Ο Λανς Άρμστρονγκ δείχνει οργισμένος, αλλά όχι μετανιωμένος…

Η ζωή του έμοιαζε εξαρχής εκτός λογικής. Δεν έχει, ή για την ακρίβεια δεν είχε, ιδιαίτερη σημασία αν αυτή ήταν κοινή ή όχι.

Η πορεία του μία σειρά από κίτρινες φανέλες. Το «λάφυρο» που στον περίφημο ποδηλατικό Γύρο της Γαλλίας είναι το «άγιο δισκοπότηρο», ο λόγος για να ξεπεράσει κάποιος τα όριά του. Με ή δίχως απάτη…

Η μέχρι το 2012 ιστορία έμπνευσης του Λανς Άρμστρονγκ χωρούσε όχι μόνο σε διθυραμβικά πρωτοσέλιδα, αλλά και σε ένα κίτρινο βραχιολάκι που έγραφε«Live Strong».

Ένα #hashtag για τη νίκη του επί του καρκίνου και της αποθεωτικής επιστροφής όχι απλώς πάνω στο ποδήλατό του, αλλά και στον «θρόνο» του Tour de France.

Ένα αξεσουάρ που φορέθηκε από εκατομμύρια καρπούς, ακόμη και από αυτούς που υποψιάζονταν ότι δεν είναι όλα «λευκά».

Ο ίδιος ο Αμερικανός ποδηλάτης, κατά τη διάρκεια της θριαμβευτικής πορείας του προς την κατάκτηση επτά διαδοχικών τίτλων στη Γαλλία, επέμενε ότι κάθε υπονοούμενο περί χρήσης απαγορευμένων ουσιών «είναι “κιτρινισμός”». Το 2013, σε εκπομπή της διάσημης παρουσιάστριας Όπρα Ουίνφρεϊ, όμως, παραδέχθηκε ότι οι νίκες του ήταν προϊόν (και) ντοπαρίσματος…

Ξάφνου, οι υποστηρικτές έγιναν «προδομένοι» πολέμιοι. Δεν έγιναν ακριβώς τιμητές, αλλά βρήκαν ικανό και αδιαμφισβήτητο λόγο για να μιλήσουν.

Να «διαλύσουν» εκείνον που «έπεσε» από την κορυφή.

Εκείνος παρουσιάστηκε διαλυμένος με όσους του γύρισαν την πλάτη, αλλά…

Ο Λανς Άρμστρονγκ ήταν πάντα αλαζόνας.

Στο νέο ντοκιμαντέρ του ESPN με τίτλο «Lance», ο «έκπτωτος άγγελος»πια -ή και «ξεπεσμένο είδωλο»- δεν δείχνει μετανιωμένος.

Δεν ξέρει, άλλωστε, αν κάποιος είχε αυτή την απαίτηση από τον ίδιο.

Η γλώσσα του σώματός του, οι εκφράσεις του, η στάση επιμονής του εμφανίζουν έναν τύπο γεμάτο οργή.

Κανένας δεν ξέρει (ή δεν θέλει να σκεφτεί) πως ο Άρμστρονγκ είναι θύμα. Άλλωστε, είναι ξεκάθαρο ότι σε αντίστοιχες περιπτώσεις ντόπινγκ στην αθλητική βιομηχανία, ελάχιστοι -αν όχι κανένας- ενεργούν μόνοι τους.

Υπάρχει, ωστόσο, αυτή η λεπτή γραμμή στην οποία λίγοι ισορροπούν, μεταξύ της μεγαλομανίας και του φόβου της αποτυχίας. Τη γραμμή της εγωιστικής νίκης τύπου «μόνος μου και όλοι σας». Αλλά, συνάμα, και του «δεν φταίω μόνο εγώ» ή «έτσι λειτουργεί το σύστημα», στην ήττα ή τη «σύλληψη» για αναβολικά.

«Είναι θαύμα που δεν είμαι ένας σεσημασμένος δολοφόνος», αναφέρει ειρωνικά στην πρώτη σκηνή του τρέιλερ ο Αμερικανός ποδηλάτης.

