Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε όταν πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στη Μαδρίτη, το 2015, ήταν πως η φήμη (του) προηγούνταν ήδη της παρουσίας του.
Είχε ακούσει ιστορίες για τη σκληράδα και του Ντιέγκο Σιμεόνε στους νέους παίκτες, ό,τι κι αν είχαν πετύχει πριν φορέσουν για πρώτη φορά τη φανέλα της Ατλέτικο Μαδρίτης και (επιχειρήσουν να) ακολουθήσουν τις αυστηρές εντολές του.
Ο Τζάκσον Μαρτίνεζ μπήκε στο προπονητήριο των «ροχιμπλάνκος» ξέροντας πως πάνω από το κεφάλι του «αιωρείται» μία «ταμπέλα» που ανέγραφε «35 εκατομμύρια ευρώ».
Δεν τον τρόμαξε αυτό. Τουλάχιστον στην αρχή.
Αντίκρισε το ψαρωτικό βλέμμα του σκληροτράχηλου βοηθού του νέου προπονητή του, Χέρμαν Μπούργος και δεν φοβήθηκε.
Όποια ιστορία κι αν του είχαν αφηγηθεί για το άτεγκτο προπονητικό δίδυμο της νέας ομάδας του, θυμόταν ότι είχε ζήσει στο Μεντεγίν της Κολομβίας και στο Μεξικό και τίποτα δεν του έκανε τόση εντύπωση.
Ήταν ικανός, φιλόδοξος και στα 29 του δεν ήταν δα και κανένα παιδαρέλι. Ωστόσο, γνώριζε πως οι προσδοκίες ήταν μεγάλες.
Μία μέρα, χρόνια νωρίτερα, είχε απομονώσει τη μουσική του Στίβι Ουόντερ και είχε προτιμήσει να ακούσει τα λόγια του διάσημου μουσικού: «Ποτέ μην βασίζεις τη ζωή σου στις προσδοκίες των άλλων».
Μονάχα που όσο κι αν οι ατυχείς συγκυρίες τον ακολούθησαν την επόμενη πενταετία, αποδείχθηκε ότι και ο ίδιος δεν πίστεψε ποτέ στις προσδοκίες που είχε εκείνος για τον εαυτό του…
Ο Τζάκσον Μαρτίνεζ σε αγώνα της Εθνικής Κολομβίας.
Το καλοκαίρι του 2015 ήταν ένας από τους πιο περιζήτητους σκόρερ των ευρωπαϊκών γηπέδων.
Δύο πρωταθλήματα και τρεις τίτλοι πρώτου σκόρερ στο πορτογαλικό πρωτάθλημα, σε μία τριετία στην Πόρτο, αρκούσαν για να φέρουν στο κατώφλι των «Δράκων» πολλές ομάδες.
Είχε σκοράρει 67 γκολ σε 90 ματς πρωταθλήματος, 93 σε 126 παιχνίδια όλων των διοργανώσεων και η φυσική εξέλιξη έμοιαζε ονειρική για όλους.
Ο ίδιος ο Τζάκσον Μαρτίνεζ θα είχε την ευκαιρία του για κάτι περισσότερο και οι Πορτογάλοι θα τσέκαραν στη λίστα τους άλλη μία ακριβή πώληση, ως επιβεβαίωση της εξαιρετικής και κερδοφόρας μετεγγραφικής πολιτικής τους.
Η Ατλέτικο, «μαγεμένη» από την αντίστοιχη απόκτηση του Ρανταμέλ Φαλκάο από την Πόρτο, κατέβαλε τη ρήτρα των 35 εκατομμυρίων και πήρε τον Κολομβιανό επιθετικό στην ισπανική πρωτεύουσα.
Η παραμονή του, όμως, δεν ξεπέρασε τους έξι μήνες. Ο Τύπος που τον στήριζε έκανε λόγο για «άγχος». Τα Μ.Μ.Ε. που ήθελαν να παραμείνουν πιο επικριτικά, έγραφαν πρόωρα για «την πιο αποτυχημένη μετεγγραφή της Ατλέτικο». Και οι δύο αυτές πλευρές, όμως, συμφωνούσαν σε εκείνο που «ξεπηδούσε» από τα αποδυτήρια των Μαδριλένων… «Έλλειψη αυτοπεποίθησης».
Η διοίκηση της Ατλέτικο αποδείχθηκε το ίδιο ευέλικτη με εκείνη τη; Πόρτο και τον Φεβρουάριο του 2016 παραχώρησε τον Μαρτίνεζ στην κινεζική Γκουανγκζού αντί 42 εκατομμυρίων.
