στο μυαλό του από την ημέρα που υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιό του στον Άγιαξ, το 2016.
Παράλληλα, τόνισαν ότι ο νεαρός τερματοφύλακας προσφέρει διαρκώς στους κατοίκους της πατρίδας του, οι οποίοι τον υποστηρίζουν και για τα κατορθώματά του εντός γηπέδου και για τη δράση του έξω από το χορτάρι.
Ο Ονάνα με συμπαίκτες του, μετά τον αγώνα Παναθηναϊκού-Άγιαξ τον Σεπτέμβριο του 2016, για το Γιουρόπα Λιγκ / Photo by: Eurokinissi.
Ο Ονάνα ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην ακαδημία Fundesport που έχει ιδρύσει στην πόλη Ντουάλα ο διάσημος παλαίμαχος επιθετικός της χώρας, Σαμουέλ Ετό’ο.
Μαζί του, όχι μόνο στα πρώτα βήματά του, είχε τον κατά τρεις μήνες μεγαλύτερο σε ηλικία ξάδερφό του, Φαμπρίς Οντόα, ο οποίος αγωνίζεται επίσης ως τερματοφύλακας στη βελγική Οστάνδη, μετά το σύντομο πέρασμά του από τη Σεβίλλη.
Οι ικανότητες και των δύο ξεχώρισαν αμέσως στα μάτια του κόουτς Σιεβέ Ντιαλό και το 2009 ο Οντόα αποκτήθηκε από τη φημισμένη ακαδημία «Λα Μασία» της Μπαρτσελόνα. Έναν χρόνο αργότερα, στα 14 του, τον ακολούθησε ο Ονάνα και τα δύο ξαδέρφια μοιράζονταν ένα δωμάτιο και πολλά όνειρα στην Καταλονία.
Ο Αντρέ πέρασε πέντε χρόνια στη Βαρκελώνη, όμως οι «μπλαουγκράνα» δεν τον πίστεψαν όσο θα ήθελε και το 2015 ο Άγιαξ τον απέκτησε και τον τοποθέτησε για μία σεζόν στη δεύτερη ομάδα.
Δώδεκα μήνες αργότερα, ο Ονάνα υπέγραφε το παρθενικό επαγγελματικό συμβόλαιό του και από τότε, από την ηλικία των 20 ετών, είναι η βασική επιλογή της ολλανδικής ομάδας κάτω από τα δοκάρια.
Έχοντας πολύτιμο σύμβουλο τον εκτελεστικό διευθυντή του συλλόγου και παλαίμαχο τερματοφύλακα, Έντβιν φαν ντερ Σαρ.
Πλάι σε έναν εκ των θρύλων του Άγιαξ, Έντβιν φαν ντερ Σαρ / Photo by: Andre Onana – Instagram.
Το συμβόλαιό του εκπνέει το καλοκαίρι του 2021 και στο Άμστερνταμ γνωρίζουν ότι ενδεχομένως να υποχρεωθούν να τον παραχωρήσουν το καλοκαίρι του 2020, ώστε να μην τον χάσουν δίχως ανταλλάγματα έναν χρόνο μετά.
Ήδη τα ονόματα της Τσέλσι, άλλων ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ, αλλά και της Μπαρτσελόνα έχουν ακουστεί ως πιθανοί νέοι προορισμοί του.
Στο «Καμπ Νου» δεν αισθάνθηκε αναγκαίος, όμως, έχει ξεκαθαρίσει ότι «η Μπαρτσελόνα είναι το σπίτι μου και αν μου δοθεί η ευκαιρία να επιστρέψω, θα το κάνω».
Η φημολογία για το επαγγελματικό μέλλον του Ονάνα δεν είναι κάτι νέο. Από τη μέρα που αγωνίστηκε στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ κόντρα στη Γιουνάιτεντ, το 2017, ευρωπαϊκοί σύλλογοι διαπίστωσαν το ταλέντο, τις ικανότητες και την προοπτική του.
Μονάχα που όπως έχει αποκαλύψει και ο ίδιος, στο σκοτάδι δεν ζούσαν απλώς οι κάτοικοι στο χωριό της μητέρας του, στην Αφρική.
Ο Καμερουνέζος γκολκίπερ ανέφερε στο ολλανδικό δίκτυο «NCR» ότι το 2017 βρέθηκε κοντά σε μία ιταλική ομάδα, όμως η αρνητική κατάληξη της υπόθεσης είχε ρατσιστικά αίτια…
«Ο ατζέντης μου, ενώ οι συζητήσεις πήγαιναν πολύ καλά, έλαβε ένα μήνυμα από τον αθλητικό διευθυντή της ομάδας της Serie A το οποίο έγραφε: “Πιστεύουμε πως ο Ονάνα είναι ένας καταπληκτικός πορτιέρο, όμως δυστυχώς δεν μπορούμε να τον υπογράψουμε. Ένας μαύρος τερματοφύλακας θα μας φέρει πολλά προβλήματα, μπροστά στους οπαδούς μας”»…
Ο Ονάνα ενοχλήθηκε, εύλογα, αλλά από την άλλη διαπίστωσε πως μία τέτοια επιλογή δεν θα ήταν ιδανική, από επαγγελματική οπτική.
«Φυσικά και το μήνυμα με πλήγωσε, ωστόσο, για να είμαι ειλικρινής, ήταν κάτι που ταυτόχρονα με χαροποίησε. Θα ήταν χειρότερο αν είχα επιλέξει έναν σύλλογο που δεν πίστευε πως είμαι αρκετά καλός για αυτόν».