Σε ένα μικρό δείγμα διάρκειας μικρότερης των δύο λεπτών, ο Άρμστρονγκ ξεστομίζει 15 «κακές» λέξεις, κάνει τέσσερις άσεμνες χειρονομίες και αποκαλύπτει μερικούς από τους λόγους της υποκρισίας του.

Αναφέρεται στα εφηβικά χρόνια του, ομολογώντας πως πλαστογράφησε το πιστοποιητικό γέννησής του ώστε να συμμετάσχει σε έναν αγώνα στο τρίαθλο. Λέγοντας ευθαρσώς ότι «πήρα μέρος παράτυπα, όμως νίκησα τους πάντες!».

Και επαναλαμβάνει  τα «10.000 ψέματα που είπα», όχι σαν απολογία, αλλά σαν μέθοδο να προστατέψει την «αυτοκρατορία» του…

Κάποια μέσα που είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθούσουν ένα μεγαλύτερο μέρος του υλικού, δημοσιοποίησαν αποσπάσματα.

Ο Άρμστρονγκ επιμένει πως «κανένας δεν ντοπάρεται και είναι ειλικρινής…

»Ο μόνος τρόπος να κάνεις χρήση και να μιλάς ειλικρινά είναι αν κάποιος σε ρωτήσει κάποτε, κάτι που δεν είναι ρεαλιστικό.

»Αλλά όποιος σε ρωτήσει, θα πεις ψέματα. Μπορεί να είναι ένα ψέμα, γιατί απάντησες στην ερώτηση μία φορά. Στην περίπτωσή μου μάλλον είναι 10.000 ψέματα, διότι απάντησα στην ίδια ερώτηση 10.000 φορές».

Ο Λανς θέλει, πλέον, να εμφανιστεί πλήρως ειλικρινής. Όσοι εξακολουθούν να τον αντιπαθούν, τονίζουν ότι εφαρμόζει την τακτική «θα “βυθιστούμε” όλοι μαζί», επισημαίνοντας πως όλοι κάνουν χρήση αναβολικών, έστω και χωρίς ονόματα.

Η σκηνοθέτης, Μαρίνα Ζένοβιτς, έπειτα από οκτώ συνεντεύξεις για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ, παρουσιάζει μπροστά του μία παλέτα με αναμνήσεις, η οποία, σύμφωνα με την «Guardian», μάλλον «κάνει τους σοκαριστικούς ισχυρισμούς του να μοιάζουν κατανοητοί».

Ή, μήπως, μέχρι και… αναγκαίοι;

Αφήνει, θαρρεί κανείς, μία αίσθηση ότι είναι γεννημένος σε ένα «σάπιο» σύστημα και επέλεξε να μείνει «σάπιος».

Η Ζένοβιτς, δημιουργός ντοκιμαντέρ για τους Ρομάν Πολάνσκι και Ρόμπιν Ουίλιαμς, συνάντησε τον παλαίμαχο ποδηλάτη οκτώ φορές μεταξύ Μαρτίου του 2018 και Αυγούστου της επόμενης χρονιάς.

Εξηγώντας σε δηλώσεις της ότι «θέλησα να μπω σε όλη αυτή τη διαδικασία αποστασιοποιημένη. Με ανοικτή καρδιά και να διασκεδάσω και το καλό και το διαβολικό».

Ο Άρμστρονγκ επιμένει πως «το ντόπινγκ ήταν ριζωμένο στο άθλημα από τότε που ξεκίνησα, στο Τέξας. Από την πρώτη νίκη μου, στα 21 μου».

Το «κακό», πάντως, λένε πια πολλοί, ίσως και να ήταν ριζωμένο στον χαρακτήρα του Λανς από παιδί.

Από την παραδοχή «το λάθος είναι δικό μου και στέκομαι μπροστά σου για να το αναγνωρίσω και να απολογηθώ», σχεδόν ατάραχος στο πλατό της Όπρα, το 2013, ο Λανς Άρμστρονγκ πήγε στο «Lance» στον πληθυντικό.