Βγάζοντας κέρδος επτά εκατομμυρίων σε λίγους μήνες, για έναν παίκτη που σκόραρε μόλις δύο φορές σε 15 ματς.
Ο Τζάκσον Μαρτίνεζ με τη φανέλα της Ατλέτικο Μαδρίτης.
Στις μέρες μας, έχοντας αποχωρήσει από την πορτογαλική Πορτιμονένσε και με την επιθυμία πια να επιστρέψει στην πρώτη ομάδα του, Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν, ο Τζάκσον Μαρτίνεζ είναι τραγουδιστής θρησκευτικών ασμάτων.
Ήταν η κατάληξη της νέας σχέσης που απέκτησε με τη θρησκεία, όταν χτυπημένος από συνεχείς τραυματισμούς, κλείστηκε περισσότερο στον εαυτό του…
Όπως εξήγησε στην ιστοσελίδα «Noticias Vamos», εκεί βρήκε το νέο «καταφύγιό» του έπειτα από τις διαδοχικές αποτυχημένες επιλογές καριέρας.
«Σε ένα κρίσιμο σημείο της καριέρας μου, όταν είχα δύο απανωτούς σοβαρούς τραυματισμούς και έμεινα εκτός γηπέδου για περίπου δύο χρόνια, αφιέρωσα τον εαυτό μου στους στίχους και αποφάσισα να κυκλοφορήσω ένα μουσικό άλμπουμ», ανέφερε.
Η πρώτη μουσική προσπάθειά του είχε γίνει από το 2018, με ένα τραγούδι με τίτλο «Bendiceme» (=«Ευλόγησέ με») και ολοκληρώθηκε με τον χιπ χοπ δίσκο «No Temere» (=«Δεν θα φοβηθώ»), που περιλάμβανε επτά τραγούδια.
Στην ίδια συνέντευξη, ο Τζάκσον είχε σχολιάσει τη σύντομη θητεία του στην Ατλέτικο λέγοντας πως «θα ήθελα πολύ να παραμείνω, αλλά υπάρχουν πράγματα στους συλλόγους που δεν μπορείς να ελέγξεις. Με τον κόουτς Σιμεόνε δεν είχα ποτέ πρόβλημα και απλώς του ζητούσα να μου δίνει ευκαιρίες να είμαι στο χορτάρι. Ήταν ο τρόπος μου να του δώσω απαντήσεις.
»Από τη στιγμή, πάντως, που οι παράγοντες που είχαν ανάμιξη δεν δίνουν ψευδείς εξηγήσεις, δεν χρειάζεται κι εγώ να αποκαλύψω λεπτομέρειες. Δεν είναι ανάγκη να μιλάμε πια για αυτό»…
Ο Τζάκσον Άρλεϊ Μαρτίνεζ Βαλένσια γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1986 στην πόλη Κίμπντο της Κολομβίας, μία πόλη 129.000 κατοίκων.
Σε εφηβική ηλικία εντάχθηκε στις ακαδημίες της Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν και το 2004, σε ηλικία 18 ετών, υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιό του με τον σύλλογο.
Ένας από τους πρώτους προπονητές του, ο Πέδρο Σαρμιέντο, τον αποκάλεσε κάποτε «αδύνατο και αδύναμο». Ο μικρός δεν «πληγώθηκε», αλλά πάσχισε να του αποδείξει ότι κάνει λάθος.
Το 2007-2008, σκόραρε δέκα φορές σε 23 εμφανίσεις και οδήγησε την ομάδα του στην έξοδο στο Κόπα Λιμπερταδόρες για πρώτη φορά έπειτα από τέσσερα χρόνια. Την επόμενη σεζόν αναδείχθηκε κορυφαίος σκόρερ του πρωταθλήματος με 18 γκολ και βοήθησε την Ιντεπεντιέντε να κατακτήσει τον πέμπτο (από τους έξι) τίτλο της!
Με 41 γκολ σε 107 αγώνες, οι προτάσεις από Αργεντινή και Μεξικό ήταν δελεαστικές και η διοίκηση και ο νεαρός φορ επέλεξαν τον δεύτερο προορισμό και την Τζαγκουάρες Τσιάπας.