Επισημαίνοντας ότι «δεν μπορώ να αλλάξω το ποιος είμαι. Γιατί να ανησυχώ; Είμαι μαύρος, Αφρικανός και περήφανος για την καταγωγή μου! Αν κάποιος δεν με συμπαθεί για το χρώμα του δέρματός μου, δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Είναι δικό του και δεν με απασχολεί».
Ο Αντρέ Ονάνα στον αγώνα Άγιαξ-ΠΑΟΚ για τον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, τον Αύγουστο του 2019 / Photo by: Eurokinissi.
Ο ρατσισμός είναι ένα καθημερινό φαινόμενο για τον Αντρέ Ονάνα.
Ο τερματοφύλακας του Άγιαξ έχει συμπληρώσει ότι «είναι μέρος της ζωής μου, ειδικά όταν παίζουμε εκτός έδρας με τον Αγιαξ. Ακούω πολλά πράγματα και αρνητικά. Βλέπω χειρονομίες προς το μέρος μου.
»Αλλά, ευτυχώς, για μένα δεν δίνω πλέον σημασία. Δεν πρόκειται αυτά τα σχόλια και αυτές οι ενέργειες να με λυγίσουν.
»Αν κάποιος με αποκαλέσει “πίθηκο”, δεν με πληγώνει. Αντίθετα, μου δίνει κίνητρο. Εγώ δεν βλέπω διαφορές μεταξύ των ανθρώπων και ποτέ δεν πρόκειται να φύγω από ένα γήπεδο για έναν τέτοιο λόγο. Αυτό θέλουν και δεν τους αφήνω να με “νικήσουν”.
»Το φαινόμενο του ρατσισμού είναι παντού, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Υπήρχε πολύ πριν γεννηθώ εγώ και θα υπάρχει και στο μέλλον.
»Απλώς δεν είναι εύκολο για έναν μαύρο τερματοφύλακα να βρίσκεται στις μεγάλες ποδοσφαιρικές σκηνές. Όταν εκείνη η ιταλική ομάδα με απέρριψε για το χρώμα μου, ήξερα ότι το κριτήριο δεν ήταν αγωνιστικό και το εξέλαβα ως φιλοφρόνηση».
Αυτό ήταν πάντα το σκεπτικό του Ονάνα.
Αυτή ήταν η νοοτροπία που ανέπτυξε μαζί με τον ξάδερφό του, Φαμπρίς Οντόα.
Με τον οποίο έχουν καταλήξει πως «οι μαύροι τερματοφύλακες πρέπει να δουλέψουν πιο σκληρά από τους υπόλοιπους, για να ξεχωρίσουν και να κερδίσουν τον σεβασμό».
Αντρέ Ονάνα (αριστερά) και Φαμπρίς Οντόα, σε αγώνα της Εθνικής του Καμερούν / Photo by: newsclic.com.
Η σχέση των Ονάνα και Οντόα είναι σχεδόν αδερφική, όπως εξηγούν αμφότεροι.
Είναι οι δύο κορυφαίοι τερματοφύλακες της χώρας τους και πάντα ο ένας από τους δύο βρίσκεται στη μελαγχολική θέση να είναι ο αναπληρωματικός του άλλου στην Εθνική ομάδα του Καμερούν.
Τα δύο ξαδέρφια, όμως, έχουν καλύτερη συνεργασία από τους άλλοτε σταρ γκολκίπερ, Τόμας Ενκονό και Ζόζεφ-Αντουάν Μπελ, για τους οποίους τα Μ.Μ.Ε. της πατρίδας τους δεν έκρυβαν πως διατηρούσαν μία «τοξική» σχέση και αντιπαλότητα.
«Με τον Φαμπρίς είμαστε μαζί στο ποδόσφαιρο για σχεδόν δέκα χρόνια. Στη Βαρκελώνη μέναμε στο ίδιο δωμάτιο και μάθαμε να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον και να προσπαθούμε να τον κάνουμε καλύτερο», τονίζει ο Ονάνα.
Οι δυο τους είναι η νέα γενιά μίας πετυχημένης παράδοσης ικανών πορτιέρο του Καμερούν, καθώς εκτός των Μπελ και Ενκονό, πριν από τους Οντόα και Ονάνα είχαν κάνει καριέρα στην Ευρώπη και οι Ζακ Σονγκό και Ίντρις Κάρλος Καμενί.
Για τον Αντρέ Ονάνα όλα αυτά είναι παραδείγματα που θέλει να ακολουθεί, δίχως να ξεχνά από πού προέρχεται.
Χωρίς να λησμονεί ότι η αρχή του έγινε από τόπους μαγευτικούς μεν, αλλά ακόμη σχεδόν ανεξερεύνητους. Με συνθήκες ζωής ενός προηγούμενου αιώνα. Για να θυμάται, επίσης, πάντοτε, πως εκτός από μία επέμβαση, από μία νίκη, έναν τίτλο, στόχος του είναι να αμυνθεί και να επικρατήσει και εναντίον κάποιων μεσαιωνικών απόψεων και αντιλήψεων.
Μπορεί ο ίδιος να ζει πια σε «λαμπερά» φώτα, όμως έχει μάθει να πορεύεται και στο σκοτάδι. Ένα σκοτάδι το οποίο δεν φοβάται, αλλά δεν θέλει και να υπάρχει σε κανένα επίπεδο της ζωής του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ
Φώτης Στρακόσια: «Γράμμα στο γιο μου»
Αλέξις Βιέρα: Ιστορία επιβίωσης και μεγαλείου
Η ανολοκλήρωτη ιστορία του Ίκερ Κασίγιας
Χόρχε Πίνος, ένας από τους λίγους