Από το «εγώ» πέρασε στο «εμείς» και το «εσείς», λέγοντας και ξαναλέγοντας πως «όλοι σας λέμε ψέματα»…

Από τις έκπληκτες (εν)στάσεις κάθε φορά που του έκαναν την ερώτηση ως το 2012, καθόταν ακίνητος, ήρεμος, και έλεγε δίχως καμία διάθεση δικαιολογίας στην Ουίνφρεϊ ότι «όταν λάμβανα τις απαγορευμένες αγωγές, δεν αισθανόμουν πως εξαπατούσα κάποιον…

»Το ντόπινγκ είναι μέρος της δουλειάς μας και το ξέρουμε όλοι».

Από εκείνη τη στιγμή, η αμερικανική κοινωνία και η παγκόσμια αθλητική κοινότητα τον «αποκαθήλωσε» από είδωλο και σύμβολο και τον «υποβίβασε» σε «απατεώνα».

Λίγοι, ωστόσο, ένιωθαν πως «έπεφταν από τα σύννεφα». Οι λεπτομέρειες, όμως, ακούγονταν τούτη τη φορά από τα δικά του χείλη και όχι από μία επιτροπή αντί-ντόπινγκ και δεν γύρισαν το βλέμμα των άλλοτε «υπηκόων» του, αλλά τους ανάγκασαν να το χαμηλώσουν.

«Θα το πω πολύ απλά», συνέχισε ο Αμερικανός μόλις ολοκλήρωσε την «ανάλυση» όρων όπως «τεστοστερόνη», «μετάγγιση», «ερυθροποιητίνη» ή άλλων σκανδαλωδών αναφορών σε παράνομες τεχνικές ενίσχυσης της απόδοσής του…

«Δεν γίνεται να νικήσεις επτά συνεχείς φορές τον Γύρο της Γαλλίας αν είσαι “καθαρός”. Είναι πολύ απλό».

Δεν ζητούσε ακριβώς εξιλέωση. Δίχως πια τίτλους και αποκλεισμένος δια βίου, επιθυμούσε μόνο να μιλήσει ανοικτά.

Γνωρίζοντας τον «γδούπο» που θα προκαλέσει η «πτώση» του.

Ο Λανς Έντουαρντ Γκούντερσον, όπως είναι το κανονικό όνομά του, γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1971 στο Πλέινο του Τέξας, μία κωμόπολη 32χλμ. βόρεια του Ντάλας.

Το μικρό όνομά του το έλαβε από τον Λανς Ρέντζελ, παίκτη του αμερικάνικου φούτμπολ και των Ντάλας Κάουμποϊς.

Όταν ήταν μόλις δύο ετών, ο νορβηγικής καταγωγής και διανομέας Τύπου πατέρας του και η εργαζόμενη ως γραμματέας μητέρα του πήραν διαζύγιο. Η Λίντα Γκέιλ αποφάσισε να φτιάξει και πάλι τη ζωή της και έναν χρόνο αργότερα παντρεύτηκε τον πωλητή Τέρι Κιθ Άρμστρονγκ, ο οποίος θέλησε να υιοθετήσει τον μικρό Λανς και του έδωσε και το επώνυμό του.

Του «πέρασε» την αγάπη του για τα σπορ και σε ηλικία 12 ετών ο Λανς ασχολήθηκε με το τρίαθλο, έχοντας έφεση και στο τρέξιμο και στην ποδηλασία και στην κολύμβηση.

Στα 19 του ήταν ήδη δις πρωταθλητής Η.Π.Α. στο τρίαθλο, αλλά την επόμενη σεζόν αποφάσισε να επικεντρωθεί μόνο στο ποδήλατο.

Μόλις τελείωσε το γυμνάσιο, το 1989, έλαβε πρόσκληση να προπονηθεί με την Ολυμπιακή ομάδα της χώρας και σε τρία χρόνια πανηγύριζε τον πρώτο παγκόσμιο τίτλο του!

Είχε προηγηθεί η παρουσία του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, το 1992, στους οποίους κατετάγη 14^ος, πριν επιλέξει την επαγγελματική ποδηλασία.

Στα 21 του, στο Όσλο της Νορβηγίας, από όπου καταγόταν ο πατέρας του, έγινε ο νεαρότερος παγκόσμιος πρωταθλητής.

Η συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα, το 1996 (τερμάτισε 12^ος) ήταν ο τελευταίος αγώνας πριν από τη σπουδαιότερη, προσωπική «μάχη» του…

Τον Οκτώβριο του 1996, εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε έδειξαν καρκίνο στους όρχεις και μεταστάσεις στον πνεύμονα, την κοιλιά και τους λεμφαδένες.