Στην πρώτη σεζόν του στο εξωτερικό πέτυχε εννέα γκολ και μοίρασε δύο ασίστ στα μόλις 22 γκολ της 14ης Τζαγκουάρες. Το 2010-2011 έχασε πολλά παιχνίδια πρωταθλήματος λόγω τραυματισμού, ωστόσο βοήθησε την Τσιάπας να φτάσει ως τα προημιτελικά του Κόπα Λιμπερταδόρες.
Το 2011-2012 πέτυχε 20 γκολ, όμως η ομάδα του έχασε και τους δύο εγχώριους τίτλους από τη Σάντος Λαγκούνα. Αλλά οι σκάουτερ από την Ευρώπη είχαν ήδη ξεχωρίσει το ταλέντο του.
Ο Τζάκσον Μαρτίνεζ με τη φανέλα της πρώτης ομάδας του, Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν.
Τον Ιούλιο του 2012, το παρατηρητικό μάτι των ανθρώπων της Πόρτο διαπίστωσε πως η τιμή των 8,8 εκατομμυρίων ευρώ για τον Κολομβιανό δεν είναι σπατάλη.
Ο 26χρονος επιθετικός άρχισε τη σεζόν με 11 γκολ στα πρώτα 12 παιχνίδια του, καταρρίπτοντας το σχετικό ρεκόρ των Φαλκάο, Χουλκ και Λισάντρο Λόπεζ!
Ολοκλήρωσε τη χρονιά στη Liga NOS με 26 γκολ και σκοράροντας το 2-0 στη νίκη επί της Πάσος Φερέιρας την τελευταία αγωνιστική, συνέβαλε στην κατάκτηση του τρίτου διαδοχικού πρωταθλήματος από την Πόρτο, έναν βαθμό μπροστά από την Μπενφίκα.
Τις δύο επόμενες σεζόν, πέτυχε 20 και 21 γκολ αντίστοιχα, αλλά η Μπενφίκα ήταν εκείνη που στέφθηκε πρωταθλήτρια.
Στο Τσάμπιονς Λιγκ του 2014-2015, όμως, ο Τζάκσον Μαρτίνεζ βρήκε δίχτυα επτά φορές σε οκτώ αγώνες και «κουβάλησε» την Πόρτο ως την οκτάδα της διοργάνωσης.
Μάλιστα, πέτυχε γκολ στη νίκη 3-1 επί της Μπάγερν στον πρώτο προημιτελικό, αν και η ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα επιβλήθηκε με 6-1 στη ρεβάνς του Μονάχου και άφησε την Πόρτο εκτός ημιτελικών…
Εκείνη η «σκηνή», πάντως, στάθηκε ικανή να πείσει τα μεγάλα κλαμπ της Ευρώπης ότι ο Κολομβιανός, αν και slow-riser στα 29 του, είναι το «λαβράκι» της μετεγγραφικής περιόδου του καλοκαιριού του 2015.
Ο Μαρτίνεζ αποχώρησε από το «Ντραγκάο» με προορισμό τη Μαδρίτη. Το ταλέντο ήταν μέσα στις αποσκευές του. Εκεί, όμως, ήταν «στοιβαγμένες» και αρκετές αμφιβολίες για την πνευματική ικανότητά του…
Τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια φάνηκαν στα ματς της Ατλέτικο, όμως Σιμεόνε και διοίκηση είχαν αποφασίσει να δώσουν στον Τζάκσον Μαρτίνεζ μία περίοδο προσαρμογής.
Το παιχνίδι του έδειχνε εξαρχής αναποτελεσματικό. Συχνά έμοιαζε «χαμένος» στο γήπεδο. Η απαίτηση του προπονητή του να γυρίσει πιο πίσω, να δημιουργήσει για τον εαυτό του, δεν ταίριαξε ποτέ με το παιχνίδι του παρτενέρ του στην επίθεση, Αντουάν Γκρεζμάν.
Το λατρεμένο παιχνίδι των αντεπιθέσεων δεν «κόλλησε» στο στυλ του Κολομβιανού και ο ίδιος απέτυχε να βρει ρυθμό και χώρο χωρίς τη μπάλα στα πόδια του… Για τον κόουτς Σιμεόνε, απαιτείται τσαγανό, ανθεκτικότητα και στο χορτάρι και στην κριτική (του) και ο Τζάκσον δεν κατάφερε να τον πείσει να μην τον αφήνει εκτός ενδεκάδας.
Ο Αργεντινός προπονητής δεν λαμβάνει υπόψη του «ταμπέλες» και τιμές και δεν διστάζει να λαμβάνει ακραία μέτρα. Στον Γκρεζμάν και στον Γιανίκ Καράσκο έδωσε χρόνο και ευκαιρίες, διότι είδε διάθεση.