Οι γιατροί εντόπισαν και κάτι ανησυχητικό στον εγκέφαλο και ενημέρωσαν την οικογένειά του πως οι πιθανότητες να ζήσει περιορίζονταν στο 20% έως 50%…

Η αλαζονική φύση του, όμως, ήταν αυτό που χρειαζόταν, πέρα από την αγωγή.

Ο Άρμστρονγκ επέλεξε μία ιδιαιτέρως επιθετική μορφή χημειοθεραπείας και σε συνδυασμό με αφαίρεση των όρχεων, τον έφερε σε θέση να νικήσει τον καρκίνο. Οι εξετάσεις του, λιγότερο από 15 μήνες μετά την αρχική διάγνωση, ήταν καθαρές!

Οι φαν του, οι χορηγοί του και η ομάδα του άρχισαν να κάνουν την αναμενόμενη ερώτηση: «Μπορεί να επιστρέψει στην ενεργό δράση;».

Η απάντηση ήταν ξεκάθαρη στο μυαλό του ίδιου, χωρίς καμία αμφιβολία.

Δεν είχε πτοηθεί από τον καρκίνο και το γεγονός ότι η τότε ομάδα του, η γαλλική Cofidis, ακύρωσε το συμβόλαιό του και «πάγωσε» τις απολαβές των σχεδόν 600.000 δολάρια ετησίως- δεν τον απογοήτευσε.

Γνώριζε ότι η ιστορία του έχει ήδη γοητεύσει τους, έστω και αρχικά διστακτικούς, υποστηρικτές ή θαυμαστές της προσήλωσής του στον στόχο του να επανέλθει.

Η ομάδα US Postal Services τού πρόσφερε συμβόλαιο 200.000 και τη δυνατότητα, από το 1998, να ταξιδεύει με τους συναθλητές του στην Ευρώπη.

Πριν από την ενσωμάτωσή του στην US Postal Services, είχε λάβει μέρος σε τέσσερις Γύρους της Γαλλίας και το 1996 είχε αποσυρθεί λίγο μετά την αφετηρία, λόγω των πρώτων συμπτωμάτων του καρκίνου.

Εμφάνισε έντονο βήχα με αίμα, πονοκεφάλους, θολή όραση και πρησμένο τον έναν από τους όρχεις…

Το 1999 επέστρεψε με εμφατικό τρόπο και όχι μόνο νίκησε για πρώτη φορά τον Γύρο της Γαλλίας, αλλά για έξι ακόμη χρονιές, ως το 2005, διατήρησε το στέμμα του. Μπορούσε να αποσυρθεί νικητής, στα 34 του και να απολαύσει και τον αθλητικό και τον προσωπικό θρίαμβό του. Τουλάχιστον ως το 2012.

Είχε αποκτήσει τρία παιδιά με την πρώτη σύζυγό του, Κρίστιν Ρίτσαρντ, έχοντας καταψύξει το σπέρμα του τρία χρόνια πριν υποβληθεί στις χημειοθεραπείες.

Το ζευγάρι χώρισε το 2003, χρονιά που ο Άρμστρονγκ παραδέχθηκε ότι έχει σχέση με την τραγουδίστρια Σέριλ Κρόου, την οποία αρραβωνιάστηκε το 2005, όμως χώρισαν έναν χρόνο αργότερα.

Το καλοκαίρι του 2008 γνώρισε την Άννα Χάνσεν σε μία φιλανθρωπική εκδήλωση του ιδρύματός του και μαζί απέκτησαν άλλα δύο παιδιά, με φυσιολογικό τρόπο, παρά τις προβλέψεις των γιατρών ότι δεν μπορεί να γίνει και πάλι πατέρας, λόγω των χημειοθεραπειών.

Όλο αυτό το διάστημα της οικογενειακής ευτυχίας και των προσπαθειών να επιστρέψει στην ποδηλασία (όπως το 2008-2010), πάντως, ο κόσμος της ποδηλασίας «βούιζε» ότι ήταν ντοπαρισμένος.