Ο Μαρτίνεζ έμοιαζε να είναι σε έναν δικό του, μοναχικό κόσμο…
Ο νέος σταρ της Ατλέτικο δεν δικαιολόγησε ποτέ αυτό τον χαρακτηρισμό και αγωνίστηκε σε μόλις 1.051 λεπτά, λόγω κι ενός τραυματισμού του στον αστράγαλο, σε αγώνα της Εθνικής Κολομβίας (συνολικά εννέα γκολ σε 40 συμμετοχές) με τη Χιλή τον Νοέμβριο του 2015, που τον άφησε εκτός δράσης για έναν μήνα.
Ο Σιμεόνε παραδέχθηκε ως δική του ευθύνη την αποτυχία προσαρμογής του 29χρονου στράικερ. Θέλησε να του δώσε κίνητρα, όμως απογοητεύτηκε όταν (στο θαρρεί κανείς παιχνίδι μυαλού) ανέφερε στον Τζάκσον την προοπτική της Κίνας και εκείνος τη δέχθηκε αδιαμαρτύρητα.
Ο Αργεντινός κόουτς πείστηκε, τότε, ότι ο Μαρτίνεζ δεν έχει κίνητρο.
Η παραχώρηση του στη Γκουανγκζού δεν γέμισε μόνο το ταμείο της ισπανικής ομάδας, αλλά και τον τραπεζικό λογαριασμό του Κολομβιανού κατά 12 εκατομμύρια ευρώ ετησίως!
Δεν είχαν περάσει παρά μόνο μερικές μέρες μετά την άφιξή του στην Ασία και ο πρώην συμπαίκτης του στην Ατλέτικο, Γκάμπι, ισχυρίστηκε πως το αποτυχημένο -σε σημείο αδιαφορίας- πέρασμα του Μαρτίνεζ από το «Βιθέντε Καλδερόν» δεν οφειλόταν σε φυσική κατάσταση η τακτική.
«Καταλάβαμε όλοι πως ο Τζάκσον δεν τα κατάφερε γιατί δεν είχε όρεξη να εργαστεί», τόνισε ο αρχηγός των «ροχιμπλάνκος» στο «Radio Marca».
Ενώ ο Όλιβερ Τόρες, συμπαίκτης του Μαρτίνεζ και στην Πόρτο και στη Μαδρίτη, έκανε λόγο για μία «αυτοαπομόνωση» του στα αποδυτήρια της Ατλέτικο…
«Υπήρχαν φορές που μας μιλούσε μία φορά την εβδομάδα», εξήγησε ο Τόρες στην εφημερίδα «Marca». Συμπληρώνοντας πως «όλοι προσπαθήσαμε να τον βοηθήσουμε, όμως κανένας μας δεν γνώριζε τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό του».
Ένας άλλος παίκτης της Ατλέτικο που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, σχολίασε στη «Marca» πως «ο Τζάκσον πίστευε περισσότερο στον θεό παρά στον εαυτό του. Η πίεση τον κατέβαλε και δεν έδειχνε ποτέ να έχει αυτοπεποίθηση».
Στην Κίνα, το μοναχικό μονοπάτι του Κολομβιανού όχι μόνο δεν τελείωσε, αλλά έγινε και μεγαλύτερο.
Ακόμη κι εκεί, στην αποθέωση ενός ποδοσφαιρικού νεοπλουτισμού, η αποτυχία -με μία δακτυλοδεικτούμενη κατάσταση αυτοκαταστροφής- «μαγνητίζει» περισσότερο τον Τύπο.
Το ποσό των 42 εκατομμυρίων ευρώ για τη μετακίνηση του Τζάκσον Μαρτίνεζ στη Γκουανγκζού ήταν ρεκόρ για δύο ημέρες. Καθώς στις 5/2/16 η Τζιανγκσού απέκτησε τον Άλεξ Τεσέιρα από τη Σαχτάρ Ντόνετσκ αντί 50 εκατομμυρίων.
Ο Μαρτίνεζ άφησε υποσχέσεις και θύμισε τον καλό εαυτό του στην Πόρτο, σκοράροντας και στα τρία πρώτα επίσημα ματς του στην Κίνα.