Οι αποκαλύψεις των πρώην συναθλητών του αποδείχθηκαν καθοριστικές.

Η επιτυχία και η δόξα του, παράλληλα με τη δύναμη σώματος και ψυχής που επέδειξε κατά του καρκίνου, συνοδεύτηκε εύλογα από αμφισβήτηση.

Ό,τι γραφόταν ή ακουγόταν, όμως, είχε ως απάντηση την ξεκάθαρη άρνηση του Άρμστρονγκ πως η κυριαρχία του οφείλεται σε ενισχυτικές ουσίες βελτίωσης της απόδοσης.

Είχε κουραστεί από τις ερωτήσεις, αλλά η απάντηση παρέμενε ένα «όχι». Κάθε άρνησή του, ωστόσο, αποδείχθηκε ένα από τα, όπως χαρακτήρισε μόνος του, «10.000 ψέματα».

Τον Ιούνιο του 2012, η υπηρεσία αντί-ντόπινγγκ των Ηνωμένων Πολιτειών τον κατηγόρησε επίσημα για χρήση αναβολικών.

Είχε προηγηθεί η «ενόχληση» πολλών παραγόντων της ποδηλασίας για τη συνεργασία του με τον Βέλγο Γιόχαν Μπρουνέλ και τον αμφιλεγόμενο Ιταλό γιατρό και προπονητή, Μικέλε Φεράρι, ο οποίος είχε τιμωρηθεί με αποκλεισμό από την ομοσπονδία της χώρας του και από τον ιταλικό ιατρικό σύλλογο.

Μάλιστα, πολλοί μάρτυρες είχαν αναφέρει ότι είχαν δει σε κοινή θέα τον Φεράρι να κάνει ενέσεις ερυθροποιητίνης στον Λανς, ο οποίος φέρεται να πλήρωσε στον Ιταλό περισσότερα από ένα εκατομμύριο δολάρια από το 1996 ως το 2004.

Αγωνίστηκε στον Γύρο της Γαλλίας το 2009 και ανακοίνωσε πως η διοργάνωση του 2010 θα ήταν ο τελευταίος αγώνας της καριέρας του.

Λίγο καιρό πριν από την αφετηρία, ο συμπαίκτης και συμπατριώτης του, Φλόιντ Λάντις, έστειλε ηλεκτρονικά μηνύματα στην ομοσπονδία ποδηλασίας της πατρίδας του, ομολογώντας χρήση αναβολικών ουσιών…

Στα mails του, ο Λάντις περιέγραφε λεπτομερώς μεθόδους ντόπινγκ από εκείνον, τον Άρμστρονγκ και άλλους αθλητές της ομάδας τους.

Ο Λάντις δήλωσε εκείνη την περίοδο στο δίκτυο ESPN πως «θέλω να έχω καθαρή συνείδηση και δεν επιθυμώ να είμαι μέρος αυτού του προβλήματος».

Ο Λανς χαρακτήρισε «αβάσιμες» όλες τις πληροφορίες, έκανε λόγο για «αντιζηλίες» και συμμετείχε στον Γύρο της Γαλλίας, καταλαμβάνοντας την 23^η θέση.

Ο πρώην πρωταθλητής αποσύρθηκε, όμως κλήθηκε να αντιμετωπίσει όλη αυτή την κατάσταση και εκτός ποδηλάτου.

Ο κύκλος εμπιστοσύνης μέσα στην ομάδα του είχε «σπάσει» και το 2011 άλλοι πέντε συμπαίκτες του κατέθεσαν εναντίον του στην αμερικανική υπηρεσία αντί-ντόπινγκ.

Ο Τάιλερ Χάμιλτον παραδέχθηκε ότι έκανε χρήση απαγορευμένων ουσιών σε εκπομπή του CBS και ανέφερε και το όνομα του Άρμστρονγκ.

Ο τελευταίος αρνούνταν κάθε κατηγορία και επισήμανε πως «έφτασε αυτό το σημείο της ζωής ενός ανθρώπου που πρέπει να πει απλώς “αρκετά ως εδώ”! Το δικό μου σημείο είναι αυτό».

Τον Οκτώβριο του 2012, ωστόσο, η USADA ανακοίνωσε ότι «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο κ. Άρμστρονγκ έκανε χρήση αναβολικών σε όλη την καριέρα του». Το πόρισμά της στηρίχτηκε στις καταθέσεις συνολικά 26 ανθρώπων, αλλά ο Λανς αποφάσισε να μην καταθέσει έφεση.

Η υπηρεσία αντί-ντόπινγκ μοιράστηκε τα ευρήματά της με την παγκόσμια ομοσπονδία ποδηλασίας και αποφασίστηκε να ακυρωθεί κάθε αγώνας και νίκη του Άρμστρονγκ από το 1998, αφαιρώντας του και τους επτά διαδοχικούς τίτλους στο Tour de France…

Οι χορηγοί άρχισαν να κάνουν πίσω και το υπουργείο δικαιοσύνης των Η.Π.Α. ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ζητήσει από τον ποδηλάτη να επιστρέψει μέρος της περιουσίας των 35 εκατομμυρίων δολαρίων που «έχτισε» την περίοδο για την οποία «καταδικάστηκε» ως ντοπαρισμένος.

Η χασούρα του παλαίμαχου σταρ ήταν, τελικά, μικρότερη.

Το 2018 ήρθε σε εξωδικαστικό συμβιβασμό για τη νομική διαμάχη του με τον Φλόιντ Λάντις και υποχρεώθηκε να καταβάλλει πέντε εκατομμύρια δολάρια στην αμερικανική κυβέρνηση.

Ο Άρμστρονγκ χρειάστηκε να πληρώσει άλλο 1,1 εκατομμύριο στον Λάντις, καθώς και τα δικαστικά έξοδα ύψους 1,65εκατ. στον Πολ Ντ. Σκοτ, δικηγόρο του άλλοτε συναθλητή του.

Ο Λάντις είχε τονίσει τότε ότι «δεν θα μπορούσα να ξαναζήσω όλη αυτή την αθλιότητα της συνεργασίας μου με τον Λανς και γι’ αυτό επέλεξα τον συμβιβασμό… Μπορεί να φαίνεται ότι εκείνος πλήρωσε πολλά, όμως γλίτωσε και πολλά. Ήταν αυτός που επωφελήθηκε από όλη αυτή την πλεκτάνη και εκείνος που το πλήρωσε και περισσότερο, και οικονομικά και για την υστεροφημία του».

Ο Άρμστρονγκ επιχείρησε να προχωρήσει σε «ανακωχή» με τους περισσότερους συμπαίκτες του, αλλά όχι και με τον Λάντις.

Στο ντοκιμαντέρ «Lance», η σκηνοθέτης Μαρίνα Ζένοβιτς τον ρωτά αν θα είναι ειλικρινής και ο Λανς απαντά ότι «δεν πρόκειται να σου πω ψέματα. Θα σου πω την αλήθεια μου».

Αυτό το «μου», σύμφωνα με τον αμερικανικό Τύπο, μπορεί να έχει πολλές ερμηνείες.

Ο διάσημος, αλλά και ντροπιασμένος ποδηλάτης, δεν δείχνει ειλικρινή σημάδια μεταμέλειας, κάτι που η -σε πολλά πράγματα συντηρητική- κοινωνία της χώρας του σχεδόν απαιτούσε.

Παραιτήθηκε από την προεδρία του ιδρύματός του κατά του καρκίνου, του «Live Strong», για το οποίο το 2006 είχε συγκεντρώσει 600.000 δολάρια μόνο από δωρεές για τη συμμετοχή του στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης. Ενώ αρκετοί διάσημοι φίλοι του άρχισαν να απομακρύνονται…

Για χρόνια, ο Λανς Άρμστρονγκ γλίτωνε κάθε είδους «χτυπήματα», όπως εκείνος τα θεωρούσε.

Η εκνευριστική για τους αντιπάλους (και όπως αποδείχθηκε, για τους συμπαίκτες) του ηρεμία και εκείνο το χαμόγελο με το οποίο έβγαινε έπειτα από κάθε έλεγχο ντόπινγκ ήταν άλλη μία «νίκη» για τον ίδιο και μία «ανταπόδοση» για του εχθρούς του.