Στις 15 Απριλίου, όμως, χτύπησε στον αστράγαλο και έμεινε εκτός αγώνων για δύο μήνες. Κατά τη διάρκεια της αποθεραπείας, διαπιστώθηκε πως απαιτείται επέμβαση που καθυστέρησε την επιστροφή του κατά επιπλέον πέντε εβδομάδες. Τον Οκτώβριο του 2016 τραυματίστηκε πάλι στο ίδιο σημείο και δεν αγωνίστηκε για δύο χρόνια…
Η κινεζική ομάδα του κατέβαλε κανονικά τους υψηλούς μισθούς του και τον Μάρτιο του 2018 αποφάσισε να τερματίσει το συμβόλαιό του.
Τελικά, αποφασίστηκε αρχικά να παραχωρηθεί δανεικός στην Πορτιμονένσε, στην οποία σκόραρε εννέα φορές σε 27 ματς. Το γνώριμο σκηνικό των πορτογαλικών γηπέδων έδειξε να του κάνει καλό, όμως δεν ήταν ποτέ πια ο ίδιος Τζάκσον Μαρτίνεζ της Πόρτο.
Τον Ιανουάριο του 2020 υπέγραψε συμβόλαιο με την Πορτιμονένσε ως το 2022, αλλά πέτυχε μόλις ένα γκολ στη σεζόν και τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς αποχώρησε…
Στα 34 του, εκδήλωσε την επιθυμία να επιστρέψει στην Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν, ωστόσο λίγοι πίστεψαν πως είχε στην πραγματικότητα όρεξη να παίξει ποδόσφαιρο.
Ο Τζάκσον Μαρτίνεζ με τη φανέλα της Πορτομονένσε.
Η μουσική μοιάζει με μία νέα ευλογία για τον θρήσκο Τζάκσον Μαρτίνεζ.
Μία διαφυγή από μία οδυνηρή ποδοσφαιρική πραγματικότητα την οποία δεν μπορεί να μετριάσει ο τραπεζικός λογαριασμός του.
Ο παίκτης Τζάκσον είναι πλέον μία «σκιά» του εαυτού του. Κάθε αναφορά σε γκολ, σε χαμένες προσδοκίες και κάθε εικόνα του μέσα σε ένα γήπεδο είναι μία επώδυνη υπενθύμιση ακόμη και για εκείνον. Μία ανάμνηση (όχι ακριβώς αναλαμπή) της σημασίας αλλά και της ευθραυστότητας της πίστης στον εαυτό σου.
Ο άνθρωπος Μαρτίνεζ δεν έδειξε ότι μπορεί να ελέγξει το μυαλό του, να διατηρήσει την αυτοπεποίθησή του. Παρότι πολλοί αμφιβάλουν ακόμη ότι την είχε «φυλαγμένη» μέσα του, ποτέ…
Η ποδοσφαιρική παρακμή του, για ένα παιδί που για τρία χρόνια έλαμψε σε υψηλό επίπεδο -και αυτό μόνο τυχαίο δεν μπορεί να λογίζεται- εξελίχθηκε σε μία νέα πραγματικότητα την οποία ο Κολομβιανός επιθετικός δεν κατόρθωσε να ερμηνεύσει ή να διαχειριστεί. Ή, έστω, δεν κατάφερε να την «διασκευάσει», προκειμένου να προσαρμοστεί.
Δεν επικαλέστηκε ποτέ τους τραυματισμούς ως αιτία. Δεν γκρίνιαζε και υπέμεινε στωικά αποφάσεις διοικήσεων χωρίς ευχέρεια παρέμβασης.
Κάποιοι λένε πως επαναπαύτηκε στα πολλά χρήματα που κέρδιζε. Άλλοι, με περισσότερη μετριοπάθεια, ότι απλώς έχασε τα κίνητρά του.
Όπως επιμένει ο Στίβι Ουόντερ, πάντως, «η ικανότητα μπορεί να σε φέρει στην κορυφή… Όμως χρειάζεται χαρακτήρας για να διατηρηθείς εκεί».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Κώστας Κασταμονίτης: «Μην πυροβολείτε τον αθλητή!»
Χερμάν Μπούργος: «Οργισμένο είδωλο» και το… «ηρεμιστικό» του Ντιέγκο Σιμεόνε
Η «θορυβώδης» ζωή του Μάριο Μπαλοτέλι ήταν γεμάτη ψιθύρους
Ο Άντι Κόουλ λάτρευε τη -μισητή, πια- μοναξιά του
Ο «καλύτερος κόσμος» του Μάρκους Ράσφορντ ήταν πάντα ένας δύσκολος δρόμος
Ο Μάρβιν Σορντέλ «σκότωσε» τον παίκτη μέσα του, για να σώσει τον εαυτό του