Όπως σημείωσε ο συναθλητής του, Τάιλερ Χάμιλτον, στο βιβλίο «The Secret Race» που εξέδωσε με τον Ντάνιελ Κόιλ «κανένα προηγούμενο σκάνδαλο δεν τον ανησυχούσε».

Πριν από την επταετή κυριαρχία του, το 1998, ο Γύρος της Γαλλίας «σημαδεύτηκε» από την υπόθεση «Festina», για την ομώνυμη ομάδα, τα μέλη της οποίας κατηγορήθηκαν για συστηματική χρήση απαγορευμένων ουσιών.

Ήταν τότε που οι αναφορές έκαναν λόγο για ποδηλάτες, προπονητές, γυμναστές και γιατρούς οι οποίοι… έβγαιναν από τα παράθυρα των δωματίων τους για να αποφύγουν τους ελέγχους και τις ανακρίσεις! Τον Λανς, όμως, δεν τον «έριξαν» οι αντίπαλοί του, αλλά οι συναθλητές του, οι οποίοι δεν άντεξαν την αλαζονεία και τον εγωκεντρισμό του.

Ο Άρμστρονγκ, βάσει των καταγγελιών των συμπαικτών του, ήταν αδίστακτος. Δεν έκανε απλώς χρήση αναβολικών, αλλά και διακίνηση.

Απειλούσε τους συναθλητές του ότι θα τους διώξει από την ομάδα αν δεν ακολουθήσουν το (ιατρικό) πρόγραμμά του. Τους υποχρέωνε να κάνουν ενέσεις ερυθροποιητίνης και μεταγγίσεις αίματος ακόμη και από αγνώστους, εξηγώντας πως «είναι όλα υπό έλεγχο και δεν χρειάζεται να ανησυχείτε»…

Και, το κυριότερο, ήταν ο πρώτος που «προειδοποίησε» με αποκαλύψεις, τονίζοντας πως όποιος δεν συμμορφωθεί, θα «καεί» και θα «πέσει» μαζί του.

Αρχικά οι συναθλητές του συντάχθηκαν μαζί του. Η εξουσία του, όμως, τους κούρασε.

Ο Τάιλερ Χάμιλτον παραδέχεται σε ένα σημείο του βιβλίου του πως «είχαμε “υπνωτιστεί” από τα λόγια του και όταν κλήθηκα για πρώτη φορά να απαντήσω σε δημοσιογραφικό ερώτημα για το αν κάνω χρήση, είχα αμυντική στάση.

»Αποκρίθηκα στον δημοσιογράφο ότι “αν σου έλεγαν πως είναι υποχρεωτικό να ντοπαριστείς για να συνεχίσεις να κάνεις αυτό που αγαπάς και για το οποίο δούλεψες σκληρά τόσα χρόνια, τι θα έκανες;”… Αισθάνθηκα ικανοποίηση που έκανα αυτή την ερώτηση, γιατί πιστεύω ότι όλοι όσοι θέλουν να κατακρίνουν τους ντοπαρισμένους αθλητές, πρέπει να την κάνουν και στον εαυτό τους, έστω και για ένα δευτερόλεπτο.

»Ξοδεύεις όλη σου τη ζωή προσπαθώντας να φτάσεις κοντά στην επιτυχία και τότε σου δίνεται μια ευκαιρία. Την αρπάζεις ή τα παρατάς και πηγαίνεις στο σπίτι σου; Εσείς τί θα κάνατε;».

Για χρόνια, ο Λανς Άρμστρονγκ απαντούσε με ένα ξερό «όχι» σε κάθε υπόνοια που «λέρωνε» τους τίτλους του.

Όταν στάθηκε, το 2013, απέναντι στην Όπρα Ουίνφρεϊ, εκείνη του ζήτησε να απαντήσει απλώς με ένα «ναι» ή ένα «όχι»  στις πρώτες ερωτήσεις της.

«Έχεις λάβει ποτέ απαγορευμένα σκευάσματα ενίσχυσης της απόδοσης, στην καριέρα σου στην ποδηλασία;».

«Ναι», ήταν η απόκρισή του.

Η ίδια κατάφαση ακούστηκε άλλες τέσσερις φορές, στις ερωτήσεις αν έχει κάνει χρήση ερυθροποιητίνης, αν έχει προχωρήσει σε μετάγγιση αίματος για αύξηση της απόδοσης, αν έχει λάβει αυξητική ορμόνη ή τεστοστερόνη και αν «στις επτά νίκες σου στο Tour de France σού έχουν χορηγήσει παράνομες αναβολικές ουσίες;»…

Εκείνα τα «ναι» ήταν σχετικά χαμηλόφωνα, ωστόσο έκαναν πολύ θόρυβο. Περισσότερο από όσους φαντάζονταν ότι κάτι τρέχει και πως δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα στα επαγγελματικά σπορ.

Τα αυτοβιογραφικά βιβλία του, με τίτλο «It’s Not About the Bike: My Journey Back to Life» (το 2000) και «Every Second Counts» (2003) δεν έλεγαν την αλήθεια, αλλά ήταν μία όμορφη ιστορία επιτυχίας και αυταπάρνησης.

Αμέσως μετά τις αποκαλύψεις στην Όπρα, προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ «The Armstrong Lie» του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη, Άλεξ Γκίμπνεϊ, στο οποίο ο Λανς μιλά για τις ενοχές του.

Το 2015, ο σκηνοθέτης Στίβεν Φρίαρς μετέφερε στη μεγάλη οθόνη το βιβλίο «Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα: Η καταδίωξή μου στον Λανς Άρμστρονγκ», του Ιρλανδού ρεπόρτερ των Times του Λονδίνου, Ντέιβιντ Ουόλς.

Το φιλμ είχε τίτλο «Το Πρόγραμμα (η νίκη ήταν στο αίμα του)» κι ενώ αρχικά είχε ακουστεί το όνομα του διάσημου Ματ Ντέιμον για τον ρόλο του Λανς, τον υποδύθηκε ο ηθοποιός Μπεν Φόστερ.

Η απορία για το αν χρειαζόταν ένα ακόμη ντοκιμαντέρ για τον αμφιλεγόμενο ποδηλάτη έχει μάλλον μία κυνική απάντηση…

«Τηλεθέαση», ειδικά στην «ξερή» περίοδο του κορονοϊού, κάτι που αποδείχθηκε και από το «The Last Dance», για τους Σικάγο Μπουλς και τον Μάικλ Τζόρνταν.

Αυτό που μπορεί να ξεφύγει ελαφρώς από την τυπική «αγιογραφία» ή την επίθεση σε έναν πρωταγωνιστή σαν τον Λανς Άρμστρονγκ, είναι η παραδοχή ότι, συχνά, η διαπόμπευση είναι και υποκρισία.

Ήταν ένας αθλητής που λάτρεψε τη νίκη με κάθε (σωματικό ή ψυχικό) κόστος.

Όμως, ενώ νίκησε τον καρκίνο, νικήθηκε από τον ναρκισσισμό του και παραμένει οργισμένος, όπως όλοι εκείνοι τους οποίους κατηγορούσε για χρόνια πως είναι εναντίον του…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Γιώργος Παυλίδης: «Το στίγμα του αντί-ντόπινγκ»

Zastro: «Καμία προσευχή για τους πεθαμένους», μέρος 1ο και μέρος 2ο.

Ο καρκίνος δεν έσβησε τη μόνιμη «φλόγα» στο στήθος της Τιάνα Μανγκακάχια

Η ιστορία επιβίωσης της οικογένειας Τζόουνς

Ο καρκίνος δεν ήταν το πεπρωμένο του Μιγκέλ Άνχελ Ρούσο. Η Μπόκα είναι

Χερμάν Μπούργος: «Οργισμένο είδωλο» και το… «ηρεμιστικό» του Ντιέγκο Σιμεόνε

Ο Άντι Κόουλ λάτρευε τη -μισητή, πια- μοναξιά του / Τόνι Χάρις: Ζωή με τραύματα, αλλά χωρίς υποθέσεις

Τζρου και Λόρεν Χόλιντεϊ «παίζουν» σε έναν συνεχή «αγώνα» με αναποδιές, αλλά και συνεισφορά

Τζέιμς Ουάιζμαν: Σωφρονισμός ή παραλογισμός και… διαπόμπευση;

ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ / ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΤΟΠΙΝΓΚ